Το πρόγραμμα των θεατρικών παραστάσεων που θα δούμε στο Θέατρο Τέχνης Κάρολος Κουν τη θεατρική σεζόν 2019-2020.
Το Θέατρο Τέχνης ανακοινώνει το πρόγραμμά του για τη σεζόν 2019 - 2020. Κλασσικά και σύγχρονα κείμενα της ελληνικής και της διεθνούς δραματουργίας, επαναλήψεις επιτυχημένων παραστάσεων, νέες παραγωγές, νέες συνεργασίες, παραστάσεις για παιδιά νέους και εφήβους αλλά και ενδιαφέροντα φεστιβάλ και νέες δράσεις συνιστούν μια ενδιαφέρουσα θεατρική χρονιά.
ΜΕΤΑΚΛΗΣΕΙΣ
Italian Focus από το Θέατρο Τέχνης (1-7 Οκτωβρίου)
Το Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν φέρνει στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη 4 παραστάσεις απο την κάτω Ιταλία, στο πλαίσιο της ελληνοϊταλικής πλατφόρμας Τempo Forte και με την υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού Ιταλίας, του Ιταλικού Μορφωτικού Ινστιτούτου Αθηνών και της Ιταλικής Πρεσβείας στην Ελλάδα.
Το Italian focus 2019 αποτελεί την πρώτη δράση του τριετούς προγράμματος συνεργασίας μεταξύ Ιταλίας και Ελλάδας (2019-2021) γύρω από τη θεματική: “Επανάσταση” (Revolution). Η συνεργασία γίνεται με πρωτοβουλία του Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν και των ιταλικών θεατρικών φορέων: Teatro di Sardegna (Cagliari, Nuoro), Primavera dei Teatri Festival (Castrovillari), Teatro della Città (Catania) , Scena Nuda (Reggio Calabria).
Μακμπέθ
Με το βλέμμα στραμμένο στην επερχόμενη επέτειο των 200 χρόνων από την Επανάσταση του 1821, οι δύο χώρες εμπνέονται από τη θεματική “επανάσταση” (πολιτική, οικονομική, κοινωνική, πολιτιστική, προσωπική) και σχεδιάζουν καλλιτεχνικές και ευρύτερα πολιτιστικές ανταλλαγές που στοχεύουν στη μελλοντική δημιουργία ενός μεσογειακού πολιτιστικού δικτύου. Το πρόγραμμα επιθυμεί να στηρίξει και να προωθήσει τη σύγχρονη δραματουργία Ελλάδας και Ιταλίας (με έμφαση στη δραματουργία της Νότιας Ιταλίας), να υποστηρίξει το έργο σκηνοθετών και από τις δύο χώρες, τη μετεκπαίδευση καλλιτεχνών, τις μετακλήσεις και τις ανταλλαγές παραστάσεων, τις συνεργασίες καλλιτεχνικών σχημάτων και από τις δύο χώρες αλλά και τη δημιουργία διεθνών παραγωγών.
Το πρόγραμμα εγκαινιάζεται με την παρουσίαση 4 παραγωγών από την Κάτω Ιταλία που θα παρουσιαστούν με ελληνικούς υπέρτιτλους στο ελληνικό κοινό. Πρόκειται για δύο πρωτότυπα σύγχρονα ιταλικά έργα με επίκαιρη θεματική -“Polvere”(σκόνη) με θέμα τη γυναικοκτονία και “Miracolo” (θαύμα) με θέμα τη μετανάστευση- και δύο πρωτότυπα έργα εμπνευσμένα και βασισμένα πάνω σε κλασικά κείμενα : “Macbettu” -διασκευή του “Μακπμέθ” του Σαίξπηρ, σε μεταφορά του έργου στη Σαρδηνία και σε σαρδηνιακή διάλεκτο- και το “Penelope”, ένας μονόλογος πάνω στο μυθικό πρόσωπο της Πηνελόπης βασισμένος σε κείμενα του Ομήρου, του Οβιδίου και της Μάργκαρετ Άτγουντ.
Ώρα παράστασης (Αθήνα, Πειραιά και Θεσσαλονίκη στο θέατρο Αμαλία) 21.15.
Τιμές εισιτηρίων: €16, 12 μειωμένο/ MACBETTU Διακεκριμένες θέσεις €18
Αντίστοιχα θα παρουσιαστούν στην Ιταλία οι παραγωγές του Θεάτρου Τέχνης «Οι Δουλες» του Ζαν Ζενέ, σε σκηνοθεσία Μαριάννας Κάλμπαρη (30 Νοεμβρίου-Festival dei Miti Contemporanei) και «Ιούλιος Καίσαρ» του Ουίλιαμ Σαίξπηρ, σε σκηνοθεσία Νατάσας Τριανταφύλλη (6 Δεκεμβρίου-TEATRO DELLA CITTÀ).
When we went Electronic, Caitlin Saylor Stephens Μετάκληση από το ΤΗΕ ΤΑΝΚ theatre της Νέας Υόρκης
13-14 Ιουνίου-ΦΡΥΝΙΧΟΥ
Για πρώτη φορά στην Ελλάδα το THE TANK THEATRE της Νέας Υόρκης με ένα σύγχρονο έργο σε σκηνοθεσία της καλλιτεχνικής διευθύντριας του θεάτρου Μeghan Finn «When we went Electronic» σε σκηνοθεσία της Μeghan Finn
When we went Electronic
Σχολείο τέλος! Βράδια αποφοίτησης 2011. Δύο κορίτσια «Made in USA», νεαρά μοντέλα της American Apparel, αναζητούν τη χαμένη τους μνήμη μετά από ένα τραγικά διασκεδαστικό πάρτι. Καθώς αρχίζουν να συμβαίνουν πολύ περίεργα πράγματα, τα κορίτσια αμφισβητούν σταδιακά την ίδια την αυθεντικότητα της δικής τους προσωπικής σύνθεσης, των υλικών από τα οποία οι ίδιες είναι φτιαγμένες και αν τελικά ό,τι συνέβη χθες βράδυ ήταν πραγματικά αληθινό. Μετά από όλα αυτά, ίσως αυτό που έγινε χθες να μην ήταν ένα-ακόμα-πάρτι. Ναι αυτό ακριβώς, ίσως να μην ήταν ένα-ακόμα-πάρτι.
ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΕΣ
ΕΘΝΙΚΗ ΛΥΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ
Το Θέατρο Τέχνης Κάρολος Κουν εγκαινιάζει φέτος μια μακροπρόθεσμη συνεργασία με την Εθνική Λυρική Σκηνή. Επιθυμία και των δύο φορέων είναι μέσα από τη συνεργασία αυτή να προβάλουμε την ελληνική δημιουργία, να δώσουμε βήμα σε σημαντικούς, αλλά και νεότερους δημιουργούς, να συμβάλουμε στην εκπαίδευση καλλιτεχνών, καθώς και να γνωρίσουμε στο κοινό νέα είδη μουσικού θεάτρου.
