- CITY GUIDE
- PODCAST
-
31°
Έξι αποχωρισμοί και μια επανασύνδεση
Η Σοφία Χιλλ ερμήνευσε αποσπάσματα από πέντε αρχαίες τραγωδίες σε δύο παραστάσεις που δόθηκαν στο αρχαίο θέατρο Απτέρας
![32014-72458.jpg 32014-72458.jpg](/images/120x120/3/jpg/sites/default/files/contributor/32014-72458_0.jpg)
![_dsc3595.jpg _dsc3595.jpg](/images/1074x600/3/jpg/sites/default/files/article/2019/07/13/_dsc3595.jpg)
Μαγικός συμπρωταγωνιστής της Σοφίας Χιλλ στην παράσταση «Αποχωρισμοί» στην Απτέρα Χανίων ήταν το ίδιο το αρχαίο θέατρο.
Γράφει η Ισαβέλλα Ζαμπετάκη
Το καλοκαιρινό ραντεβού στο αρχαίο θέατρο της Απτέρας έχει γίνει πλέον ετήσιο. Για τρίτη συνεχή χρονιά, μια ατμοσφαιρική παράσταση προσέλκυσε εκατοντάδες θεατρόφιλους οι οποίοι είχαν την ευκαιρία να βιώσουν μια ξεχωριστή μορφή τέχνης παρουσιασμένη στα ερείπια της αρχαίας πόλης που βρίσκεται λίγα χιλιόμετρα δυτικά από τα Χανιά της Κρήτης.
![_dsc2448.jpg _dsc2448.jpg](/images/w734/3/jpg/sites/default/files/_dsc2448_0.jpg)
Η φετινή παραγωγή ήταν μια ολοκληρωμένη θεατρική πράξη με τίτλο «Αποχωρισμοί», εμπνευσμένη από κείμενο επιτύμβιας στήλης που βρέθηκε στον αρχαιολογικό χώρο της Απτέρας. Η πρωταγωνίστρια, Σοφία Χιλλ ερμήνευσε αποσπάσματα από πέντε αρχαίες τραγωδίες σε δύο παραστάσεις που δόθηκαν στο αρχαίο θέατρο στις 29 και 30 Ιουνίου. Με τον τρόπο αυτό, ολοκληρώθηκε μία τριλογία που ξεκίνησε το 2016 με τη συναυλία Innovating Tradition του Γιώργου Καλούδη και συνεχίστηκε πέρσι με τη δραματοποιημένη αφήγηση της ραψωδίας μ της Οδύσσειας.
Κοινό στοιχείο και μεγάλος πρωταγωνιστής και των τριών αυτών παραστάσεων είναι το ίδιο το αρχαίο θέατρο και η καθηλωτική ομορφιά που αποκτά κάθε φορά που η σκηνή του ζωντανεύει. Για όσους νιώθουμε ότι οι περισσότεροι αρχαιολογικοί χώροι της Ελλάδας είναι απογυμνωμένοιαπό την αίσθηση της ζωής που κάποτε τους κατέκλυζε, μια τέτοια εμπειρία είναι σαγηνευτική. Η καλοκαιρινή νύχτα και ο σωστός φωτισμός σίγουρα παίζουν τον ρόλο τους ώστε έναθέατρο που χτίστηκεπερισσότερο από 20 αιώνες πριν να δείχνει ζωντανό και «δικό μας». Την όμορφη αυτή αίσθηση ενίσχυσε η κίνηση της πρωταγωνίστριας στα ερείπιατης σκηνής του θεάτρου αλλά ακόμα και πέρα από αυτά, σε μια σκοτεινή πλαγιά με φόντο τον έναστρο θερινό ουρανό.
