Η Καριοφυλλιά Καραμπέτη ερμηνεύει «Μήδεια» του Georges Benda στο 4ο Διεθνές Εργαστήριο Αρχαίου Δράματος του Φεστιβάλ Φιλίππων και του ΔΗΠΕΘΕ Καβάλας
Πέντε πρόσωπα. Πέντε ενδυμασίες των ξεχωριστών ΜΙRO Designers. Μία και μοναδική Καρυοφυλλιά Καραμπέτη να ερμηνεύει τη «Μήδεια» του George Benda. Σήμερα, μέσα στις αντίξοες συνθήκες της εποχής ξεκινά τηρώντας όλα τα απαραίτητα μέτρα προστασίας το 4ο Διεθνές Εργαστήριο Αρχαίου Δράματος του Φεστιβάλ Φιλίππων και του ΔΗΠΕΘΕ Καβάλας. Απόψε στις Κρηνίδες, οι φίλοι του θεάτρου και πιστοί του ταλέντου της Καριοφυλλιάς Καραμπέτη ξεκινά μια σειρά 5 παραστάσεων με αφορμή το αρχαίο δράμα.
Επίσημη πρώτη θα κάνει η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη ερμηνεύοντας τα πέντε πρόσωπα της Μήδειας του George Benda ενώ στη συνέχεια αξιόλογοι συντελεστές θα ανέβουν στο Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων και θα υποκλιθούν ενώπιον του κοινού τους που φέτος περισσότερο από κάθε άλλη χρονιά έχουν ανάγκη να νιώσουν ότι βρίσκεται εκεί. Φορά τη μάσκα του, τηρεί όλα τα μέτρα προστασίας και χειροκροτά τη συνέχεια ενός εκ των σημαντικότερων (αν όχι του σημαντικότερου) εκπροσώπου του πολιτισμού, το θέατρο.
Υποσημείωση: Η είσοδος είναι ελεύθερη, η χρήση μη ιατρικής μάσκας από τους θεατές είναι υποχρεωτική τόσο κατά την είσοδο και έξοδο από το χώρο, όσο και καθ’ όλη τη διάρκεια των παραστάσεων. Τέλος, απαγορεύεται η είσοδος στον χώρο μετά την έναρξη της κάθε εκδήλωσης.
Αναλυτικά το πρόγραμμα του Φεστιβάλ Φιλίππων
12 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ - Μήδεια του George Benda
21:00 - Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων
Η ηθοποιός Καρυοφυλλιά Καραμπέτη και ο μαέστρος Μάρκελλος Χρυσικόπουλος ερμηνεύουν το έργο του Τσέχου συνθέτη Georg Anton Benda (1722 – 1795) «Μήδεια», σε λιμπρέτο του Γερμανού ποιητή και θεατρικού συγγραφέα Friedrich Wilhelm Gotter και απόδοση στα ελληνικά από τον Γιάννη Καλλιφατίδη. Πρόκειται για ένα μονόπρακτο μελόδραμα βασισμένο στον κλασικό αρχαιοελληνικό μύθο, όπου το κείμενο δεν τραγουδιέται, αλλά απαγγέλλεται παράλληλα με τη μουσική. Το ποικίλο μουσικό τοπίο του Benda αναδεικνύει με ένταση όλες τις εσωτερικές συγκρούσεις αυτής της μοναδικής γυναίκας. Ο έρωτας και το μίσος, η οργή και η οδύνη, η βαθιά επιθυμία για εκδίκηση και η μητρική αγάπη διαδέχονται καταιγιστικά το ένα το άλλο οδηγώντας στην καταστροφική κορύφωση, την αδιανόητη πράξη της παιδοκτονίας. Η «Μήδεια» είναι από τα έργα που γνώρισαν αμέσως μεγάλη επιτυχία, γι’ αυτό και σύμφωνα με τη συνήθεια της εποχής έγιναν σχεδόν ταυτόχρονα πολλές και διαφορετικές μεταγραφές, ώστε η σύνθεση να γίνει «προσβάσιμη» από μια μεγάλη μερίδα του μουσικόφιλου κοινού. Στο Αρχαίο Θέατρο των Φιλίππων θα παρουσιαστεί η εκδοχή για πιάνο (Λειψία, 1778) σε εκτέλεση του Μάρκελλου Χρυσικόπουλου, ενώ και τα πέντε πρόσωπα του έργου, η Μήδεια, ο Ιάσων, τα δυο παιδιά τους και η Παιδαγωγός ερμηνεύονται από την Καρυοφυλλιά Καραμπέτη.
