Η Violet Louise (Λουΐζα Κωστούλα) παρουσιάζει την μουσικοθεατρική παράσταση «Στα Υπόγεια του BBC» βασισμένη στη ζωή της Αγγλίδας συνθέτριας Delia Derbishyre.
Πρωτοπόρος της ηλεκτρονικής αναλογικής μουσικής και της musique concrete, η Delia Derbishyre, υπήρξε ένα από τα πρώτα στελέχη του Radiophonic Workshop του BBC. Για μία δεκαετία συνέθεσε μουσική και ήχους για περίπου διακόσια ραδιοφωνικά και τηλεοπτικά προγράμματα καθώς και το θρυλικό μουσικό θέμα της πασίγνωστης σειράς επιστημονικής φαντασίας, Doctor Who. Ο συνθέτης Ron Grainer πρότεινε την Delia ως συν-συνθέτρια για τη μουσική του Doctor Who, αλλά το BBC αρνήθηκε να της απονείμει τα δικαιώματα, με τη δικαιολογία ότι είχε προσληφθεί ως ηχολήπτρια απ’ τον ραδιοφωνικό σταθμό.
Η μουσικός συνεργάστηκε με avant guard συνθέτες και δημοφιλείς εκπροσώπους της εμπορικής μουσικής βιομηχανίας (Paul McCartney, Pink Floyd, Yoko Ono). Το 1973 εμφανώς απογοητευμένη και θεωρώντας ότι το έργο και η ουσία της δουλειάς της δεν αναγνωρίστηκαν ποτέ, αποχωρεί από το BBC. Το 2000 ο Peter Camper, μουσικός νεώτερης γενιάς, την πείθει να αναμειχθεί εκ νέου, ωστόσο εκείνη δεν προλαβαίνει να ολοκληρώσει το νέο μουσικό της έργο καθώς πεθαίνει στα 64 χρόνια της από κύρωση του ήπατος, εξαιτίας του μακροχρόνιου αλκοολισμού της. Στη σοφίτα της βρέθηκαν 264 μουσικές μαγνητοταινίες και χιλιάδες παρτιτούρες.
H Delia Derbishyre υπήρξε μια δημιουργός η οποία τόλμησε να ασχοληθεί με την ηλεκτρονική σύνθεση σε ένα κυρίαρχο ανδροκρατούμενο περιβάλλον. Ως αποτέλεσμα αυτού, δεν μπόρεσε να κερδίσει την καλλιτεχνική αναγνώριση και την οικονομική ανεξαρτησία, αν και υπήρξε προπομπός και πηγή έμπνευσης για όλα σχεδόν τα ρεύματα της μεταγενέστερης ηλεκτρονικής μουσικής.
Λάτρης της χειροποίητης αναλογικής μουσικής, αποσύρθηκε όταν η παραγωγή αυτής της μουσικής άρχισε να τυποποιείται. Αρνήθηκε να ενταχθεί σε ένα σύστημα, το οποίο με την εξέλιξη ηλεκτρονικών προγραμμάτων και υπολογιστών έγινε εύκολη υπόθεση για όποιον ήθελε να γράφει ηλεκτρονική μουσική, ακόμα και αν δεν είχε ιδέα από παραγωγή ήχου.
Υπήρξε ένας άνθρωπος μπροστά από την εποχή του που με τις επιλογές του οδήγησε στη δημιουργία μιας νέας μουσικής σχολής και επηρέασε καταλυτικά όλα τα σύγχρονα μουσικά ρεύματα της ηλεκτρονικής μουσικής.
Το έργο του Τζέφρι Ναφτς, εντασσόμενο στην γκέι δραματουργία, διαθέτει μια στιβαρή, αν και πλέον κλασική, δομή, αλλά κυρίως θίγει ζητήματα που η τρέχουσα δραματουργία σπάνια τολμά να θίξει
Το έργο της Μάρτα Μπαρσελό αποτυπώνει τη διαδρομή της σχέσης «μητέρας-κόρης», μετά την ανατρεπτική απόφασή τους να εφαρμόσουν τους όρους ενός άρρηκτου συμβολαίου
Ο ράπερ μιλάει για την απόφασή του να δοκιμάσει κάτι που δεν έχει ξανακάνει, το θεατρικό σανίδι, στο ψυχολογικό θρίλερ που σκηνοθετεί ο Δημήτρης Αγοράς
Η παράσταση του Γιάννη Χουβαρδά αποτελεί το τελευταίο μέρος της σκηνοθετικής του τετραλογίας, με την οποία ολοκληρώνει την προσωπική του διερεύνηση πάνω στη σχέση θεάτρου και κινηματογράφου
11°