Η συνεργασία ξεκίνησε επισήμως με τη «λαϊκή οπερέτα» του Σταμάτη Κραουνάκη Εκκλησιάζουσες, η οποία επιχειρεί μια νέα προσέγγιση στο κείμενο του Αριστοφάνη σε σκηνοθεσία Μαριάννας Κάλμπαρη .Η παράσταση έκανε πρεμιέρα στο Ηρώδειο (9/9) και παίχτηκε στο φεστιβάλ Αισχύλεια της Ελευσίνας (13/9) και το Φεστιβάλ Δάσους της Θεσσαλονίκης (16/9). Λόγω επιτυχίας θα παρουσιαστεί για 4 μόνο παραστάσεις (26-29 Σεπτεμβρίου) στη Φρυνίχου
Το νεκρό νερό Παράσταση βασισμένη στον κύκλο τραγουδιών «Η ωραία μυλωνού»του Φραντς Σούμπερτ
Ο σκηνοθέτης και αντιπρόεδρος του Δ.Σ. της Εθνικής Λυρικής Σκηνής Θέμελης Γλυνάτσης επιστρέφει στη σκηνή της Φρυνίχου με ένα μουσικό έργο του Σούμπερτ. Πρόκειται για μια ιδιαίτερη παράσταση που βασίζεται στον αριστουργηματικό κύκλο τραγουδιών του Φραντς Σούμπερτ Η ωραία μυλωνού και που συνδυάζει το ρομαντισμό του σπουδαίου συνθέτη με την τεχνολογία και το σύγχρονο θέατρο.
Την Άνοιξη του 2019 εγκαινιάστηκε το εκπαιδευτικό κομμάτι της συνεργασίας ανάμεσα στους δύο φορείς, στο πλαίσιο του οποίου, το εκπαιδευτικό πρόγραμμα νέων τραγουδιστών της όπερας της ΕΛΣ, με τίτλο "Οι νέοι της Όπερας" παρουσίασε στο Θέατρο Τέχνης- Φρυνίχου την όπερα του Μότσαρτ Η μεγαλοψυχία του Τίτου.
ΔΗΠΕΘΕ ΚΟΖΑΝΗΣ
To Θέατρο Τέχνης και το ΔΗΠΕΘΕ Κοζάνης συνεργάζονται για πρώτη φορά φέτος εγκαινιάζοντας ένα πρόγραμμα “ανταλλαγής” παραστάσεων. Έτσι η περσινή επιτυχημένη παραγωγή του Θεάτρου Τέχνης “Ανθρωποφύλακες”, του Περικλή Κοροβέση σε σκηνοθεσία Μάνου Βαβαδάκη θα παρουσιαστεί τον Μάρτιο 2020, μετά την επανάληψη της στο Υπόγειο, στο ΔΗΠΕΘΕ Κοζάνης. Αντίστοιχα, η νέα παραγωγή του ΔΗΠΕΘΕ Κοζάνης “Τριαντάφυλλο στο στήθος” του Τένεσι Ουίλιαμς σε σκηνοθεσία του καλλιτεχνικού διευθυντή του ΔΗΠΕΘΕ Λευτέρη Γιοβανίδη, μετά την πρεμιέρα της στην Κοζάνη, θα παρουσιαστεί τον Ιανουάριο 2020 στο Υπόγειο του Θέατρο Τέχνης.
Θέατρο Αμαλία, Θεσσαλονίκη
Μια σταθερή συνεργασία ξεκινά φέτος ανάμεσα στα δύο θέατρα. Στόχος της συνεργασίας είναι το Θέατρο Αμαλία να γίνει το “σπίτι” του Θεάτρου Τέχνης στη Θεσσαλονίκη, ο χώρος στον οποίο θα παρουσιάζεται κάθε χρόνο σημαντικό μέρος του προγράμματός του στο κοινό της πόλης. Μέσα από αυτή λοιπόν την προοπτική θα παρουσιαστούν στη Θεσσαλονίκη έως το Δεκέμβριο 2019 οι παραστάσεις του Italian Focus: “Polvere”(28/9) ”Miracolo” (29/9) “Penelope” (30/9), η συμπαραγωγή του Θεάτρου Τέχνης με την Ομάδα KURSK: “Οθέλλος”, Ουίλιαμ Σαίξπηρ-σκηνοθεσία Χάρη Φραγκούλη, (3-6 /10 και 9-13/10) και οι παραγωγές του Θεάτρου Τέχνης “Οι δούλες”, Ζαν Ζενέ- σκηνοθεσία Μαριάννας Κάλμπαρη (23-24/11) καθώς και τα "Όλο σπίτι, κρεββάτι κι εκκλησία", Φράνκα Ράμε-Ντάριο Φο- σκηνοθεσία Κωστή Καπελώνη, και “Ανθρωποφύλακες”, Περικλή Κοροβέση - σκηνοθεσία Μάνου Βαβαδάκη.
ΝΕΕΣ ΠΑΡΑΓΩΓΕΣ
"Ο γλάρος", Άντον Τσέχωφ
Στον Γλάρο, η ματαίωση των ονείρων της νιότης και οι λάθος επιλογές στον έρωτα ωθούν τη δράση. Το ερωτικό ασύμπτωτο, η απόρριψη, η αναπόσπαστη σχέση ζωής και τέχνης, οι συγκρούσεις του παλιού με το νέο, η κωμωδία της ανθρώπινης αποτυχίας, η απεγνωσμένη αναζήτηση της ευτυχίας: είναι όλα εκεί. Η παράσταση εστιάζει στην προσπάθεια που καταβάλλουν οι νέοι ήρωες για να αντισταθούν, ώστε να μην ενσωματωθούν σε έναν κόσμο τελματωμένο και παλιό. Σε κάθε πράξη του έργου, ένας νέος άνθρωπος, με όνειρα, με προσδοκίες, με ορμή, δεν αντέχει πια να είναι… γενναίος, απαρνιέται τη διαφορετικότητά του, γλιστρά και ενσωματώνεται σε έναν κόσμο συντηρητικό και συμβιβασμένο. Από αυτήν την άποψη, η παράσταση ανιχνεύει τη διάψευση των ονείρων, τη ματαίωση της επιθυμίας, την αγωνία της διατήρησης της προσωπικής ταυτότητας, αναζητώντας, ίσως, διεξόδους δημιουργικής αντίστασης μέσα από την ίδια την πράξη του θεάτρου.
