- CITY GUIDE
- PODCAST
-
32°
Η Ιώ Βουλγαράκη μοιράζεται 5 πράγματα που συνθέτουν το «Mούζικα»
Το μιούζικαλ για παιδιά έρχεται στην Εναλλακτική Σκηνή της ΕΛΣ
Η Ιώ Βουλγαράκη μοιράζεται 5 πράγματα που συνθέτουν το σύμπαν του μιούζικαλ για παιδιά που σκηνοθετεί «Μούζικα ή Η μάχη των ήχων» σε μουσική Θοδωρή Οικονόμου, θεατρικό κείμενο και στίχους της Μαριβίτας Γραμματικάκη, μουσική διεύθυνση της Κάτιας Μολφέση. Πρόκειται για τις μουσικές περιπέτειες της ατίθασης Βιόλας που επαναστατεί και το σκάει από την ορχήστρα για τον άγνωστο και ελεύθερο κόσμο της τζαζ.
Το πρωτότυπο μιούζικαλ έρχεται στην Εναλλακτική Σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος για τέσσερις μόνο παραστάσεις στις 28 και 29 Μαρτίου.
>>Η Μαριβίτα Γραμματικάκη γράφει το 1992 το παραμύθι Το νησί της Αρμονίας. Έκτοτε επί σειρά ετών το επεξεργάζεται και του δίνει τη μορφή θεατρικού έργου, μέσα από πολλά στάδια γραφής. Η τελευταία και πιο συμπυκνωμένη μορφή του, με τον τίτλο «Μούζικα» πια, είναι αυτή που δημιουργήθηκε για τις ανάγκες της δικής μας παράστασης, που θα είναι και το πρώτο ανέβασμα του έργου. Ειλικρινά με συγκινεί ο δεσμός της με το κείμενο και το ταξίδι που έχει διανύσει μαζί του μέσα στον χρόνο. Είναι εντελώς προσωπική υπόθεση το Μούζικα για την Μαριβίτα και αυτό, ας μην το ξεχνάμε, είναι το πιο πολύτιμο συστατικό στην πρωτογενή δημιουργία που είναι η δραματουργία μιας παράστασης.
>>Το κείμενο είχε, όπως κι εγώ, την τύχη να συναντήσει τη μουσική του Θοδωρή Οικονόμου που του έδωσε το σώμα, τις ποιότητες και την υπόσταση που το μεταμόρφωσαν σε μιούζικαλ. Μουσική εμπνευστική, ξεσηκωτική, παιγνιώδης, τρυφερή, γεμάτη χιούμορ και ευαισθησία, παίζει -λόγω του ίδιου του θέματος του έργου φυσικά- με διαφορετικά μουσικά ύφη. Αναφορές στον Bernstein, αυστηρές φόρμες, άγρια tango, τζαμαρίσματα συνθέτουν τον κόσμο του Μούζικα και, το κυριότερο, μέσα από τραγούδια. Πολλά μου φανερώθηκαν δουλεύοντας τα τραγούδια μ’ έναν συνθέτη σαν το Θοδωρή. Το να εννοείς αυτό που τραγουδάς και να είναι το τραγούδι πάντοτε μια αφήγηση είναι μια επίπονη και συναρπαστική δουλειά. Γιατί δεν έχει να κάνει τόσο με τα τεχνικά σου εργαλεία ως ερμηνευτή όσο με το πνευματικό και ψυχικό σου δυναμικό, το οποίο η τεχνική σου θα εξυπηρετήσει και ίσως, ιδανικά, θα απελευθερώσει εν τέλει.
>>Η αισθητική της παράστασης εμπνέεται από την δεκαετία του ’30. Η δράση τοποθετείται σ’ έναν αφαιρετικό σκηνικό χώρο που σχεδίασε η Μαγδαληνή Αυγερινού και ο οποίος θυμίζει εκείνο το παλιό, ξύλινο παιχνίδι από κομματάκια που αν τα ενώσεις, φτιάχνεις έναν κύβο, δηλαδή μια ολοκληρωμένη και αυτάρκη δομή. Αλλά το όλον δεν θα το δούμε ποτέ. Όπως και στη ζωή.
>>Θα καταλάβω τι είναι το να σκηνοθετείς ένα μιούζικαλ για παιδιά μάλλον μόνο όταν εμφανιστούν οι νεαροί θεατές μας. Άραγε θα καταφέρουμε να τους συγκεντρώσουμε; Θα “παραμυθιαστούν”; Θα γελάσουν σε άλλα σημεία από αυτά που γελάμε εμείς; Θα εξοικειωθούν με αυτή τη φόρμα; Καμιά φορά σκέφτομαι πως εγώ όταν ήμουν παιδί, επειδή οι γονείς μου με έπαιρναν αρκετά συχνά μαζί τους, έβλεπα από πολύ νωρίς όπερες, έβλεπα Ο’Νιλ, Αισχύλο με αποτέλεσμα βέβαια τώρα να έχω απείρως μεγαλύτερη και σίγουρα πιο συνειδητή ανάγκη να δω ως ενήλικας θέατρο για παιδιά, είτε μουσικό είτε δραματικό, απ’ ότι είχα στα 10 μου χρόνια. Περιμένω την συνάντηση με τα παιδιά με χαρά και περιέργεια.
