Δημήτρης Λιόλιος Ηθοποιός | Σκηνοθέτης
Το φαγητό είναι το αθώο θύμα μας. Ένας θάνατος τη φορά. Ό,τι χρειάστηκε να θυσιάσουμε και να υποκαταστήσουμε για να επιβιώσουμε ή απλώς να χορτάσουμε. Το φαγητό είναι οι άνθρωποι, οι φίλοι και οι συνεργάτες, η οικογένειά μου. Το φαγητό είναι Δευτέρα και Τρίτη, σερβίρεται στις 21:30, στην οδό Πειραιώς 206. Πιθανόν να λήξει στις 11 Δεκεμβρίου, πιθανόν. Το φαγητό μπορεί. Το φαγητό δεν στο κάνει αυτό. Το μυστικό με το φαγητό...
Σταύρος ΛιλικάκηςΗθοποιός
Μια ανάσα. Φώτα. Θέσεις. Βγαίνουμε και ξεκινώ λέγοντας: «Το φαγητό είναι μια κατ' εξοχήν ανθρώπινη δραστηριότητα. Τα άγρια ζώα δεν προσδοκούν, δεν ονειρεύονται το φαγητό όπως κάνει ο άνθρωπος, όπως μόνον ο άνθρωπος κάνει. Τα άγρια ζώα, τα υδρόβια άγρια ζώα, ναι, τα άγρια έντομα, ναι, τα άγρια λουλούδια δε διανοούνται, δε διανοούνται τι σημαίνει φαγητό, δεν προετοιμάζονται γι’ αυτό, δεν κάθονται ώρα να ετοιμάσουν το φαγητό, δεν μπορούν να το παρατείνουν, να αναπολήσουν, δεν μπορούν να το στολίσουν, να το πιάσουν με χάρη, μόνο ο άνθρωπος μπορεί να το κάνει αυτό, μόνον ο άνθρωπος μπορεί να το αναγάγει σε τέχνη...»
Αλέξανδρος ΚυριακάκηςΣυνθέτης | Μουσικός
Συνήθως μια διαδικασία, διεκπεραιωτική ή ιδιαίτερα δημιουργική. Σημείο συνάντησης των ανθρώπων που αγαπώ, των ονείρων και των προσδοκιών μας. Μια στάση για ανασυγκρότηση. Η ανάγκη για έκφραση μαζί και ο φόβος της φθοράς. Φροντίζω να τρέφομαι και όχι να καταναλώνω. Φαγητό είναι κάθε στιγμή που πέρασε και έκανα συνειδητά ακριβώς αυτό που ήθελα.
Γιάννης ΝικολαΐδηςΕπιμέλεια Κίνησης
Το φαγητό είναι, το φαγητό. Το φαγητό είναι.
Τζωρτζίνα ΚακουδάκηΣύμβουλος Δραματουργίας
Το φαγητό είναι κάτι απαραίτητο: Αναγκαίο για την επιβίωση, προϋπόθεση για την δημιουργική εργασία, απόλαυση για την παρέα, σύντροφος στην ξεκούραση, μνήμη για την απώλεια, παρηγοριά στην αρρώστεια. Το φαγητό είναι διάλειμμα: Η ώρα που η μέρα προλαβαίνει να κάνει απολογισμό.
Δημήτρης ΜπαλτάςΦωτισμοί
Το Φαγητό [Φ1 - Φεύγει η πλατεία.] Το φαγητό είναι μια κατ' εξοχήν ανθρώπινη δραστηριότητα... Το Φαγητό είναι μια τέχνη φυσική... Ένα σημείο συνάντησης... Το κόκκινο. Με το κίτρινο. Το μπλε. Με το πράσινο. Ο Ένας. Με τον Άλλο. Το φως. Με το σκοτάδι. Το φαγητό είναι ανάγκη, απόλαυση, καταπίεση, επιβίωση, συντροφιά, μοναξιά. Το Φαγητό είναι ο Δημήτρης, ο Σταύρος, ο Αλέξανδρος, η Μαρία, ο Κωνσταντίνος, η Φιλιώ, η Κωνσταντίνα, ο Απόστολος, η Τζωρτζίνα, ο Γιάννης, η Όλγα, ο Γιώργος.
