- CITY GUIDE
- PODCAST
-
15°
Η «Υβόννη» υποκλίνεται από το βασίλειο του καθωσπρεπισμού
Οι συντελεστές της παράστασης μιλούν στην ATHENS VOICE για αυτήν την διαφορετική, μεγαλοπρεπή εκδοχή του έργο του Βίτολντ Γκομπρόβιτς
Η «Υβόννη» του Βίτολντ Γκομπρόβιτς ανεβαίνει στο Μπάγκειον σε σκηνοθεσία Μιχάλη Γιγιντή για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων.
Ένα δυνατό κείμενο. Ένας φαντασμαγορικός χώρος. Πολλές σκέψεις για μετά το χειροκρότημα. Το Δελτίο Τύπου της παράστασης ξεκινά κάπως έτσι: «Κάπου μεταξύ τέννις και μπρίτζ, ο πρίγκηπας Φίλιππος καλείται να αντιμετωπίσει τον εαυτό του. Να δει βαθιά μέσα του και να επιλέξει: Αλήθεια ή ψέμμα;». Η συνέχεια της περιγραφής της παράστασης που ανεβαίνει για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων, στους συντελεστές:
«1930 - Ο Witold Grombrowich “αναστατώνει” και “ενοχλεί” την Κεντρική Ευρώπη με το κείμενο του. 2019 - Καλλιτέχνες/ Ηθοποιοί/Ενεργοί πολίτες ανήσυχοι και προβληματισμένοι “εισβάλλουν” αποφασισμένοι στις πάλαι ποτέ μεγαλοπρεπείς αίθουσες του Μπάγκειου στην καρδιά της Αθήνας, αυτοσαρκαζόμενοι με πολύ χιούμορ πάνω στα “ύποπτα”, σκοτεινά, “αμαρτωλά” παρασκήνια της βασιλικής αυλής. Αχ ,Υβόννη μου.....Γιατί;» - Νίκος Αναστασόπουλος
«Η εισβολή του “διαφορετικού”, του αληθινού, σε ένα βασίλειο του καθωσπρεπισμού. Μόνο η σιωπή της αρκεί για να ξεμπροστιάσει την αλήθεια της σαπισμένης υφής των άλλων. Γι αυτό την εξοντώνουν, όπως εξοντώνουμε κάθε αντιήρωα της καθημερινότητας. Όπως σκοτώνουμε την βαθιά αλήθεια και ζούμε κοινωνικά αποδεκτά, από φόβο. Η Υβόννη (= ήμερο έλατο) είναι η αλήθεια, ας μην εξοντωθεί!» - Ιουλία Γεωργίου
«“Κοιτάζω σαν να βλέπω μα δε βλέπω τι κοιτώ. Αγρίμι ημερωμένο έχω μέσα στο μυαλό. Δυο κύκλοι που ’ναι μάτια και μια σπείρα για καρδιά. Το ξέρεις όλα μάταια μοιάζουν κι όλα μακρινά. Τα τέρατα θα 'ρθουνε από μέσα μας βαθιά. Θα 'ρθουνε να χαθούνε μες του κύκλου τη σκιά. Κι αν ήμουνα μονάχος, κι αν ήμουνα πολύς. Μες στης σιωπής το πάθος θα κλαίω ώσπου να 'ρθεις”» - Nalyssa Green
«Να έρχεσαι αντιμέτωπος με τα πιο κρυφά σου θέλω, να αποδέχεσαι τη ματαίωση τους και να προχωράς. Να μια σκέψη που ίσως να την έσωζε! “Αυτό το ξέπλυμα θυμίζει κάτι από εμένα, προτείνω να την σκοτώσουμε”» - Ελένη Δαφνή
«Η Υβόννη υπήρξε από την αρχή για την ομάδα “γέφυρα” μια εναρκτήριος σκέψη, προκειμένου να ανέβει το συγκεκριμένο έργο. Οτιδήποτε ξένο είναι και διαφορετικό και ότι διαφέρει μας ξενίζει! Η Υβόννη έρχεται για να ξενίσει ένα περιβάλλον, ένα σύστημα και κατ' επέκταση μια κοινωνία που αρνείται να την αποδεχτεί και να την εντάξει! Πόσο έτοιμοι είμαστε τελικά να δεχτούμε μια πρόκληση, αλλά και ένα δεδομένο που μας είναι τόσο οικείο αλλά και συνάμα τόσο ξένο;» - Μάνθος Καλαντζής
«“Γιατί είστε έτσι;” ρωτά επίμονα ο Φίλιππος την “άσχημη” Υβόννη. “Γιατί είναι έτσι;” ρωτούν πολλοί στις μέρες μας απαξιώνοντας κάθε τι ξένο, ανοίκειο και “δύσμορφο”. Πόση ειρωνεία κρύβεται σε αυτή την ερώτηση αν σκεφτεί κανείς ότι η απάντηση βρίσκεται στο ίδιο το ερώτημα, αλλά σε πρώτο ενικό. Πόσο εύκολο είναι όμως να σταθείς μπροστά σε ένα καθρέφτη και να το τολμήσεις; Στη κεντρική σάλα του Μπάγκειον, στο χώρο της πρόβας αλλά και της παράστασης, δεσπόζει ένας καθρέφτης. Σε ώρα διαλείμματος αρκετές φορές πήρε το μάτι μου σχεδόν όλους τους συναδέλφους, αλλά κι εμένα, να κοντοστεκόμαστε μπροστά του. Αναρωτήθηκα αν κάποιος από εμάς, έχει κάνει έστω και φευγαλέα αυτή την ερώτηση. Συγκινήθηκα στην ιδέα ότι αυτό το θεατρικό έργο, ο λόγος που συναντηθήκαμε, έχει τόσο ζωή μέσα μας»- Γιάννης Καπελέρης
