Έχοντας στην πλάτη της 3 χρόνια επιτυχιών, «Ο Αγησίλαγος» του Δημήτρη Μπασλάμ κατεβαίνει για δεύτερη συνεχή χρονιά στην Αθήνα και στο ανακαινισμένο θέατρο Μικρό Χορν, δικαιώνοντας μικρούς και μεγάλους που εδώ και καιρό το ζητούσαν. Από τις 14 Οκτωβρίου και κάθε Κυριακή, οι φίλοι του λαγού - σεφ και της υπέροχης ιστορίας του θα έχουν την ευκαιρία να τον παρακολουθήσουν από κοντά στο κέντρο της Αθήνας, στην οδό Αμερικής 10.
Το έργο «Ο Αγησίλαγος» είναι μια «χαρούμενη πολύχρωμη γιορτή», ένα μουσικοθεατρικό παραμύθι που δημιούργησε ο Δημήτρης Μπασλάμ (εμπνευσμένο από το ομότιτλο βιβλίο του και το μουσικό CD που αγάπησαν τα παιδιά) και το οποίο έχει την εξής ιδιαιτερότητα: Δεν είναι μόνο κουκλοθέατρο, δεν είναι μόνο μουσική ή θεατρική παράσταση. Είναι όλα τα παραπάνω μαζί. «Ο Αγησίλαγος» αναπτύσσεται σε πρώτο επίπεδο γύρω από το θέμα της ισορροπημένης διατροφής και του υγιεινού τρόπου ζωής. Ο συγγραφέας, μέσα από τις περιπέτειες του καλοφαγά μάγειρα λαγού, μας κάνει ένα ευχάριστο μάθημα διατροφής, δίχως όμως τη διάθεση για διδακτισμό και ηθικολογία. Παράλληλα, σε ένα δεύτερο επίπεδο μας μιλάει για την πολυπολιτισμικότητα της κοινωνίας και τη θέση του καθένα σε αυτήν. Σε ένα σύνολο που εμπεριέχει όλους τους ανθρώπους και τις φυλές.
Οι κούκλες, δια χειρός Δήμητρας Γιοβάνη, παίρνουν σάρκα και οστά από τους ηθοποιούς. Η σπιρτάδα και η αμεσότητα του κειμένου και των ηθοποιών είναι τέτοια που οι κούκλες ζωντανεύουν μπροστά στα μάτια των μικρών θεατών, παρόλο που οι ηθοποιοί που τις κινούν βρίσκονται σε κοινή θέα. Επί σκηνής, είναι τρεις ηθοποιοί, οι οποίοι με απόλυτο συντονισμό και χάρη περνάνε από τον ρόλο του αφηγητή, στο ρόλο του εμψυχωτή, δίνοντας στην περιπέτεια του Αγησίλαγου ακόμα μεγαλύτερη δράση. Επί σκηνής, βρίσκονται επίσης και δύο μουσικοί οι οποίοι σχολιάζουν και τραγουδούν τα παθήματα του κυρίου Αγησίλαγου, ντύνοντας μουσικά την ιστορία.
Το παραμύθι αγκαλιάστηκε με πολλή αγάπη από παιδιά προσχολικής και σχολικής ηλικίας και έχει εμπνεύσει θεατρολόγους και εκπαιδευτικό προσωπικό για τη μεταφορά του στη σκηνή, αλλά και θεατρικό παιχνίδι.
Ο Αγησίλαγος είναι ένας χαριτωμένος λαγός-σεφ. Ζει στο σπίτι του στο δάσος, μαγειρεύοντας ευφάνταστες συνταγές, με μεγάλη ποικιλία υλικών. Όμως, μια μέρα ξυπνά με μαγουλάδες! Πανικόβλητος, αποδίδει την αιτία του προβλήματος στο φαγητό που τρώει. Ξεκινά, λοιπόν, ένα περιπετειώδες ταξίδι αναζήτησης της μίας, ιδανικής τροφής που θα τον γιατρέψει.
Τρώγοντας, όμως, με μονομανία τα υλικά, που νομίζει ως ιδανικά, αλλάζει χρώμα σύμφωνα με το χρώμα της τροφής που καταναλώνει. Έτσι, συνεχίζει την αναζήτησή του πότε κόκκινος, πότε πράσινος και πότε κίτρινος. Ανταμώνει στο δάσος ένα δέντρο που μιλά, έναν παράξενο γιατρό πελεκάνο, έναν αχτένιστο ασβό με λουστρίνια, μια καμήλα με μπικίνια, έναν ιπποπόταμο σε δίαιτα… ιπτάμενα λεμονόψαρα κι ένα ερωτευμένο παπιγιόν, οι οποίοι ο καθένας με τη σειρά του, προσπαθούν να τον πείσουν ότι κάνει λάθος!
