Για 7η συνεχόμενη χρονιά το Βοb Theatre Festival συγκεντρώνει και αναδεικνύει το νέο αίμα του Ελληνικού θεάτρου με πρεμιέρες, διαγωνισμούς, αυτοσχεδιασμούς, stand - up comedy, πάρτι, μουσική και, φυσικά, επιλεγμένες νεανικές παραστάσεις από τη φετινή σεζόν.
Το διαγωνιστικό μέρος του φεστιβάλ είναι ιδιαίτερα ενισχυμένο. Ο διαγωνισμός Scratch Night συνεχίζεται για 5η συνεχόμενη χρονιά με δέκα νεοσύστατες διαγωνιζόμενες ομάδες και έπαθλο 500€ αλλά και 10 παραστάσεις στο BIOS από την καινούρια σαιζόν. Παράλληλα, θα γίνει για πρώτη φορά στο Bob Theatre Festival διαγωνισμός αυτοσχεδιασμού Improv comedy και ο διαγωνισμός Stand-up Comedy Ultimate 5 Λεπτά Δόξας.
Tο φεστιβάλ θα κλείσει την Κυριακή 11 Μαΐου με τις ανακοινώσεις των νικητών, τις απονομές των βραβείων και με ένα μεγάλο πάρτι υπό τους ήχους των Polkar, του συγκροτήματος του Γιώργου Παπαγεωργίου, στο πρώτο τους, πολυαναμενόμενο live στην Αθήνα.
Η είδηση ότι λεφτά δεν υπάρχουν και οι υπηρεσίες προχωρούν σε μείωση προσωπικού, πέφτει ως κεραυνός εν αιθρία στη μεταεπαναστατική Μόσχα του 1921. Θύμα της νέας αυτής πραγματικότητας γίνεται σύντομα και ο συνετός υπάλληλος Κοροτκόφ, ο οποίος προσπαθώντας να βρει το δίκιο του, αναζητά τον αρμόδιο διευθυντή, ευελπιστώντας να ανατρέψει τη δυσμενή του θέση. Στην προσπάθειά του αυτή, μπλέκεται σε ένα ιλιγγιώδες κυνηγητό, όπου η πεζή καθημερινότητα μπερδεύεται με την πιο τρελή και παράδοξη φαντασίωση. Μεταμορφώσεις, παραμορφωτικοί λαβύρινθοι και αντικείμενα που ζωντανεύουν, συνιστούν τώρα το εφιαλτικό σύμπαν της αποπνικτικής καταδίωξης του ήρωα. Μέσα σ’ αυτό το διαβολικό περιβάλλον, όλοι οι χαρακτήρες ξεπηδούν από έναν γκροτέσκο κόσμο υπερβολής και δοκιμάζουν τα νεύρα του, τόσο που σταδιακά υποχωρεί ακόμη και η ικανότητά του να αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα.
Η ομάδα Ubuntu, μετά τη Χαμένη τιμή της Katharina Blum, επιστρέφει στο ΒIOS με τη Διαβολιάδα του πρωτοπόρου Ρώσου συγγραφέα Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ, μια επίκαιρη πολιτική αλληγορία.
Τρεις ηθοποιοί πάνω στις τρεις μαγικές καρέκλες τους αφηγούνται, αναπαριστούν και ενίοτε υπονομεύουν την παράξενη ιστορία του Διχοτομημένου Υποκόμη, ενός άτυχου άρχοντα του μεσαίωνα, ο οποίος στα πρώτα λεπτά μιας αιματηρής μάχης έρχεται αντιμέτωπος με το πεπρωμένο: μια μπάλα κανονιού τον βρίσκει κατάστηθα και τον κόβει στα δύο. Οι υπήκοοί του που έχουν μαζευτεί στο λιμάνι για να τον υποδεχτούν δεν έχουν ιδέα για αυτό που πρόκειται να ακολουθήσει…
ή όλα όσα πρέπει να ξέρετε προκειμένου, ανεξάρτητα από τις συνθήκες που επικρατούν σε ότι αφορά στην υγεία σας, την ψυχολογία σας, τα οικονομικά σας, το κλίμα ή άλλα, να έχετε τις περισσότερες πιθανότητες επιτυχίας όταν ζητάτε από τον τμηματάρχη σας αναπροσαρμογή του μισθού σας.