«Για το ανέβασμα μιας θεατρικής παράστασης, πιστεύω ότι ο σκηνοθέτης
είναι αυτός που δημιουργεί τις κατάλληλες συνθήκες, για να δώσουν όλοι οι συντελεστές, τον καλύτερο εαυτό τους. Τα όσα βιώνει ένας ηθοποιός στη διάρκεια των προβών, είναι για μένα, το σημαντικότερο και πολυτιμότερο κομμάτι. Η “Υβόννη” ήταν για μένα ένα αναπάντεχο δώρο. Υποκλίνομαι στη δημιουργικότητα των νέων ανθρώπων και την πείρα των παλαιότερων» -Αντέλα Μέρμηγκα
«Κύριλλος, ο άνθρωπος που είναι έτοιμος για όλα εκτός από το τελευταίο στάδιο της δολοφονίας. Άραγε θα τα καταφέρει να την κάνει; "Φίλιππε και τι δεν σ' αναγκάζει να κάνεις αυτό το μυγόχεσμα!"» -Γιάννης Μπισμπικόπουλος
«“Με συγχωρείτε ήθελα μόνον να πω ότι όλο αυτό είναι πρόστυχο”. Με αυτήν τη φράση του Ιννοκέντιου, περιγράφεται πυκνά η διάθεση μιας ικανότητας διάρρηξης μιας επιφάνειας που παρόλη τη σταθερότητα της αποδομείται σε μια θρυμματισμένη εντύπωση ότι όλα κινούνται ως μια Νευτώνεια αέναη μηχανή που οδηγεί στην αποδοχή της ανεπάρκειας έναντι όποιας αλήθειας. Όλο αυτό καθιστά τη ζωή άκρως κωμικοτραγικό συμβάν» -Νίκος Χαλδαιάκης
Ίνφο
έως 12 Ιανουαρίου 2020
Θέατρο Μπάγκειον (Ξενοδοχείο Μπάγκειον, Πλατεία Ομονοίας 18, Αθήνα)
Ημέρες και ώρες παράστασης: Παρασκευή και Σάββατο – 21:00, Κυριακή – 19:00
Τιμή εισιτηρίων: 14€ (κανονικό), 10€ (φοιτητικό, ομαδικό), 5€ (ατέλειες, άνεργοι)
Κράτηση εισιτηρίων: Viva, 6937383530, 6941407597
ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Μια ματιά στον άνθρωπο, τα πάθη και τις αδυναμίες του
Ποιες παραστάσεις διαμορφώνουν το φετινό θεατρικό τοπίο
Ένας χειμώνας γεμάτος μεγάλες παραγωγές με σημαντικούς καλλιτέχνες
Πλούσιο ρεπερτόριο που εμπνέει τις κοινωνικές ομάδες μέσω της τέχνης
Οι επαναλήψεις με τα απανωτά sold out και οι πολλά υποσχόμενες νέες παραγωγές
Ανατρεπτικές κωμωδίες και συναρπαστικές περιπέτειες για μικρούς και μεγάλους
Υμνώντας τη διαφορετικότητα και ξορκίζοντας τη μοναξιά
Ένα ανατρεπτικό δικαστικό θρίλερ και μια εντυπωσιακή θεατρική διασκευή ενός σπουδαίου έργου της παγκόσμιας λογοτεχνίας
Το δεύτερο θεατρικό έργο που έγραψε ο Γούντι Άλεν και ανέβηκε για πρώτη φορά το 1969
Ένα ονειρικό σκηνικό ανάμεσα στο φως και το σκοτάδι, γεμάτο σκιές
Φωνές από το περιθώριο και τροφή για σκέψη για την αποδοχή και τα σύγχρονα κοινωνικά στερεότυπα
Νέες πολυαναμενόμενες παραγωγές και επαναλήψεις από προηγούμενες σεζόν που έχουν κάνει αίσθηση
Πώς μια οικογενειακή γιορτή φέρνει στο φως τις πιο σκοτεινές πτυχές της ανθρώπινης φύσης
Πώς συναντιούνται τόσοι κόσμοι;
Σπουδαίοι συνθέτες και σύγχρονες δημιουργίες σε μοναδικές μουσικές εμπειρίες
Τα θέατρα Άλμα, Κατερίνα Βασιλάκου και Τζένη Καρέζη προτείνουν πολύ ενδιαφέροντα έργα
Η απώλεια συνείδησης και τα σκοτεινά παιχνίδια της μνήμης
Η Πέμη Ζούνη και ο Σταύρος Ζαλμάς προσπαθούν να ρίξουν τα προσωπικά τους τείχη και να αγγίξουν ειλικρινά ο ένας τον άλλον
Μέσα στον γραφειοκρατικό κυκεώνα μιας δημόσιας υπηρεσίας
Ένα παιχνίδι εξουσίας με πρόσχημα τον έρωτα
Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.