Η Violet Louise, η Μιλού και το Ημερολόγιο Ενός Σκύλου

Η Violet Louise ή Λουίζα Κωστούλα επέστρεψε στα θεατρικά δρώμενα με την οπτικοακουστική αφήγηση «Το Ημερολόγιο ενός Σκύλου». Το έργο αφορά στο ημερολόγιο ενός ανθρώπου που επαναδιαπραγματεύεται τις απώλειές του και βασίζεται στην προσωπική της εμπειρία για το πώς για πολλά χρόνια βίωνε την καθημερινότητα συντροφιά με τον σκύλο της. Όπως όλες οι παραστάσεις της που από το 2012 παρουσιάζονται σε σημαντικά φεστιβάλ, μουσεία και ινστιτούτα πολιτισμού, έτσι και στο νέο της έργο προσεγγίζει το κεντρικό θέμα συνδυάζοντας στοιχεία από μια μουσική συναυλία, το θέατρο και την εικαστική εγκατάσταση. Μια γυναίκα αναζητά στο διαδίκτυο, ίχνη του σκύλου της που έφυγε από τη ζωή. Μέσα από εικόνες, βίντεο, μουσική κι άλλο online υλικό αρχίζει η διαμόρφωση ενός ψηφιακού ημερολογίου. Ωστόσο, πέρα από αυτή τη θεματική, η παράσταση σε δεύτερο επίπεδο αναφέρεται και σε γεγονότα της σύγχρονης εγχώριας και παγκόσμιας ιστορίας, μέσα από μια αναδρομή.

Η Violet Louise αν και σπούδασε Νομικά στη Νομική Σχολή Αθηνών, συνέχισε με σπουδές υποκριτικής στη Δραματική Σχολή της Νέλλης Καρρά και κλασικού πιάνου και αρμονίας στο Εθνικό Ωδείο. Παράλληλα ασχολήθηκε με την σύνθεση ήχου και το live performing, πεδία τα οποία επέκτεινε κι έτσι η επαγγελματική της πορεία επικεντρώθηκε στην μουσική, τη σκηνοθεσία και τα πολυμέσα. 

Η Violet Louise μιλά στην ATHENS VOICE για τη δημιουργία του «Ημερολογίου Ενός Σκύλου»

Το έργο «Το Ημερολόγιο Ενός Σκύλου» βασίζεται σε προσωπική εμπειρία για το πώς για πολλά χρόνια βιώνατε την καθημερινότητα συντροφιά με τον σκύλο σας. Πώς προέκυψε η θεματολογία και ποια η αφορμή για τη δημιουργία του πρότζεκτ;

Mε τη Μιλού συναντηθήκαμε το 2004, πριν τους Ολυμπιακούς. Ζήσαμε μαζί 16 ολόκληρα χρόνια. Συγκάτοικοι στις χαρές και στα δύσκολα. Όταν έφυγε η Μιλού το 2020, ένιωσα πως έκλεισε ένας κύκλος. 

Ήταν εκείνο το ίδιο διάστημα, που μου γεννήθηκε η ιδέα για το ημερολόγιο ενός σκύλου, το ψηφιακό ημερολόγιο μιας γυναίκας που ψάχνει τα ίχνη του σκύλου της στο διαδίκτυο που έφυγε από τη ζωή. Το ημερολόγιο ενός σκύλου είναι μια ιστορία με αυτοβιογραφικά στοιχεία αλλά και μία αναδρομή στα γεγονότα που άλλαξαν τη ροή της ιστορίας τόσο στη χώρα μας όσο και στον παγκόσμιο πολιτικό χάρτη. Το ημερολόγιο ενός σκύλου είναι το ημερολόγιο ενός ανθρώπου που προσπαθεί να επαναπροσδιοριστεί και να επαναπροσδιορίσει την πραγματικότητά του όταν ο κόσμος αλλάζει δραματικά γύρω του.

