Η «Κυρία του Μαξίμ» θέλει να αφεθούμε 2 ώρες και να απολαύσουμε

Φόρεσε το κόκκινο φουρό. Φούντωσε τα μαλλιά της με μπούκλες και ίσα που πρόλαβε να υποκλιθεί μπροστά σε ένα κοινό που αναπνέει -με μάσκα- λίγα μέτρα μακριά της. Ύστερα, τα φώτα έσβησαν. Η αίθουσα άδειασε. Ο φόβος και η πανδημία έλυσαν τα κορδόνια από τα κόκκινα μποτάκια της. Η «Κυρία του Μαξίμ» σε σκηνοθεσία Θωμά Μοσχόπουλου έκανε πρεμιέρα στις 21 Οκτωβρίου στην κεντρική σκηνή του Εθνικού Θεάτρου για να ρίξει αυλαία δέκα μέρες αργότερα λόγω lockdown.  

Ένα μήνα και κάτι παραπάνω μετά, η πολυπόθητη Κυρία που έγραψε ο Ζωρζ Φεντώ και καταχειροκροτήθηκε από το κατάμεστο θέατρο Théâtre des Nouveautés στην πρώτη παρουσίασή της πίσω στο 1899, επιστρέφει. Αυτή την φορά διαδικτυακά. Με τους ηθοποιούς να παίζουν live και τους θεατές έστω και απομακρυσμένα να χειροκροτούν το μεγαλείο μιας τέχνης που μας λείπει όλο και πιο πολύ τώρα που πλησιάζουν τα Χριστούγεννα. Η κατεξοχήν περίοδος που φοράμε τα καλά μας και κλείνουμε θέση στην θεατρική σκηνή της επιλογής μας. 

Οι συντελεστές της παράστασης του Εθνικού Θεάτρου «Η Κυρία του Μαξίμ» μιλούν στην ATHENS VOICE

Ο σκηνοθέτης Θωμάς Μοσχόπουλος μιλά για την παράσταση
«Ευελπιστώ το κοινό να ξεχαστεί για δύο ώρες από όσα δύσκολα το απασχολούν και να θυμηθεί μέσα από τον κωμικό παραλογισμό του έργου πως η ζωη μπορει να έχει ακόμα και στις πιο σκοτεινές της εκφάνσεις έναν τρόπο να σε κάνει να γελάς εφόσον αλλάξεις λίγο την οπτική σου γωνία και δεν καθιστάς διαρκώς τον εαυτό σου το κέντρο του κοσμου... Κι όταν αυτο συμβεί έρχεσαι ένα βήμα πιο κοντά στην λύση πολλών σοβαρών ζητημάτων που σε απασχολούν». 

Η ηθοποιός Έμιλυ Κολιανδρή μιλά για την παράσταση
«Σε αυτήν την κλασική φάρσα του Ζωρζ Φεντώ, εγώ υποδύομαι τη θεούσα Γκαμπριέλ. Είναι η πρώτη φορά που συμμετέχω σε μια παράσταση που θα παιχτεί ζωντανά μέσω του διαδικτύου. Πιστεύω ότι όταν από μια παράσταση αφαιρέσεις το κοινό, σίγουρα στην εξίσωση κάτι λείπει. Είναι μια τέτοια ιστορία το θέατρο που χωρίς το θεατή είναι κάπως λειψή. Από την άλλη, σε αυτήν την τόσο πρωτόγνωρη και πανδύσκολη εποχή είναι ένας τρόπος να μην χάσει και το κοινό μια επαφή. Είναι κάπως παρηγορητικό αυτό το κάπως απενοχοποιημένο γέλιο του πρώτου επιπέδου, που δεν ζητάς και πάρα πολλά. Οπότε έστω και διαδικτυακά έχει μια αξία όλο αυτό. Και για εμάς τους καλλιτέχνες το ίδιο γιατί βλέπουμε ότι όλες αυτές οι πρόβες και η προσπάθεια που κάνουμε, δεν είναι μάταιες».

Ανεβάζοντας ένα έργο για πρώτη φορά στην εποχή του covid-19
«Μία θεατρική παράσταση είναι ένας τρόπος διαχείρισης της συλλογικοτητας είτε σε εύκολους είτε σε δύσκολους καιρούς. Και η συλλογικοτητα δεν ήταν ποτέ μια εύκολη υπόθεση. Πόσο μάλλον τώρα που η φυσιολογική τάση οδηγεί τον καθένα μας είτε σε φοβικη απομόνωση είτε σε αντιδραστικα έκρυθμη αγελαια συμπεριφορά. Το θέατρο είναι μια ιδεαλιστικη αποτύπωση ενός κόσμου όπου το μέτρο κερδίζει τελικά τον αγώνα. Οπότε όταν οι άνθρωποι πάνω και κάτω από τη σκηνή συντονιζονται το αίσθημα που δημιουργείται είναι πολύ ελπιδοφόρο. Έχουμε ακόμα δρόμο να διανύσουμε και στα καλά και στα κακά. Ας είμαστε τουλάχιστον μαζί σ αυτό» εξηγεί ο Θωμάς Μοσχόπουλος.