Λιμπρέτο: Friedrich Wilhelm Gotter
Μουσική εκτέλεση: Μάρκελλος Χρυσικόπουλος
Κοστούμι: MI-RO
Επιμέλεια κοστουμιού: Εύα Νάθενα
Ερμηνεία: Καρυοφυλλιά Καραμπέτη
16 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ - Ελένη Ευριπίδου ή η ανασκευή του Στησιχόρου
19:30 - Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων
«Ελένη» με την Βασιλική Τρουφάκου
«Με το βαθύ στηθόδεσμο, τον ήλιο στα μαλλιά, κι αυτό
το ανάστημα ίσκιοι και χαμόγελα παντού
στους ώμους στους μηρούς στα γόνατα
ζωντανό δέρμα, και τα μάτια με τα μεγάλα βλέφαρα,
ήταν εκεί, στην όχθη ενός Δέλτα.
Και στην Τροία; Τίποτε στην Τροία – ένα είδωλο.
Έτσι το θέλαν οι θεοί.
Κι ο Πάρης, μ’ έναν ίσκιο πλάγιαζε σα να ήταν πλάσμα ατόφιο
κι εμείς σφαζόμασταν για την Ελένη δέκα χρόνια».
Γ. Σεφέρης
Λένε πως ένας βάρδος παλιός, ο Στησίχορος, έξι γενιές πριν από τον Ευριπίδη, σε ένα ποίημά του κατηγόρησε την Ελένη ότι άφησε τον άντρα της για τον Πάρη και με την αμαρτία της αυτή κατέστρεψε τόσο την Ελλάδα, όσο και την Τροία. Όμως, η Ελένη μετά το θάνατό της έγινε θεά. Γι’ αυτό, τη στιγμή που έγραψε το άδικο αυτό ποίημα ο Στησίχορος, έμεινε τυφλός. Και μετάνιωσε. Και έγραψε καινούριο. Καινούργιο ποίημα. Καινούργιο τραγούδι. Σε αυτό ανασκεύασε τις κατηγορίες του, χρησιμοποιώντας τον αρχαίο μύθο, σύμφωνα με τον οποίο στην Τροία δεν πάτησε ποτέ η Ελένη, αλλά η σκιά της. Ενώ την ίδια τη φυγάδευσαν οι θεοί στην Αίγυπτο, όπου περίμενε τον Μενέλαο να γυρίσει από την Τροία και να φύγουνε μαζί για την πατρίδα. Και με το που το γράφει το καινούριο αυτό τραγούδι ο Στησίχορος, ξαναβρίσκει αμέσως την όρασή του. Στην εκδοχή αυτή της Ελένης του Ευριπίδη για μία ηθοποιό, η Ελένη μόνη και τυφλή μέσα στο Αρχαίο Θέατρο των Φιλίππων, μονή και τυφλή σαν αρχαία ραψωδός, αλλά με άλλες, καινούριες, ελευσίνιες δυνάμεις να ξυπνούν μέσα της, αφηγείται την ιστορία της. Αφηγείται την ανασκευή του Στησιχόρου.
Μια απο τις πιό αινιγματικές μορφές του αρχαίου δράματος είναι η Κασσάνδρα, η performance προσπαθεί να εξερευνήσει τον χαρακτήρα της μέσα απο διαχρονικά θραύσματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας,να σκιαγραφήσει μια βιογραφία για την παράφορη μάντισσα του αρχαίου ελληνικού κόσμου. Πέρα απο τη φιλολογία, η Κασσάνδρα αποτελεί ένα μεγάλο αίνιγμα για τον ηθοποιό. Πώς προσεγγίζεις σκηνικά μια τόσο οριακή προσωπικότητα; Τι εργαλεία χρησιμοποιείς για να αποδόσεις τη Θεόπνευστη μανία της; Μια μάντισσα που δεν την πίστεψε ποτέ κανείς, παγιδευμένη στον οδηγό και αποτελειωτή της Απόλλωνα.