Η σχέση αγάπης ανθρώπου και ζώου συμβάλει γενικά στην καλύτερη ψυχολογία μας. Πώς και σε τι επίπεδο βοηθά στο να δούμε τη ζωή με διαφορετικό, πιο αισιόδοξο, τρόπο;

Η σχέση αγάπης ανθρώπου και ζώου είναι προαιώνια. Αυτή η βαθειά σχέση αγάπης είναι ανεκτίμητη για τον άνθρωπο. Δε θα μπορούσε να συμβαίνει αλλιώς. Γιατί τα ζώα έχουν αμέτρητες αρετές. Και το πιο μαγικό τους χαρακτηριστικό είναι ότι ζουν στο παρόν. Δεν υπάρχει τίποτα πέρα από το τώρα. Και στη μαγεία αυτή καταφέρνουν να μας συμπαρασύρουν. Όλους εμάς που αγαπήσαμε και ζήσαμε με τα ζώα μας. Τα ζώα δεν ομορφαίνουν μόνο την καθημερινότητά μας, αλλά επιπλέον κουβαλούν τις πληγές και τα τραύματά μας αδιαμαρτύρητα. 

Τι υλικά και μέσα χρησιμοποιήσατε για να δομήσετε «Το Ημερολόγιο Ενός Σκύλου»; Ποιες προκλήσεις αντιμετωπίσατε κατά τη διαδικασία υλοποίησης του εγχειρήματος;

Χρησιμοποίησα αρχειακά υλικά (κείμενα, σημειώσεις, φωτογραφίες, βίντεο, μουσική και ήχους) που αφορούν την περίοδο 2004 -2020, καθώς και νέα υλικά που δημιουργήθηκαν αποκλειστικά για τις ανάγκες της παράστασης. Επίσης, δανείστηκα στοιχεία από το διαδίκτυο, αποσπάσματα από έργα Ελλήνων ποιητών που μιλούν γι´αυτή την ιδιαίτερη σχέση ανθρώπου και ζώου (Γεώργιος Σεφέρης, Κωνσταντίνος Καβάφης, Νίκος Καρούζος, Γεώργιος Σουρής, Γιάννης Ρίτσος), καθώς και αποσπάσματα για την Επιχείρηση Πάνθηρας από το ομότιτλο βιβλίο του Δημήτριου Κωνσταντινίδη.

Ερευνάτε τη σύγχρονη θεατρική αφήγηση χρησιμοποιώντας πολυμέσα. Τι είναι εκείνο που σας έκανε να στραφείτε σε αυτή τη μέθοδο και τι ξεχωριστό προσφέρει η πολυμεσική αφήγηση στις δουλειές σας;

H τεχνολογία μου δίνει τη δυνατότητα του πειραματισμού στην αφήγηση. Είναι ένα οπλοστάσιο που με βοηθά να σπάσω τις παραδοσιακές φόρμες και μου δίνει την ελευθερία να δώσω μορφή σε ό,τι υπάρχει στη φαντασία μου. Ξεκίνησα με σπουδές στη μουσική και στο θέατρο, αλλά με τον καιρό άρχισα να δημιουργώ τις δικές μου παραστάσεις όπου συνδυάζω στοιχεία από διαφορετικές μορφές τέχνης. Τα υλικά των έργων είναι όλα πρωτότυπα, είμαστε διαρκώς με τις κάμερες και τα μικρόφωνα στο χέρι για να καταγράψουμε οτιδήποτε μας φαίνεται σημαντικό, και το οποίο θα μπορούσε την κατάλληλη στιγμή να αποτελέσει τη βάση για ένα καινούργια έργο.

Ο ήχος και κυρίως η ηλεκτρονική μουσική εμπνέουν τη διαμόρφωση των έργων σας. Γιατί από όλα τα είδη μουσικής επιλέγετε το συγκεκριμένο; Υπάρχουν στοιχεία που ταυτίζονται με την προσωπικότητά σας;

Ο ήχος είναι ο βασικός καμβάς πάνω στον οποίο ξεκινώ να χτίζω την αφήγηση. Ο ήχος είναι ένα υλικό σαν την πλαστελίνη. Μπορείς να τον παραμετροποιήσεις και να φτιάξεις έναν καινούργιο ήχο που δεν έχει καμία σχέση με το αρχικό υλικό. Μπορείς να του αλλάξεις τη διάρκεια, το ηχόχρωμα, την τονικότητα. Η αλήθεια είναι πως θαυμάζω απεριόριστα όλους αυτούς τους πρωτοπόρους συνθέτες της ηλεκτρονικής μουσικής της δεκαετίας του 1960 που πειραματίστηκαν με τον ήχο και κατόρθωσαν να σπάσουν το κατεστημένο περί της αντίληψης του τι μπορεί να είναι μουσική και τι όχι. Από τη σκοπιά αυτή λοιπόν, σίγουρα αισθάνομαι πως έχω μια εκλεκτική συγγένεια με τον ηλεκτρονική μουσική.

