Το εφηβικό θέατρο είναι ένα concept που μόλις τα τελευταία χρόνια έχει αρχίσει να «τακτοποιείται» στα εγχώρια θεατρικά πράγματα. Ένας από τους ανθρώπους που έχουν συμβάλει αποφασιστικά στην εμφάνιση και παγίωσή του είναι η σκηνοθέτης, θεατρολόγος και θεατροπαιδαγωγός Τζωρτζίνα Κακουδάκη, που όχι μόνο υπήρξε μια από τις πιονιέρους του γνήσιου εφηβικού θεάτρου στα καθ’ημάς (με το «Respect» το 2010 και με τη δράση της στο Θέατρο Χώρα), αλλά έχει καταφέρει με την τριπλή της ιδιότητα να αναδείξει τη γενικότερη παιδαγωγική διάσταση του θεάτρου. Μέσα από τη σύμπλευση της θεατρικής πράξης και της παιδαγωγικής, επιτυγχάνει κάτι εντελώς φρέσκο που απευθύνεται σε ένα εξίσου φρέσκο κοινό, όπως είναι το νεανικό/ εφηβικό.
Μετά τη διασκευή των αριστοφανικών «Ορνίθων» ως «Όρνιθες – μια ροκ παράσταση για εφήβους», η Κακουδάκη ξαναχτυπά, παρέα με την ομάδα 4Frontal, και διασκευάζουν ακόμα ένα κλασικό έργο του Δυτικού Κανόνα: το «Όνειρο Καλοκαιρινής Νύχτας» του Σαίξπηρ.
Μετά τη ροκ αριστοφανική προσέγγιση, η Κακουδάκη επανέρχεται με μια παράσταση – με ζωντανή μουσική επί σκηνής – που παρασύρει τον θεατή σε έναν φαντασιακό κόσμο, για να αναδείξει τη σημερινή πολύπτυχη, συχνά αποπροσανατολιστική εποχή, μια εποχή όμως που επίσης προτείνει διάφορες ερμηνείες και που προσφέρει τις αρχές της συνεχούς (αυτό)αμφισβήτησης σαν θεμέλιο λίθο μιας ανάπτυξης, ατομικής και μαζικής.
Το «Όνειρο Καλοκαιρινής Νύχτας» – που επαναλαμβάνεται από την περυσινή θεατρική σεζόν - παίζεται από τις 19 Οκτωβρίου 2013 έως και τις 11 Ιανουαρίου 2014, κάθε Σάββατο, στο Θέατρο του Νέου Κόσμου. Όμως, ο θεατροπαιδαγωγικός ρόλος της παράστασης καθίσταται πραγματικά εμφανής τις καθημερινές, όταν παίζεται σε σχολεία της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, σε αυλές σχολείων και άλλων κοινωφελών οργανισμών, σε ανοιχτούς χώρους και θέατρα και συνοδεύεται από θεατροπαιδαγωγικό πρόγραμμα για τους θεατές.
Από τον Ιανουάριο του 2014, η Κακουδάκη ετοιμάζει και διασκευή για εφήβους του «Φάουστ» ολοκληρώνοντας έτσι αυτό που ονομάζει την «Τριλογία της Ουτοπίας». Μέχρι τότε, πάντως, ο Σαίξπηρ μάς καλεί.
Το έργο του Τζέφρι Ναφτς, εντασσόμενο στην γκέι δραματουργία, διαθέτει μια στιβαρή, αν και πλέον κλασική, δομή, αλλά κυρίως θίγει ζητήματα που η τρέχουσα δραματουργία σπάνια τολμά να θίξει
Το έργο της Μάρτα Μπαρσελό αποτυπώνει τη διαδρομή της σχέσης «μητέρας-κόρης», μετά την ανατρεπτική απόφασή τους να εφαρμόσουν τους όρους ενός άρρηκτου συμβολαίου
Ο ράπερ μιλάει για την απόφασή του να δοκιμάσει κάτι που δεν έχει ξανακάνει, το θεατρικό σανίδι, στο ψυχολογικό θρίλερ που σκηνοθετεί ο Δημήτρης Αγοράς
Η παράσταση του Γιάννη Χουβαρδά αποτελεί το τελευταίο μέρος της σκηνοθετικής του τετραλογίας, με την οποία ολοκληρώνει την προσωπική του διερεύνηση πάνω στη σχέση θεάτρου και κινηματογράφου
15°