![_dsc4256.jpg _dsc4256.jpg](/images/w734/3/jpg/sites/default/files/article/2019/07/13/_dsc4256.jpg)
Η Σοφία Χιλλ, ως Ιφιγένεια και ως Μήδεια, ως Αντιγόνη, Άλκηστη και Ευάδνη, ισορρόπησε σε στενά περάσματα, «βούτηξε» στις εσοχές των ερειπίων της σκηνής και «πάλεψε» με το εντυπωσιακό μαύρο φόρεμα που σχεδίασε ειδικά για την παράσταση η Λουκία. Χρησιμοποίησε σαν σκηνικά αντικείμενα τα εντυπωσιακά κόκκινα σκουλαρίκια της Κατερίνας Μακρυγιάννη και ξεχύθηκε στις λιόφυτες πλαγιές, διευρύνοντας τα όρια και απλώνονταςτην θεατρική πράξη σε ένα σκηνικό όπου τόσο η έννοια του χώρου, όσο και του χρόνου αποκτούσαν μια γοητευτική ελαστικότητα. Θα μπορούσαμε ίσως να πούμε ότι μια ιδιάζουσα μορφή εναλλακτικού θεάτρου γεννιέται μέσα από τον τρόπο με τον οποίο η Σοφία Χιλλ κινείται στον συγκεκριμένο αρχαιολογικό χώρο.
![_dsc4011.jpg _dsc4011.jpg](/images/w734/3/jpg/sites/default/files/_dsc4011.jpg)
Ήταν αρκετά τα συστατικά της θεατρικής εμπειρίας που έπαιξαν τον ρόλο τους ώστε να φωτιστεί η γοητευτική πλευρά της φθοράς και της απώλειας,αλλάκορυφαία στιγμή της παράστασης αποτέλεσε ο επίλογος. Από το χώμα στην μέση της ορχήστρας, η Σοφία Χιλλ ξέθαψε έναν πάπυρο και απήγγειλε τον επιτύμβιο αποχαιρετισμό που έφεραν στο φως οι ανασκαφές στο νεκροταφείο της αρχαίας Απτέρας. Μπορεί να πέρασαν 17 αιώνες από την στιγμή που ο Νείκων αποχωρίστηκε την αγαπημένη του Συμφέρουσα, αλλά η δύναμη των λέξεων του είναι κάτι παραπάνω από διαχρονική:
«…γιατί με μάτιασαν και σ’ άλλον παρέδωσα
την ομορφιά, που τόσο εγώ ποθώ…
Φωνάζω και δεν μ’ ακούει· με την αγάπη βέβαια εγώ
την έχω ακόμη· αυτό που ένιωθα, θα εξακολουθώ να νιώθω·
κι απολύτως τίποτα να κάνω δεν μπορώ· γιατί απλά σαν άνεμος
πέταξε».
![_dsc4273.jpg _dsc4273.jpg](/images/w734/3/jpg/sites/default/files/_dsc4273.jpg)
Η χαμηλών τόνων τρυφερότητα με την οποία απέδωσε την οδύνη του Νείκονα η Σοφία Χιλλ δημιούργησε μια στιγμή με πολύ ιδιαίτερη βαρύτητα, στον αντίποδα της έντασης των σκηνών κλιμάκωσης των πέντε τραγωδιών που προηγήθηκαν. Η στιγμή αυτή, αν και φευγαλέα, λειτούργησε σαν κάθαρση της θεατρικής πράξης των «Αποχωρισμών». Παράλληλα, αποτελεί έναυσμα για να ανακαλύψει κανείς περισσότερα για την ιστορία της επιτύμβιας στήλης αλλά και για ολόκληρη την πόλη της αρχαίας Απτέρας.
![_dsc2361.jpg _dsc2361.jpg](/images/w734/3/jpg/sites/default/files/_dsc2361.jpg)
Οι αρχαιολογικοί χώροι έχουν ανάγκη από παρόμοιες εμπειρίες που τους επαναφέρουν δυναμικά στη ζωή και τους επανασυνδέουν με τη λειτουργία για την οποία είχαν εξαρχής δημιουργηθεί. Τα αρχαία θέατρα αποτελούσαν από σχεδιασμού τους μια εμπειρία ψυχαγωγίας προορισμένη για να τη μοιράζονταν μεταξύ τους οι πολίτες των δημοκρατικών πόλεων κι έχει πολύ ενδιαφέρον να ακούς τους σύγχρονους θεατές να συγκρίνουν την φετινή παράσταση με τις προηγούμενες, να χτίζουν σταδιακά το δικό τους ιστορικό και να νιώθουν το θέατρο ολοένα και πιο «δικό τους».
