Σ’ έναν απρόσμενο χώρο, το ιστορικό ξενοδοχείο Μπάγκειον της πλατείας Ομονοίας, παρουσιάζει για δεύτερη χρονιά η Άντζελα Μπρούσκου και το Θέατρο Δωματίου το κλασικό αριστούργημα του Ερρίκου Ίψεν «Έντα Γκάμπλερ». Μετά την εξαιρετική της πορεία την περασμένη σεζόν η παράσταση – πρόταση της Άντζελας Μπρούσκου επιστρέφει με ανανεωμένη διανομή, από τις 11 Οκτωβρίου και για έναν μόνο μήνα.
Το Μπάγκειον ανοικοδομήθηκε, σε σχέδια του Ερνέστου Τσίλερ, την ίδια περίοδο που γράφτηκε από τον Ίψεν η «Έντα Γκάμπλερ», στα τέλη του 19ου αιώνα. «Λειτουργεί σαν το ιδανικό σκηνικό, ως χώρος μνήμης που αντιστέκεται με πείσμα στη φθορά του χρόνου, προκειμένου να διατηρήσει την ομορφιά του» σημειώνει η Άντζελα Μπρούσκου.
Παρακολουθώντας την παράσταση νομίζεις πως βρίσκεσαι στον φυσικό χώρο δράσης του έργου. Ο τεράστιος, φθαρμένος καθρέφτης στο βάθος, με την εντυπωσιακή χρυσή κορνίζα μαρτυρά ένα περιβάλλον μεγαλοαστικής παρακμής παρόμοιο με αυτό του έργου.
Η Έντα Γκάμπλερ αρνείται να συμβιβαστεί στη νέα πραγματικότητα που της επιβάλλει η κοινωνική της κατάρρευση, ασφυκτιά σε έναν γάμο που ενέχει την προοπτική «ευτυχίας» έτσι όπως την επιβάλλουν τα κοινωνικά πρότυπα και παραμένει ρομαντικά προσκολλημένη στον ανεκπλήρωτο έρωτα.
«Είναι μια γυναίκα που της επιβάλλονται τα κοινωνικά όρια λόγω του φύλου της και αυτό επιφέρει επιπτώσεις στην επιθυμία της. Την κάνει να αισθανθεί ότι δεν είναι τίποτα σημαντικό και δεν της αξίζει κανένας σεβασμός» παρατηρεί η Άντζελα Μπρούσκου και προσθέτει: «Η Έντα Γκάμπλερ σηματοδοτεί τη γυναίκα που είναι άνδρας και γυναίκα και συγχρόνως ούτε άνδρας ούτε γυναίκα, αλλά o άνθρωπος που δεν μπορεί να ανεχθεί την πάλη των δυνάμεων που ασκούνται επάνω του. Είναι μια σύγχρονη ηρωίδα».
Απέναντι στην υποκρισία μίας ολόκληρης κοινωνίας η Έντα επιλέγει να οχυρωθεί πίσω από την προσποίηση. Είναι ο μόνος τρόπος για να επιβιώσει. «Είναι η μάσκα μέσα από την οποία αντιμετωπίζει αυτή την κοινωνία που της αρνείται τη ζωή που επιθυμεί να ζήσει και το ρόλο που της επιφυλάσσει ως γυναίκα» σχολιάζει η Άντζελα Μπρούσκου, που στο πρόσωπο της Έντα βλέπει μία τραγική ηρωίδα. «Παρά τις ικανότητες και τα χαρίσματα της δεν είναι σε θέση να κάνει ούτε μια αλλαγή όσον αφορά τη ζωή της».
«Δεν είναι επαναστάτρια» τονίζει η Παρθενόπη Μπουζούρη, που υποδύεται την ΈνταΓκάμπλερ στην παράσταση. «Το αντίθετο μάλιστα είναι δειλή. Το δηλώνει με φοβερή ειλικρίνεια. Επαναστατικό είναι ότι ο Ίψεν ανεβάζει στη σκηνή μια τέτοια ηρωίδα τον 19ο αιώνα. Μια γυναίκα που αρνείται να "υποδυθεί" τη γυναίκα είναι σήμερα μη αποδεκτό».
Η Άντζελα Μπρούσκου φώτισε με τρόπο καίριο τις σκοτεινές περιοχές του έργου αναδεικνύοντας το υπόγειο χιούμορ του συγγραφέα. Αυτό που πάνω απ’ όλα θαυμάζει στο έργο είναι «η απόλυτη οικονομία και η αρχιτεκτονική της πλοκής σε σχέση με τα κίνητρα και τις επιθυμίες των πρόσωπων». Πάνω σε αυτό βάσισε και όλη τη σκηνοθεσία της προσπαθώντας να καταλάβει «πώς ένας πνευματικός θάνατος μπορεί να γίνει πραγματικότητα χωρίς επιστροφή».
«Ο τρόπος που η Άντζελα προσεγγίζει τα κλασικά κείμενα δίνει σε μας τους ηθοποιούς τον χώρο και την ελευθερία να ανακαλύψουμε ποιότητες και ρωγμές των προσώπων που δύσκολα γίνονται αντιληπτές» επισημαίνει η Παρθενόπη Μπουζούρη.
«Πιστεύω ότι κάθε κλασικό κείμενο πρέπει να μπορεί να επαναπροσδιορίζεται και να αλληλεπιδρά μέσα στο σήμερα. Αυτή άλλωστε είναι και λειτουργία του θεάτρου» καταλήγει η ίδια η Μπρούσκου.
Στην ανανεωμένη διανομή της παράστασης, που παρουσιάζεται σε μετάφραση του Γιώργου Δεπάστα, παίζουν οι ηθοποιοί: Παρθενόπη Μπουζούρη, Ανδρέας Κωνσταντίνου, Κωνσταντίνα Αγγελοπούλου, Θάνος Παπακωνσταντίνου, Νικόλας Παπαγιάννης, Ειρήνη Αϊβαλιώτου και Άντζελα Μπρούσκου. Οι παραστάσεις θα διαρκέσουν από τις 11 Οκτωβρίου μέχρι τις 11 Νοεμβρίου.
Πληροφορίες παράστασης:
Παραστάσεις: Πέμπτη – Σάββατο στις 21:00, Κυριακή στις 19:30 (μέχρι τις 11 Νοεμβρίου)
Το έργο του Τζέφρι Ναφτς, εντασσόμενο στην γκέι δραματουργία, διαθέτει μια στιβαρή, αν και πλέον κλασική, δομή, αλλά κυρίως θίγει ζητήματα που η τρέχουσα δραματουργία σπάνια τολμά να θίξει
Το έργο της Μάρτα Μπαρσελό αποτυπώνει τη διαδρομή της σχέσης «μητέρας-κόρης», μετά την ανατρεπτική απόφασή τους να εφαρμόσουν τους όρους ενός άρρηκτου συμβολαίου
Ο ράπερ μιλάει για την απόφασή του να δοκιμάσει κάτι που δεν έχει ξανακάνει, το θεατρικό σανίδι, στο ψυχολογικό θρίλερ που σκηνοθετεί ο Δημήτρης Αγοράς
Η παράσταση του Γιάννη Χουβαρδά αποτελεί το τελευταίο μέρος της σκηνοθετικής του τετραλογίας, με την οποία ολοκληρώνει την προσωπική του διερεύνηση πάνω στη σχέση θεάτρου και κινηματογράφου
11°