Από 16 Οκτωβρίου 2019- 18 Ιανουαρίου 2020 - Φρυνίχου
Παραστάσεις: Τετάρτη-Κυριακή: 20.00 & Πέμπτη-Παρασκευή-Σάββατο: 21.15
"Ρίττερ, Ντένε, Φος", Τόμας Μπέρνχαρντ
Τρία πρόσωπα. Τρεις ηθοποιοί. Ένα αιμομικτικό τρίο σε γεύμα. Μία κωμικοτραγική ιεροτελεστία. Σαν χορωδία από παράφρονες, τρία αδέλφια αποπειρώνται ενάντια στην αφασία, στην παράλυσή τους, στο μηδενισμό, με όπλο τον μηδενισμό.
Ο Αυστριακός Τόμας Μπέρνχαρντ (1931-1989) δανείζεται στοιχεία από την την πραγματική ιστορία του συμπατριώτη του φιλόσοφου της λογικής της απεικονιστικής θεωρίας του νοήματος της γλώσσας, Λούντβιχ Βίτγκενστάιν (1889-1951), των αδελφών του και του ανηψιού του Πολ. Η αλληγορία του θίγει την υποκρισία των Αυστριακών, σχετικά με την συμβολή τους στα εγκλήματα του Γ΄ Ράιχ κατά της ανθρωπότητας, και αποκαλύπτει την αυταπάτη της αθωότητας καθώς και την βλακεία που διακρίνει το ανθρώπινο είδος εν γένει, μιας και παραβλέποντας αυτά τα εγκλήματα εξακολουθεί να διατηρεί την ψευδαίσθηση μιας υπαρξιακής ανωτερότητας.
"Προεόρτια"
Ο Βασίλης Παπαβασιλείου και ο "Φωκίων Καπνίδης", "συναντώνται" και πάλι στη σκηνή της Φρυνίχου. Αυτή τη φορά δε θα είναι μόνοι τους... Αλλάζουν οι καιροί. Μαζί τους και οι άνθρωποι. Έτσι συνέβη και με τον Φωκίωνα Καπνίδη, τον πρωταθλητή των ψεκασμένων της περασμένης δεκαετίας και αποτυχόντα υποψήφιο πρωθυπουργό στις τελευταίες εκλογές.
Βασίλης Παπαβασιλείου
Ανακάλυψε μέσα του μια κλίση για την τέχνη της συγγραφής. Γι'αυτό, υποκινούμενος από τον εορτασμό των 200 χρόνων της ελληνικής ε.πανάστασης, προσέλαβε σε βάση πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης μια νεαρή καθηγήτρια δημιουργικής γραφής με την οποία πέρασε μια εβδομάδα.
Τα "Προεόρτια" καταγράφουν το χρονικό αυτής της συνάντησης, της οποίας ο ολοκληρωμένος καρπός θα δει φυσικά το φως, καλώς εχόντων των πραγμάτων, το 2021.
14 Δεκεμβρίου - 12 Απριλίου- Φρυνίχου. Σάββατο-Κυριακή στις 19.00
"Ηλέκτρα", Σοφοκλή
Ο Άρης Μπινιάρης, στην πρώτη του συνεργασία με το Θέατρο Τέχνης, προσεγγίζει μέσα από την έντονα προσωπική ματιά του το έργο του Σοφοκλή, έχοντας δώσει εξαιρετικά δείγματα γραφής μέσα από τους επιτυχημένους “Πέρσες”-Αισχύλου αλλά και τις “Βάκχες”-Ευριπίδη.
Όσο οι πληγές της ματώνουν ακόμα, δεν πρόκειται ποτέ να σταματήσει. Ώσπου να στραγγιστεί εντελώς, όλο το μαύρο σκοτάδι της νύχτας. Δεν πρόκειται ποτέ να σταματήσει. Τα ατελείωτα τραγούδια της οργής, θ’ ακούγονται συνέχεια από εκείνη. Για τον φόνο του πατέρα της. Του σκίσαν το κεφάλι με μια πέλεκυ. Η μάνα της κι ο άνανδρος ο εραστής της. Πώς να συζεί με τους φονιάδες; Πώς να αφήσει τη ζωή της να χαθεί; Πώς μια γυναίκα σαν εκείνη; Πώς αλλιώς να κάνει; Πώς θα φυτρώσει μέσα της, ένα κλωνάρι αγαπημένο; Αν δεν αστράψει απάνω απ’ τους φονιάδες. Αν δεν μεσουρανήσει πάνω απ’ τους γελαστούς εχθρούς. Άμα δεν λύσει με ορμή το σκοτάδι. Πώς μια γυναίκα σαν εκείνη; Πώς αλλιώς να κάνει;
Ηλέκτρα
Η παράσταση αποτελεί ένα ταυτόχρονα θεατρικό και μουσικό γεγονός. Οι ηθοποιοί αντλούν πληροφορίες από την ρυθμικότητα του κειμένου και μεταβολίζουν, με το σώμα και τη φωνή, σε θεατρική δράση, τον ήχο και το ρυθμό του ποιητικού λόγου. Με όχημα την μουσική, δημιουργούν, μια δυναμική πλατφόρμα αναπαράστασης και αναδεικνύουν το συγκινησιακό πεδίο της αρχαίας τραγωδίας. Χορωδιακά μέρη, μελωδίες και δυναμικοί ρυθμοί, δημιουργούν ένα παλλόμενο και ζωντανό ηχητικό περιβάλλον, μέσα από το οποίο αναδεικνύονται τα πρόσωπα μιας παλιάς μα πάντα επίκαιρης ιστορίας.
Από 23 Ιανουαρίου- 12 Απριλίου 2020- Φρυνίχου. Τετάρτη έως Κυριακή, στις 21.00
"Εντμοντ", Ντέηβιντ Μάμετ
Ο "Εντμοντ"-ένα από τα σπάνια παιγμένα έργα του εξαιρετικά δημοφιλούς Ντέηβιντ Μάμετ -παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Αθήνα σε σκηνοθεσία Μαριάννας Κάλμπαρη. Είναι το πρώτο έργο του Μάμετ που παρουσιάζεται στο Θέατρο Τέχνης.
Πρόκειται για ένα τολμηρό, σκοτεινό και καθόλου "πολιτικά ορθό" κείμενο που διαπνέεται από μια έντονα μεταφυσική διάθεση που δε συναντάμε συχνά στον Μάμετ. Γραμμένος το 1982, για 28 ρόλους και μέσα από 23 σύντομες ο "Έντμοντ" έχει πολλά κοινά σημεία με τον "Βόυτσεκ" του Μπύχνερ αλλά και τον "Μπάαλ" του Μπρεχτ, τόσο στη δομή όσο και στα βασικά χαρακτηριστικά του κεντρικού ήρωα.