Μια κωμική αλληλουχία που ακολουθεί την σκέψη ενός υπαλλήλου στην προσπάθεια του να συναντήσει τον Τμηματάρχη του για να του ζητήσει αύξηση. Ως «πρόσωπα» μας συστήνονται έξι διαφορετικές σκέψεις του που ψάχνοντας τον τρόπο, βάζουν και ξεπερνούν εμπόδια. Αναλύουν όλες τις πιθανότητες και περιγράφουν τι θα μπορούσε να συμβεί σε κάθε μία από αυτές!
Η παράσταση που απέσπασε την τρίτη θέση του διαγωνισμού Scratch Night στο Bob Theatre Festival 2013, συνεχίστηκε, ολοκληρώθηκε και επιστρέφει στο φεστιβάλ μετά από μια επιτυχημένη σεζόν.
Μια παράσταση διαφορετική. Μιλά για τη διαφορετικότητα και για το πόσο διαφορετικά αντιμετωπίζονται οι άνθρωποι οι διαφορετικοί. Βγαλμένη από διαφορετικούς ανθρώπους, απευθυνόμενη σε διαφορετικούς ανθρώπους, άλλους από τους προηγούμενους. Τέσσερις ιστορίες βασισμένες στο «Κάτι άλλο» της Κάθριν Κέιβ, το «Μελαγχολικό θάνατο του Στρειδάκη» του Τιμ Μπάρτον, την «Καλή οικογένεια» του Γιόακιμ Πίρινεν και το «Χρυσό Δράκο» του Ρόλαντ Σίμελπφενιχ.
Η παράσταση που κατέλαβε τη δεύτερη θέση στο διαγωνισμό Scratch Night του Bob Theatre Festival 2013 επιστρέφει, ολοκληρωμένη στο φεστιβάλ, μετά από μια πολύ επιτυχημένη σεζόν σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
Το Μόνον Ωραία είναι μια παράσταση-συναυλία, για τη χαρά του ν'αγαπάς. Με άλλα λόγια είναι μια μουσική παράσταση για μια πραγματική ιστορία αγάπης, όπως αυτή αποτυπώθηκε στο ημερολόγιο της Καίτης Σφακιανάκη. Η ιστορία της αρχίζει το 1938, όταν γνωρίζει τον μετέπειτα σύντροφο της ζωής της Νίκο και τον ερωτεύεται κεραυνοβόλα. Χωρίς καλά- καλά να ξέρει να γράφει, ξεκινά να κρατά ένα παράξενο ημερολόγιο, που ολοκληρώνεται το 1978 όταν ο Νίκος πεθαίνει. Τριάντα σχεδόν χρόνια αργότερα η καταγραφή αυτή της κοινής τους ζωής φτάνει στα χέρια της εγγονής της, Κατερίνας Μαυρογεώργη κι από εκεί μεταφέρεται στη σκηνή.
Οι τρεις ηθοποιοί της παράστασης εξερευνούν τον ελλειπτικό, σχεδόν ποιητικό της λόγο ενώ περιπλανώνται μουσικά ανάμεσα στις δεκαετίες από τα 30s έως τα 70s, θέτοντας ένα βασικό ερώτημα: όταν όλα είναι προορισμένα να χαθούν, υπάρχει κάτι που απομένει;
Ένα υπέροχο χωριό της ελληνικής επαρχίας κάπου στην δεκαετία της Αλλαγής, ένα παρ' ολίγον φονικό του Αργύρη του κοντοκουρεμένου, ένας βιαστικός γάμος του Κωστή του ανάπηρου με την Κωλαθηνά, μια τελετή ενηλικίωσης του μικρού Λαζάρ του γιου του Μπερδούλια, ένα αυτί απλωμένο στο σκοινί της μπουγάδας της Παντζάραινας και η μεγάλη απόφαση της τσαχπίνας της Ανθής συνθέτουν το σκηνικό της παράξενης ιστορίας του Μουνή. Μιας ιστορίας ακραίας και απόκοσμα βίαιης. Όλοι ξέρουν, αλλά όλοι σιωπούν. Και όλα λύνονται με πολύ ξύλο πίσω από κλειστές πόρτες ή χορεύοντας ένα λεβέντικο τσάμικο στην κεντρική πλατεία του χωριού.
