«Εισιτήριο»

Ακούγονται οι ηθοποιοί: Φωτεινή Δάρρα και Μενέλαος Χαζαράκης

Σκηνοθετική επιμέλεια: Ανδρέας Φλουράκης

Φωτογραφίες: Ελένη Παπαϊωάνου

Επιμέλεια βίντεο: Γιώργος Δημητρακόπουλος

«Εισιτήριο»

Είσοδος του μετρό. Ελεγκτής και κοπέλα. 

(Ήχος από εισιτήρια που ακυρώνονται στα μηχανήματα.)

Ελεγκτής: Παρακαλώ το εισιτήριό σας.

Κοπέλα: Ναι. Ε...

Ελεγκτής: Έχετε εισιτήριο δεσποινίς;

Κοπέλα: Ε.., συνήθως έχω.

Ελεγκτής: Ελάτε στην άκρη παρακαλώ.

Κοπέλα: Κανονικά έπρεπε να έχω.

Ελεγκτής: Μα πού το ψάχνετε;

Κοπέλα: Μου το αφήνουν πάντα εδώ, πάνω στο μηχάνημα.

Ελεγκτής: Εδώ;

Κοπέλα: (Γνέφει καταφατικά) Χμμ.

Ελεγκτής: Ποιος; Τον ξέρετε;

Κοπέλα: Όχι.

Ελεγκτής: Τον έχετε δει ποτέ;

Κοπέλα: Μια φορά, απ’ το πλάι.

Ελεγκτής: Πώς είναι;

Κοπέλα: Φοράει μπλε παλτό.

Ελεγκτής: Αυτό δε βοηθάει.

Κοπέλα: Σε τι;

Ελεγκτής: Στο να τον βρούμε.

Κοπέλα: Γιατί να τον βρείτε;

Ελεγκτής: Το ξέρετε ότι η ανταλλαγή εισιτηρίων είναι παράνομη;

Κοπέλα: Τι να έπαθε σήμερα;

Ελεγκτής: Διώκεται απ’ το νόμο.

Κοπέλα: (Ανήσυχη) Μήπως αρρώστησε!

Ελεγκτής: Γιατί δεν αγοράζετε δικό σας εισητήριο; Είστε άνεργη;

Κοπέλα: Δεν είναι αυτό.

Ελεγκτής: Τότε;

Κοπέλα: Με φροντίζει.

Ελεγκτής: Ορίστε; Μα δε σας ξέρει.

Κοπέλα: Δεν έχει σημασία.

Ελεγκτής: Γονείς δεν έχετε; Φίλους;

Κοπέλα: Έχω. (Ήχος από κόσμο που περνάει, ακυρώνει εισιτήρια) Αλλά κάθε πρωί, εννιά παρά δέκα ακριβώς, πάντα στο ίδιο σημείο... είναι σα χάδι.

(Ήχος από φύλλο που γυρνάει, και στυλό πάνω σε χαρτί.)

Ελεγκτής: Πείτε μου τα στοιχεία σας.

Κοπέλα: Όταν ήμουνα μικρή, οι γονείς μου έφευγαν αξημέρωτα για τη δουλειά. Ξυπνούσα και πάντα έβρισκα το γάλα μου σκεπασμένο, χλιαρό πια. Κι ένα σημείωμα: «αν κρύωσε ξαναζέστανέ το. φιλάκια, η μαμά.»

Ελεγκτής: Πείτε μου τ’ όνομά σας.

Κοπέλα: Δεν ήταν το ίδιο σημείωμα, το ξαναέγραφε κάθε πρωί.

Ελεγκτής: Θα πληρώσετε το πρόστιμο ή θα ρθείτε μαζί μου στο τμήμα;

Κοπέλα: Ήταν το δικό της χάδι.

Ελεγκτής: Καταλαβαίνετε ότι πρέπει να σας συλλάβω;

Κοπέλα: Εσάς σας φροντίζει κανείς;

Ελεγκτής: Δώστε μου την ταυτότητά σας.

Η κοπέλα ανοίγει την τσάντα, βγάζει την ταυτότητα.

Βήματα, ήχος από Άνδρα που περνάει βιαστικά.

Άνδρας: Με συγχωρείτε, άργησα.

Ελεγκτής: (αφοσιωμένος σ΄αυτό που γράφει) Έχουμε και λέμε. Διεύθυνση-

Συνεχίζει ο ήχος από τον Άνδρα που απομακρύνεται πάλι.

Κοπέλα: (Φωναχτά, προς άλλη κατεύθυνση) Ευχαριστώ.

Ελεγκτής: Νομίζετε ότι θα γλυτώσετε με τέτοιες βλακείες;

Κοπέλα: (Πιο σιγά, πάλι προς άλλη κατεύθυνση) Για τη φροντίδα.

Ελεγκτής: Ποιος ήταν αυτός; Περιμένετε, κύριε.

Η Δώρα Τσόγια γεννήθηκε, μεγάλωσε και σπούδασε στη Θεσσαλονίκη. Συνέχισε σπουδές Ψυχολογίας στην Αγγλία. Τώρα ζει και εργάζεται στην Αθήνα, ως Κλινική Ψυχολόγος. Από το 2007 παρακολουθεί μαθήματα θεατρικής συγγραφής με τον Ανδρέα Φλουράκη. Άλλα της έργα: Οι Θάλασσες (2007), Πλατεία Ελευθερίας (2011, 3ο Βραβείο, Όμιλος Unesco), Κανονικοί Γονείς (2012), Όσο Χρειάζεται (2013).