Εντμοντ
Το έργο καταγράφει την "επανάσταση" ενός καθημερινού, λευκού, μεσοαστού σαραντάρη άνδρα που αναζητώντας κάποιο απροσδιόριστο “νόημα ζωής” και θέλοντας να ξεφύγει από την ανούσια, τακτοποιημένη ζωή του, αποφασίζει να εγκαταλείψει τη γυναίκα του και να βουτήξει στην σκοτεινή, άγνωστη για εκείνον πλευρά της πόλης. Εκεί, στον υπόκοσμο της Νέας Υόρκης, στα μπαρ, στο μετρό, στους δρόμους, στα φτηνά ξενοδοχεία, στα sex shop, ο Έντμοντ θα έρθει αντιμέτωπος με τους μεγαλύτερους φόβους και τα πιό άγρια ένστικτά του. Εκεί θα αναδυθεί όλος ο ρατσισμός, ο μισογυνισμός, η ομοφοβία που έκρυβε μέσα του. Εκεί θα ανακαλύψει το μόνο νόμο που έχει ισχύ σε έναν παράλογο κόσμο: τη βία.
Τετάρτη και Κυριακή στις 20.00, Πέμπτη-Σάββατο 21.15
"Το χρονικό του Χρόνου", Στήβεν Χόκινγκ
«Το χρονικό του Χρόνου» μεταφέρεται για πρώτη φορά στο θέατρο από την Νατάσα Τριανταφύλλη σε μια παράσταση που επιχειρεί να φέρει την επιστημονική σκέψη σε διάλογο με την καλλιτεχνική δημιουργία. Η αποκαλυπτική ευφυία του Hawking θα συναντηθεί επί σκηνής με την έμπνευση και το πάθος λογοτεχνικών και θεατρικών ηρώων οι οποίοι, ίσως και εν αγνοία τους, πλησίασαν τις ίδιες θεματικές που συνοψίζονται στην αμετάβλητη αγωνία για τα όρια της ανθρώπινης ύπαρξης.
-Από πού ερχόμαστε;
-Ποια είναι η θέση μας μέσα στο σύμπαν;
-Επηρεάζει η ύπαρξή μας την ισορροπία του σύμπαντος;
Το χρονικό του Χρόνου
Σκηνοθεσία: Νατάσα Τριανταφύλλη. Παίζουν: Μελέτης Ηλίας, Δημήτρης Πασσάς. Σε κάθε παράσταση θα υπάρχει ένας special guest.
24 Φεβρουαρίου 2020- 14 Απριλίου- Φρυνίχου. Δευτέρα-Τρίτη, ώρα 21.00
"Everybody dies young"
Πέντε άτομα αναπλάθουν όλη τη ζωή τους μέσα σε ένα living room. Αναπαριστούν κινηματογραφικές σκηνές που τους σημάδεψαν, ακούνε ξανά τη μουσική που ακούγανε κάποια στιγμή στο παρελθόν τους, εφευρίσκουν παιχνίδια προσπαθώντας να ξαναβρούν αυτό που έχει χαραχτεί στην μνήμη τους, δημιουργώντας μια αίσθηση φαντάσματος από το παρελθόν στο παρόν. Προσπαθούν να ανακατασκευάσουν το παρελθόν, να φτιάξουν καινούργιες αναμνήσεις, να βρούν την ταυτότητα τους μέσα από το δίπολο πλαστού και αυθεντικού, διαμεσολαβημένου (mediated) και εμπειρικού για να οδηγηθούν σε ένα μέλλον που ποτέ δεν ήρθε.
Πρόκειται για μια άλλη μορφή νοσταλγίας, την νοσταλγία μιας ανάκλησης για τις δυνατότητες ενός μέλλοντος που έχουν καταστεί παρωχημένες από την πορεία του χρόνου. Προσπαθούν να παγιδευτούν σε ένα χωροχρόνο που δεν είναι πια δικός τους. Είναι ένας χρόνος χωρίς ηλικία.
Everybody dies young
Η μνήμη μας σαν κοινωνία γίνεται όλο και περισσότερο στοιχειωμένη από όλα αυτά που έχουμε δημιουργήσει στο παρελθόν. Η μνήμη μας δεν ισούται κατ’ ανάγκη μόνο με την ταυτότητά μας μετά την έκρηξη των media. Η μνήμη μας είναι παγιδευμένη (και αποθηκευμένη μέσα στις συσκευές μας) μέσα σε ένα κόσμο που συνεχώς αλλάζει, και φαίνεται να μας στερεί τη δυνατότητα για μια ανάγκη μεταμόρφωσης, ανάγκη για ένα ολοκαίνουργιο παρόν για να υπάρξουμε.
Είμαστε αληθινοί εμείς οι ίδιοι ή τα αντανακλαστικά μας και ότι ονειρευόμαστε, είναι αποτελέσματα ενός πολιτιστικού νοήματος που εμείς οι ίδιοι παράγουμε;
Οι ήρωες της παράστασης κάνουν αυτό που θα μπορούσαμε να αποκαλέσουμε διασκέδαση ή λήθη, μεταξύ ανθρώπων που είναι μέλη μιας κοινωνίας της λήθης, της λήθης του θανάτου, της διαπίστωσης ότι η ζωή δεν έχει νόημα παρά μόνο εκείνο το οποίο εμείς είμαστε ικανοί να της δώσουμε. Οι κοινωνικές μας σχέσεις, η μουσική, ο κινηματογράφος, η τέχνη γενικότερα λειτουργούν για να διευκολύνουν, να αποκαλύπτουν και να επικαλύπτουν αυτή τη λήθη. Παρόλα αυτά, το πέρασμα του χρόνου, βιώνεται από όλους μας σε όλες τις πτυχές και σε κάθε ηλικία.
Το πέρασμα του χρόνου είναι η βασική μας ανθρώπινη εμπειρία, ο τόπος συνάντησης του εαυτού μας με τους άλλους και ταυτόχρονα ένας περίπλοκος, αντιφατικός τόπος, στον οποίο ο καθένας από εμάς θα μπορούσε, αν είχαμε την υπομονή και το θάρρος, να αποτιμήσουμε τα ψέματα και τις αλήθειες που επιβαρύνουν τη ζωή μας.
24 Απρίλιου 2010 -31 Μαΐου - Υπόγειο. Πέμπτη έως Κυριακή
"Το σύντομο καλοκαίρι της αναρχίας"
Αρχικό υλικό της παράστασης αποτελούν μεταξύ άλλων το αυτοβιογραφικό βιβλίο του Τζωρτζ Όργουελ, Φόρος Τιμής στην Καταλωνία, το λογοτεχνικό και δημοσιογραφικό έργο του Έρνεστ Χεμινγούεϊ και το έργο του Χανς Μάγκνους Εντσεσμπέργκερ, Το σύντομο καλοκαίρι της Αναρχίας. Κείμενα που αναφέρονται στον ισπανικό εμφύλιο, παντρεύοντας την υποκειμενικότητα των εμπειριών των συγγραφέων τους, με την ικανότητά τους για καθαρή κριτική πάνω στα γεγονότα και τις ιδεολογίες που τα κατευθύνουν.
