Μερικοί από τους πιο αξιόλογους Έλληνες σκηνοθέτες εμπιστεύονται τον 25χρονο ηθοποιό Γιώργη Παρταλίδη σε απαιτητικούς ρόλους.
Ξεχώρισε αμέσως με την πρώτη του επίσημη θεατρική δουλειά, το Fucking Men του Αντώνη Γαλέου. Είναι μόλις 25 ετών και μερικοί από τους πιο αξιόλογους Έλληνες σκηνοθέτες του εμπιστεύονται απαιτητικούς ρόλους. Ο Γιώργης Παρταλίδης είναι ένας πολλά υποσχόμενος ανερχόμενος ηθοποιός που αγάπησε την υποκριτική, αφήνοντας πίσω του τις σπουδές του στην Αρχιτεκτονική, επειδή είχε όρεξη για μια ζωή μακριά από την οθόνη του υπολογιστή και το σχεδιαστήριο. Μια ζωή γεμάτη επικοινωνία, πάθος και έρωτα. Διαψεύδει όλα τα κλισέ που ακολουθούν εδώ και χρόνια τους ηθοποιούς, ενώ δηλώνει ότι «προσποιείται» μόνο στη σκηνή.
Αυτό το χειμώνα θα πρωταγωνιστεί σε τρεις θεατρικές παραστάσεις, το «Ο τρίτος είναι πιο γλυκός», μια γαλλική κωμωδία σε διασκευή και σκηνοθεσία του Αντώνη Γαλέου, ενώ θα συνεργαστεί ξανά μαζί του τον Ιανουάριο στο «Vertigo», μία διασκευή της ταινίας του Hitchcock. «Ο Φτωχούλης του Θεού» που ανέβηκε στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά σε σκηνοθεσία του Ήλια Μαλανδρή και μουσική του Δημήτρη Παπαδημητρίου, ενδέχεται να κάνει μερικές ακόμα παραστάσεις. Παράλληλα, ξεκινά γυρίσματα για μία τηλεοπτική δουλειά. Για το τελευταίο είναι ιδιαίτερα χαρούμενος καθώς, θα μπορέσει επιτέλους να τον δει να παίζει η γιαγιά του.
Γιώργη, βρίσκεσαι στο ξεκίνημα της καριέρας σου και ήδη σε έχουν εμπιστευτεί εξαιρετικοί σκηνοθέτες σε πολύ απαιτητικούς ρόλους. Πώς νιώθεις για αυτό και γιατί πιστεύεις ότι συμβαίνει;
Νιώθω πολύ τυχερός για τους ανθρώπους, τους φίλους, τους συνεργάτες και τους σκηνοθέτες που έχω συναντήσει. Δεν ξέρω το λόγο που με εμπιστεύονται. Οφείλω να τους ανταποδίδω αυτή την εμπιστοσύνη από αγάπη σε αυτό που κάνω.
Πολλοί λένε ότι σε μία δουλειά παίζει αρκετό ρόλο η εξωτερική εμφάνιση. Ακόμα και σε μία δουλειά γραφείου, ο άλλος προσλαμβάνει με κριτήριο την εξωτερική εμφάνιση γιατί θέλει να έχει όμορφο κόσμο γύρω του. Σε μία δουλειά όπως η δική σου η εμφάνιση παίζει αναπόφευκτα ρόλο. Έχεις φοβηθεί ότι μπορεί να εγκλωβιστείς στην εικόνα σου; Την εικόνα του ωραίου αγοριού;
Αν σε έχει όντως απασχολήσει, τι θεωρείς ότι μπορείς να κάνεις για να το ανατρέψεις αυτό; Η ομορφιά είναι υποκειμενική. Η ειλικρίνεια, η ευγένεια, η τρυφερότητα και η παιδικότητα για μένα είναι πιο γοητευτικές από μια εξωτερική εμφάνιση. Αντίστοιχα σε μια δουλειά γραφείου, όπως και στο θέατρο, πιστεύω πως επιλέγεις να συνεργαστείς με κόσμο που έχει αυτό που σε κάνει να νιώθεις καλά. Ό,τι κι αν είναι αυτό. Προσωπικά, δεν θα ήθελα να εγκλωβιστώ σε ένα περιτύλιγμα. Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να εστιάζω στην τεχνική μου. Να βελτιώνω αυτήν.Τα υπόλοιπα θα τα δείξει ο χρόνος.
