Το πολυβραβευμένο έργο του Richard Kalinoski «Το κτήνος στο φεγγάρι», ένα από τα πιο δυνατά και συγκινητικά κείμενα της σύγχρονης δραματουργίας, παρουσιάζεται στο θέατρο Σημείο κάθε Δευτέρα και Τρίτη, σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Παπαδάκη και με πρωταγωνιστές τον Κώστα Αρζόγλου, τη Σοφία Λιάκου, τον μικρό Τσέταν Γλύκα και τον ίδιο τον σκηνοθέτη.
Με αφηγητή έναν μυστηριώδη ηλικιωμένο κύριο, η παράσταση μάς ταξιδεύει σχεδόν έναν αιώνα πίσω για να μας διηγηθεί τη συγκλονιστική ιστορία του Αράμ και της Σέτα, δύο αρμενίων προσφύγων στο Μιλγουόκι των ΗΠΑ, που επέζησαν της γενοκτονίας από τους Τούρκους το 1915. Εκείνος δουλεύει ως φωτογράφος. Παντρεύεται διά αλληλογραφίας τη Σέτα, η οποία στα 15 της φτάνει κι αυτή στις ΗΠΑ για μια νέα ζωή, αφήνοντας πίσω της το ορφανοτροφείο στην Κωνσταντινούπολη. Το πρόσωπό της προστίθεται δίπλα σε αυτό του Αράμ σε μια παλιά οικογενειακή φωτογραφία που εκείνος έχει φέρει μαζί του από την πατρίδα έχοντας κόψει τα κεφάλια των νεκρών συγγενών του. Τη θέση των γονιών του στη φωτογραφία έχει πάρει τώρα το νιόπαντρο ζευγάρι. Και με τη νεαρή του σύζυγο ο Αράμ ανυπομονεί να δημιουργήσει τη νέα οικογένεια Τομασιάν. Τα πράγματα όμως δεν πάνε όπως τα έχει σχεδιάσει...
«Το έργο μιλάει για την αγάπη, σαν θαύμα. Τη συγχώρεση. Από πού θα πιαστεί ο καθένας για να βρει τη δύναμη να αναμετρηθεί με τα τραύματά του, να συγχωρέσει για να υπάρξει οποιοδήποτε μέλλον. Για να ζήσει» επισημαίνει ο Βαγγέλης Παπαδάκης, που έστησε μία παράσταση σύγχρονη, ατμοσφαιρική, πλήρης συναισθημάτων αναδεικνύοντας το μεγαλείο του έργου. Ένα έργο που υψώνει τείχη απέναντι στον εθνικισμό και τη μισαλλοδοξία απ’ όπου κι αν αυτά προέρχονται.
«Όλοι γραπωνόμαστε από κάτι. Εγώ γραπώθηκα από τη ζωή» μονολογεί ο ηλικιωμένος κύριος, αφήνοντας τις μνήμες του να ζωντανέψουν επί σκηνής αιχμαλωτίζοντάς μας από το πρώτο λεπτό.
Ένα έργο διαχρονικό και επικίνδυνα επίκαιρο, που συγκινεί και προβληματίζει. «Η ιστορία του Αράμ και της Σέτα ακουμπά σε όλους αυτούς τους πρόσφυγες που αναζητούν μια νέα πατρίδα, ένα κομμάτι γης να χωρέσουν το μέλλον τους. Έχουμε υπάρξει τέτοιοι στο παρελθόν και το βιώνουμε σίγουρα και στο παρόν» παρατηρεί ο Βαγγέλης Παπαδάκης.
Την εξαιρετική μουσική της παράστασης συνέθεσε η Σίσσυ Βλαχογιάννη, τα σκηνικά και τα κοστούμια υπογράφει η Δήμητρα Λιάκουρα, τους φωτισμούς ο Βασίλης Κλωτσοτήρας, την καλλιτεχνική επιμέλεια η Ανδρονίκη Αβδελιώτη, ενώ την επιμέλεια της κίνησης ο Γιώργος Μιχελάκης.
Το έργο του Τζέφρι Ναφτς, εντασσόμενο στην γκέι δραματουργία, διαθέτει μια στιβαρή, αν και πλέον κλασική, δομή, αλλά κυρίως θίγει ζητήματα που η τρέχουσα δραματουργία σπάνια τολμά να θίξει
Το έργο της Μάρτα Μπαρσελό αποτυπώνει τη διαδρομή της σχέσης «μητέρας-κόρης», μετά την ανατρεπτική απόφασή τους να εφαρμόσουν τους όρους ενός άρρηκτου συμβολαίου
Ο ράπερ μιλάει για την απόφασή του να δοκιμάσει κάτι που δεν έχει ξανακάνει, το θεατρικό σανίδι, στο ψυχολογικό θρίλερ που σκηνοθετεί ο Δημήτρης Αγοράς
Η παράσταση του Γιάννη Χουβαρδά αποτελεί το τελευταίο μέρος της σκηνοθετικής του τετραλογίας, με την οποία ολοκληρώνει την προσωπική του διερεύνηση πάνω στη σχέση θεάτρου και κινηματογράφου
11°
Κώστας Αρζόγλου & Σοφία Λιάκου © Στέλιος Αγγελίδης
