Αμαρτία εξομολογουμένη, λένε, ουκ έστι αμαρτία. Ε, λοιπόν, δεν είχα παρακολουθήσει ποτέσαν ενήλικας, παιδική παράσταση, είτε θεατρική, είτε όπερας. Δεν έχω παιδιά και στο φιλικό μου περιβάλλον τα πιτσιρίκια πλέον σπανίζουν. Η αγάπη μου όμως για τη μουσική του Νίκου Κυπουργού –ανήκω κι εγώ στη γενιά που άκουγε φανατικά Λιλιπούπολη στο Τρίτο– και η εγγύηση του ονόματος του Θωμά Μοσχόπουλου που υπογράφει τη σκηνοθεσία, με οδήγησαν το Σάββατο 16 Νοεμβρίου στη Λυρική για να παρακολουθήσω τη μονόπρακτη όπερα ...και για παιδιά, «Προσοχή! Ο πρίγκιπας λερώνει» βασισμένη στο παραμύθι του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν «Ο Πρίγκιπας Χοιροβοσκός».
Όπως ήταν αναμενόμενο, το φουαγιέ και η αίθουσα της Λυρικής έσφυζαν από ζωή! Από μαμάδες και μπαμπάδες που κρατούσαν από το χέρι χαρούμενα, φωνακλάδικα, αμίλητα παιδάκια κάθε ηλικίας. Σκέφτηκα ότι ίσως είμαι η μόνη ασυνόδευτη...
Τα φώτα χαμηλώνουν και με τις πρώτες νότες της Ορχήστρας της Παιδικής Σκηνής της Λυρικής με μαέστρο τον Νίκο Βασιλείου, οι φωνές καταλαγιάζουν. Η αυλαία ανοίγει. Ένα χαρούμενο, παστέλ σκηνικό, παραμυθένιο αλλά καθόλου γλυκερό μας αποκαλύπτει δύο κόσμους. Αριστερά, το βρώμικο χοιροστάσιο με καφετιά πουφ εν είδει λάσπης, δεξιά το γυάλινο, φωτισμένο με νέον «αποστειρωμένο» παλάτι της κόρης του αυτοκράτορα. Τα Τρία Γουρουνάκια με τις τεράστιες κοιλιές τους, ντυμένα με t-shirts και βερμούδες μας βάζουν με το ρυθμικό τραγούδι τους στο νόημα του παραμυθιού. Στο βάθος της σκηνής ο πρίγκιπας (πολύ καλός ο Χαράλαμπος Αλεξανδρόπουλος) εξομολογείται μελωδικά τον έρωτά του. Η δράση τώρα μεταφέρεται στο παλάτι. Η μουσική αλλάζει. Η σοπράνο φωνή της πριγκίπισσας εκνευρίζει-σκόπιμα- σε αντίθεση με τη γλυκιά μέτζο φωνή της ακολούθου της (Μιράντα Μακρυνιώτη). Ο ρυθμός και η μελωδία εναλλάσσονται συνεχώς, υπογραμμίζοντας τη διαφορά ανάμεσα στους δύο κόσμους.
Τα σατιρικά σχόλια από τα Τρία Γουρουνάκια κάνουν τα παιδιά αλλά και τους μεγάλους να ξεσπούν συχνά στα γέλια , όπως και τα «μάτσα –μούτσα» , τα ψεύτικα φιλιά της πριγκίπισσας στον πρίγκιπα-χοιροβοσκό. Η στιγμή όμως που το έργο απογειώνεται είναι η σκηνή με τη μαγική ροκάνα. Τι ιδιοφυές μάθημα μουσικής! Γνώριμες άριες από την Τραβιάτα και την Κάρμεν –με λόγια προσαρμοσμένα στο παραμύθι– μουσικές πινελιές από τον Μπαχ ως τον Στραβίνσκι, μιούζικαλ , ακόμα και το σήμα έναρξης της Λιλιπούπολης ανακατεύονται σε ένα απολαυστικό medley γεμάτο μελωδία και χιούμορ...
Η όπερα φτάνει στο τέλος της, ο πρίγκιπας διαλέγει την τρυφερή ακόλουθο για γυναίκα του και η αντιπαθητική κόρη του βασιλιά μαζί με τις άλλες δύο ακολούθους της, μένουν με την απορία-κι εμείς μαζί τους: Αν φιλήσουν Τρία Γουρουνάκια θα μεταμορφωθούν όντως σε πρίγκιπες-γαμπρούς; Αυλαία.
Βγαίνοντας, παρατηρώ ένα μπόμπιρα δίπλα μου να χοροπηδάει φωνάζοντας στη μαμά του «μάτσα μούτσα!» και σκέφτομαι πόσο δύσκολο είναι να κάνεις όπερα… φιλική προς τα παιδιά. Στην περίπτωση του «Προσοχή! Ο πρίγκιπας λερώνει» ο Νίκος Κυπουργός και ο Θωμάς Μοσχόπουλος κατόρθωσαν, μέσα σε 65 μόλις λεπτά, να στήσουν ένα κομψοτέχνημα, χωρίς εκπτώσεις και ευκολίες που άνετα παρακολουθεί ένας ενήλικας –εγώ πάντως την απόλαυσα– και το σημαντικότερο, ενθουσιάζει τα πιτσιρίκια!
Το έργο της Μαρίας Ζαβάκου για τον ψηφιακό εκφοβισμό και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η νέα γενιά ανεβαίνει στη σκηνή σε σκηνοθεσία Γιολάντας Μαρκοπούλου
16°