>>Οι ερμηνευτές του Μούζικα είναι σχεδόν όλοι νέοι τραγουδιστές, οι περισσότεροι δε από τους Νέους της Όπερας της ΕΛΣ. Η παράσταση δημιουργήθηκε λοιπόν μέσα σε μια “στουντιακή” κοιτίδα κι αυτό έχει ιδιαίτερη αξία, θεωρώ. Όταν ζούμε σε μια χώρα όπου οι μουσικές σπουδές δεν ιεραρχούνται και πραγματικά δεν ξέρω πώς ζει ένας λυρικός τραγουδιστής, αν δεν ξενιτευτεί, το να συμβαίνουν παραστάσεις πρωτότυπων έργων με νέο καλλιτεχνικό αίμα και μάλιστα να γεμίζουν τις αίθουσες, είναι στην ουσία του εξαιρετικά ελπιδοφόρο.
ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Ο μεγάλος σκηνοθέτης μάς μιλά για την Ορέστεια που παρουσιάζει στην Επίδαυρο
Ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά μιλάει για τη νέα του παράσταση-πλατφόρμα
Και ακόμα: «Μήδεια» στο Παλλάς, «Ηρακλής μαινόμενος» στο Κηποθέατρο Παπάγου, Yamammoto Noh Theatre στο Σχολείον της Αθήνας, 3 δουλειές της bijoux de kant
Μισός αιώνας (και βάλε) Σταμάτης Φασουλής και ό,τι συμβαίνει στην επιθεώρηση θα έχει πάντα το στίγμα του
Ο καλλιτεχνικός διευθυντής Γιώργος Κουμεντάκης παρουσίασε το νέο, φιλόδοξο, πολυσυλλεκτικό και ευρείας απεύθυνσης πρόγραμμα
Καθώς η «Amalia Melancholia» έρχεται στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, η συγγραφέας του βιβλίου «Ο κήπος της Αμαλίας» (εκδόσεις Πατάκη) γράφει για τη «βασίλισσα των φοινίκων»
Τι κάνουν ο βραβευμένος σεναριογράφος και η καταξιωμένη ηθοποιός στο Μέγαρο της Παλαιάς Βουλής; Τους ζητήσαμε να αποκωδικοποιήσουν τις «Ετυμολογίες», αυτή τη διαφορετική παράσταση-«ημερίδα»
Ένας τετράποδος ντετέκτιβ αναλαμβάνει να εξιχνιάσει τη δολοφονία ενός άλλου σκύλου. Η βία και η μη απόδοση δικαιοσύνης βρίσκονται στο επίκεντρο της νέας παράστασης του γνωστού σκηνοθέτη
Η «ψυχή» του studio αρχαίου δράματος γράφει για το Διεθνές Εργαστήριο Αρχαίου Δράματος του Εθνικού Θεάτρου
Οι εκδηλώσεις της πρώτης εβδομάδας του θεσμού
Μιλήσαμε με τους βραβευμένους συγγραφείς Βαγγέλη Χατζηγιαννίδη και Βίβιαν Στεργίου για τις ηρωίδες που εμπνεύστηκαν από την «Εκάβη» και την «Ιφιγένεια εν Αυλίδι» του Ευριπίδη
Η διακεκριμένη σκηνοθέτις μάς συστήνει τη νέα, υπαρξιακή και ιδιαίτερη για την ίδια, δουλειά της και μας προσκαλεί σε έναν κόσμο… ανάποδο
Ο ανερχόμενος δημιουργός μιλά για όσα του έχει προσφέρει η διεθνής προβολή και διαδρομή των παραστάσεών του
Και ακόμα:«Μιντάτι» από την Τζένη Αργυρίου, «Ιεροτελεστία της άνοιξης» από τον Ροζέρ Μπερνάτ
Ο Θάνος Παπακωνσταντίνου σκηνοθετεί ένα από τα σπουδαιότερα έργα του μεγάλου ποιητή στο αρχαίο θέατρο Επιδαύρου
Μιλήσαμε με τον ηθοποιό Χαλίλ Αλιζάντα και την σκηνοθέτρια Γιολάντα Μαρκοπούλου για τον ρόλο που παίζει η τεχνολογία στον μετασχηματισμό των οικογενειακών δεσμών των προσφύγων και μεταναστών
«Η αγαπημένη του κυρίου Λιν» με τον Κωνσταντίνο Μαρκουλάκη, «50 χρόνια, μια νύχτα» από τον Μάνο Καρατζογιάννη, αφιέρωμα στον Λευτέρη Βογιατζή και άλλες παραστάσεις αυτή την εβδομάδα
Το αντιπολεμικό έργο του Ευριπίδη στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου μέσα από τη ματιά του διακεκριμένου Ρώσου σκηνοθέτη Τιμοφέι Κουλιάμπιν
Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.