Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου: Η θεατρική παράσταση του Κορνέλ Μούντρουτσο «Κομμάτια μιας γυναίκας» έρχεται στην Πειραιώς 260 (Χώρος Η) από 1 μέχρι 4/9
Η τραυματική εμπειρία ενός ζευγαριού που ζει στη σύγχρονη Βαρσοβία θα γίνει η αφετηρία ενός καθολικού αναπροσδιορισμού και για τα δύο μέλη. Η τριαντάχρονη Μάγια χάνει το μωρό της λίγο μετά τη γέννα. Από εκείνη την εφιαλτική μέρα κι έπειτα, η ζωή εκείνης και του συζύγου της θα αλλάξει ριζικά. Η Μάγια, η ηρωίδα θα προσπαθήσει να βρει το κίνητρο να παλέψει για τον εαυτό της και τις σχέσεις με τα αγαπημένα της πρόσωπα. Θα μπορέσει να διεκδικήσει την προσωπική της ελευθερία και αυτοπραγμάτωση;
Αυτό είναι το κεντρικό θέμα του έργου του Ούγγρου παγκοσμίου φήμης σκηνοθέτη για το θέατρο και τον κινηματογράφο, Κορνέλ Μούντρουτσο (Kornél Mundruczó), με τίτλο «Κομμάτια μιας γυναίκας» (Pieces of a Woman). Μετά την «Απομίμηση ζωής» που καθήλωσε το φεστιβαλικό κοινό το καλοκαίρι του 2018, ο δημιουργός της πολυσυζητημένης «Νυχτερίδας» και του «Λευκού θεού» που τιμήθηκε στις Κάννες, έρχεται στο Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου από τις 1 έως τις 4 Σεπτεμβρίου 2021 στην Πειραιώς 260 με τη νέα του παράσταση, σε ανάθεση του TR Warszawa, ένα από τα πιο γνωστά πολωνικά θέατρα στη διεθνή σκηνή.
Το οικογενειακό δράμα «Κομμάτια μιας γυναίκας» είναι βασισμένο σε αληθινά γεγονότα που βίωσε ο σκηνοθέτης και η σύζυγός και σταθερή συνεργάτιδά του Κάτα Βέμπερ, η οποία υπήρξε σεναριογράφος του «Λευκού θεού» και δραματουργός στο «Απομίμηση ζωής». Σύμφωνα με τον Κορνέλ Μούντρουτσο, «το μονοπάτι που επιλέγει η Μάγια είναι το μονοπάτι της μέσης γυναίκας. Βιώνει όλα όσα βιώνουν οι γυναίκες που βλέπουν τις επιθυμίες τους να συνθλίβονται και κυριεύονται από τον πόνο τους, μέχρι να μπορέσουν να ξανανοιχτούν, έτοιμες για ζωή, με μεγαλύτερη ενσυναίσθηση, βάθος και, φυσικά, χαρά». Το θεατρικό μεταφέρθηκε και στον κινηματογράφο, η ταινία βραβεύτηκε στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βενετίας και προβλήθηκε στις αρχές του 2021 στο Netflix.
«Η Βαρσοβία είναι “η σκηνή” ενός δράματος με πρωταγωνίστριες μια μεσήλικη μητέρα, τη “δυνατή” Μαγκνταλένα, και τις ενήλικες κόρες της, Μάγια και Μόνικα. Το δράμα, ωστόσο, ονομάζεται Κομμάτια μιας γυναίκας και φαινομενικά επικεντρώνεται σε μία από τις κόρες, τη Μάγια. Αφετηρία της πλοκής είναι η απόφαση της Μάγιας να γεννήσει στο σπίτι της, βοηθούμενη από μαία. Το μωρό, το κοριτσάκι που θα συνέχιζε τις γυναικείες γενιές της οικογένειας, πεθαίνει λίγα λεπτά μετά τη γέννα.
Μια συνεργασία των Κορνέλ Μούντρουτσο και Κάτας Βέμπερ, το θεατρικό Κομμάτια μιας γυναίκας ανατρέπει τις προσδοκίες ως το τέλος, καθώς το αφήγημα της τραγικής απώλειας μιας νέας ζωής ανταγωνίζεται, σε ένα υπόγειο επίπεδο, μια μελλοντική απώλεια: της δυνατής μητέρας, που γερνά. Οι σχέσεις των γυναικών στη σύγχρονη διαγενεακή οικογένεια καταγράφονται μέσα από απελπιστικά οικείες συγκρούσεις. Είναι αυτές οι συγκρούσεις, άραγε, ασήμαντες; Συχνά συμβαίνουν για οικονομικούς λόγους – όμως ποιες άλλες διεκδικήσεις, απωθημένα, ποια όνειρα αυτοδιάθεσης, ποια υπαρξιακά ζητούμενα κρύβονται στις τετριμμένες κουβέντες ανάμεσα σε γυναίκες που συνιστούν η μία το χαμένο κομμάτι της άλλης;
Οι σχέσεις μητέρας - κόρης έχουν υπάρξει πεδίο φορτισμένης διερεύνησης στον φεμινισμό ήδη από τον 20ό αιώνα. Η πατριαρχική γλώσσα πάντα υπολείπεται της έντασης αυτών των σχέσεων και των συναισθηματικών δονήσεων που τις συγκροτούν. Στο Κομμάτια μιας γυναίκας έχουμε μια ευαίσθητη εξιστόρηση ανθρώπινων σχέσεων η οποία εκκινεί όχι μόνο από το γεγονός μιας απώλειας που συνθλίβει αλλά και από την αδυναμία υπέρβασης κρυμμένων πτυχών των ρόλων μητέρα-κόρη – αδυναμία ψυχική που αντισταθμίζεται, ωστόσο, από την παγιωμένη καθημερινότητα της αγάπης μεταξύ των γυναικών. Η κάθε γυναίκα είναι, στις σχέσεις της με τις άλλες, ένα πεδίο όπου η αλληλεγγύη και ο έλεγχος έρχονται σε ολομέτωπη σύγκρουση – αν και η μητρική υποκειμενικότητα είναι το σημείο όπου τα νερά κλείνουν, εκεί όπου καλούμαστε να βυθιστούμε. Η κόρη Μάγια, όμως, δεν θα βυθιστεί. Θα ζήσει».
Απόσπασμα για το έργο από το κείμενο της Άντζελας Δημητρακάκη, «Ρυθμοί μιας επανάστασης: φύλο και σεξουαλικότητα στη σύγχρονη τέχνη», που δημοσιεύεται στον Κατάλογο του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου 2021.
Το έργο της Μαρίας Ζαβάκου για τον ψηφιακό εκφοβισμό και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η νέα γενιά ανεβαίνει στη σκηνή σε σκηνοθεσία Γιολάντας Μαρκοπούλου
12°
