Παρουσία της Κατερίνας Σακελλαροπούλου και της Υπουργού Πολιτισμού Λίνας Μενδώνη έγινε η παράδοση του βραβείου Μελίνα Μερκούρη στη Δήμητρα Βλαγκοπούλου
100 χρόνια μετά τη γέννηση της εμβληματικής και υπέροχης Μελίνας Μερκούρη, ο κόσμος στον χώρο της σκηνής REX του ΕθνικούΘεάτρου ήταν λίγος βάσει των μέτρων αλλά και συγκινημένος. Η Δήμητρα Βλαγκοπούλου μαζί με τις συνυποψήφιές της, Μαίρη Μηνά και Ελένη Στεργίου ήταν εκεί για να ακούσει το όνομά της δίπλα στη φράση «Βραβείο Μελίνα Μερκούρη 2020». Ο Άμλετ της ήταν ο λόγος που συνέβη αυτό. Ο Άμλετ από την «Τραγική ιστορία του Άμλετ, ενός πρίγκιπα της Δανίας» του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ που ανέβηκε στο Θέατρο Νέου Κόσμου σε σκηνοθεσία Έκτορα Λυγίζου.
Η Δήμητρα Βλαγκοπούλου στην παράσταση «Η τραγική ιστορία του Άμλετ, ενός πρίγκιπα της Δανίας»
Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου ήταν εκεί για να απονείμει το βραβείο (το οποίο συνοδεύεται και από το χρηματικό έπαθλο των 3000) στην ηθοποιό. Στη συνέχεια η Ηρώ Μπέζου, η περσινή νικήτρια του θεατρικού βραβείου ανέβηκε στη σκηνή για να δώσει στην Δήμητρα Βλαγκοπούλου την καρφίτσα της γι αυτό το έτος. Γι αυτό το εξαιρετικά δύσκολο έτος για την ιστορία του ελληνικού θεάτρου.
H Υπουργός Λίνα Μενδώνη ήταν επίσης εκεί. Να θυμηθεί για την Μελίνα, λέγοντας «σήμερα θυμόμαστε ότι γεννήθηκε πριν από εκατό χρόνια, θα ζήσει τόσα κι άλλα τόσα, γιατί πια ό,τι και να πούμε γι’ αυτήν γινόμαστε πιστευτοί. Ο μύθος δεν έχει αλήθεια, ούτε ψέμα. Είναι κυρίαρχος. Έχει μια σφριγηλή αιωνιότητα που περνάει από στόμα σε στόμα και φωλιάζει από μνήμη σε μνήμη. Ώσπου γίνεται μια κατάκτηση παγκόσμια. Η Μελίνα είναι ένας μύθος, από εκείνους που χρειάζεται η Ελλάδα. Από εκείνους που χρειάζονται οι τρεις νεαρές ηθοποιοί που έφτασαν ως εδώ, καταθέτοντας πάνω στη σκηνή το ταλέντο τους. Αυτή η μία που θα επιλεγεί, με τίμια διαδικασία, θα φορά την καρφίτσα της Μελίνας στο πέτο της. Θα πρέπει να τη φέρει με την ίδια φιλάρεσκη τέχνη, όπως εκείνη».
Το έργο του Τζέφρι Ναφτς, εντασσόμενο στην γκέι δραματουργία, διαθέτει μια στιβαρή, αν και πλέον κλασική, δομή, αλλά κυρίως θίγει ζητήματα που η τρέχουσα δραματουργία σπάνια τολμά να θίξει
Το έργο της Μάρτα Μπαρσελό αποτυπώνει τη διαδρομή της σχέσης «μητέρας-κόρης», μετά την ανατρεπτική απόφασή τους να εφαρμόσουν τους όρους ενός άρρηκτου συμβολαίου
Ο ράπερ μιλάει για την απόφασή του να δοκιμάσει κάτι που δεν έχει ξανακάνει, το θεατρικό σανίδι, στο ψυχολογικό θρίλερ που σκηνοθετεί ο Δημήτρης Αγοράς
Η παράσταση του Γιάννη Χουβαρδά αποτελεί το τελευταίο μέρος της σκηνοθετικής του τετραλογίας, με την οποία ολοκληρώνει την προσωπική του διερεύνηση πάνω στη σχέση θεάτρου και κινηματογράφου
15°
