Αποκλειστικό βίντεο της ATHENS VOICE από τις πρόβες της παράστασης «Οιδίπους Τύραννος» σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Μαρκουλάκη και μερικές σκέψεις για την πρεμιέρα.
Τι κάνει τον Οιδίποδα τόσο σπουδαίο έργο; Είναι το πρώτο παγκοσμίως ψυχολογικό θρίλερ, το πρώτο whodunit έργο, μια ζυγισμένη τραγωδία που από τον 5ο προ Χριστού αιώνα, όταν και γράφτηκε μέχρι σήμερα έχει επηρεάσει τη σκέψη και το έργο φιλοσόφων, ψυχολόγων, κοινωνιολόγους, στοχαστές. Ο Οιδίπους, με τα σημαδεμένα πόδια και το κενό στην αλυσίδα της καταγωγής του, ο περί κλεινός τύραννος σφράγισε την παγκόσμια δραματουργία. Είναι ο ήρωας, ο έκπτωτος βασιλιάς, ο πατροκτόνος και αιμομίκτης που αναζητά, μέσα από χρησμούς και μαρτυρίες τη σπείρα του δικού του γενεαλογικού δέντρου. Το είναι του, την ταυτότητά του.
Τι κάνει την παράσταση «Οιδίπους Τύραννος» σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Μαρκουλάκη σπουδαία; Η διάθεση συνολικά να τιμηθεί ο λόγος, το αίτιο και το αιτιατό χωρίς περιττές προσθήκες και υπερβολές. Χώμα και νερό. Πηλός. Ο Οιδίπους, ο Δημήτρης Λιγνάδης, μετρημένος και εξαιρετικός μπλέκεται στη σπείρα χρησμών, φημών κι ενός λοιμού που τρώει τη Θήβα. Θα πρέπει να βρεθεί ο δολοφόνος του Λαΐου. «Ποιος είναι αυτός;». Θα πρέπει ο Οιδίπους να λύσει καθώς προσπαθεί να εξιχνιάσει τον χρησμό, να λύσει το κουβάρι, το νήμα της δική του ζωής μπλέκεται.
«Διώξε τον έχθιστο λιμό, σώσε τη χώρα». Στην πρεμιέρα της παράστασης στο αρχαίο Θέατρο Δωδώνης, ο Λιγνάδης κράτησε στα χέρια του τους χιλιάδες θεατές καθώς ξεδίπλωνε το δράμα του Οιδίπου: από το γραμμένο του δεν μπορεί να ξεφύγει κανείς. Στο κοίλο ο Χορός, υπο τις οδηγίες της Κικής Μπάκα και τη μουσική του Μίνωα Μάτσα, ρυτιδώνεται, επιτίθεται, συνηγορεί και την κρίσιμη στιγμή απομακρύνεται και μένει ο βασιλιάς μόνος. Η μουσική του Μάτσα πρωταγωνιστεί και κάθε νότα έχει ποτιστεί με το πάθος του, όπως το κοίλο ποτίζεται με τα φλασκιά του Χορού που άλλοτε φωτίζουν τον δρόμο του Οιδίποδα άλλοτε τον σφραγίζουν προς ατραπούς μοναχικές. Η ιδιοφυής Αμαλία Μουτούση, ισορροπεί ανάμεσα στο ρόλο της ως άνασσα και μητέρα, μέχρι που υπερισχύει το δεύτερο κι ακολουθεί τη μοίρα της.
Είχα την τύχη να παρακολουθήσω τις πρόβες και την πρεμιέρα στο αρχαίο Θέατρο Δωδώνης, να παρακολουθήσω πώς ο Κωνσταντίνος έχτισε τις σχέσεις των ηρώων, πόσο μεθοδικά εργάστηκε με τον Πάρι Μέξη για τα κοστούμια και τα σκηνικά ευρήματα, πως δούλεψε τον αριστουργηματικό Τειρεσία, τον Θεράποντα, τον Εξάγγελο. Σε λίγες ημέρες έρχεται η Επίδαυρος, όπου η παράσταση θα παιχτεί στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου. Εκεί, ο ήχος του γκιώνη θα δώσει ρυθμό: «Ἰοῦ ἰοῦ τὰ πάντ ἂν ἐξήκοι σαφῆ, φῶς, τελευταῖόν σε προσβλέψαιμι νῦν, ὅστις πέφασμαι φὺς τ ἀφ ὧν οὐ χρῆν, ξὺν οἷς τ οὐ χρῆν ὁμιλῶν, οὕς τέ μ οὐκ ἔδει κτανών».
«Οιδίπους Τύραννος» του Σοφοκλή, σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Μαρκουλάκη
Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου, Παρασκευή 12 και Σάββατο 13 Ιουλίου στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου.
Παραγωγή: Αθηναϊκά Θέατρα
Το έργο του Τζέφρι Ναφτς, εντασσόμενο στην γκέι δραματουργία, διαθέτει μια στιβαρή, αν και πλέον κλασική, δομή, αλλά κυρίως θίγει ζητήματα που η τρέχουσα δραματουργία σπάνια τολμά να θίξει
Το έργο της Μάρτα Μπαρσελό αποτυπώνει τη διαδρομή της σχέσης «μητέρας-κόρης», μετά την ανατρεπτική απόφασή τους να εφαρμόσουν τους όρους ενός άρρηκτου συμβολαίου
Ο ράπερ μιλάει για την απόφασή του να δοκιμάσει κάτι που δεν έχει ξανακάνει, το θεατρικό σανίδι, στο ψυχολογικό θρίλερ που σκηνοθετεί ο Δημήτρης Αγοράς
19°
