Ο σκηνοθέτης της παράστασης Βίκος Ναχμίας και η πρωταγωνίστρια Όλια Λαζαρίδου μιλούν στην A.V.
Παρακολουθώντας τον Αγαμέμνονα του Αισχύλου, πάντα μα πάντα ο μονόλογος της Κασσάνδρας δημιουργεί ρίγη, ακόμα και «στριμωγμένος» μέσα στη ροή ενός μεγάλου ποιητικού έργου. Και πολλοί είναι αυτοί που έχουν αναζητήσει να διαβάσουν το κείμενο μόνο του για να «ακούσουν» πάλι το λόγο και την αναπνοή του, το βαρύ και μεγάλο νόημά του.
Αυτό ακριβώς το κομμάτι παρουσιάζουν στα πλαίσια του Ελληνικού Φεστιβάλ ο Βίκος Ναχμίας και η Όλια Λαζαρίδου, με τίτλο «Τα λόγια της Κασσάνδρας». «Τα λόγια της Κασσάνδρας» λέει η Όλια Λαζαρίδου «είναι ένα διαμάντι αυτόνομο μέσα στο κείμενο του Αισχύλου, που για μένα μοιάζει με ένα μεγάλο, πολύ βαθύ μεταφυσικό παραμύθι. Ο Βασίλης Καραμπούλας είναι στην παράσταση ο Χορός, ενώ τα κοστούμια και τα σκηνικά είναι του Άγγελου Παπαδημητρίου».
«Φτάνει η ζωή, τι άλλο μένει» αναρωτιέται η Κασσάνδρα στο κείμενο που μεταφράστηκε ειδικά για την παράσταση από τον Νίκο Παναγιωτόπουλο και την Ανθή Λεούση, και στα χέρια του Βίκου Ναχμία παίρνει μια ενεργειακή διάσταση μέσα σε ένα δικό της χρόνο.
«Η Κασσάνδρα» λέει ο σκηνοθέτης «είναι ένα πρόσωπο που μπορεί να δει πέρα από τα φαινόμενα, ένα υπόδειγμα που φέρει μια απόλυτη αρχετυπική συμπεριφορά. Ό,τι πιο ερεθιστικό για τη φαντασία η υπερβατικότητά της, η άλλη διάσταση και το ότι διαβάζει τα αφανέρωτα. Μαζί με την Αντιγόνη εκπροσωπούν τις άγιες γυναίκες εκείνης της εποχής. Το ότι απομονώσαμε αυτό το κείμενο μας δίνει την ευχέρεια να αποδώσουμε το λόγο του διακινώντας τα συναισθήματα αλλά και εκμεταλλευόμενοι τη βραδύτητα της σκηνικής συμπεριφοράς, έτσι ώστε όχι μόνο να ακούμε αλλά να προλαβαίνουμε να αισθανόμαστε αυτά τα λόγια».
ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΚΑΣΣΑΝΔΡΑΣ
Σκηνοθεσία: Βίκος Ναχμίας
Παίζουν: Όλια Λαζαρίδου, Βασίλης Καραμπούλας
Θέατρο Πειραιώς 260, 210 3272.000. Στις 19, 20 και 21/6.
Το έργο του Τζέφρι Ναφτς, εντασσόμενο στην γκέι δραματουργία, διαθέτει μια στιβαρή, αν και πλέον κλασική, δομή, αλλά κυρίως θίγει ζητήματα που η τρέχουσα δραματουργία σπάνια τολμά να θίξει
Το έργο της Μάρτα Μπαρσελό αποτυπώνει τη διαδρομή της σχέσης «μητέρας-κόρης», μετά την ανατρεπτική απόφασή τους να εφαρμόσουν τους όρους ενός άρρηκτου συμβολαίου
Ο ράπερ μιλάει για την απόφασή του να δοκιμάσει κάτι που δεν έχει ξανακάνει, το θεατρικό σανίδι, στο ψυχολογικό θρίλερ που σκηνοθετεί ο Δημήτρης Αγοράς
Η παράσταση του Γιάννη Χουβαρδά αποτελεί το τελευταίο μέρος της σκηνοθετικής του τετραλογίας, με την οποία ολοκληρώνει την προσωπική του διερεύνηση πάνω στη σχέση θεάτρου και κινηματογράφου
15°