![_dsc2259.jpg _dsc2259.jpg](/images/w734/3/jpg/sites/default/files/_dsc2259.jpg)
Η Εφορεία Αρχαιοτήτων Χανίων και το προσωπικό του αρχαιολογικού χώρου της Αρχαίας Απτέρας έχουν κάνει μια αξιέπαινη υπέρβαση καταφέρνοντας αφενός να προστατεύουν και να προβάλουν τις αρχαιότητες και, αφετέρου, να μας επιτρέπουν να βιώνουμε μια αυθεντική και ολοκληρωμένη εμπειρία στο μοναδικό περιβάλλον που συνθέτουν.
![_dsc4329.jpg _dsc4329.jpg](/images/w734/3/jpg/sites/default/files/_dsc4329.jpg)
Η παράσταση «Αποχωρισμοί» ήταν συνδιοργάνωση της Εφορείας Αρχαιοτήτων Χανίων με την Περιφέρεια Κρήτης και το Κέντρο Αρχιτεκτονικής Μεσογείου.
ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Όσα πρέπει να ξέρετε για τη διανομή των δωρεάν εισιτηρίων, τη μέρα και την ώρα
Κι αν τα σκυλιά αναλάμβαναν δράση; Καταιγιστική πλοκή και ευαίσθητη ματιά
Το ανσάμπλ της Κομεντί Φρανσέζ επιστρέφει στην Επίδαυρο με το νέο έργο του καλλιτεχνικού διευθυντή του Φεστιβάλ της Αβινιόν. Ποια είναι, λοιπόν, αυτή η Εκάβη που δεν είναι η Εκάβη;
Και ακόμα: «Τα σκυλιά» και «Ετυμολογίες» στο Φεστιβάλ Αθηνών, «Θεόφιλος sold» από την Όλια Λαζαρίδου και το πολυταξιδεμένο «Lemon»
Το Θεσσαλικό Θέατρο εμπιστεύεται τα ηνία του θεσμού στο νέο αίμα του ελληνικού θεάτρου
Το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος παρουσιάζει την αριστοφανική κωμωδία σε σκηνοθεσία - απόδοση του Γιάννη Κακλέα
Είδαμε τη «Μήδεια» του Σάιμον Στόουν στο θέατρο Παλλάς, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου
Εντυπώσεις από την παράσταση σε σκηνοθεσία Άρη Μπινιάρη, με τους Οδυσσέα Παπασπηλιόπουλο Γιώργο Χρυσοστόμου και άλλους εξαιρετικούς ηθοποιούς
Οι μοναδικές λυρικές βραδιές και το ντοκιμαντέρ που θα προβληθεί
Μιλήσαμε για τον ρόλο του ως Αργκάν στην περιοδεία της παράστασης «Ο κατά φαντασίαν ασθενής», το θέατρο και τη δύσκολη απόφαση που έχει πάρει μέχρι τώρα στην καριέρα του
Σε σκηνοθεσία Γιάννη Κακλέα και με τον Μάνο Βακούση στον πρωταγωνιστικό ρόλο, το ΚΘΒΕ «κατηφορίζει» στην Επίδαυρο
Μισός αιώνας (και βάλε) Σταμάτης Φασουλής και ό,τι συμβαίνει στην επιθεώρηση θα έχει πάντα το στίγμα του
Ο μεγάλος σκηνοθέτης μάς μιλά για την Ορέστεια που παρουσιάζει στην Επίδαυρο
Ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά μιλάει για τη νέα του παράσταση-πλατφόρμα
Και ακόμα: «Μήδεια» στο Παλλάς, «Ηρακλής μαινόμενος» στο Κηποθέατρο Παπάγου, Yamammoto Noh Theatre στο Σχολείον της Αθήνας, 3 δουλειές της bijoux de kant
Ο καλλιτεχνικός διευθυντής Γιώργος Κουμεντάκης παρουσίασε το νέο, φιλόδοξο, πολυσυλλεκτικό και ευρείας απεύθυνσης πρόγραμμα
Καθώς η «Amalia Melancholia» έρχεται στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, η συγγραφέας του βιβλίου «Ο κήπος της Αμαλίας» (εκδόσεις Πατάκη) γράφει για τη «βασίλισσα των φοινίκων»
Τι κάνουν ο βραβευμένος σεναριογράφος και η καταξιωμένη ηθοποιός στο Μέγαρο της Παλαιάς Βουλής; Τους ζητήσαμε να αποκωδικοποιήσουν τις «Ετυμολογίες», αυτή τη διαφορετική παράσταση-«ημερίδα»
Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.