Στο βιογραφικό σας προστίθεται και η σύνθεση μουσική για κινηματογραφικές και θεατρικές παραγωγές. Πώς συγκρίνετε την εμπειρία δουλεύοντας για δύο τόσο διαφορετικούς χώρους;

Έχω γράψει μουσική για ταινίες μικρού μήκους, ψηφιακά έργα, θεατρικές παραστάσεις άλλων δημιουργών. Αυτό που αλλάζει στον κάθε κάθε χώρο είναι η τεχνική και τα μέσα που χρησιμοποιείς για να παράξεις το υλικό. O βασικός στόχος σε κάθε περίπτωση όμως παραμένει ο ίδιος. Να δημιουργήσεις μουσική για την εικόνα ή την παράσταση που θα συμπληρώνει τη δραματουργία και την αφήγηση του δημιουργού. Να βοηθήσεις το δημιουργό με όλες σου τις δυνάμεις να εκπληρώσει το όραμά του.

Το 2011 κυκλοφόρησε το άλμπουμ σας «Cardinals & Lovers». Έχετε σκεφτεί να ασχοληθείτε κάποια στιγμή αποκλειστικά με τη μουσική ή επιθυμείτε να δίνετε και οπτική ταυτότητα στα πρότζεκτ σας;

Με πήγατε πίσω στο χρόνο. Την εποχή που έγραφα τραγούδια. Το Cardinals & Lovers είναι ένα άλμπουμ από δέκα τραγούδια με ηλεκτρονικά στοιχεία. Μου αρέσει να γράφω τραγούδια. Έχω σκεφτεί πολλές φορές πόσο θα με αναζωογονούσε το να ασχολούμαι αποκλειστικά και μόνο με τη μουσική και τον ήχο. Γιατί η οπτικοακουστική παράσταση ή το ψηφιακό έργο είναι πιο σύνθετα στην υλοποίησή τους. Στην αφήγηση με πολυμέσα καλούμαι να ερμηνεύσω πολλαπλούς ρόλους: του δημιουργού, δραματουργού, συγγραφέα, μουσικού, ακόμα και του τεχνικού. Δε θα ήθελα να μπω στη διαδικασία να επιλέξω μεταξύ μουσικής και πολυμεσικών έργων. Και οι δύο τομείς με βοηθούν να εκφράσω προσωπικές μου δημιουργικές πτυχές, όποτε σκέφτομαι να επιδοθώ και στα δύο χωρίς επίπλαστους περιορισμούς. 

---

Info: Το Ημερολόγιο Ενός Σκύλου της Violet Louise. Η ψηφιακή παράσταση θα είναι διαθέσιμη από τις 10 Φεβρουαρίου μέχρι και τις 31 Μαρτίου 2021 με δωρεάν είσοδο, ΕΔΩ. Για το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, αντί αγοράς εισιτηρίου προτείνεται δωρεά με ελεύθερη συνεισφορά, για την ενίσχυση του Μη Κερδοσκοπικού Οργανισμού για την Προστασία των Αδέσποτων Ζώων στην Ελλάδα με την επωνυμία Dogs' Voice ΕΔΩ. Η παράσταση επιχορηγείται από το Υπουργείο Πολιτισμού.

Συντελεστές: Σκηνοθεσία, Μουσική, Πρωτότυπο Κείμενο, Αφήγηση, Τραγούδι Violet Louise, Στο ρόλο της μητέρας Aγλαïα Παππά, Φωτογραφία, Εικονοληψία, Μοντάζ, Επεξεργασία και Προγραμματισμός Πολυμέσων Bασίλης Koυντούρης (Studio19st), Hχητικός Σχεδιασμός, Ηχογραφήσεις, Μίξη Ήχου, Βίντεο, Μοντάζ Violet Louise, Ηχοληψία, Mastering Kωνσταντίνος Μπώκος (Studio19st), Τεχνικός συντονισμός παραγωγής, T.P.T. (ThePerfectTeam),  Livestreaming (30.12.2020) studio19mmt