«Μένουμε σπίτι - Βλέπουμε Μέγαρο» με την παραγωγή του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών, την όπερα «Θαΐς» του Ζυλ Μασνέ, σε σκηνοθεσία Αρνώ Μπερνάρ
Εδώ και έναν μήνα, το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών έχει φροντίσει να μάς κάνει παρέα όσο μένουμε σπίτι. Δύο φορές τη βδομάδα, τις Τετάρτες και τα Σάββατα, «Μένουμε σπίτι - Βλέπουμε Μέγαρο» και έχουμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε (ή να ξαναδούμε, αν ήμαστε από τους τυχερούς) κάποιες από τις εμβληματικότερες παραγωγές που έχει φιλοξενήσει στο παρελθόν.
Την Τετάρτη 29 Απριλίου στις 21:30, θα ζήσουμε μία μοναδική εμπειρία, όχι μόνο της ποιότητας του έργου που θα προβληθεί στην ιστοσελίδα του Μεγάρου Μουσικής, αλλά και λόγω της σπανιότητάς της. Ο λόγος για την όπερα «Θαΐς», που τον Μάρτιο του 2009 «ζωντάνεψε» στην Αίθουσα Αλεξάνδρα Τριάντη.
Για μιάμιση περίπου ώρα, μέσα από τις τρεις πράξεις και τις επτά εικόνες του Ζυλ Μασνέ θα μεταφερθούμε στον 4ο μ.χ. αιώνα και την πρωτοχριστιανική Αίγυπτο. Πρωταγωνιστές ο Αθαναήλ και η Θαΐδα. Ο πρώτος, ένας φωτισμένος ερημίτης, αποφασίζει να επαναφέρει στον δρόμο της αρετής την φημισμένη ηθοποιό και εταίρα της Αλεξάνδρειας, προσηλυτίζοντας την. Τα γεγονότα παίρνουν τραγική τροπή, όταν εκείνος την ερωτεύεται, με τις συνέπειες να «πέφτουν» και στους δύο.
Εμείς γνωρίσαμε για πρώτη φορά πανελλήνια την όπερα, που είχε ως πηγή έμπνευσης την ομώνυμη νουβέλα του Ανατόλ Φρανς, μέσα από την σκηνοθεσία του Αρνώ Μπερνάρ. Στην παραγωγή του Μεγάρου Μουσική Αθηνών τη διεύθυνση της Ορχήστρας των Χρωμάτων είχε αναλάβει ο Μισέλ Πλασσόν, ενώ υπήρξε συμμετοχή και της Χορωδίας της ΕΡΤ, την οποία δίδαξε ο Δημήτρης Μπουζάνης. Στον ρόλο της Θαΐδας βλέπουμε την σοπράνο Μάρλις Πέτερσεν, την οποία ξανασυναντήσαμε στην προβολή της «Λούλου» στο πλαίσιο του «Μένουμε σπίτι - Βλέπουμε Μέγαρο» και δίπλα της, ως Αθαναήλ, στάθηκε ο βαρύτονος Άντονυ Μάικλς-Μουρ. Οι δύο μαζί πλαισιώθηκαν από τον τενόρο Αντώνη Κορωναίο και τον μπάσο Χριστόφορο Σταμπόγλη, οι οποίοι ενσάρκωσαν τον Νικία και τον Παλαίμονα αντίστοιχα, αλλά και οι τραγουδίστριες Αλεξάνδρα Παπατζιάκου, Ειρήνη Κυριακίδου, Αγγελική Καθαρίου και Βασιλική Καραγιάννη.
Το έργο του Τζέφρι Ναφτς, εντασσόμενο στην γκέι δραματουργία, διαθέτει μια στιβαρή, αν και πλέον κλασική, δομή, αλλά κυρίως θίγει ζητήματα που η τρέχουσα δραματουργία σπάνια τολμά να θίξει
Το έργο της Μάρτα Μπαρσελό αποτυπώνει τη διαδρομή της σχέσης «μητέρας-κόρης», μετά την ανατρεπτική απόφασή τους να εφαρμόσουν τους όρους ενός άρρηκτου συμβολαίου
Ο ράπερ μιλάει για την απόφασή του να δοκιμάσει κάτι που δεν έχει ξανακάνει, το θεατρικό σανίδι, στο ψυχολογικό θρίλερ που σκηνοθετεί ο Δημήτρης Αγοράς
Η παράσταση του Γιάννη Χουβαρδά αποτελεί το τελευταίο μέρος της σκηνοθετικής του τετραλογίας, με την οποία ολοκληρώνει την προσωπική του διερεύνηση πάνω στη σχέση θεάτρου και κινηματογράφου
14°
