Σε περίπτωση που είσαι στην αναζήτηση του πώς θα περάσεις το τελευταίο Σαββατοκύριακο του Μάρτη και ψάχνεις κάτι θεαματικό και πρωτότυπο, έχουμε να σου προτείνουμε μία εμπειρία ζωής που δεν κάνει να χάσεις, με μπόλικη δόση μουσικής, χορού και... ειδικών γυαλιών 3D. Ετοιμάσου!
Το Σάββατο 30 και την Κυριακή 31 Μαρτίου, λοιπόν, καταφθάνει στην πόλη μας το Blank Out, ένα σύγχρονο υπερθέαμα από τον δημιουργό Michel van der Αa, τόσο φαντασμαγορικό που δεν θα ξέρεις πού να πρωτοκοιτάξεις.
Πρόκειται για μία 3D όπερα δωματίου που συνδυάζει το live action με το διαδραστικό φιλμ, τη μουσική με την τεχνολογία, και μία σοπράνο τραγουδίστρια με έναν βαρύτονο ερμηνευτή, τον οποίο θα βλέπουμε σε μια οθόνη. Αν ήδη αισθάνεσαι να σου κόβεται η ανάσα, είμαστε ακόμα στην αρχή. Κάθισε αναπαυτικά στη θέση σου, φόρεσε τα ειδικά γυαλιά και αφέσου ολοκληρωτικά στην ιδιοφυή δημιουργία του Michel van der Αa.
Το λιμπρέτο του Blank Out βασίζεται στο έργο και τη ζωή της νοτιοαφρικανής ποιήτριας Ingrid Jonker, εμβληματικής μορφής του παγκόσμιου φεμινισμού, την οποία μελέτησε και αγάπησε ο Michel, αφήνοντάς την να αποτελέσει έμπνευση για το έργο του.
Στον πυρήνα της πρωτοποριακής όπερας βρίσκεται μία άκρως ανθρώπινη ιστορία, εστιασμένη στον διάλογο μεταξύ ενός άνδρα και μιας γυναίκας. Η πλοκή κινείται γύρω από τραυματικές εμπειρίες και οδυνηρές αναμνήσεις ενός παρελθόντος που δαμάζει το παρόν και των δύο, κρύβοντας παράλληλα το οποιοδήποτε μέλλον θα μπορούσαν να έχουν. Η υπόθεση θα οδηγήσει εκείνους αλλά και τον θεατή σε ένα roller coaster συναισθημάτων ενώ το τέλος θα είναι άκρως αποκαλυπτικό και θα φέρει τα πάνω-κάτω σε κάθε δεδομένο που είχε ήδη χτιστεί.
Στο επίκεντρο της δράσης βρίσκεται η σοπράνο Katherine Manley, η οποία θα τραγουδάει ζωντανά πάνω στη σκηνή, ενώ ο βαρύτονος Roderick Williams θα ερμηνεύει τον ρόλο του σε μορφή ταινίας που προβάλλεται ταυτόχρονα σε διάφορα επίπεδα της σκηνικού χώρου.
Tην ίδια στιγμή, οι δύο πρωταγωνιστές διαλέγονται με τη Χορωδία Δωματίου της Ολλανδίας και με τη μουσική (soundtrack) του van der Aaa που ακούγεται στο φιλμ. Τη μουσική διεύθυνση έχει ο Klaas Stok. Η δραματουργία είναι της Sophie Motley ενώ τους ατμοσφαιρικούς φωτισμούς σχεδίασε ο Floriaan Ganzevoort.
Πρόκειται για μία state-of-the-art δημιουργία, με διθυραμβικές κριτικές από διεθνή έντυπα όπως η εφημερίδα The Guardian και τεράστια επιτυχία στο Μουσικό Φεστιβάλ του Πεκίνου, στο Musica Nova του Ελσίνκι και στα Φεστιβάλ του Αννόβερου και της Λουκέρνης. Εδώ θα έχουμε την ευκαιρία να την απολαύσουμε στην Αίθουσα Αλεξάνδρα Τριάντη στις 8:00 το βράδυ. Θα πάμε.
