Ο Γιάννης Βούρος μιλάει στην A.V. για την παράσταση, για τις ανθρώπινες σχέσεις, τις αλήθειες και τα ψέματα
Με την τριπλή ιδιότητα του συγγραφέα, σκηνοθέτη και ηθοποιού, ο Γιάννης Βούρος με την παράσταση “Dead Line” παρουσιάζει την ιστορία ενός άντρα που ετοιμάζεται για ένα μεγάλο ταξίδι. Πριν αναχωρήσει αποφασίζει να κλείσει όλους τους λογαριασμούς του και σε ένα μυστικό, εγκαταλειμμένο κήπο συναντάει όλες τις γυναίκες της ζωής του: τη σύζυγο, την πρώην σύζυγο, τη μάνα, τον ανεκπλήρωτο έρωτα.
Ο λόγος σε εκείνον: «Η ζωή δεν αποτελείται από περιστατικά ανεξάρτητα το ένα από το άλλο. Όλα αποτελούν τους κρίκους μιας αλυσίδας. Μια ύπαρξη κι ένας κρίκος. Ένας κρίκος κι ένα γεγονός. Ασήμαντο ίσως για την αλληλουχία της παγκόσμιας ζωής, αλλά σημαντικό για τη δική σου. Ας πούμε, ποτέ δεν ξέρεις τι θα γινόταν αν μιλούσες την κρίσιμη στιγμή. Αν είχες φωνάξει “μη φύγεις, σε έχω ανάγκη”, αντί να το παίξεις άνετος κοιτάζοντας την πόρτα να κλείνει. Αν είχες πει “παραιτούμαι”, αντί για “μάλιστα”. “Φοβάμαι”, αντί για «είμαι παντρεμένος”. “Εμείς οι δύο από πού κι ως πού είμαστε μαζί;”, αντί για «θα αργήσω σήμερα, έχω πολλή δουλειά”. “Έκανα μαλακία”, αντί για “δεν μπορώ να σου εξηγήσω τώρα”. Αλλά ακόμα και πιο πριν. Αν είχες μιλήσει τότε που η μόνη σου δυνατή σχέση ήταν υποχρεωτικά μέσα στους τοίχους της οικογένειάς σου. Αν είχες πει στη μάνα σου ότι βρομάει το ψέμα της και το λιωμένο της κραγιόν κάθε φορά που σε φιλάει… Ναι, υπάρχουν κάποια πράγματα που αν τα είχες πει στην ώρα τους η ζωή σου θα είχε πάρει μια τελείως διαφορετική κατεύθυνση. Η “παράστασή” σου θα είχε άλλη ποιότητα. Καλύτερη ή χειρότερη, κανείς δεν ξέρει. Σίγουρα όμως πιο αληθινή, πιο δικιά σου».
Σε αυτή την παράσταση η ζωή ορίζει στο θύμα της Στράτο (Γιάννη Βούρο) ένα οριστικό Dead Line. Μία ημερομηνία λήξης στα ψέματα και σε όλα τα ανείπωτα. Ο Στράτος είναι τώρα αναγκασμένος να μιλήσει έστω και καθυστερημένα στο φύλακα άγγελό του (Γιάννης Ροζάκης) και στις γυναίκες που καθόρισαν τη ζωή του: στη σύζυγό του (Εβελίνα Παπούλια), στην πρώην (Νταίζη Σεμπεκοπούλου), στη μάνα του (Λίνα Τριανταφύλλου), στον ανεκπλήρωτο έρωτά του (Έλενα Τυρέα). Τέσσερις συναντήσεις, τέσσερις ομολογίες, τέσσερις συγκρούσεις, όπου το υπόκωφο δίνει τη θέση του στην κραυγή και ο ψίθυρος γίνεται πια μια ανοιχτή ακρόαση για όλους.
Το έργο της Μάρτα Μπαρσελό αποτυπώνει τη διαδρομή της σχέσης «μητέρας-κόρης», μετά την ανατρεπτική απόφασή τους να εφαρμόσουν τους όρους ενός άρρηκτου συμβολαίου
Ο ράπερ μιλάει για την απόφασή του να δοκιμάσει κάτι που δεν έχει ξανακάνει, το θεατρικό σανίδι, στο ψυχολογικό θρίλερ που σκηνοθετεί ο Δημήτρης Αγοράς
Η παράσταση του Γιάννη Χουβαρδά αποτελεί το τελευταίο μέρος της σκηνοθετικής του τετραλογίας, με την οποία ολοκληρώνει την προσωπική του διερεύνηση πάνω στη σχέση θεάτρου και κινηματογράφου
Στην παράσταση στον Σταυρό του Νότου διηγείται λάιβ τα βιντεάκια του, πιάνοντας από την αστεία πλευρά -και χωρίς παρεξήγηση- την ασυναρτησία του κάθε ζωδίου
Ο διεθνής Έλληνας βαρύτονος και νέος καλλιτεχνικός διευθυντής στο Ολύμπια Δημοτικό Μουσικό Θέατρο «Μαρία Κάλλας» μιλάει για τον ρόλο του στον «Αλέκο» στην ΕΛΣ σε σκηνοθεσία Φανί Αρντάν