Λίγα λόγια για τον δημιουργό
Ο Δημήτρης Μπασλάμ είναι Έλληνας μουσικός και συγγραφέας παραμυθιών. Γράφει μουσική και στίχους με αφετηρία τα παιδιά και τους εφήβους. Είχε συμμετοχή ως μουσικός στην εγχώρια δισκογραφία και έχει διδάξει στο Τμήμα Λαϊκής και Παραδοσιακής Μουσικής στο ΤΕΙ Ηπείρου. Τον Δεκέμβριο του 2005 ο Δημήτρης Μπασλάμ εκδίδει το πρώτο του παιδικό παραμύθι, τον «Γαργαληστή». Ακολουθούν ο «Αγησίλαγος», «Τα μουστοκούλουρα » το «Λέω να Πετάξω» η «Θυμωμένη Μπετονιέρα» το 2013, καθώς και «Τα παπούτσια του Βαρύτονου» και «Η Σοφία, μια μέλισσα που της άρεσε να διαβάζει». Το 2013 τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Εικονογραφημένου Παιδικού Βιβλίου για τη «Θυμωμένη Μπετονιέρα» και μπήκε στη Λίστα White Ravens της Διεθνούς Παιδικής Βιβλιοθήκης του Μονάχου με τα 200 καλύτερα βιβλία του κόσμου δύο φορές. Το 2014 με την Θυμωμένη Μπετονιέρα (εκδόσεις Επόμενος Σταθμός) και το 2017 με τις Πιθανότητες (εκδόσεις Πατάκη).
«Στα παιδιά αρέσει πολύ να βλέπουν πλασματάκια που κουνιούνται και μιλούν και είναι μικρότερα από αυτά…. Πιστεύουν πραγματικά ότι η μαριονέτα είναι ζωντανή».
Karen Knotts, μαριονετίστρια και κωμικός
Συμβολικό παιχνίδι και κουκλοθέατρο
Είναι γνωστό από έρευνες και μελέτες ότι το κουκλοθέατρο μπορεί να έχει θετική επίδραση στην κατάκτηση διαφόρων δεξιοτήτων και στην απόκτηση γνώσεων και εμπειριών. Βοηθάει ακόμα, στη γλωσσική ανάπτυξη των παιδιών νηπιακής ηλικίας. Το κουκλοθέατρο μπορεί να γίνει εργαλείο στα χέρια του εμψυχωτή, μπορεί να βοηθήσει τον μικρό μαθητή και να τον οδηγήσει στα μονοπάτια της κατάκτησης της γνώσης αβίαστα και ευχάριστα, δεδομένου ότι το παιδί επικοινωνεί καλύτερα με την κούκλα παρά με τον ενήλικα. Με εργαλείο το κουκλοθέατρο, τα ίδια τα παιδιά μπορούν να εκφραστούν δημιουργικά, να απομυθοποιήσουν τους φόβους τους και να οπλιστούν με δύναμη και αισιοδοξία.
Το έργο του Τζέφρι Ναφτς, εντασσόμενο στην γκέι δραματουργία, διαθέτει μια στιβαρή, αν και πλέον κλασική, δομή, αλλά κυρίως θίγει ζητήματα που η τρέχουσα δραματουργία σπάνια τολμά να θίξει
Το έργο της Μάρτα Μπαρσελό αποτυπώνει τη διαδρομή της σχέσης «μητέρας-κόρης», μετά την ανατρεπτική απόφασή τους να εφαρμόσουν τους όρους ενός άρρηκτου συμβολαίου
Ο ράπερ μιλάει για την απόφασή του να δοκιμάσει κάτι που δεν έχει ξανακάνει, το θεατρικό σανίδι, στο ψυχολογικό θρίλερ που σκηνοθετεί ο Δημήτρης Αγοράς
Η παράσταση του Γιάννη Χουβαρδά αποτελεί το τελευταίο μέρος της σκηνοθετικής του τετραλογίας, με την οποία ολοκληρώνει την προσωπική του διερεύνηση πάνω στη σχέση θεάτρου και κινηματογράφου
19°
