Ο Σταμάτης Πακάκης υπογράφει το κείμενο και την σκηνοθεσία της θεατρικής παράστασης «550» στο Θέατρο Faust
Ενδοοικογενειακή βία, εθισμοί, ομοφοβία, ρατσισμός, σεξισμός, χονδροφοβία, σχολικός εκφοβισμός. Αυτά είναι μόνο κάποια από τα πράγματα που διαφορετικοί άνθρωποι μπορεί να κουβαλάνε από το σπίτι τους, το παρελθόν τους και τη ζωή τους γενικότερα.
Ποιο είναι, λοιπόν, ένα μέρος που όλοι αυτοί οι διαφορετικοί άνθρωποι με τα διαφορετικά τους φορτία μπορεί να βρεθούν μαζί συγκεντρωμένοι; Το πιο σύνηθες είναι σίγουρα ένα λεωφορείο, ένα λεωφορείο όπως το 550, που ακολουθεί τη διαδρομή Παλαιό Φάληρο – Κηφισιά και που κάθε μέρα «βλέπει» τις πιο κωμικές καταστάσεις – αποτέλεσμα του μωσαϊκού της κοινωνίας μας και γι’ αυτό αποτελεί και τον πρωταγωνιστή της ομώνυμής του παράστασης, που θα βρεθεί στο Θέατρο Faust.
Γιατί, όμως, συγκεκριμένα το 550 και όχι κάποιο άλλο λεωφορείο; Πολύ απλά γιατί αυτό είναι το λεωφορείο που χρησιμοποιεί ο συγγραφέας και σκηνοθέτης της παράστασης, Σταμάτης Πακάκης, και του οποίου τους επιβάτες έχει ζήσει.
Η κοινωνική αυτή κωμωδία, που ακολουθεί την περσινή επιτυχία του δημιουργού «ΜΑΝΑ», θα έρθει στις 9 Οκτωβρίου ώστε να μας βοηθήσει να ανακαλύψουμε τι θα μπορούσε να συμβεί αν αρχίζαμε να παρατηρούμε και να αποκωδικοποιούμε τα ερεθίσματα που μας περιβάλλουν στα μέσα μαζικής μεταφοράς, αν βλέπαμε πίσω από τις συμπεριφορές των διπλανών μας και αν προσπαθούσαμε να μπούμε στη θέση τους έστω και ελάχιστα.
Ο ίδιος ο Σταμάτης Πακάκης αναφέρει για το έργο του: «Το «550» είναι μια κοινωνική κωμωδία που προέκυψε ως ανάγκη παρουσίασης της πραγματικότητας που βιώνω ως επιβάτης του συγκεκριμένου λεωφορείου. Αρχή ήταν τα δημοσιεύματά μου στα social media, σχολιάζοντας με αιχμηρό χιούμορ, τα όσα έβλεπα στα μέσα μαζικής μεταφοράς και κυρίως στο 550 το οποίο χρησιμοποιώ καθημερινά.
Το «550» είναι ένα θεατρικό έργο με χορογραφίες και τραγούδια. Επιβάτες του, κυρίως οκτώ ήρωες που ο καθένας μέσα από κωμικά γεγονότα μας παρουσιάζει τον δικό του σκοτεινό κόσμο. Παρουσιάζονται αστεία περιστατικά, που έχουμε όλοι μας συναντήσει, μέχρι τραγικά ξεσπάσματα κρυφών φοβιών.
Σημαντική παρουσία στην παράσταση έχει ο Αόρατος Ροζ Μονόκερος και ό, τι αυτός συμβολίζει. Επιβάτες του «550» είναι: ο αφηγητής, η αναρχική φοιτήτρια, η οροθετική σκιτσογράφος, ο παρενδυτικός, ο εθνικιστής ψυκτικός, η θεούσα, η πληθωρική ηθοποιός και ο «μαϊντανός». Ο καθένας ζει ένα προσωπικό δράμα, εξάλλου το πρόβλημα μας είναι το σημαντικότερο για τον μικρόκοσμό μας.
Στόχος του έργου: Να έρθουμε αντιμέτωποι με κωμικοτραγικά γεγονότα που συμβαίνουν καθημερινά δίπλα μας και συνήθως τα προσπερνάμε…».
Στη σκηνή βλέπουμε την Κωνσταντίνα Αλεξανδράτου, τη Φαίη Βέβη, τον Αλέξανδρο Ζουριδάκη, την Ειρήνη Μελά, τον Σταμάτη Πακάκη, τη Φανή Παλιούρα, τον Βλάση Πασιούδη και τον Βασίλη Φακανά.
Το έργο της Μάρτα Μπαρσελό αποτυπώνει τη διαδρομή της σχέσης «μητέρας-κόρης», μετά την ανατρεπτική απόφασή τους να εφαρμόσουν τους όρους ενός άρρηκτου συμβολαίου
Ο ράπερ μιλάει για την απόφασή του να δοκιμάσει κάτι που δεν έχει ξανακάνει, το θεατρικό σανίδι, στο ψυχολογικό θρίλερ που σκηνοθετεί ο Δημήτρης Αγοράς
Η παράσταση του Γιάννη Χουβαρδά αποτελεί το τελευταίο μέρος της σκηνοθετικής του τετραλογίας, με την οποία ολοκληρώνει την προσωπική του διερεύνηση πάνω στη σχέση θεάτρου και κινηματογράφου
Στην παράσταση στον Σταυρό του Νότου διηγείται λάιβ τα βιντεάκια του, πιάνοντας από την αστεία πλευρά -και χωρίς παρεξήγηση- την ασυναρτησία του κάθε ζωδίου
Ο διεθνής Έλληνας βαρύτονος και νέος καλλιτεχνικός διευθυντής στο Ολύμπια Δημοτικό Μουσικό Θέατρο «Μαρία Κάλλας» μιλάει για τον ρόλο του στον «Αλέκο» στην ΕΛΣ σε σκηνοθεσία Φανί Αρντάν
14°