Λίγα λόγια για τον Michel van der Αa: «Από τους εξέχοντες νέους συνθέτες της Ευρώπης. Η ικανότητά του να συνταιριάζει μουσική, κείμενο και εικόνα σε ένα οργανικό σύνολο τον κάνει να ξεχωρίζει από όλους σχεδόν τους σύγχρονούς του». -Andrew Clements, The Guardian
Ο Μίσελ φαν ντερ Άα, που τιμήθηκε με τα βραβεία «Γιοχάνες Βερμέερ 2015» και «Γκρανμάγερ 2013», είναι από τους πιο περιζήτητους συνθέτες και σκηνοθέτες. Πρωτοπορεί στον τομέα της σύγχρονης μουσικής και τεχνολογίας με έργα που συνδυάζουν την κινηματογραφική εικόνα και τη χρήση φυσικών και ηλεκτρονικών ήχων, δημιουργώντας ένα καλοσχηματισμένο υβρίδιο μουσικού θεάτρου και πολυμέσων.
Michel van der Αa
Στον κόσμο του μουσικού θεάτρου οι ευφάνταστες δημιουργίες του «Οι βυθισμένοι κήποι» (Sunken Garden, 2011-12), «Το βιβλίο της ανησυχίας» (The Book of Disquiet, 2008), «Μετά θάνατον» (After Life, 2005-06) και «Ένα» (One, 2002) έχουν αγαπηθεί από κοινό και κριτικούς: σε αυτά τα έργα, η σκηνοθεσία, το φιλμ και η μουσική συνυφαίνουν ένα πολυεπίπεδο σύνολο, με χαρακτήρα εν μέρει φιλοσοφικό και εν μέρει ντοκιμαντεριστικό.
Πολυβραβευμένος για το πρωτοποριακό έργο του, εμφανίζεται τακτικά σε διεθνή φεστιβάλ και αίθουσες συναυλιών: Μπάρμπικαν του Λονδίνου, Όπερα της Λυόν, Festspiele
| 10 | του Βερολίνου, Μπιεννάλε της Βενετίας, Φεστιβάλ Χάντερσφηλντ, Φεστιβάλ Σλέσβιχ Χόλσταϊν και στο «Φθινόπωρο στη Βαρσοβία». Διάσημοι καλλιτέχνες και μουσικά σύνολα έχουν ερμηνεύσει συνθέσεις του: ASKO|Schoenberg, Μπαρόκ Ορχήστρα του Φράιμπουργκ, Συμφωνική της Μελβούρνης, Ensemble Modern, Ορχήστρα Μοτσαρτέουμ του
Ζάλτσμπουργκ, Σινφονιέττα του Τόκιο, musikFabrik, Ορχήστρα Φιλαρμόνια και Σύνολο Avanti του Ελσίνκι.
Το έργο του Τζέφρι Ναφτς, εντασσόμενο στην γκέι δραματουργία, διαθέτει μια στιβαρή, αν και πλέον κλασική, δομή, αλλά κυρίως θίγει ζητήματα που η τρέχουσα δραματουργία σπάνια τολμά να θίξει
Το έργο της Μάρτα Μπαρσελό αποτυπώνει τη διαδρομή της σχέσης «μητέρας-κόρης», μετά την ανατρεπτική απόφασή τους να εφαρμόσουν τους όρους ενός άρρηκτου συμβολαίου
Ο ράπερ μιλάει για την απόφασή του να δοκιμάσει κάτι που δεν έχει ξανακάνει, το θεατρικό σανίδι, στο ψυχολογικό θρίλερ που σκηνοθετεί ο Δημήτρης Αγοράς
Η παράσταση του Γιάννη Χουβαρδά αποτελεί το τελευταίο μέρος της σκηνοθετικής του τετραλογίας, με την οποία ολοκληρώνει την προσωπική του διερεύνηση πάνω στη σχέση θεάτρου και κινηματογράφου
18°