Απόστολος ΜητρόπουλοςΣχεδιασμός Κοστουμιών
Το φαγητό είναι το πιο σκληρό ναρκωτικό που υπάρχει. Η εξάρτηση του δεν θεραπεύεται με τίποτα.
Όλγα ΜαυρομμάτηΚατασκευές Σκηνογραφίας
Ένα απόγευμα στη Βαλτετσιού με διπλά φλιτζάνια, μολύβια σκίτσα και χαρτιά. Κουβέντες και συμπάθειες και ξανά κουβέντες. Ένα βράδυ στην Πανόρμου, κόμπος στο στομάχι, χαρά και συγκίνηση. Το φαγητό είναι μια σελίδα λευκή, ένα πλαίσιο και ένα καρφί στον τοίχο. Εμείς.
Γιώργος ΣτριφτάρηςΦωτογραφίες Παράστασης
Το φαγητό είναι μία παράσταση με τον Δημήτρη Λιόλιο και τον Σταύρο Λιλικάκη πάνω στο κείμενο της Μαρίας Λαϊνά. Τι; Όχι;
Κωνσταντίνα ΝταντάμηΚαλλιτεχνικός συνεργάτης
Στιγμές σημαντικές, ευτυχισμένες ή αδιάφορες, γύρω από ένα τραπέζι με φίλους και συγγενείς. Μια απαραίτητη βιολογική ανάγκη, μια αφορμή για να συνυπάρξουμε, να επικοινωνήσουμε και να μοιραστούμε. Το Φαγητό, ένα κείμενο, και τα πιο άγρια, σκοτεινά ένστικτα μας. Οι πτυχές ενός ανθρώπου που βιώνει την απόλυτη μοναξιά. Η συντροφιά του, το πιάτο. Αυτός που αναγάγει σε τέχνη κάτι που δεν θα τον εγκαταλείψει ποτέ. H αγάπη είναι ο άρτος και ο οίνος.
Κωνσταντίνος ΑργυρίουΓραφιστική Ανάπτυξη
Το φαγητό είναι γραμμές και χρώματα. Σχέδια τυχαία ή σχέδια αυστηρά. Εγώ ή κι εσύ. Ευθείες, και καμπύλες, πολυχρωμία ή μονοχρωμία. Το φαγητό, ένα πεδίο έρευνας για να ανακαλύψουμε την κατάλληλη αναλογία.
Ελισάβετ ΑλεξοπούλουΚινηματογράφηση
Το φαγητό είναι μια πράξη θαλπωρής. Είναι μια κατάσταση που στεγάζεται κάπου αόριστα ανάμεσα στη λογική και το υποσυνείδητο. Οι διατροφικές μας συνήθειες ακριβώς όπως επιλέγουμε να ζούμε ή το αντίστροφο. Ένα μέσο επιβίωσης και τρόπος έκφρασης. Μια στιγμή μοναδική. Καρέ, καρέ μια διαδικασία εκμάθησης του εαυτού.
Ο πρώην γιατρός που αποφάσισε να ασχοληθεί σοβαρά με το θέατρο, οι πετυχημένες παραστάσεις, οι διακρίσεις και το νέο του έργο στο θέατρο του Νέου Κόσμου
Το έργο του Τζέφρι Ναφτς, εντασσόμενο στην γκέι δραματουργία, διαθέτει μια στιβαρή, αν και πλέον κλασική, δομή, αλλά κυρίως θίγει ζητήματα που η τρέχουσα δραματουργία σπάνια τολμά να θίξει
Το έργο της Μάρτα Μπαρσελό αποτυπώνει τη διαδρομή της σχέσης «μητέρας-κόρης», μετά την ανατρεπτική απόφασή τους να εφαρμόσουν τους όρους ενός άρρηκτου συμβολαίου
5°
