Η Καίτη Λιάκου γράφει για την θεατρική παράσταση «Αγρίμι» στο Θέατρο Άλφα.
Της Καίτης Λιάκου
Στο «Αγρίμι» η Δήμητρα Παπαδήμα είναι πραγματικό αγρίμι στην σκηνή: χτυπιέται όπως (φανταζόμαστε) και η πραγματική Μαρίκα Κοτοπούλη, τις 33 ημέρες και νύχτες που η σπουδαία ελληνίδα ηθοποιός περίμενε τον μεγάλο της έρωτα, τον Ίωνα Δραγούμη. Για την ιστορία, η Κοτοπούλη όντως περίμενε τον Δραγούμη ενώ έπαιζε στο θέατρο και κοίταζε με κρυφή αγωνία στην πλατεία, να δει μήπως τυχόν και εμφανίστηκε ο πολιτικός χωρίς να την ενημερώσει. Κάποιο βράδυ διέκρινε στο κοινό την Πηνελόπη Δέλτα, την οποίαν θεωρούσε ανταγωνίστριά της στην καρδιά του Δραγούμη. Η Κοτοπούλη της μίλησε άσχημα, την πρόσβαλε ή απλώς την έκανε να αισθανθεί ανεπιθύμητη και να φύγει άρον άρον.
Το τραγικό κομμάτι της ιστορίας πατάει στην πραγματικότητα: ο Δραγούμης ήταν νεκρός, είχε δολοφονηθεί εν ψυχρώ στις 31 Ιουλίου 1920, στη μέση του δρόμου και της το κρατούσαν κρυφό επί 23 μερόνυχτα, που η Κοτοπούλη, όλο και πιο απελπισμένη, τον περίμενε μάταια στο καμαρίνι της…
Το έργο, βασισμένο σε μια σκοτεινή στιγμή της ελληνικής ιστορίας, το έγραψε η Δήμητρα Παπαδήμα – σκύβοντας με αγάπη, και με πάθος, πάνω στον χαρακτήρα της Μαρίκας Κοτοπούλη. Η οποία μετατρέπεται σε αγρίμι όσο περνάνε οι μέρες και ο αγαπημένος της δεν δίνει σημεία ζωής, τρελαίνεται από αγωνία, απελπισία και πίκρα, σε μιαν Αθήνα που λιώνει στην καλοκαιρινή ζέστη και βράζει μετά την απόπειρα δολοφονίας του Βενιζέλου στο Παρίσι. Η Ιστορία είναι το μπακ-γκράουντ του έργου, και η παθιασμένη, τραγική σχέση της Κοτοπούλη με τον Δραγούμη, από την πλευρά της μεγάλης ηθοποιού, είναι το πρώτο επίπεδο ανάγνωσης.
Την σκηνοθεσία υπογράφει ο Γιάννης Μποσταντζόγλου (ο οποίος συμμετέχει και στην παράσταση), μαζί με την Παπαδήμα. Το «Αγρίμι» είναι ένα έργο που θα σας αγγίξει, ακόμα κι αν δεν ξέρετε καλά την Ιστορία της Ελλάδας – θα δείτε μια πολύ προσωπική, ανθρώπινη πλευρά της Μαρίκας Κοτοπούλη, μέσα στην Ιστορία…
Το έργο του Τζέφρι Ναφτς, εντασσόμενο στην γκέι δραματουργία, διαθέτει μια στιβαρή, αν και πλέον κλασική, δομή, αλλά κυρίως θίγει ζητήματα που η τρέχουσα δραματουργία σπάνια τολμά να θίξει
Το έργο της Μάρτα Μπαρσελό αποτυπώνει τη διαδρομή της σχέσης «μητέρας-κόρης», μετά την ανατρεπτική απόφασή τους να εφαρμόσουν τους όρους ενός άρρηκτου συμβολαίου
Ο ράπερ μιλάει για την απόφασή του να δοκιμάσει κάτι που δεν έχει ξανακάνει, το θεατρικό σανίδι, στο ψυχολογικό θρίλερ που σκηνοθετεί ο Δημήτρης Αγοράς
Η παράσταση του Γιάννη Χουβαρδά αποτελεί το τελευταίο μέρος της σκηνοθετικής του τετραλογίας, με την οποία ολοκληρώνει την προσωπική του διερεύνηση πάνω στη σχέση θεάτρου και κινηματογράφου
12°
