- CITY GUIDE
- PODCAST
-
15°
Ο Γιάννης Χουβαρδάς, καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου, µας µεταφέρει µια εµπειρία από τις πρόβες του «Ορέστη» στην Επίδαυρο
Τέταρτη σκηνοθεσία του Γιάννη Χουβαρδά στην Επίδαυρο µε τον «Ορέστη» του Ευριπίδη, κείµενο άρρηκτα συνδεδεµένο µε την εποχή του (408 π.Χ.), καθώς αποτελεί ένα καίριο σχόλιο στη λειτουργία της αθηναϊκής δηµοκρατίας. Λίγες µέρες πριν την πρεµιέρα, σε µια ατµόσφαιρα εντατικής προετοιµασίας, οι πρόβες ξεκινούν στην Επίδαυρο µε το τελευταίο φως της µέρας. Οι φωνές που δοκιµάζονται, το µακιγιάζ και τα ρούχα, οι τελευταίες διορθώσεις, ένα κλίµα αγωνίας και αυτοσυγκέντρωσης, άγχους και ανυποµονησίας σε όλους τους συντελεστές. Καθένας από τους ηθοποιούς έχει τη δική του ιστορία µε το αρχαίο θέατρο, τη δική του προσωπική αγωνία, µια ιδιαίτερη ανάµνηση που ξεπηδά κάθε λεπτό µπροστά στα µάτια του. Τι σηµαίνει Επίδαυρος για τον καθένα ξεχωριστά και πώς την περιγράφει; Και πώς αυτό το περιβάλλον επηρεάζει την αίσθηση και την αισθητική, τη δηµιουργία και την ερµηνεία ενός κειµένου;
«Επίδαυρος. Αρχαίο Θέατρο. Τέλη Ιουλίου του 2010. Σούρουπο µε ζέστη, αλλά κι ένα ελαφρύ, ευχάριστο αεράκι. Η ώρα που τα πλήθη εισρέουν από τις παρόδους για να πάρουν τις θέσεις τους στο κοίλον. Μαζί τους και µια οµάδα νεαρών παιδιών σχολικής ηλικίας. Είναι εκεί για κάποια εκδροµή; Ανήκουν σε κάποιο σύλλογο; Είναι απλώς µια µεγάλη παρέα φίλων; Άγνωστο. Πάντως ξαφνικά ξεκόβουν από τον υπόλοιπο κόσµο και µπαίνουν στην ορχήστρα. Οι φύλακες του αρχαιολογικού χώρου αιφνιδιάζονται, διστάζουν, αλλά τους αφήνουν. Ίσως έχουν ειδική άδεια. Ίσως τους έπεισαν ότι θα ρίξουν ένα νόµισµα και µετά θα φύγουν. Και ακριβώς αυτό κάνουν. Ρίχνουν ένα νόµισµα, δοκιµάζουν την ακουστική του χώρου. Όπως όλοι οι τουρίστες, τραβούν φωτογραφίες µε µηχανές ή µε τα κινητά τους, που τα βγάζουν από τα νεανικά πολύχρωµα σακίδια που κουβαλούν στην πλάτη τους. Όµως η ώρα περνά και τα παιδιά δεν φεύγουν. Μοιάζει να έχουν εγκατασταθεί για τα καλά στην αρχαία ορχήστρα, µε τις φωνές τους, τα ποδοβολητά τους, τα χειροκροτήµατά τους. Μάλιστα τώρα παίζουν και κάποια παιχνίδια – παιχνίδια που φαίνεται να έχουν σχέση µε θέατρο. Ίσως και µε “τραγωδία”. Απαγγέλλουν στίχους, ρόλους, πάντα µε αυτή την ακοµπλεξάριστη, νεανική, “βέβηλη” διάθεση. Ακούγονται κοµµάτια από τον “Ορέστη” του Ευριπίδη. Μα αυτό το έργο δεν παίζεται σήµερα εδώ; Α, ώστε οι πιτσιρικάδες είναι “διαβασµένοι”. Ξαφνικά κάποιος από την παρέα, καθώς τρέχει για να υποδυθεί τον “αγγελιοφόρο”, σκοντάφτει και πέφτει στο χώµα της ορχήστρας, τάβλα. Οι υπόλοιποι ξεσπούν σε γέλια, όλο το θέατρο γεµίζει απ’ αυτό τον ενοχλητικό αλλά και δροσερό βόµβο, που δεν λέει να σταµατήσει. Και τότε συµβαίνει κάτι παράξενο. Από κάπου ακούγεται ένας ήχος πιάνου και τα φώτα της σκηνής ανάβουν. Αργά. Μια αλλόκοτη ζωγραφιά σχηµατίζεται στον αέρα, σαν το περίγραµµα ενός µεγάλου αρχοντικού. Από το βάθος, εκεί κοντά στα αρχαία ερείπια, πίσω από την ορχήστρα, κάποιες φιγούρες αρχίζουν να κινούνται. Μοιάζουν µε ξεχασµένα φαντάσµατα του χώρου, σκιές από έναν άλλο κόσµο, έναν άλλο τόπο. Προχωρούν µε κουρασµένα, αλλά σταθερά βήµατα προς την παρέα των νέων παιδιών, που στέκονται κοκαλωµένα και τα κοιτάζουν. Η παράσταση έχει αρχίσει.»