Το σύντομο καλοκαίρι της αναρχίας
Στόχος είναι να υπερβούμε το θέατρο ντοκουμέντο και να εξετάσουμε την έννοια της επαναστατικότητας, όχι μόνο στο συγκεκριμένο ιστορικό πλαίσιο, αναζητώντας κι άλλες συνδέσεις με κινήματα και επαναστάσεις σε όλο το χρονικό φάσμα της μετανεωτερικότητας, εμβαθύνοντας με έναν πρωτότυπο και προσωπικό τρόπο σε μια έννοια ανοιχτή, επίκαιρη και ταλαιπωρημένη από τη χρήση, όπως η επανάσταση.
30 Απριλίου - 31 Μαΐου 2020 - Φρυνίχου. Πέμπτη έως Κυριακή
Συνεχίζονται για 2η χρονιά
"Η φαλακρή τραγουδίστρια", Ιονέσκο
Γραμμένο το 1948, το έργο «Η φαλακρή τραγουδίστρια» καθιερώνει ουσιαστικά το Θέατρο του Παραλόγου, καταρρίπτοντας όλους τους συμβατικούς κανόνες τις κλασικής δραματουργίας. Περιγράφοντας με παράδοξο τρόπο την τυποποιημένη καθημερινότητα της αστικής κοινωνίας, ο Ευγένιος Ιονέσκο αποκαλύπτει την ανεπάρκεια της γλώσσας ως μέσο επικοινωνίας και επιτίθεται σ΄ έναν κόσμο που μοιάζει να έχει χάσει τη μεταφυσική του διάσταση.
Ο κύριος και η κυρία Σμιθ υποδέχονται τον κύριο και την κυρία Μαρτέν μέσα στο εγγλέζικο αστικό σαλόνι τους. Όλοι μαζί προσπαθούν να διασκεδάσουν την ανία τους καταφεύγοντας σε κοινοτοπίες, όταν εισβάλλει ο Αρχηγός της Πυροσβεστικής, ο οποίος βρίσκεται σε μυστική αποστολή. Παράλληλα, η υπηρέτρια του σπιτιού, η Μαίρυ, φαντασιώνεται πως είναι ο Σέρλοκ Χολμς και απαγγέλει αυτοσχέδια ποιήματα.
Η φαλακρή τραγουδίστρια
Αιχμάλωτοι της συνήθειας, των άσκοπων γλωσσικών επαναλήψεων και των επιφανειακών σχέσεων, οι ήρωες του Ιονέσκο χαρακτηρίζονται από παντελή έλλειψη πνευματικότητας και συναισθηματικής νοημοσύνης, θύματα ενός κοινωνικού συστήματος που τους οδηγεί στη λήθη και τον πνευματικό αφανισμό.
21 Οκτωβρίου-3 Δεκεμβρίου ΦΡΥΝΙΧΟΥ. Δευτέρα-Τρίτη 21.00
"Οι δούλες", Ζενέ (3η χρονιά)
Η υπόθεση με λίγα λόγια έχει ως εξής: Δύο υπηρέτριες καταστρώνουν την εξόντωση της λατρεμένης αλλά και απόλυτα μισητής τους Κυρίας. Τα αφελή σχέδια τους αποτυγχάνουν και στρέφονται εναντίον τους.
Τι είναι όμως αυτό που κάνει το έργο του Ζενέ να ανεβαίνει τόσο συχνά στην παγκόσμια σκηνή από το 1947 που γράφτηκε μέχρι τις μέρες μας; Σίγουρα: “Δεν πρόκειται για ένα έργο που θέλει να υπερασπιστεί τη μοίρα της τάξης των υπηρετών. Υπάρχει συνδικάτο που ασχολείται με τα ζητήματα αυτών των ανθρώπων. Πρόκειται για μια αλληγορική ιστορία...» διευκρινίζει ο ίδιος ο Ζενέ.
Οι δούλες
Οι δούλες, είμαστε εμείς. Με τα μικρά και μεγάλα μας όνειρα, τα ψέμματα που λέμε στον εαυτό μας και στους άλλους, την απελπισμένη ανάγκη μας να δραπετεύουμε από την πραγματικότητα, να φαντασιωνόμαστε μια άλλη ζωή από αυτή που ζούμε. Εμείς που ζηλεύουμε αυτό που δεν έχουμε και βασανιζόμαστε γιατί ξέρουμε ότι δε θα το αποκτήσουμε ποτέ. Εμείς που νιώθουμε φόβο, μίσος αλλά και λατρεία απέναντι στην εξουσία. Εμείς που δεν τολμάμε να ζήσουμε αληθινά.
Οι Δούλες είναι οι αντι-ηρωΐδες της τραγωδίας των ημερών μας. Και η Κυρία τους είναι η φτηνή θεά που ορίζει τη μοίρα τους. Που σκηνοθετεί τη ζωή τους. Καμμία μεγαλειώδης κάθαρση σε αυτή τη σύγχρονη τραγι-κωμωδία. Ανθρώπινες στιγμές μόνο. Σκληρές, τρυφερές, αστείες, βίαιες, συγκινητικές. Και πάνω απ΄όλα, μια βαθιά ανάγκη για «παιχνίδι» μέχρι τελικής πτώσης. Αυτή την ανάγκη που κινεί το ίδιο το θέατρο και κρατά ζωντανή την επιθυμία μας να καταφεύγουμε σε αυτό είτε ως δημιουργοί, είτε ως κοινό. Αναζητώντας αυτό το «κάτι» που η ζωή επιμένει να μας κρύβει.
"Ανθρωποφύλακες", Περικλή Κοροβέση
Οι Ανθρωποφύλακες του Περικλή Κοροβέση αποτελούν βιβλίο ορόσημο, αφού είναι η πρώτη μαρτυρία που τυπώθηκε και κυκλοφόρησε διεθνώς κάνοντας γνωστή την πρακτική βασανισμών που ακολουθούσε το καθεστώς των συνταγματαρχών έναντι των αντιφρονούντων. Μια οργανωμένη άνωθεν πρακτική που στόχευε στον πλήρη εξευτελισμό των συλληφθέντων, σωματικά και ψυχικά. Η σκληρότητα της περιγραφής των βασανισμών στην ταράτσα της Μπουμπουλίνας ισορροπεί με την λογοτεχνική αφήγηση του Κοροβέση, απόρροια της καλλιτεχνικής του ιδιότητας.