21 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ - Βάκχες, το σώμα δίχως σώμα
19:15 - Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων
«Βάκχες»
Το νήμα του μύθου των Βακχών - πέντε ηθοποιοί, τέσσερις άξονες, τρεις γλώσσες, δύο φύλα,
ένας τόπος αφηγούνται έναν θεό, δύο αγγέλους, τρεις γυναίκες, τέσσερα σημεία του ορίζοντα. Τραγουδούν τον θεό μέσα στις αντιφάσεις. Διαγράφουν την πορεία του Πενθέα από το ανίερο στο ιερό, από την πλάνη στη γνώση, από την έπαρση στην οδύνη. Μιλούν για την Αγαύη που, από την έκσταση στην τρέλα, διεκδικώντας τη δύναμη της θηλυκής θεάς κατακρημνίζεται. Την άγρια φύση που πάλλεται. Θρηνούν τον άνθρωπο που απομακρύνεται, το σώμα που αποσπάται. Τα απομεινάρια σώματος, το σώμα δίχως σώμα. Πενθούν για τα μικρά μικρά κομμάτια μας. Μια ακροβασία αποστάσεων, μια ανάγκη κυκλική, μια πάλη για το όλον.
Διαλέγουμε την ηρωίδα, όχι το έργο. Τη Μήδεια, ως φορέα ενός πεπρωμένου. Δεν ανεβάζουμε το έργο, δεν την καταλαβαίνουμε αλλά προσπαθούμε να την καταλάβουμε, που είναι και η βαθύτερη επιθυμία μας, και ίσως αυτό να έχει τελικά σημασία. Αυτό που μας ενδιαφέρει εδώ, στην ηρωίδα του Ευριπίδη δεν είναι η παραφορά και το πάθος αλλά η διαύγεια του νου όπως λειτουργεί ξεκάθαρα με μια λογική ακρίβεια που σχεδόν μας σκανδαλίζει. Διαλογίζεται, συζητά, επιχειρηματολογεί. Η τραγωδία «Μἠδεια» είναι το πρόσωπο Μήδεια.
Συμμετέχουν οι χορευτές Κική Μπάκα, Δημήτρης Σωτηρίου και ο μουσικός Φώτης Σιώτας
Στην παράσταση ακούγονται οι φωνές της ηθοποιού Άννας Καλαϊτζίδου και του τραγουδοποιού Παύλου Παυλίδη
Το εργαστήριο ολοκληρώνεται με τις ομιλίες των Παντελή Μπουκάλα και Γιάννη Λιγνάδη, στις 23 Αυγούστου και ώρα 21.00 στο Αρχαίο Θέατρο των Φιλίππων. *Λόγω του περιορισμένου αριθμού θέσεων θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας.
Το έργο του Τζέφρι Ναφτς, εντασσόμενο στην γκέι δραματουργία, διαθέτει μια στιβαρή, αν και πλέον κλασική, δομή, αλλά κυρίως θίγει ζητήματα που η τρέχουσα δραματουργία σπάνια τολμά να θίξει
Το έργο της Μάρτα Μπαρσελό αποτυπώνει τη διαδρομή της σχέσης «μητέρας-κόρης», μετά την ανατρεπτική απόφασή τους να εφαρμόσουν τους όρους ενός άρρηκτου συμβολαίου
Ο ράπερ μιλάει για την απόφασή του να δοκιμάσει κάτι που δεν έχει ξανακάνει, το θεατρικό σανίδι, στο ψυχολογικό θρίλερ που σκηνοθετεί ο Δημήτρης Αγοράς
Η παράσταση του Γιάννη Χουβαρδά αποτελεί το τελευταίο μέρος της σκηνοθετικής του τετραλογίας, με την οποία ολοκληρώνει την προσωπική του διερεύνηση πάνω στη σχέση θεάτρου και κινηματογράφου
14°
