Η όπερα «Αΐντα» του Τζουζέππε Βέρντι σε μία δωρεάν διαδικτυακή προβολή στο Megaron Online από το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών
Το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών συνεχίζει τις διαδικτυακές προβολές που μας κρατάνε σε επαφή με τον πολιτισμό, ακόμα και την περίοδο της κρίσης του κορωνοϊού. Φαίνεται, μάλιστα, ότι έχει αποφασίσει φορά με τη φορά να μας φέρνει όλο και μεγαλύτερες παραγωγές, που η κάθε μία με τον τρόπο της έχει καταφέρει να μείνει στην ιστορία.
Το ίδιο συνεχίζει να κάνει αυτή τη βδομάδα. Την Τετάρτη 20 Μαΐου στις 21:00, το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, με την παραχώρηση του Ιδρύματος της Αρένας της Βερόνας, «ζωντανεύει» στις οθόνες την «Αΐντα» του Τζουζέππε Βέρντι. Το έργο από μόνο αρκεί, για να μας κάνει να ανυπομονούμε, αλλά η παραγωγή που θα προβληθεί από το Megaron Online μας ενθουσιάζει ακόμα πιο πολύ.
Το Μέγαρο μάς πηγαίνει 19 χρόνια πίσω. Συγκεκριμένα στις 12 Μαΐου του 2001. Τότε η θρυλική όπερα «Αΐντα», που τον Ιούνιο του 1999 είχε πρωτοπαρουσιαστεί στην Αρένα της Βερόνας, ήρθε στην Αθήνα και στην Αίθουσα Χρήστος Λαμπράκης του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών. Αφορμή ήταν ένας διπλός εορτασμός, τα 100 χρόνια από τον θάνατο του Βέρντι και τα 130 χρόνια από την πρεμιέρα της «Αΐντα» στην Όπερα του Καΐρου.
Η τότε παράσταση, όμως, του Μεγάρου είχε μία επιπλέον ιδιαιτερότητα που την ξεχωρίζει. Η πολυπρόσωπη παραγωγή μεγάλων διαστάσεων που βρέθηκε στην Αρένα της Βερόνα έπρεπε να μεταφερθεί σε κλειστό χώρο όσο πιο αυτούσια γινόταν. Το δύσκολο εγχείρημα ανέλαβε να φέρει σε πέρας ο Πιερ Λουίτζι Πίτσι, ένα από τους πιο σημαντικού σκηνοθέτες, σκηνογράφους και ενδυματολόγους της εποχής μας. Χάρη στη δική του σκηνική αναπροσαρμογή της «Αΐντα» είχαμε τότε, αλλά και σήμερα, την ευκαιρία να απολαύσουμε το λυρικό μελόδραμα του Βέρντι και μεγάλες ερμηνείες, με την ρωσίδα δραματική σοπράνο Όλγα Ρομάνκο να αναλαμβάνει τον πρωταγωνιστικό ρόλο της αιθιοπίδας σκλάβας Αΐντα, τον αργεντινό Χοσέ Κούρα τον ρόλο του αρχηγού του αιγυπτιακού στρατού, Ραντάμες, την αμερικανίδα μετζοσοπράνο Νάνσυ Μώλτσμπυ την αιγύπτια πριγκίπισσα Άμνερι, τον μπάσο Παάτα Μπουρτσουλάτζε τον Ράμφι και τον μπασοβαρύτονο Τζέιμς Τσόνσον τον Αμονάσρο.
Αυτοί, βέβαια, δεν ήταν οι μόνοι που συνέθεταν την υπερπαραγωγή του 2001. Το καστ της «Αΐντα» συμπλήρωναν οι έλληνες ερμηνευτές Χριστόφορος Σταμπόγλης, Μαρίνα Βουλογιάννη και Γιάννης Χριστόπουλος. Μουσικά η παράσταση ντύθηκε από την Χορωδία της ΕΡΤ, μέλη της βουλγαρικής Χορωδίας της Όπερας και της Φιλαρμονικής Εταιρείας Μπουργκάς υπό τη διεύθυνση του Αντώνη Κοντογεωργίου και, φυσικά, η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, την οποία διηύθυνε ο πολυβραβευμένος Ντονάτο Ρεντσέττι, ενώ ο Ρομπέρτο Μπολλέ, η Μύρνα Καμάρα και μέλη του Μπαλέτου της Εθνικής Όπερας της Σόφιας πλαισίωναν την «Αΐντα» χορευτικά.
Ένα τολμηρό σκηνοθετικό και σκηνογραφικό εγχείρημα
Το έργο του Τζέφρι Ναφτς, εντασσόμενο στην γκέι δραματουργία, διαθέτει μια στιβαρή, αν και πλέον κλασική, δομή, αλλά κυρίως θίγει ζητήματα που η τρέχουσα δραματουργία σπάνια τολμά να θίξει
Το έργο της Μάρτα Μπαρσελό αποτυπώνει τη διαδρομή της σχέσης «μητέρας-κόρης», μετά την ανατρεπτική απόφασή τους να εφαρμόσουν τους όρους ενός άρρηκτου συμβολαίου
Ο ράπερ μιλάει για την απόφασή του να δοκιμάσει κάτι που δεν έχει ξανακάνει, το θεατρικό σανίδι, στο ψυχολογικό θρίλερ που σκηνοθετεί ο Δημήτρης Αγοράς
Η παράσταση του Γιάννη Χουβαρδά αποτελεί το τελευταίο μέρος της σκηνοθετικής του τετραλογίας, με την οποία ολοκληρώνει την προσωπική του διερεύνηση πάνω στη σχέση θεάτρου και κινηματογράφου
11°
