«Η Κασσάνδρα και ο Λύκος» (Εκδόσεις Καστανιώτη) της Μαργαρίτας Καραπάνου στον Φάρο του ΚΠΙΣΝ, από τον Δημήτρη Καραντζά και τις Μαρία Κεχαγιόγλου και Ελίνα Ρίζου
Οι ζωντανές μεταδόσεις του Κέντρου Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος συνεχίζονται, αλλά έχουν και τα απρόοπτά τους. Η προγραμματισμένη για αυτή την Κυριακή αναμετάδοση της Καρυοφυλλιάς Καραμπέτη και του Γιάννη Κλίνη να ερμηνεύουν το έργο «4.48 Ψύχωση» της Σάρα Κέιν τελικά δεν θα μπορέσει να πραγματοποιηθεί λόγω τεχνικών δυσκολιών. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι η μέρα θα μείνει άδεια.
Στη θέση της ακυρωμένης ζωντανής αναμετάδοσης του ΚΠΙΣΝ, θα έχουμε την ευκαιρία να ακούσουμε αποσπάσματα από ένα μυθιστόρημα που μιλάει για την πρώτη σχέση κάθε ανθρώπου, αυτή του παιδιού με τη μητέρα του. Ο λόγος για το «Η Κασσάνδρα και ο Λύκος» (Εκδόσεις Καστανιώτη), το πρώτο μυθιστόρημα της Μαργαρίτας Καραπάνου, το οποίο μάλιστα είχε παρουσιαστεί για πρώτη φορά τον περασμένο Οκτώβριο στο ΚΠΙΣΝ, στο πλαίσιο των Παραβάσεων.
«Η Κασσάνδρα και ο Λύκος» επιστρέφουν τώρα στο ΚΠΙΣΝ και συγκεκριμένα στον Φάρο. Στις 20:30 την Κυριακή 17 Μαΐου, θα γνωρίσουμε την Κασσάνδρα και τη μητέρα της, μέσα από τις ερμηνείες της Μαρίας Κεχαγιόγλου και της Ελίνας Ρίζου και την σκηνοθετική επιμέλεια του Δημήτρη Καραντζά. Πρόκειται για μία ιστορία, που μέσα από τα γράμματα της κόρης προς τη μητέρα, παρουσιάζει τις βασικότερες ανάγκες του καθενός μας, αυτές για επικοινωνία και αγάπη.
Ποιο είναι το μυθιστόρημα «Η Κασσάνδρα και ο Λύκος»;
Η Κασσάνδρα και ο Λύκος, ένα αλλόκοτο και, κάποιες στιγμές, ζοφερό μυθιστόρημα, εξερευνά την παιδική ηλικία και την επώδυνη διαδρομή προς την ενηλικίωση. Το πρώτο μυθιστόρημα της Μαργαρίτας Καραπάνου, που έχει αποσπάσει διθυραμβικές κριτικές διεθνώς, επιχειρεί να μας μυήσει στον σκοτεινό κόσμο της Κασσάνδρας, όπου ο ρεαλισμός μπλέκεται αριστοτεχνικά με το ονειρικό στοιχείο, δημιουργώντας ένα μοναδικά αινιγματικό λογοτεχνικό ανάγνωσμα. Η Κασσάνδρα γράφει γράμματα στη μητέρα της και, μέσα από τις αφηγήσεις της, γινόμαστε κοινωνοί ενός αιτήματος για αγάπη και επικοινωνία, στο πλαίσιο της πολύπλοκης σχέσης μητέρας και παιδιού.
Το έργο του Τζέφρι Ναφτς, εντασσόμενο στην γκέι δραματουργία, διαθέτει μια στιβαρή, αν και πλέον κλασική, δομή, αλλά κυρίως θίγει ζητήματα που η τρέχουσα δραματουργία σπάνια τολμά να θίξει
Το έργο της Μάρτα Μπαρσελό αποτυπώνει τη διαδρομή της σχέσης «μητέρας-κόρης», μετά την ανατρεπτική απόφασή τους να εφαρμόσουν τους όρους ενός άρρηκτου συμβολαίου
Ο ράπερ μιλάει για την απόφασή του να δοκιμάσει κάτι που δεν έχει ξανακάνει, το θεατρικό σανίδι, στο ψυχολογικό θρίλερ που σκηνοθετεί ο Δημήτρης Αγοράς
Η παράσταση του Γιάννη Χουβαρδά αποτελεί το τελευταίο μέρος της σκηνοθετικής του τετραλογίας, με την οποία ολοκληρώνει την προσωπική του διερεύνηση πάνω στη σχέση θεάτρου και κινηματογράφου
14°