Ο ηθοποιός συνήθως συγκινεί, ωστόσο πολλά είναι τα κλισέ που ακούγονται για αυτό το επάγγελμα, όπως για παράδειγμα ότι είναι αναξιόπιστοι, ότι προσποιούνται συχνά και στην προσωπική τους ζωή, ότι είναι αρκετά μελαγχολικοί ή αλλοπρόσαλλοι και γλυκεροί καθώς εκφράζονται αρκετά με το συναίσθημα. Ποια από τα παραπάνω κλισέ επιβεβαιώνεις και ποια διαψεύδεις;
Τα διαψεύδω όλα! Αυτά τα κάνει ο οποιοσδήποτε στη ζωή του, δεν έχει να κάνει με το αν είναι ηθοποιός ή όχι! Το ψέμα είναι επιλογή που μπορεί να πάρει ο καθένας. Ωστόσο, αυτό που μοιραζόμαστε σε ένα έργο -αυτή η συμπύκνωση του χρόνου που κάνει τα πάντα επείγοντα και μια ανάσα να μπορεί να διαρκέσει όσο μια ζωή- μπορεί να υπάρξει πάνω και κάτω από τη σκηνή, αρκεί να γεννηθεί από ένα σπόρο αλήθειας. Στη σκηνή γεννάμε τις αλήθειες και τα ψέματα των χαρακτήρων για να πούμε ιστορίες. Είναι παιχνίδι! Και όσοι παγώνουν το χρόνο και ανάσαιναν μπορεί να γίνουν και μελαγχολικοί και αλλοπρόσαλλοι και γλυκεροί και μπράβο τους. Τώρα, όσον αφορά την αναξιοπιστία και την προσποίηση, δεν είναι ωραίο παιχνίδι, και δεν έχει, νομίζω, να κάνειμε το επάγγελμα.
Σε σχέση με την εικόνα που προωθείς στα σόσιαλ σου και αυτό που είσαι στην πραγματικότητα πού πιστεύεις ότι βρίσκεται η αλήθεια;
Με άλλα λόγια πόσο «από εσένα» αφήνεις να δει ο κόσμος που διαδρά μαζί σου; Δεν έχω καμία εικόνα στα σόσιαλ. Πιο πολύ τα χρησιμοποιώ για την προώθηση παραστάσεων. Προσωπικές μου στιγμές δεν ποστάρω σχεδόν καθόλου δημόσια. Άντε να ανεβάσω καμιά φωτογραφία που τράβηξα και μου άρεσε ή καμιά φωτογραφία που με τραβήξανε. Επίσης μ’ αρέσει να ανεβάζω τραγούδια, πίνακες, φωτογραφίες, ποιήματα ή φράσεις από κείμενα που κάπως με μετατοπίζουν και θέλω να μοιραστώ τη χαρά μου που έπεσα πάνω τους.
Φέτος θα είσαι σε δύο εξαιρετικές παραστάσεις ωστόσο, υπάρχει κάποια από αυτές που ανεβαίνουν που να «ζηλεύεις»;
Θέλω πολύ να δω το Άνθρωποι και ποντίκια που είχε κάνει χαμό πέρσι. Επίσης το Elephant Man είναι μια από τις αγαπημένες μου ταινίες και θα το δω σίγουρα φέτος στο θέατρο.
Τηλεόραση θα έκανες;
Ναι. Συζήτησα πρόσφατα για ένα ρόλο σε μια σειρά. Έχουν ήδη προβληθεί αρκετά επεισόδια και το υλικό είναι πραγματικά εξαιρετικό. Ξεκινάω γυρίσματα τις επόμενες μέρες. Επιτέλους θα με δει η γιαγιά μου που δε μπορεί να έρθει στο θέατρο.