Η εποχή των live streaming παραστάσεων
Και για την Έμιλυ Κολιανδρή όπως και για τους περισσότερους από εμάς, η σκηνοθεσία των παραστάσεων που αναπαράχθηκαν μέσω διαδικτύου στην πρώτη καραντίνα, ήταν προβληματικές. «Είδα παραστάσεις που έπαιζα και δεν μπορούσα να τις παρακολουθήσω. Οι παραστάσεις του δεύτερου lockdown, είναι στημένες να παίζονται την ίδια ώρα που τις παρακολουθεί ο θεατής, και δεν είναι γυρισμένες σε μια άλλη λογική πριν από δύο χρόνια. Τώρα το στοίχημα είναι διαφορετικό γι αυτό και γίνονται ειδικές πρόβες με τους τηλεσκηνοθέτες, υπάρχουν περισσότερα πλάνα, κάμερες έτσι ώστε να επιτευχθεί μια πιο ολοκληρωμένη θέαση».

Λίγα λόγια για το έργο: Πολλοί είναι οι αθώοι που περνάνε διά πυρός και σιδήρου στα εξωφρενικά πεπρωμένα που επινόησε ο Φεντώ· το αρχέτυπο, ωστόσο, είναι ο δύσμοιρος ο κύριος Πετιπόν, ο οποίος ξυπνά στο σπίτι του έπειτα από ένα ξενύχτι στο καμπαρέ «Μαξίμ». Ο ίδιος δεν θυμάται τίποτα από τη χθεσινή βραδιά, στο κρεβάτι του όμως βρίσκεται μια νεαρή χορεύτρια από τα μπαλέτα του «Μαξίμ». Η φάρσα τίθεται σε κίνηση και η ζωή του γίνεται άνω-κάτω μέσα σε ένα λεπτό. Οι άπειροι χαρακτήρες του έργου μπλέκονται σε ατελείωτες συγχύσεις, παρεξηγήσεις και αναποδιές! Λίγο πριν από την… έκρηξη, ο δαιμόνιος συγγραφέας ξεμπλέκει τις μαριονέτες του, αλλά όχι προτού ο Πετιπόν έχει υποφέρει ένα πραγματικό μαρτύριο, δυσανάλογα βαρύ για το αθώο λάθος του.

Φέτος, τα πράγματα είναι διαφορετικά. Θα το γράφουμε, θα το λέμε, θα το σκεφτόμαστε συνέχεια. Παρόλα αυτά, πρέπει να φροντίσουμε ακόμα και σε αυτήν την κατάσταση να αλλάξουμε συνήθειες αλλά όχι να αντικαταστήσουμε αγάπες και ανάγκες. Το θέατρο άλλωστε είναι μια αγάπη αλλά και μια ανάγκη που δεν αντικαθίσταται. 

Πληροφορίες παράστασης
«Η Κυρία του Μαξίμ» σε σκηνοθεσία Θωμά Μοσχόπουλου θα παιχτεί live στην πλατφόρμα του Εθνικού Θεάτρου το Σάββατο 28/11 στις 21.00

Συντελεστές παράστασης
Σκηνικά: Ευαγγελία Θεριανού
Κοστούμια: Κλαιρ Μπρέισγουελ
Μουσική: Κορνήλιος Σελαμσής
Φωτισμοί: Νίκος Βλασόπουλος
Κίνηση: Σοφία Πάσχου
Βοηθός σκηνοθέτη: Ρωμανός Μαρούδης
Βοηθός σκηνογράφου: Ελλη Παπαδάκη
Βοηθός ενδυματολόγου: Κυρράνα Γκιόκα

Διανομή (με αλφαβητική σειρά): Θανάσης Αλευράς, Στέλλα Αντύπα, Αφροδίτη Αντωνάκη, Κωνσταντίνος Αρνόκουρος, Μελίνα Βαμπούλα, Ηλιάνα Γαϊτάνη, Θανάσης Δήμου, Ευαγγελία Καρακατσάνη, Έμιλυ Κολιανδρή, Κώστας Κορωναίος, Αυγουστίνος Κουμουλος, Πέλλα Μακροδημήτρη, Αθηνά Μουστάκα, Ελπίδα Νικολάου, Άννα Πατητή, Πέτρος Σκαρμέας, Γιώργος Τζαβάρας, Κώστας Φιλίππογλου, Γιάννης Φιλίππου, Δημήτρης Φουρλής, Γαλήνη Χατζηπασχάλη, Αλέξανδρος Χρυσανθόπουλος