Οι ήρωες της Κιτσοπούλου παγιδευμένοι στις προκαταλήψεις και στους φόβους τους αγωνίζονται να κρατήσουν καθαρό το παρατσούκλι τους, μη και μαθευτούν οι εξάρσεις τους και γίνουν διήγημα.
Περσινή Αρραβωνιαστικιά της Ζυράννα Ζατέλη, Ομάδα Elephas tiliensis
Ένα κορίτσι αρραβωνιάζεται τον Μάρκο το βράδυ της Πρωτοχρονιάς του 1961. Γυναίκα πια, ανοίγει τα φύλλα της μνήμης της και αναβιώνει το γεγονός που επικυρώνει την είσοδό της στην περίοδο που η ίδια αποκαλεί «πρώτη μοναξιά της ζωής της». Ο πρώτος έρωτας για το παιδί θα γίνει ένας παλιός πόνος για τον ενήλικα. Η γραφή της Ζατέλη μας συνδέει με την παράδοση απαλλάσσοντάς την από το φολκλόρ και φανερώνει ένα ποιητικό παραμύθι που μιλά με τρόπο υπαινικτικό, αλλά και ωμό, για τη γυναικεία σεξουαλικότητα, τις μύχιες σκέψεις, τις κρυφές επιθυμίες, τον φόβο και την έλξη του θανάτου, τη σύνδεση της καθημερινής πραγματικότητας με το μεταφυσικό, τη φαντασία και τη μαγεία. Η περσινή αρραβωνιαστικιά με κίνητρο την ασίγαστη περιέργεια εισδύει ήσυχα και ουσιαστικά στον διαφορετικό και υπέροχο κόσμο του άλλου, επινοεί μια καινούρια γλώσσα μυστική και ακατανόητη, μένει ακίνητη για ώρες μπροστά στον αρραβωνιαστικό της προκειμένου να «ξαλαφρώσει από το βάρος και την αοριστία ενός κόσμου γεμάτου αντιθέσεις που την περιτριγιρίζει, τη φοβίζει και δεν την αφήνει να ησυχάσει».
Μια ιστορία που βουτάει στο καζάνι της πρώτης αφύπνισης και σοκάρει μέσα από την απλότητα και το χιούμορ της, αποκαλύπτοντας τους μυστικούς και θαυμάσιους μηχανισμούς της ανθρώπινης ψυχής.
Δύο νέοι ηθοποιοί αναλαμβάνουν να αναμετρηθούν με το γνωστό κείμενο του Σαίξπηρ παίζοντας όλους τους ρόλους του έργου σε ένα τρελό παιχνίδι παρενδυσίας και μεταμορφώσεων. Μια σπαζοκεφαλιά υποκριτικής, ένα θεατρικό παζλ από ποικίλα θεατρικά είδη και ύφη, ένας αγώνας να δοθεί στο ακέραιο η ουσία του έργου του Σαίξπηρ. Με όπλο την αθωότητα και την υψηλή σωματική τους ενέργεια οι δυο νεαροί performers ρίχνονται στην αρένα της σκηνής για να ανακαλύψουν από την αρχή τον πιο βαθύ, τον πιο παράλογο, τον πιο ακραίο, τον πιο θνησιγενή, τον πιο ποιητικά γελοίο έρωτα όλων των εποχών.