16 Δεκεμβρίου-18 Φεβρουαρίου - Υπόγειο. Δευτέρα-Τρίτη 21.00
"Οθέλλος", Σαίξπηρ
-Καλύτερα να είναι βαρύ το σπαθί
-Γιατί;
-Για να μη μπορείς να το σηκώσεις
-Γιατί;
-Γιατί ό,τι μάθεις θα είναι μέχρι να το σηκώσεις
-Κι αυτοί;
-Αυτοί θα πούνε ψέματα
-Θα τους σκοτώσω όταν σηκώσω το σπαθί
-Δεν μπορείς
-Γιατί;
-Το βλέπεις το τζάμι;
-Όχι
-Η αγάπη είναι αυτό που κυλάει απ’ τη μύτη σου όταν τρακάρεις στο τζάμι που σε χωρίζει απ’ τον κόσμο. Και τώρα πάρε αυτό για να σκουπίσεις την αγάπη και φύγε.
-Τι είναι αυτό;
-Το μαντήλι
-Χθες ονειρεύτηκα μαύρο λιβάδι με λεμόνια
-Οθέλλο;
-Τι;
-Είσαι φτιαγμένος από νύχτα φως μου
-Πάω γεια
24 Φεβρουαρίου-14 Απριλίου - Υπόγειο. Δευτέρα-Τρίτη 20.30
Παραστάσεις για νέους, εφήβους, παιδιά
Από 12+ετών
"Μια μέρα χωρίς" (#mia_mera_xwris)
Η απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Θεάτρου Τέχνης, νέα σκηνοθέτις Εύα Οικονόμου-Βαμβακά μαζί με μια ομάδα ηθοποιών-αποφοίτων της σχολής "μιλούν" για την εξάρτηση (με έμφαση στην εξάρτηση από το διαδίκτυο) σε μια παράσταση που ανεβαίνει σε συνεργασία με το ΚΕΘΕΑ και απευθύνεται σε μαθητές Γυμνασίου-Λυκείου αλλά και ενήλικες.
“Και ξαφνικά ξυπνάς από τον ήλιο που τρυπώνει από τα παντζούρια που ξέχασες να κλείσεις. Το κεφάλι σου γυρίζει ακόμα. Απλώνεις το χέρι στο κομοδίνο να πιάσεις το κινητό σου. Έχει κλείσει. Ανοίγεις βιαστικά το λάπτοπ. Αποσυνδεδεμένο… Μάλλον ξέχασες να πληρώσεις το ίντερνετ. Διψάς. Στο τραπεζάκι κοντά σου ένα ποτήρι δροσερό νερό. Το σηκώνεις και από κάτω βρίσκεις ένα κίτρινο post-it. “Μπορείς να ζήσεις μια μέρα χωρίς;» Χωρίς τί; Αναρωτιέσαι. Χωρίς καφέ είναι η πρώτη σου σκέψη. Ή μάλλον όχι, χωρίς ίντερνετ, ή ίσως χωρίς κινητό; Σκληρό! Ποιος άνθρωπος μπορεί να ζήσει χωρίς κινητό; Ένα δροσερό αεράκι ανοίγει απότομα το παράθυρο και σε επαναφέρει. Ναι και βέβαια μπορείς. Μπορείς να ζήσεις μια μέρα χωρίς όλα αυτά που νομίζεις ότι έχεις ανάγκη. Πώς θα είναι άραγε;”
Πρόσφατη έρευνα έχει δείξει ότι σε παιδιά ηλικίας 5-12 το 78% χρησιμοποιεί το ίντερνετ, ενώ το ποσοστό πηγαίνει στο 90% σε ηλικίες παιδιών 10-12 ετών. Τα παιδιά έχουν εθιστεί στη χρήση διαδικτύου, παίζουν παιχνίδια ως το ξημέρωμα, ζουν απομονωμένα, κλείνονται στον εαυτό τους, δεν έχουν φίλους, παρουσιάζουν φοβίες. Η κανονική ζωή περνάει σε δεύτερο πλάνο καθώς τη θέση της έρχεται να πάρει η ψηφιακή. Η ασθένεια της εποχής μας λέγεται Fomo (Fear of Missing Out) δηλαδή το αίσθημα ανασφάλειας που μας δημιουργείται όταν παρακολουθώντας τα κοινωνικά δίκτυα διαπιστώνουμε ή μάλλον υποθέτουμε ότι οι άλλοι περνάνε καλύτερα από εμάς, είναι ομορφότεροι, πλουσιότεροι, εξυπνότεροι και σίγουρα πιο ευτυχισμένοι. Αυτή ακριβώς η ανασφάλεια είναι που επιτείνει την ανάγκη μας να δημιουργήσουμε με τη σειρά μας την ψευδαίσθηση της «υπέροχής ζωής» της ζωής που θα θέλαμε να είχαμε, ή πιο σωστά της ζωής που θα κερδίσει τα περισσότερα likes. Κι έτσι αφήνουμε την πραγματική ζωή να περάσει, σκηνοθετώντας τα στιγμιότυπα της ψεύτικης.
Πρόκειται για ένα νέο έργο που πραγματεύεται το θέμα της εξάρτησης. Για την τελική διαμόρφωση του κειμένου καθοριστικές υπήρξαν οι συνεντεύξεις που δέχτηκαν να δώσουν έφηβοι, γονείς και θεραπευτές που συμμετέχουν στα προγράμματα του ΚΕΘΕΑ με στόχο την αντιμετώπιση της εξάρτησης από το ίντερνετ- μιας εξάρτησης που αθόρυβα αλλά επιτακτικά καταλαμβάνει όλο και περισσότερο χώρο στις ζωές όλων μας. Και με αυτή την αφορμή, το έργο τοποθετεί στο κέντρο του, τους μηχανισμούς της εξάρτησης και εξετάζει πώς αυτοί μπορούν να επηρεάσουν καθέναν από εμάς.
Από 3 Νοεμβρίου-Υπόγειο. Παραστάσεις: Κυριακή στις 17.30 και πρωϊνές παραστάσεις για σχολεία. Η παράσταση έχει σχεδιαστεί για να παίζεται και σε χώρους σχολείων
"Να βγω λιγάκι στον αέρα"
O Ηλίας Κουνέλας, συνεργάζεται για πρώτη φορά με το Θέατρο Τέχνης γράφοντας και σκηνοθετώντας μια πρωτότυπη θεατρική παράσταση για την απενοχοποίηση του επαγγελματικού προσανατολισμού που απευθύνεται κυρίως σε εφήβους και νέους.