Βλέπουμε την ελληνική μυθοπλασία να κάνει κάποια δειλά βήματα ξανά, προσπαθόντας να ζήσει πιένες των 90s και των 00s. Εξαιρετικοί ηθοποιοί με χιλιόμετρα στο θεατρικό σανίδι και διακρίσεις, ενώ είναι γνωστοί σε όσους παρακολουθούν θέατρο, κερδίζουν μεγάλη αναγνωρισιμότητα επειδή πρωταγωνιστούν σε μία (αξιόλογη) τηλεοπτική δουλειά. Πώς το σχολιάζεις;
Σε ενοχλεί που το θέατρο δεν θα είναι ποτέ τόσο μαζικό όσο η τηλεόραση; Όχι δε με ενοχλεί. Είναι δύο διαφορετικά μέσα και το κάθε μέσο έχει το κοινό του. Το κάθε ένα σου δίνει κάτι διαφορετικό. Η τηλεόραση έχει πολύ πιο εύκολη πρόσβαση στο κοινό της από το θέατρο. Είναι λογικό να είναι πιο μαζική γιατί είναι φτιαγμένη για αυτό. Μπορεί να μην αποκτήσει ποτέ την μαγεία της αμεσότητας του θεάτρου, την αίσθηση πως όλοι μοιραζόμαστε μια στιγμή που δεν θα υπάρξει ποτέ ξανά στο χρόνο, αλλά περιπτώσεις σαν τις σειρές που αναφέρεις αποδεικνύουν πως η τηλεόραση έχει τη δική της μαγεία. Και στην τελική, η γιαγιά μου πώς θα με δει;
Αν και είσαι ακόμα στα πρώτα σου βήματα, έχεις σκεφτεί ποτέ τη σκηνοθεσία; Θα σε ενδιέφερε;
Πιστεύω πως η έρευνα που πρέπει να κάνει ένας σκηνοθέτης για να ανεβάσει ένα έργο είναι πολλαπλάσια αυτής του ηθοποιού. Δεν έχω ακόμα την ωριμότητα να το κάνω. Μερικές φορές τυχαίνει να διαβάζω έργα και να σκέφτομαι πώς θα μπορούσαν να ανέβουν, αλλά σκέφτομαι όλο τρολιές, δεν θα τα ανέβαζα με τίποτα. Για την ώρα μ’ αρέσει πολύ να παίζω και δεν θέλω να κάνω κάτι άλλο.
Υπάρχουν μελλοντικά σχέδια να μοιραστείς μαζί μας;
11 Νοεμβρίου στο Θέατρο Μεταξουργείο ανεβαίνει το «Ο τρίτος είναι πιο γλυκός», μια γαλλική κωμωδία, σε διασκευή και σκηνοθεσία του Αντώνη Γαλέου. Χαίρομαι πολύ που θα συνεργαστώ και πάλι μαζί του και τον Γενάρη θα συνεργαστούμε σε άλλο ένα έργο, το ‘Vertigo’, μια φανταστική διασκευή της ταινίας του Hitchcock. «Ο Φτωχούλης του Θεού» που ανέβηκε στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, μια εξαιρετική δουλειά σε σκηνοθεσία του Ήλια Μαλανδρή και μουσική του Δημήτρη Παπαδημητρίου, ενδέχεται να κάνει μερικές ακόμα παραστάσεις. Άμα βρω το χρόνο θα ήθελα να κάνω και ένα ταξίδι στην Κωνσταντινούπολη, οι γονείς μου είναι από εκεί και δεν έχω καταφέρει να πάω ακόμα.
Το έργο του Τζέφρι Ναφτς, εντασσόμενο στην γκέι δραματουργία, διαθέτει μια στιβαρή, αν και πλέον κλασική, δομή, αλλά κυρίως θίγει ζητήματα που η τρέχουσα δραματουργία σπάνια τολμά να θίξει
Το έργο της Μάρτα Μπαρσελό αποτυπώνει τη διαδρομή της σχέσης «μητέρας-κόρης», μετά την ανατρεπτική απόφασή τους να εφαρμόσουν τους όρους ενός άρρηκτου συμβολαίου
Ο ράπερ μιλάει για την απόφασή του να δοκιμάσει κάτι που δεν έχει ξανακάνει, το θεατρικό σανίδι, στο ψυχολογικό θρίλερ που σκηνοθετεί ο Δημήτρης Αγοράς
Η παράσταση του Γιάννη Χουβαρδά αποτελεί το τελευταίο μέρος της σκηνοθετικής του τετραλογίας, με την οποία ολοκληρώνει την προσωπική του διερεύνηση πάνω στη σχέση θεάτρου και κινηματογράφου
12°