Τα Λουλούδια στην Κυρία του Άκη Δήμου, σκην. Γ. Παλούμπης
«Τους έρωτες που δεν γιατρεύονται πρέπει να τους βοηθάς να πεθάνουνε εσύ για να μη βασανίζονται. Γιατί υποφέρει η καρδιά, και η καρδιά και το σώμα υποφέρουν από τους ανίατους έρωτες.»
Το έργο, με χιούμορ αλλά και προβληματισμό, με ευαισθησία αλλά και σκληρότητα, αφηγείται τις καθημερινές ανησυχίες μιας παρέας για το μέλλον τους, τη φιλία και τους «ανίατους έρωτες». Τρείς νεαροί φίλοι στοχεύουν, ο καθένας από τον δικό του λαβύρινθο, τον έρωτα στο απέναντι μπαλκόνι. Το προσκλητήριο φτάνει στον προορισμό του σε ελεύθερη πτώση. Ένα έργο που ξεγυμνώνει τις παθογένειες, τα αδιέξοδα αλλά και την ανομολόγητη ευαισθησία ενός φύλου και μιας φυλής.
Τον Άυλο Εσένα του Βαγγέλη Χατζηγιαννίδη - σκην. Γ. Παλούμπης
Ο Σολ, διαγωνίζεται για το πολυπόθητο «Βραβείο του Καλλιτέχνη» με ένα έργο γλυπτικής: έναν μαγικό κύβο στο εσωτερικό του οποίου προβάλλονται ακαθόριστες εικόνες. Εικόνες που μοιάζουν να φωτογραφίζουν τα μύχια της ψυχής σου, τον άυλο εσένα. Πλευρίζει τον Μπορκ, μέλος της κριτικής επιτροπής, και προσπαθεί να του αποσπάσει την υπόσχεση βράβευσής του. Όσο η ώρα περνά τόσο περισσότερο μπλέκεται ο ένας στα δίχτυα του άλλου.
Στοιχεία επιστημονικής φαντασίας, ψυχολογικού θρίλερ, σάτιρας, αλλά και πολιτικού προβληματισμού, ανιχνεύονται στο έργο αυτό που η λύση του μοιάζει ν’ αφήνεται ανοιχτή. Οι δυο ήρωες πρέπει να πολεμήσουν και να νικήσουν, τόσο τις αντιστάσεις του απέναντι όσο και τις δικές τους.
Σκηνοθεσία: Γιώργος Παλούμπης
Παίζουν: Θάνος Αλεξίου, Νίκος Νίκας
Ψέματα ή Αλήθεια, Ομάδα Mind the Gap
Ένα πολιτικό παραμύθι. Γι’ αυτό το παραμύθι που ζούμε… Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν μια πολιτεία μακρινή. Τόσο μακρινή που δεν ξέρουμε καν αν υπάρχει. Σ' αυτήν τη μακρινή πολιτεία, όλοι οι άνθρωποι ζούσαν λέγοντας παραμύθια. Τα χρήματα εκεί ήταν περιττά. Ένα παραμύθι να άκουγες την ημέρα και ήταν σαν να είχες αποταμιεύσει χιλιάδες λίρες και φλουριά. Ακόμα και η πείνα περνούσε με τα παραμύθια… Μια φορά κι έναν καιρό - όχι και τόσο καλό καιρό - έπαψε πια να είναι ανάγκη να λες ένα παραμύθι και έγινε υποχρέωση… «Φημολογείται ότι ομάδα πολιτών της παραμυθένιας πολιτείας συγκεντρώνεται κρυφά με στόχο την οργάνωση δράσεων κατά των εξουσιαστικών αρχών».
Η παράσταση "Ψέματα ή αλήθεια ", κέρδισε τα βραβεία Κοινού & Επιτροπής στο διαγωνιστικό του 1st Handmade and Recycled Theater Festival που διοργάνωσε το Fabrica Athens.