Κάθε Σάββατο, στις 12 η ώρα το μεσημέρι, η δημοσιογράφος της ραδιοφωνικής εκπομπής “Να βγω λιγάκι στον Αέρα” έχει προσκεκλημένους δύο εφήβους, ένα κορίτσι κι ένα αγόρι, για να συζητήσει μαζί τους. Αυτή την εβδομάδα η εκπομπή έχει θέμα το καίριο ζήτημα του επαγγελματικού προσανατολισμού: Πώς βλέπουν οι έφηβοι τα πράγματα γύρω τους; Είναι αισιόδοξοι για το μέλλον; Συζητάνε για το τι θέλουν να γίνουν όταν μεγαλώσουν κι αν κάνουν όνειρα που θα αλλάξουνε τον κόσμο.
Προς μεγάλη της έκπληξη το κορίτσι και το αγόρι, που δεν γνωρίζονται μεταξύ τους, δείχνουν πολύ ικανοποιημένοι και αισιόδοξοι και χωρίς δεύτερη σκέψη υποστηρίζουν πως γνωρίζουν πολύ καλά με τι θέλουν να ασχοληθούν. Η δημοσιογράφος πιστεύει πως τα παιδιά είναι συνεννοημένα και δεν την έχουν πάρει στα σοβαρά. Εύχεται ωστόσο να πραγματοποιηθούν τα όνειρά τους. Και τότε αίφνης στην εκπομπή συμβαίνει κάτι παράδοξο: κατά την διάρκεια των διαφημίσεων, μέσα σε λίγα λεπτά δηλαδή, περνάνε 50 χρόνια! Και τα όνειρα των παιδιών έχουν πραγματοποιηθεί.
Να βγω λιγάκι στον αέρα
Έκαναν άραγε τη “σωστή επιλογή”; Έζησαν μια ζωή ευτυχισμένη; Ξαναβρέθηκαν ποτέ μεταξύ τους; Πόσο σημαντικό είναι να έχουμε στόχους; Να ονειρευόμαστε… Αλλά και να ξέρουμε να προσαρμόζουμε τα όνειρά μας στην πραγματικότητα.
Η παράσταση απευθύνεται σε εφήβους, σε νέους αλλά και στους γονείς τους. Απευθύνεται σε όλους εκείνους που μέσα στον πυρετό της καθημερινότητας, μέσα στο άγχος και τη φιλοδοξία να επιτύχουν ή να εντοπίσουν τους στόχους τους, ξεχνάνε να “βγουν λιγάκι στον αέρα”. Και να καταλάβουν τι στ΄αλήθεια είναι σημαντικό στη ζωή.
Από 18 Νοεμβρίου-Υπόγειο (Δευτέρα-Τρίτη έως 10 Δεκεμβρίου και πρωϊνές παραστάσεις για σχολεία)
Για 5-12 ετών
"Χωρίς οικογένεια", Εκτόρ Μαλό
Το κλασικό αυτό μυθιστόρημα αποτελεί ένα ‘ύμνο’ στην αξία της οικογένειας, που τοποθετείται στην ίδια κλίμακα με τη βαθιά, πραγματική φιλία. Η θεατρική διασκευή του βιβλίου έγινε για το Θέατρο Τέχνης Κάρολος Κουν και είναι πρωτότυπη. Στην παράσταση υπάρχει ζωντανή μουσική ενώ σημειώνεται ότι πριν την έναρξη του έργου τα παιδιά θα μπορούν να έρθουν σε επαφή με έκθεση που θα τα υποδέχεται στο φουαγιέ του θεάτρου και θα αφορά στο έργο και τη ζωή του Μαλό.
Ο Ρεμί, ένα αγόρι μόλις 8 χρονών μαθαίνει εντελώς απροσδόκητα πως η καλοσυνάτη γυναίκα που τον μεγάλωνε με πολλή αγάπη τόσα χρόνια, δεν είναι η πραγματική του μητέρα. Δυστυχώς ο άντρας της, μετά από ένα ατύχημα που τον αφήνει ανίκανο να δουλέψει, πουλάει το παιδί, κρυφά από τη γυναίκα του, σε έναν άγνωστο πλανόδιο θιασάρχη. Έτσι ο Ρεμί αναγκάζεται να ακολουθήσει τον κο Βιτάλι έναν ξεχασμένο, άσημο Ιταλό τραγουδιστή που μαζί με μια ζαβολιάρα μαϊμού και έναν σκανταλιάρη σκύλο, αποτελούν τα μέλη ενός περιπλανώμενου θιάσου που δίνει παραστάσεις στο ύπαιθρο. Στη νέα του ζωή θα τα βγάλει πέρα χάρη στην εξυπνάδα, την τιμιότητα και την καλή καρδιά του - αλλά και χάρη στον συνοδοιπόρο του, τον καλό και έμπιστο νέο φίλο του, Ματτία.
Ο μικρός Ρεμί θα βρεθεί στα ίχνη της πραγματικής του οικογένειας και θα οδηγηθεί σε νέες απρόσμενες περιπέτειες. Θα γνωρίσει την σκληρή πλευρά της ζωής, όμως θα βρεθούν στο δρόμο του και άνθρωποι που θα ανταποκριθούν στην καλοσύνη και την τιμιότητά του. Με βοήθεια από τους νέους φίλους του θα βρει μέσα του θάρρος, δύναμη και αγάπη για να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τις δυσκολίες της ζωής. Γιατί όσο δύσκολη και αν είναι μια κατάσταση, ο καλός άνθρωπος πάντα καταφέρνει να συναντήσει το καλό που του αξίζει.
Από 3 Νοεμβρίου-Φρυνίχου (Κυριακή 11.00 και 15.00 και πρωϊνές παραστάσεις για σχολεία)
Φεστιβάλ - Δράσεις
Φεστιβάλ Αναλόγιο 2019 (22-24 Σεπτεμβρίου - Φρυνίχου)
Για 5η χρονιά στη σκηνική της Φρυνίχου παρουσιάζονται νέα έργα στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αναλόγιο υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση της Σίσσυ Παπαθανασίου
Κυριακή 22 Σεπτεμβρίου
17:00 «Όλη η τραγωδία σε μια ώρα» του Κωνσταντίνου Μπούρα. Σκηνοθεσία: Αντώνης Μόργκαν Κωνσταντουδάκης
Δευτέρα 23 Σεπτεμβρίου
18:00 «Εμείς κορίτσια των δεκατριών-δεκατεσσάρων χρονών - Μια σημερινή ιστορία» του Γιώργου Χρονά. Σκηνοθεσία: Σοφία Φιλιππίδου
19:30 «Το μπλε δωμάτιο» του Αλέξη Σταμάτη. Σκηνοθεσία: Μάνος Καρατζογιάννης
Τρίτη 24 Σεπτεμβρίου
18:00 «Μητέρα Πατρίδα» του Θοδωρή Τσαπακίδη. Σκηνοθεσία: Χρήστος Τζιούκαλιας
19:30 «Τοκετού Δίκη» (The Birthing Trial) της Ursula Werdenberg (Ελβετία). Μετάφραση: Σμαρώ Κώτσια. Σκηνοθεσία: Χρυσάνθη Κορνηλίου
ΚΕΘΕΑ RELOAD O.4
Το Θέτρο Τέχνης Καρόλου Κουν φιλοξενεί και φέτος το φεστιβάλ του ΚΕΘΕΑ "η τέχνη της απεξartησης"
Για 4η συνεχόμενη χρονιά οι δημιουργικές ομάδες του ΚΕΘΕΑ, αναμετρώνται με τη ζωή, έχοντας για εργαλείο την τέχνη.
