Η Φ. Αθερίδου γράφει για την παράσταση «Ένα μωρό για τρεις» με τους Π. Χαϊκάλη, Κ. Αποστολάκη, Γ. Δρακόπουλο που ξεκινάει περιοδεία σε σκηνοθεσία Θ. Μαρσέλου
Ένα μωρό. Τρεις εργένηδες. Παύλος Χαϊκάλης, Κώστας Αποστολάκης και Γιάννης Δρακόπουλος καλούνται φέτος το καλοκαίρι υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες της Θέμιδας Μαρσέλου να μεγαλώσουν ένα μωρό. Και το γέλιο, ξεκινά στο έργο που παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα, στη θεατρική του εκδοχή.
Η υπόθεση βασίζεται στην κωμική γαλλική ταινία του 1985 «Trois hommes et un couffin» της Coline Serreau, που ήταν υποψήφια για Όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας και χρυσή σφαίρα καλύτερης ταινίας, ενώ το 1987 το Χολιγουντιανό ριμέικ «Three men and a baby» σε σκηνοθεσία Leonard Nimoy, με πρωταγωνιστές τους Tom Selleck, Steve Guttenberg και Ted Danson, αναδείχθηκε από το Αμερικανικό Box Office ως η εμπορικότερη ταινία της χρονιάς, με εισπράξεις που ξεπέρασαν τα 400 εκ. δολάρια παγκοσμίως.
Λίγα Λόγια για το έργο
Τρεις συγκάτοικοι και ορκισμένοι εργένηδες, ζουν την πολυτάραχη ζωή τους σε ένα διαμέρισμα του Παρισιού. Το μόνο που τους απασχολεί είναι τα πάρτι και οι γυναίκες. Η ιστορία ξεκινάει σε ένα πάρτι, όταν ένας φίλος του Τζακ του ζητά μια χάρη. Να παραλάβει εκ μέρους του ένα πολύ σημαντικό πακέτο, όσο ο ίδιος θα λείπει σε ταξίδι. Ο Τζακ φυσικά δέχεται και μιας και ο ίδιος θα λείπει για τρεις εβδομάδες στην Ιαπωνία, ενημερώνει με τη σειρά του, τους συγκατοίκους του, τον Πήτερ και τον Μάικλ, να το παραλάβουν. Η επόμενη μέρα τους επιφυλάσσει μια μεγάλη έκπληξη, μόλις βρίσκουν στην πόρτα του σπιτιού τους, ένα μωρό κι ένα σημείωμα...Νομίζοντας ότι πρόκειται για το «πακέτο» που περίμεναν, το παίρνουν η ανέμελη και εργένικη ζωή τους αλλάζει για πάντα!
«"Τζακ, αυτός είναι ο καρπός του έρωτα μας.. με αγάπη Σύλβια" έτσι αφήνω έξω από την πόρτα τριών εργένηδων το μωρό μου και φεύγω για Αμερική. Το "ένα μωρό για τρεις" είναι ένα πολύ τρυφερό κι αστείο έργο. Βλέπουμε τη σταδιακή αγάπη που χτίζεται μέσα από τη φροντίδα κι όχι απαραίτητα από το ποιος είναι ο γονιός ενός παιδιού κι αυτό εκτός από τις ξεκαρδιστικές περιπέτειες των τριών αντρών που προσπαθούν κ παλεύουν χωρίς να έχουν ιδέα να μεγαλώσουν το μωρό, είναι και τρομερά συγκινητικό. Αποδεικνύει αυτό που ακράδαντα πιστεύω. Πως όσο πιο πολύ φροντίζεις ένα παιδί τόσο πιο πολύ το αγαπάς.
Είμαι πολύ χαρούμενη που βρίσκομαι σε αυτή την παράσταση, και συμμετέχω σε αυτή τη δουλειά, γιατί εκτός από τους σπουδαίους συνεργάτες που έχω την τιμή να δουλέψω, όπως ο Παύλος Χαϊκάλης που ανέκαθεν θαύμαζα, καθώς τον θεωρώ από τους «αρχηγούς» της κωμωδιας στην Ελλάδα, αλλά δεν τον είχα δει ποτέ πως δουλεύει κ ποσό εφευρετικός είναι σε μια πρόβα, τον Γιάννη Δρακόπουλο ο οποίος εκτός από παναστείος και ταλαντούχος είναι και ένας τόσο γλυκός άνθρωπος, και τον Κώστα Αποστολάκη που είναι ατομάρα φοβερή κ εχει πολύ γέλιο να δείτε την αγάπη του για το μωρό σε αυτή την παράσταση. Γνώρισα τη Θέμιδα Μαρσέλου που ήθελα πολύ να γνωρίσω κ να συνεργαστώ κ με έχει εντυπωσιάσει η ευγένεια της κι ο τρόπος που ηγείται της ομάδας μας. Εκτός από όλα αυτά είμαι και πολύ χαρούμενη που μπορώ αυτή τη στιγμή σε αυτούς τους καιρούς, με όλο το ρίσκο που παίρνουν οι παραγωγοί μας, κι είναι προς τιμήν τους, να δουλεύω και να δημιουργώ. Και ειδικά σε μια κωμωδία που θα προσφέρει γέλιο κι ανακούφιση μετά από όλα αυτά που περάσαμε κ περνάμε. Ο ρόλος μου δε η Σύλβια, ήρθε και κούμπωσε σαν πρώτη μου δουλειά μετά τη γέννα, και το θεωρώ πολύ τυχερό σημάδι.
Εύχομαι να πάνε όλα καλά. Πιστεύω πολύ σε αυτή την παράσταση και στη χαρά που μπορεί να προσφέρει στο κοινό. Κι ελπίζω το καλοκαίρι αυτό να λειτουργήσει θεραπευτικά για τις αναποδιές που είχαμε το χειμώνα, και λυτρωτικά. Καλή μας επιτυχία. Σε εμας και σε όσους παλεύουν αυτούς τους καιρούς και πάνε κόντρα στους ανέμους».
Παρασκευή 24 Ιουλίου – Κατράκειο
Σάββατο 25 Ιουλίου – Πόρτο Ράφτη
Κυριακή 26 Ιουλίου - Βεάκειο
Δευτέρα 27 Ιουλίου - Πετρούπολη
Τρίτη 28 Ιουλίου – Ηλιούπολη
Πέμπτη 30 Ιουλίου – Χαλκίδα
Δευτέρα 3 Αυγούστου – Πάτρα Royal Theater
Σάββατο 8 Αυγούστου - Σαλαμίνα
Το έργο του Τζέφρι Ναφτς, εντασσόμενο στην γκέι δραματουργία, διαθέτει μια στιβαρή, αν και πλέον κλασική, δομή, αλλά κυρίως θίγει ζητήματα που η τρέχουσα δραματουργία σπάνια τολμά να θίξει
Το έργο της Μάρτα Μπαρσελό αποτυπώνει τη διαδρομή της σχέσης «μητέρας-κόρης», μετά την ανατρεπτική απόφασή τους να εφαρμόσουν τους όρους ενός άρρηκτου συμβολαίου
Ο ράπερ μιλάει για την απόφασή του να δοκιμάσει κάτι που δεν έχει ξανακάνει, το θεατρικό σανίδι, στο ψυχολογικό θρίλερ που σκηνοθετεί ο Δημήτρης Αγοράς
Η παράσταση του Γιάννη Χουβαρδά αποτελεί το τελευταίο μέρος της σκηνοθετικής του τετραλογίας, με την οποία ολοκληρώνει την προσωπική του διερεύνηση πάνω στη σχέση θεάτρου και κινηματογράφου
13°