Σκηνοθεσία, Επεξεργασία Κειμένου Δήμητρα Σύρου
Παίζουν Νίκος Αξιώτης, Νίκη Κατσαρού, Ελεάννα Σταθοπούλου
Η ιστορία δύο νέων που συναντιούνται τυχαία σ’ ένα δημόσιο χώρο και ερωτεύονται ενώ γύρω τους μαίνεται εμφύλια διαμάχη ανάμεσα στους ανθρώπους της πόλης. Το τραγικό ζευγάρι μόλις που προλαβαίνει να ερωτευτεί και οδηγείται στην αυτοκτονία. Η μόνη τους ελπίδα βρίσκεται στον άλλο κόσμο.
Η Κατερίνα Λούρα και ο Δημήτρης Κουρούμπαλης σε συνεργασία με τη Φρόσω Κορρού, μετά την επιτυχία του “Ορέστης – Ηλέκτρα 0-1” ξαναβρίσκονται στη σκηνή για να συναντήσουν ένα άλλο αρχετυπικό ζευγάρι, το Ρωμαίο και την Ιουλιέτα.
Το κείμενο της παράστασης R.I.P είναι πρωτότυπο και έχει μακρινές αναφορές στο κείμενο του Σαίξπηρ. Οι δύο ήρωες του R.I.P δεν έχουν κανένα πάθος. Το πάθος γι’ αυτούς είναι ξένο, αρνητικό. Μπορούν να έχουν λογική, τετράγωνη μάλιστα, μπορούν να έχουν προτιμήσεις, μπορούν ακόμη και να φιληθούν, αλλά χωρίς πάθος.
Η παράσταση R.I.P είναι μια διακοπή στο χρόνο και τον ήχο της πόλης. Απευθύνεται σε μια αγύμναστη εσωτερική λειτουργία, την ευαισθησία. Οι δύο νέοι βρίσκονται σε μια τομή του έντονου ρυθμού της πόλης με τις άπειρες δραστηριότητες και μιας ησυχίας αταίριαστης με τον έξω κόσμο. Η λεπτή σχέση που διαμορφώνεται ανάμεσά τους πλησιάζει με σεβασμό την εσωτερική δημιουργία του έρωτα. Δεν μπορεί να εντυπωσιάσει, ούτε να φωνάξει για ν’ ακουστεί, χρειάζεται την ευαίσθητη προσοχή του θεατή.
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια: Κακή πίστη είναι, κατά την κοινή γλωσσική χρήση του όρου, η έλλειψη ειλικρίνειας και η δολιότητα. Η «κακή πίστη» (mauvaise foi) σημαίνει γενικότερα την εσφαλμένη αντίληψη και πιο συγκεκριμένα ταυτίζεται με την αυτο-εξαπάτηση. Όταν ένα πρόσωπο βρίσκεται σε τέτοια κατάσταση αυτο-εξαπάτησης, το πρόσωπο αυτό ψεύδεται αλλά και είναι το θύμα του ψεύδους ταυτόχρονα.
Για τη φιλοσοφία το ερώτημα είναι πώς η κακή πίστη ή αυτο-εξαπάτηση καθίσταται δυνατή. Το οποίο από μόνο του είναι ένα παράδοξο ή φαινομενικό παράδοξο. Ιδιαίτερα αφού, για παράδειγμα, η διάδοση εσφαλμένων αντιλήψεων είναι σφάλμα όταν το πρόσωπο που τις διαδίδει δεν γνωρίζει ότι είναι εσφαλμένες και ψεύδος όταν το πρόσωπο γνωρίζει ότι είναι εσφαλμένες και παρόλα αυτά τις διαδίδει.
Σύλληψη- Ερμηνεία: Μιχάλης Μαθιουδάκης
Πυρηνική Οικογένεια, Ομάδα Cheek-Bones
Μια παράσταση που ακροβατεί στα όρια της performance και ακολουθεί την καθημερινότητα μιας ασύμβατης οικογένειας αποκλεισμένης από τον έξω κόσμο. Καθετί που σε μας φαντάζει βρώμικο, μηχανικό, περιοριστικό γι’ αυτούς είναι η ευτυχία της κάθε τους μέρας. Ώσπου μια από αυτές τις μέρες εισβάλει στη ζωή τους το «όμορφο» για να διαταράξει κάθε ηρεμία. Μπορεί να αφομοιωθεί ή πρέπει να εξολοθρευτεί; Η ζωή πώς συνεχίζεται μετά από αυτό;
Η ομάδα Cheek-Bones, νικήτρια του διαγωνισμού Scratch Night στο Bob Theatre Festival 2010 έχει ήδη διακριθεί και με αυτήν την παράσταση (σε μορφή work in progress) στο 1ο και 2ο Site Specific Festival, καθώς επίσης και στο Handmade and Recycled Festival. Το έργο παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην ολοκληρωμένη του μορφή.