Μέλη και γονείς που υποστηρίζονται στα θεραπευτικά προγράμματα του ΚΕΘΕΑ, ανεβαίνουν στη σκηνή του Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν και μας παρουσιάζουν τις καλλιτεχνικές τους δημιουργίες, έχοντας στο πλευρό τους επιμορφωτές, θεραπευτές και εθελοντές.
Για 5 μέρες, η απεξάρτηση και οι άνθρωποί της, μιλούν τη γλώσσα του θεάτρου και της μουσικής, συμπράττουν με καλλιτεχνικές ομάδες της πόλης και μας καλούν να ζήσουμε μαζί μία ξεχωριστή εμπειρία.
Κόντρα στα σκοτάδια των καιρών, σταθείτε πλάι τους!
22/9-26/9, από τις 18.30 (στο foyer του θεάτρου)
«Φωτεινές Σκιές», προβολή- εγκατάσταση ΚΕΘΕΑ ΕΝ ΔΡΑΣΕΙ
Κυριακή 22/9
19.00 «Περιμένοντας τον Γκοντό», θεατρική παράσταση ΚΕΘΕΑ ΗΠΕΙΡΟΣ
20.30 «Είμαστε όλοι αλλού», θεατρική παράσταση ΚΕΘΕΑ ΝΟΣΤΟΣ
Δευτέρα 23/9
19.15 Ρετρό Χορωδία Κοινωνικού Ωδείου (στη Στοά του Βιβλίου)
20.00 «Νυχτερινός Περίπατος - Αφιέρωμα στον Μάνο Χατζιδάκι», μουσική παράσταση της Ομάδας Πολιτιστικού Στεκιού ΚΕΘΕΑ ΔΙΑΒΑΣΗ
Τρίτη 24/9
20.00 «Ταξίδι στην Ελλάδα», μουσικοχορευτική παράσταση της Ομάδας Πολιτιστικού Στεκιού ΚΕΘΕΑ ΔΙΑΒΑΣΗ
Τετάρτη 25/9
20.00 «Ο Επιθεωρητής», θεατρική παράσταση της ομάδας γονέων ΚΕΘΕΑ ΔΙΑΒΑΣΗ
Πέμπτη 26/9
19.15 Αφρικανικά κρουστά, από τη LIMINAL & το ΚΕΘΕΑ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ (στη Στοά του Βιβλίου)
20.00 «Μπάντα της Στροφής», συναυλία ΚΕΘΕΑ ΣΤΡΟΦΗ
200 Χρόνια από την Επανάσταση: Ποια είναι η σύγχρονη Ελλάδα;
Για τρίτη σεζόν το πρόγραμμα του Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν με επιστημονικές και καλλιτεχνικές δράσεις που εμπνέονται από όλες τις σκέψεις και τα ερωτήματα που μας γεννά η πολυαναμενόμενη 200στή επέτειος της Επανάστασης.
Μια νέα, πρωτότυπη δράση με κοινωνικό χαρακτήρα από το Θέατρο Τέχνης. Το Θέατρο Τέχνης βγαίνει στο δρόμο και σε χώρους μη θεατρικούς, προκειμένου να μιλήσει μέσα από σύντομης διάρκειας θεατρικά δρώμενα, για σημαντικά κοινωνικά, πολιτικά, πολιτιστικά ζητήματα που μας απασχολούν όλους
Πρώτη δράση: 25 Νοεμβρίου 2019, “Ημέρα εξάλειψης της βίας κατά των γυναικών”
Αρχές Νοεμβρίου θα ανακοινωθούν οι χώροι παρουσίασης της πρώτης δράσης, οι συνεργαζόμενοι φορείς αλλά και οι θεματικές και οι ημερομηνίες-χώροι τον επόμενων δράσεων
Και ακόμα: «Μήδεια» στο Παλλάς, «Ηρακλής μαινόμενος» στο Κηποθέατρο Παπάγου, Yamammoto Noh Theatre στο Σχολείον της Αθήνας, 3 δουλειές της bijoux de kant
Καθώς η «Amalia Melancholia» έρχεται στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, η συγγραφέας του βιβλίου «Ο κήπος της Αμαλίας» (εκδόσεις Πατάκη) γράφει για τη «βασίλισσα των φοινίκων»
Τι κάνουν ο βραβευμένος σεναριογράφος και η καταξιωμένη ηθοποιός στο Μέγαρο της Παλαιάς Βουλής; Τους ζητήσαμε να αποκωδικοποιήσουν τις «Ετυμολογίες», αυτή τη διαφορετική παράσταση-«ημερίδα»
Ένας τετράποδος ντετέκτιβ αναλαμβάνει να εξιχνιάσει τη δολοφονία ενός άλλου σκύλου. Η βία και η μη απόδοση δικαιοσύνης βρίσκονται στο επίκεντρο της νέας παράστασης του γνωστού σκηνοθέτη
Μιλήσαμε με τους βραβευμένους συγγραφείς Βαγγέλη Χατζηγιαννίδη και Βίβιαν Στεργίου για τις ηρωίδες που εμπνεύστηκαν από την «Εκάβη» και την «Ιφιγένεια εν Αυλίδι» του Ευριπίδη
Μιλήσαμε με τον ηθοποιό Χαλίλ Αλιζάντα και την σκηνοθέτρια Γιολάντα Μαρκοπούλου για τον ρόλο που παίζει η τεχνολογία στον μετασχηματισμό των οικογενειακών δεσμών των προσφύγων και μεταναστών
«Η αγαπημένη του κυρίου Λιν» με τον Κωνσταντίνο Μαρκουλάκη, «50 χρόνια, μια νύχτα» από τον Μάνο Καρατζογιάννη, αφιέρωμα στον Λευτέρη Βογιατζή και άλλες παραστάσεις αυτή την εβδομάδα
31°
Εκκλησιάζουσες
