O Mένγκελε ως ιστορικό πρόσωπο θεωρείται το απόλυτο κακό. Δεν πιστεύω πως υπάρχει απόλυτα κακός ήρωας. Σε κάθε άνθρωπο συνυπάρχουν το καλό και το κακό. Εμείς προσπαθούμε να ζούμε με γνώμονα το καλό. Εκείνος όχι. Δεν τον σκέφτηκα ως ιστορικό πρόσωπο, σκέφτηκα το έργο. Όταν ερμηνεύεις ένα ρόλο, πάντα προσπαθείς να βρεις ελαφρυντικά, προσπαθείς να τον εξηγήσεις. Στο Άουσβιτς πολλά παιδιά επιβίωσαν ακριβώς επειδή τα επέλεξε και βρίσκονταν στο εργαστήριό του. Αλλά είχαν βιώσει τη φρίκη. Εκείνος ποτέ δεν έδειξε να καταλαβαίνει πόσο λάθος ήταν οι πράξεις του, έμεινε αμετανόητος. Ήταν πάντα με ένα χαμόγελο στα χείλη, όταν διάλεγε ποιοι θα πάνε στα αέρια σφύριζε χαρούμενα μελωδίες του Μότσαρτ.
Ο Μένγκελε του Θανάση Τριαρίδη, που σκηνοθετεί ο Κώστας Φιλίππογλου, είναι ένα έργο που ξεπερνά αυτό που συνηθίζουμε να ονομάζουμε «νεοελληνικό έργο». Η γραφή του είναι πολυεπίπεδη, σύγχρονη, ισορροπεί ανάμεσα στη ζωή και το όνειρο, ή τον εφιάλτη, και έχει δύο υπέροχους ρόλους, το δικό μου και της Εσθήρ, που ερμηνεύει η Μυρτώ Αλικάκη. Ο Μένγκελε του έργου ίσως είναι ένα πλασματικό πρόσωπο που χρησιμοποιεί ό,τι ήξερε για το ιστορικό πρόσωπο. Είναι τέρας όχι μόνο επειδή έχει συνδράμει στο βασανισμό και στο θάνατο τόσων ανθρώπων, αλλά και γιατί αυτός, ο Άγγελος του Θανάτου εμφανίζεται ως ο φορέας της απόλυτης αγάπης. Ο Μένγκελε του Τριαρίδη θέλει να ζήσει τον έρωτα, τη ζωή. Επιθυμεί τόσο πολύ να εκπληρώσει το σχέδιό του που οδηγεί την ιστορία του με την ηρωίδα στην απόλυτη καταστροφή.
Νιώθω ότι όλοι κρύβουμε ένα μικρό Μένγκελε μέσα μας, ακούμε ρατσιστικά σχόλια και κάνουμε ακόμα και εμείς κάποιες φορές για τους αλλοδαπούς, τους ομοφυλόφιλους, τους ανάπηρους! Ο επανανθρωπισμός του κακού (όσο κι αν μας τρομάζει ως έννοια) είναι ο μόνος δρόμος για να αναλογιστούμε το κατά πόσο ανήκουμε κι εμείς σε αυτό το κακό, για να το μετρήσουμε μέσα μας και να αντιδράσουμε.
Καθώς η «Amalia Melancholia» έρχεται στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, η συγγραφέας του βιβλίου «Ο κήπος της Αμαλίας» (εκδόσεις Πατάκη) γράφει για τη «βασίλισσα των φοινίκων»
Τι κάνουν ο βραβευμένος σεναριογράφος και η καταξιωμένη ηθοποιός στο Μέγαρο της Παλαιάς Βουλής; Τους ζητήσαμε να αποκωδικοποιήσουν τις «Ετυμολογίες», αυτή τη διαφορετική παράσταση-«ημερίδα»
Ένας τετράποδος ντετέκτιβ αναλαμβάνει να εξιχνιάσει τη δολοφονία ενός άλλου σκύλου. Η βία και η μη απόδοση δικαιοσύνης βρίσκονται στο επίκεντρο της νέας παράστασης του γνωστού σκηνοθέτη
Μιλήσαμε με τους βραβευμένους συγγραφείς Βαγγέλη Χατζηγιαννίδη και Βίβιαν Στεργίου για τις ηρωίδες που εμπνεύστηκαν από την «Εκάβη» και την «Ιφιγένεια εν Αυλίδι» του Ευριπίδη
Μιλήσαμε με τον ηθοποιό Χαλίλ Αλιζάντα και την σκηνοθέτρια Γιολάντα Μαρκοπούλου για τον ρόλο που παίζει η τεχνολογία στον μετασχηματισμό των οικογενειακών δεσμών των προσφύγων και μεταναστών
«Η αγαπημένη του κυρίου Λιν» με τον Κωνσταντίνο Μαρκουλάκη, «50 χρόνια, μια νύχτα» από τον Μάνο Καρατζογιάννη, αφιέρωμα στον Λευτέρη Βογιατζή και άλλες παραστάσεις αυτή την εβδομάδα
«Τραβιάτα», «Κάρμεν» και «Σαρλότ» από την ΕΛΣ, «Τι οφείλουμε στη Δημοκρατία» από το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά και το Φεστιβάλ Αθηνών, οι «Κουταλιανοί» στο Μέγαρο κ.ά.
27°