Σε μια Αθήνα όπου το κακό εξαπλώνεται ραγδαία, όποιος δεν το αντιλαμβάνεται δεν θα τα καταφέρει, θα φοβηθεί και θα υποκύψει. Τη στιγμή που η ελπίδα μοιάζει χαμένη, μια περγαμοντιά ανθίζει φέροντας το μυστικό συστατικό για την δημιουργία ενός Σούπερ-Ήρωα. Η μάχη του καλού με το κακό είναι αναπόφευκτη. Ποιος θα κερδίσει;
Μια Devised παράσταση από την Ομάδα Ha! , νικήτρια του διαγωνισμού Scratch Night του Bob Theatre Festival 2011. Μια παράσταση με έντονο ρυθμό, μουσική και χιούμορ όπου το σωματικό θέατρο συναντιέται με την αισθητική των κόμικς.
Τι συμβαίνει όταν τα παραμύθια γίνονται εφιάλτες; Το “If Only…” είναι μια επαναπροσέγγιση του κλασικού παραμυθιού των αδερφών Grimm, «Χιονάτη». Στημένη σε ένα περιβάλλον ονειρικής πραγματικότητας με την αισθητική του 1930, η παράσταση είναι μια μελοδραματική εκδοχή αυτού που συχνά θυμόμαστε ως ένα γλυκό παραμύθι.
Με αφετηρία το γνωστό θέατρο BAC του Λονδίνου, η παράσταση έχει περιοδεύσει το καλοκαίρι του 2012 μέχρι και την Κορέα όπου και έλαβε τα βραβεία Καλύτερης Παράστασης και Καλύτερης Σκηνοθεσίας στο διεθνές Miryang Summer Arts Festival.
Η παράσταση δανείζεται το στυλ του βωβού κινηματογράφου για να αναπαραστήσει μια ιστορία διαχρονική. Οι ηθοποιοί ανακαλύπτουν επί σκηνής την ιστορία στη μορφή καρτών και επιχειρούν να την εξιστορήσουν στους θεατές χωρίς την παραμικρή χρήση λόγου.
Η διεθνής εταιρία CakeTree Theatre έχει ως βάση της το Λονδίνο. Η παράσταση θα παρουσιαστεί για πρώτη φορά εξ’ ολοκλήρου με Έλληνες ηθοποιούς με προσθήκες της καινούργιας σύνθεσης της ομάδας.
Σκηνοθετική Επιμέλεια: CakeTree Theatre London & Στέφανος Αχιλλέως
Παίζουν: Γεώργιος Ανδρουλάκης, Στέφανος Αχιλλέως, Έλενα Μεντζέλου, Χρυσάνθη Παπαγεωργίου
Διαγωνισμοί
Διαγωνισμός νέων ομάδων Scratch Night
Για πέμπτη συνεχόμενη χρονιά το Bob Theatre Festival δίνει χώρο σε εντελώς νεοσύστατες ομάδες να δοκιμαστούν. 10 ομάδες θα παρουσιάσουν 15 λεπτά από την υπό διαμόρφωση παράστασή τους και το κοινό του φεστιβάλ θα ψηφίσει την καλύτερη. Η νικήτρια θα κερδίσει 500€ για έξοδα παραγωγής, σεμινάριο με τους AbOvo σε θέματα δραματουργίας και διεύθυνσης παραγωγής και θα ανεβάσει το ολοκληρωμένο της πλέον έργο στο BIOS για 10 παραστάσεις την ερχόμενη σεζόν.