Info
Η παράσταση του Γιάννη Χουβαρδά ανεβαίνει στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου στις 30&31 Ιουλίου σε µετάφραση Στρατή Πασχάλη, σκηνικά-κοστούµια Γιοχάννες Σουτς, µουσική Μανώλη Καλοµοίρη και φωτισµούς Λευτέρη Παυλόπουλου.
Πρωταγωνιστούν: (Ορέστης) Νίκος Κουρής, (Ηλέκτρα) Στεφανία Γουλιώτη, (Μενέλαος) Ακύλλας Καραζήσης, (Φρύγας) Νίκος Καραθάνος, (Ελένη) Τάνια Τρύπη, (Ερµιόνη) Γεωργιάννα Νταλάρα, (Τυνδάρεως) Χρήστος Στέργιογλου, (Αγγελιαφόρος) Μανώλης Μαυροµατάκης, ( Πυλάδης) Κώστας Βασαρδάνης.
ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Μιλήσαμε με τον δημοφιλή σκηνοθέτη που μετέτρεψε τη σκηνή της Στέγης σε «αρένα» ενός rave party για την παράσταση «Οξυγόνο»
Το θεατρικό ισπανικό έργο της Μάρτα Μπαρσελό, σε σκηνοθεσία Νίκου Καραγέωργου, είναι ένας ύμνος στη αγάπη δίχως όρους
Ο ηθοποιός φέρνει στη σκηνή την αληθινή ιστορία της Charlotte Von Mahlsdorf, της πιο διάσημης Γερμανίδας trans γυναίκας
Τι παραστάσεις ξεκινούν στα θέατρα της Αθήνας τις μέρες που ακολουθούν;
Το έργο του Τζέφρι Ναφτς, εντασσόμενο στην γκέι δραματουργία, διαθέτει μια στιβαρή, αν και πλέον κλασική, δομή, αλλά κυρίως θίγει ζητήματα που η τρέχουσα δραματουργία σπάνια τολμά να θίξει
Ο Ιωάννης Απέργης πρωταγωνιστεί στο διασημότερο μουσικό παραμύθι όλων των εποχών
Τι μας είπε ο σκηνοθέτης για το έργο και τον Μποστ λίγο πριν την πρεμιέρα στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών
Μιλήσαμε με τη συγγραφέα του «Frankenstein & Eliza» λίγο πριν την πρεμιέρα στο θέατρο Πορεία
Μια παράσταση της Χριστίνας Κυριαζίδη για το φως και το σκοτάδι της γυναικείας ψυχής
Η γνωστή ηθοποιός μιλάει για το έργο «Τα πικρά δάκρυα της Πέτρα φον Καντ» στο θέατρο ΕΛΕΡ και όλα όσα την απασχολούν
Το θέατρο Πόρτα άνοιξε την πρόβα του έργου του Μπέκετ σε σκηνοθεσία Θωμά Μοσχόπουλου, σε νέους 14-17 ετών
Κριτική για την παράσταση στο θέατρο Κνωσός
Κωμωδίες, υπαρξιακές αναζητήσεις, σάτιρα, σύγχρονες μεταφορές κλασικών έργων, πρεμιέρες σύγχρονων έργων
Το έργο της Μάρτα Μπαρσελό αποτυπώνει τη διαδρομή της σχέσης «μητέρας-κόρης», μετά την ανατρεπτική απόφασή τους να εφαρμόσουν τους όρους ενός άρρηκτου συμβολαίου
Μια καριέρα που ξεπερνάει τα σύνορα της Ελλάδας
Η γνωστή ηθοποιός μιλάει για το show «Σούπερ Ατού» και για την παράσταση «Διάφανος Ύπνος»
Ο ράπερ μιλάει για την απόφασή του να δοκιμάσει κάτι που δεν έχει ξανακάνει, το θεατρικό σανίδι, στο ψυχολογικό θρίλερ που σκηνοθετεί ο Δημήτρης Αγοράς
Φωνές από το περιθώριο και τροφή για σκέψη για την αποδοχή και τα σύγχρονα κοινωνικά στερεότυπα
Η παράσταση του Γιάννη Χουβαρδά αποτελεί το τελευταίο μέρος της σκηνοθετικής του τετραλογίας, με την οποία ολοκληρώνει την προσωπική του διερεύνηση πάνω στη σχέση θεάτρου και κινηματογράφου
Οι πρώτες πληροφορίες και φωτογραφίες της παράστασης που θα κάνει πρεμιέρα τον Ιανουάριο του 2025
Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.