Μετά την αποχώρηση του Δημήτρη Καταλειφού από την παράσταση «Προμηθέας Δεσμώτης»του Αισχύλου που θα σκηνοθετήσει η Μάρθα Φριντζήλα, στις 3 και στις 4 Αυγούστου, στο μικρό θέατρο της Αρχαίας Επιδαύρου με ένα εκλεκτό θίασο, έγινε γνωστό το όνομα του ηθοποιού, ο οποίος θα ερμηνεύσει τον ομώνυμο ρόλο.
Στο μικρό κοίλον, λοιπόν θα δούμε τον ηθοποιό και σκηνοθέτη Νίκο Καραθάνο, που μετά τις sold-out παραστάσεις με τους «Όρνιθες» στο St. Ann’s Warehouse στο Brooklyn (2-13 Μαΐου) ξεκινάει εντατικές πρόβες και επιστρέφει στο αρχαίο δράμα.
Ο Νίκος Καραθάνος έχει πρωταγωνιστήσει σε πολλές παραστάσεις αρχαίου δράματος , κυρίως τραγωδίες, στην Επίδαυρο με το Εθνικό θέατρο: στον «Κύκλωπα» (σκηνοθεσία Βασίλη Παπαβασιλείου) στον «Ηρακλή Μαινόμενο» (σκηνοθεσία Μιχαήλ Μαρμαρινού) στους «Πέρσες» (σκηνοθεσία Ντίμιτερ Γκότσεφ) στον «Ίωνα»( σκηνοθεσία Λυδίας Κονιόδρου). Θα είναι όμως η πρώτη φορά που θα παίξει στο μικρό θέατρο της Αργολίδας, μαζί του στη σκηνή θα δούμε την Κόρα Καρβούνη, τον Γιώργο Βουρδαμή Μαυρογένη , τον Κώστα Βασαρδάνη, τον Μιχάλη Πανάδη και τις Fonέs, οι οποίες θα υποδυθούν το χορό των Ωκεανίδων.
Ο Δημήτρης Καταλειφός αποδεχόμενος αυτόν τον ρόλο θα ήταν η πρώτη φορά στη σαραντάχρονη καριέρα του που θα υποδυόταν κάποιο ρόλο σε αρχαίο δράμα και θα έπαιζε σε ανοιχτό θέατρο.
Σε παλιότερή του συνέντευξη είχε εξηγήσει γιατί δεν τον έχουμε δει ακόμα στην Επίδαυρο:
«Εγώ σέβομαι πάρα πολύ την τραγωδία και πιστεύω πως είναι ένα πολύ ιδιαίτερο και σπουδαίο είδος, το οποίο, επειδή είναι κάτι τόσο έξω από το σήμερα, απαιτεί πολύ μεγάλη προετοιμασία. Εγώ θα ήθελα να κάνω μια τραγωδία σε κλειστό χώρο και έπειτα από πρόβες δύο χρόνων. Το να πάω στην Επίδαυρο και να παρουσιάσω μια παράσταση ύστερα από πρόβα δύο μηνών και με έναν ετερόκλητο θίασο, σύμφωνα με τις δικές μου επιθυμίες και ανάγκες, δεν μου λείπει. Αντίθετα θα με ενδιέφερε μια πιο μακρόχρονη μελέτη πάνω στο συγκεκριμένο είδος. Στο δράμα απαιτείται μια πνευματική, φωνητική και σωματική εξάσκηση, που δεν μπορεί να ολοκληρωθεί σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα, σύμφωνα πάντα με τη δική μου άποψη. Επίσης ο χορός είναι ένα τεράστιο ζήτημα, που δεν αντιμετωπίζεται με το να παίρνεις μαθητές σχολών. Είναι μια μεγάλη ιστορία ο χορός, που χρειάζεται έμπειρους ηθοποιούς και όχι άπειρους νέους. Θέλω να πω ότι έχω άλλες ανάγκες για την τραγωδία από τις συνηθισμένες».
Το έργο του Τζέφρι Ναφτς, εντασσόμενο στην γκέι δραματουργία, διαθέτει μια στιβαρή, αν και πλέον κλασική, δομή, αλλά κυρίως θίγει ζητήματα που η τρέχουσα δραματουργία σπάνια τολμά να θίξει
Το έργο της Μάρτα Μπαρσελό αποτυπώνει τη διαδρομή της σχέσης «μητέρας-κόρης», μετά την ανατρεπτική απόφασή τους να εφαρμόσουν τους όρους ενός άρρηκτου συμβολαίου
Ο ράπερ μιλάει για την απόφασή του να δοκιμάσει κάτι που δεν έχει ξανακάνει, το θεατρικό σανίδι, στο ψυχολογικό θρίλερ που σκηνοθετεί ο Δημήτρης Αγοράς
Η παράσταση του Γιάννη Χουβαρδά αποτελεί το τελευταίο μέρος της σκηνοθετικής του τετραλογίας, με την οποία ολοκληρώνει την προσωπική του διερεύνηση πάνω στη σχέση θεάτρου και κινηματογράφου
12°