Διαγωνισμός Stand - up Comedy: Ultimate 5 Λεπτά Δόξας
20 νέοι κωμικοί θα διαγωνιστούν στο Bob Theatre Festival και ο μεγάλος νικητής θα κερδίσει έπαθλο 200€. Το διαγωνισμό παρουσιάζουν ο Λάμπρος Φισφής και η Κατερίνα Βρανά και τον πλαισιώνουν και πολλοί άλλοι επαγγελματίες κωμικοί.
Διαγωνισμός Αυτοσχεδιασμού - Improv Comedy
Τέσσερις ομάδες αυτοσχεδιασμού θα κονταροχτυπηθούν στο πλαίσιο του Bob Theatre Festival σε διαδοχικά αυτοσχεδιαστικά battle. Το κοινό παρακολουθεί και αναδεικνύει την καλύτερη ομάδα. Τον τελικό του Σαββάτου κλείνει η ομάδα του κωμικού ΜΠΟΥΜ.
Συναυλία - Πάρτι Λήξης
Την Κυριακή, μετά το τέλος των παραστάσεων θα γίνει στο BIOS ένα μεγάλο πάρτι υπό τους ήχους των Polkar, στο πρώτο τους, πολυαναμενόμενο live στην Αθήνα. Κατά τη διάρκεια του πάρτι θα ανακοινωθεί ο νικητής του διαγωνισμού Stand - up Comedy αλλά και η μεγάλη νικήτρια ομάδα του διαγωνισμού Scratch Night.
Polkar
Οι Polkar (που στα Σλαβικά σημαίνει μεθυσμένος χορευτής που τραγουδάει φάλτσα) είναι το μουσικό συγκρότημα του ηθοποιού Γιώργου Παπαγεωργίου. Η μουσική τους μπορεί να χαρακτηριστεί ως indie, folk, rock, με άμεσες αναφορές στις παλιές αθηναϊκές καντάδες.
Στα live τους οι Polkar έχουν ως άξονα τη δημιουργία μιας ανοιχτής μουσικοθεατρικής performance σε διαδραστική επικοινωνία με το κοινό, περνώντας αβίαστα από όλα τα μουσικά είδη που τους αφορούν. Folk, rock, indie, country, pop και gospel συνυπάρχουν στη μουσική γιορτή μιας παρέας ρομαντικών κανταδόρων, που κάπου στο πίσω μέρος του μυαλού τους έχουν την απενεχοποίηση μιας παραδοσιακής μεξικάνικης φιέστας.
Το έργο της Μάρτα Μπαρσελό αποτυπώνει τη διαδρομή της σχέσης «μητέρας-κόρης», μετά την ανατρεπτική απόφασή τους να εφαρμόσουν τους όρους ενός άρρηκτου συμβολαίου
Ο ράπερ μιλάει για την απόφασή του να δοκιμάσει κάτι που δεν έχει ξανακάνει, το θεατρικό σανίδι, στο ψυχολογικό θρίλερ που σκηνοθετεί ο Δημήτρης Αγοράς
Η παράσταση του Γιάννη Χουβαρδά αποτελεί το τελευταίο μέρος της σκηνοθετικής του τετραλογίας, με την οποία ολοκληρώνει την προσωπική του διερεύνηση πάνω στη σχέση θεάτρου και κινηματογράφου
Στην παράσταση στον Σταυρό του Νότου διηγείται λάιβ τα βιντεάκια του, πιάνοντας από την αστεία πλευρά -και χωρίς παρεξήγηση- την ασυναρτησία του κάθε ζωδίου
Ο διεθνής Έλληνας βαρύτονος και νέος καλλιτεχνικός διευθυντής στο Ολύμπια Δημοτικό Μουσικό Θέατρο «Μαρία Κάλλας» μιλάει για τον ρόλο του στον «Αλέκο» στην ΕΛΣ σε σκηνοθεσία Φανί Αρντάν
9°
