Ο Νικορέστης Χανιωτάκης σκηνοθετεί την «Μήδεια» του Μποστ στο «Θησείον, ένα θέατρο για τις τέχνες» με πρωταγωνιστή των Μάκη Παπαδημητρίου
Το 1993 ανεβαίνει για πρώτη φορά το έργο του Μποστ, «Μήδεια». Πρόκειται για μία κορυφαία κωμωδία της σύγχρονης ελληνικής δραματουργίας, που διαδραματίζει με γνήσιο χιούμορ, αλλά και ευαισθησία, τα πάθη και τα λάθη της σύγχρονης ελληνικής κοινωνίας, έτσι ώστε να καταφέρνει μέχρι σήμερα να παραμένει επίκαιρη.
Τι έκανε ο Μποστ – ή Μέντης Μποσταντζόγλου -; Δημιούργησε μία σάτιρα βασισμένη στις πιο τραγικές ιστορίες της αρχαίας δραματουργίας, μετατρέποντας την ηρωίδα του Ευριπίδη, Μήδεια, σε μία κωμικοτραγική πλέον φιγούρα, μέσα από αριστοφανικές μεταφορές, με την ιστορία της να συνεχίζει να προκαλεί δάκρυα, όχι όμως λύπης, αλλά χαράς.
Ο Μποστ μας μιλάει σε δεκαπεντασύλλαβο για μία Μήδεια στυγνή, κακούργα δολοφόνισσα, που δεν αποφασίζει να σφάξει τα παιδιά της από έλεος, αλλά γιατί είναι παλιόπαιδα που δεν παίρνουν από γράμματα και δεν θέλουν να δουλέψουν. Σα να μην της έφτανε αυτό, ο άντρας της ο Ιάσωνας την κερατώνει με μία καλόγρια, την σταγόνα που ξεχειλίζει το ποτήρι, με αποτέλεσμα να αρπάξει το χασαπομάχαιρο και να σφάξει τα παιδιά. Μόνο που κατά λάθος δεν σφάζει τα δικά της παιδιά, αλλά συμμαθητές τους που είχαν πάει επίσκεψη στο σπίτι.
Το έργο-καυτηριασμός της νεοελληνικής πραγματικότητας έρχεται τώρα στο «θησείον, ΕΝΑ ΘΕΑΤΡΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΤΕΧΝΕΣ», τέσσερα χρόνια μετά την τελευταία του θεατρική μεταφορά το 2015 στο Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου. Τώρα την σκηνοθεσία αναλαμβάνει ο Νικορέστης Χανιωτάκης, ενώ η παράσταση έρχεται να γίνει ακόμα πιο ανατρεπτική, με την τοποθέτηση του Μάκη Παπαδημητρίου στον πρωταγωνιστικό ρόλο της παιδοκτόνου μάνας.
Η παράσταση έρχεται να δώσει μία σύγχρονη ματιά στο έργο του Μποστ, χωρίς όμως να εμπλακεί στον σπουδαίο σατιρικό λόγο του συγγραφέα. Αυτό το καταφέρνει με τους ανθρώπους που βλέπουμε σε αυτήν, με τον ρόλο της Καλόγριας Πόλυ να πηγαίνει στη Μίνα Αδαμάκη, δίπλα στην οποία βλέπουμε και τους ηθοποιούς Κώστα Τριανταφυλλόπουλο, Γιάννη Δρακόπουλο, Νίκο Πουρσανίδη, Γεράσιμο Σκαφίδα, Μπέτυ Αποστόλου και Άννα Κλάδη, οι οποίοι και θα παίζουν ζωντανά στη σκηνή πρωτότυπη μουσική, που φέρει την υπογραφεί της Monika.
Ο ίδιος ο Μποστ είχε αναφέρει για την «Μήδεια» του: «Πρόκειται για ένα έργο που επικρίνει τους επικριτάς, προβληματίζει τους κριτάς και ελευθερώνει τους θεατάς».
Το έργο του Τζέφρι Ναφτς, εντασσόμενο στην γκέι δραματουργία, διαθέτει μια στιβαρή, αν και πλέον κλασική, δομή, αλλά κυρίως θίγει ζητήματα που η τρέχουσα δραματουργία σπάνια τολμά να θίξει
Το έργο της Μάρτα Μπαρσελό αποτυπώνει τη διαδρομή της σχέσης «μητέρας-κόρης», μετά την ανατρεπτική απόφασή τους να εφαρμόσουν τους όρους ενός άρρηκτου συμβολαίου
Ο ράπερ μιλάει για την απόφασή του να δοκιμάσει κάτι που δεν έχει ξανακάνει, το θεατρικό σανίδι, στο ψυχολογικό θρίλερ που σκηνοθετεί ο Δημήτρης Αγοράς
Η παράσταση του Γιάννη Χουβαρδά αποτελεί το τελευταίο μέρος της σκηνοθετικής του τετραλογίας, με την οποία ολοκληρώνει την προσωπική του διερεύνηση πάνω στη σχέση θεάτρου και κινηματογράφου
15°
