Στην εποχή της απόλυτης σιωπής ο Λάκης Λαζόπουλος, μέσα από το κουρασμένο πρόσωπο του τσολιά, μιλάει για την Ελλάδα που σέρνει τα βήματά της στην ιστορία. Είναι η σατιρική απάντηση στους κυβερνιστές και τους νεοδοσίλογους με το αστείρευτο χιούμορ του Λ.Λ. Μετά τη θριαμβευτική επιτυχία στην Ευρώπη, η παράσταση ανεβαίνει στη σκηνή του θεάτρου Βρετάνια.
Σκην.: Λάκης Λαζόπουλος/ Παίζουν: Βενέτης Σωτήρης, Βλαχοπούλου Ελένη, Κεφαλέας Φαίδων, Μπράβος Νικόλας, Ρουστέμης Γιώργος, Τσίτσου Γιώτα και ο Παπανδρέου Γιώργος.
Με φόντο τους ήχους του βιολιού και του πιάνου εξυφαίνεται η σχέση ενός ζευγαριού μουσικών. «Η λέξη απώλεια είναι η πρώτη που μου ήρθε στο μυαλό όταν διάβασα το έργο. Μια γυναίκα και ένας άντρας σε ένα εγκλωβισμένο παρελθόν. Μια ψεύτικη καθημερινότητα. Λόγια που εξυπηρετούν λάθος σκοπούς. Και όλα αυτά μπλεγμένα σε μια καθαρή θεατρική γλώσσα. Αυτό που συγκινεί δεν είναι το προφανές, αλλά αυτό που εννοείται. Αυτό που δεν λέγεται αλλά υπάρχει παντού. Η απώλεια γίνεται βρόγχος στο λαιμό της γυναίκας. Γίνεται κινητήριος δύναμη για τη λύτρωσή της…» λέει ο σκηνοθέτης της παράστασης Σπύρος Μιχαλόπουλος.
Μπορούν ένας κουφός, ένας τυφλός και ένας μουγκός να αντιμετωπίσουν από κοινού τα προβλήματα της καθημερινότητάς τους; Μια πολύ ιδιαίτερη κωμωδία βασισμένη στον ινδικό μύθο για την υπομονή και τη μακροθυμία απέναντι στις δυσκολίες της ζωής.
Τέσσερις άνδρες ηθοποιοί καταθέτουν επί σκηνής τη σχέση με τη μητέρα τους, μέσα από κείμενα που έγραψαν οι ίδιοι. Οι ηθοποιοί δομούν και αποδομούν την παράσταση σε σχέση με τους κεντρικούς άξονες: μάνα-σώμα, μάνα-γνώση, μάνα-έρωτας, μάνα-θέατρο, μάνα-θάνατος. Εκτός από τις προσωπικές αφηγήσεις των ηθοποιών ακούγονται ιστορίες άλλων ανδρών.
Ως 17/12, «Παλμός», Κλεισθένους 3, πλ. Κοτζιά, 6983 457570 (17.00-20.00).
Κυρ. 20.00, Τρ. 21.00, είσοδος με ελεύθερη συνεισφορά
The hangover IV
Tου Μάνου Ψιστάκη
Ένας γάμος και ένα bachelor party με πολλές παράπλευρες απώλειες. Μια ξεκαρδιστική φάρσα με πρωταγωνιστές μια νύφη, ένα γαμπρό, έναν Άγγλο ξάδερφο, έναν τρελό κολλητό, έναν παλιό παιδικό φίλο, έναν πολύ ενήλικα «προστάτη κυριών», δύο πολύ κυρίες. Εμπνευσμένη από την ομώνυμη κινηματογραφική ταινία και προσαρμοσμένη στα ελληνικά δεδομένα, ο Μάνος Ψιστάκης μάς κάνει να αγωνιούμε για το τι ακριβώς συνέβη όλες αυτές τις ώρες που οι πρωταγωνιστές έχουν «κενά μνήμης».
Γίνεται δύο άνθρωποι που αγαπιούνται πολύ να μην μπορούν να είναι μαζί; Άρης και Ελένη, 5 χρόνια, μια κοινή πορεία. Αγαπιούνται, αλλά τη λάθος στιγμή. Αγάπη ή συνήθεια; Μαζί ή χώρια; Μαζί ποτέ.
Πώς μπορούμε να ξεφύγουμε από τη λούπα της κοινωνίας και του έρωτα; Μια ανατρεπτική κωμωδία περιπέτειας για το πώς ανακυκλώνουμε συνεχώς τα ίδια προβλήματα ψάχνοντας διέξοδο.
Μία επιθεώρηση στα κλασικά πρότυπα της παλιάς επιθεώρησης που σατιρίζει την πολιτική επικαιρότητα, αλλά με σκωπτικό τρόπο, και προσφέροντας άφθονο γέλιο ασχολείται και με τα προβλήματά μας.
Ο Μανώλης Δεστούνης έχει υπηρετήσει αυτό το τόσο απαιτητικό είδος 30 χρόνια κι έχει πρωταγωνιστήσει στα μεγαλύτερα θέατρα με τα κολοσσιαία ονόματα της επιθεωρησιακής σκηνής. Νίκος Σταυρίδης, Άννα Καλουτά, Ρένα Ντορ, Μίμης Φωτόπουλος, Ντίνος Ηλιόπουλος, Ρένα Βλαχοπούλου είναι μερικά από τα ονόματα που μοιράστηκαν το γέλιο και τα χειροκροτήματα του κοινού.
Το «Καμπαρέ... Ελλάς» είναι εμπνευσμένο από τις παραπάνω συνεργασίες και τα αυθεντικά κείμενα της τότε εποχής. Και ξαφνικά διαπιστώνεις το εξής καταπληκτικό: αν αλλάξεις στα ήδη υπάρχοντα κείμενα τα ονόματα με σημερινά και μεταφέρεις τα τότε γεγονότα στο σήμερα, συνειδητοποιείς πως αν και πέρασαν τόσα χρόνια σχεδόν τίποτα δεν έχει αλλάξει σ’ αυτό τον τόπο.
Τελικά μήπως –εν αγνοίας μας– ζούμε μέσα σε ένα καμπαρέ...
Το έργο του Τζέφρι Ναφτς, εντασσόμενο στην γκέι δραματουργία, διαθέτει μια στιβαρή, αν και πλέον κλασική, δομή, αλλά κυρίως θίγει ζητήματα που η τρέχουσα δραματουργία σπάνια τολμά να θίξει
Το έργο της Μάρτα Μπαρσελό αποτυπώνει τη διαδρομή της σχέσης «μητέρας-κόρης», μετά την ανατρεπτική απόφασή τους να εφαρμόσουν τους όρους ενός άρρηκτου συμβολαίου
Ο ράπερ μιλάει για την απόφασή του να δοκιμάσει κάτι που δεν έχει ξανακάνει, το θεατρικό σανίδι, στο ψυχολογικό θρίλερ που σκηνοθετεί ο Δημήτρης Αγοράς
Η παράσταση του Γιάννη Χουβαρδά αποτελεί το τελευταίο μέρος της σκηνοθετικής του τετραλογίας, με την οποία ολοκληρώνει την προσωπική του διερεύνηση πάνω στη σχέση θεάτρου και κινηματογράφου
11°
