Ένα βροχερό απόγευμα στο Λονδίνο μας υποδέχονται στο Sadler’s Wells οι πρωταγωνιστές της παράστασης «Έντουαρντ ο Ψαλιδοχέρης». H ιστορία του πιο αγαπημένου ίσως ήρωα του Τιμ Μπάρτον, του Edward Scissorhands (1990), αυτού του περιθωριακού χαρακτήρα, ζωντανεύει στη σκηνή μέσα από τις χορογραφίες του αγαπημένου των Βρετανών Μάθιου Μπρον και τη μουσική του Ντάνι Έλφμαν.
Δύο από τους καλύτερους παραμυθάδες της εποχής μας, ο Μπάρτον και ο Μπορν, μας δίνουν την ευκαιρία να δούμε τον Ψαλιδοχέρη ζωντανά σε μια εξαιρετική παραγωγή με σουρεαλιστικά σκηνικά. Ο «Έντουαρντ» μας εξηγεί πως νιώθει την ίδια απομόνωση στο ρόλο όπως κι ο χαρακτήρας που υποδύεται, αφού κι εκείνος δεν μπορεί να αγγίξει κανέναν κατά τη διάρκεια της παράστασης. Η «Κιμ» πως κι εκείνη επιλέγει πάντα τον περιθωριακό, διαφορετικό, καλλιτέχνη για σύντροφο, και όχι τον καλοαναθρεμμένο clean cut νεαρό από το βόρειο Λονδίνο.
Ο απομονωμένος αυτός ήρωας με ψαλίδια αντί για χέρια είναι δημιούργημα του αλλοπρόσαλλου εφευρέτη-πατέρα του, ο οποίος πεθαίνει και τον αφήνει μόνο. Ο γοτθικός κόσμος του Έντουαρντ, που θυμίζει ταινία τρόμου, και εκείνος των αμερικάνικων προαστίων είναι μία μείξη που ενθουσιάζει. Το ταξίδι του στο προάστιο Hope Springs ξεκινά όταν μία από τις οικογένειες που ζουν εκεί αποφασίζει να τον περιθάλψει. Μέσα από αυτό εξιστορείται το πώς του φέρονται οι άνθρωποι και όσα μαθαίνει για εκείνους, αλλά και όσα μαθαίνουν οι ίδιοι για τους εαυτούς τους από τη γνωριμία τους μαζί του. Στην πορεία ο Edward γίνεται ένας καλλιτέχνης, καταλαβαίνει ότι μπορεί να δημιουργήσει όμορφα πράγματα, όπως τα γλυπτά πάγου αλλά και τα εξωφρενικά κουρέματα που κάνει στις ολίγον «σαχλές» κυρίες του Hope Springs. Βασικό κομμάτι της ιστορίας είναι η σχέση του με την Κιμ, την κόρη της οικογένειας, και βέβαια το γεγονός ότι δεν μπορεί να συνδεθεί μαζί της, όπως δεν μπορούν και αρκετοί σημερινοί έφηβοι. Τα ψαλίδια που έχει για χέρια χρησιμοποιούνται μεταφορικά για να ερμηνεύσουν ακριβώς αυτό, το να μην μπορείς να αγγίξεις, να μη μπορείς να επικοινωνήσεις με τους άλλους.
Είναι μια παράσταση για μικρούς και μεγάλους. Εκείνοι που έχουν δει την ταινία θα ανταμειφθούν με νέα στοιχεία: «Είναι κάτι που αναπτύξαμε εμείς, δεν είναι κάτι που εξιστορείται στην ταινία. Κάτι που ένιωσα ότι ήθελα να ξέρω, το λόγο ύπαρξης του Έντουαρντ» λέει ο Μπορν. Όσοι δεν την έχουν δει θα απολαύσουν τη συγκινητική ιστορία ενός διαφορετικού ανθρώπου και μία ιστορία αγάπης, δύο κόσμους που απαθανατίζονται συναισθηματικά αλλά και οπτικά. Στα καινούργια στοιχεία συγκαταλέγεται και η ονειρική σκηνή των θάμνων, ίσως ένα από τα πιο δυνατά σημεία της παράστασης.
ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά μιλάει για τη νέα του παράσταση-πλατφόρμα
Και ακόμα: «Μήδεια» στο Παλλάς, «Ηρακλής μαινόμενος» στο Κηποθέατρο Παπάγου, Yamammoto Noh Theatre στο Σχολείον της Αθήνας, 3 δουλειές της bijoux de kant
Μισός αιώνας (και βάλε) Σταμάτης Φασουλής και ό,τι συμβαίνει στην επιθεώρηση θα έχει πάντα το στίγμα του
Ο μεγάλος σκηνοθέτης μάς μιλά για την Ορέστεια που παρουσιάζει στην Επίδαυρο
Ο καλλιτεχνικός διευθυντής Γιώργος Κουμεντάκης παρουσίασε το νέο, φιλόδοξο, πολυσυλλεκτικό και ευρείας απεύθυνσης πρόγραμμα
Καθώς η «Amalia Melancholia» έρχεται στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, η συγγραφέας του βιβλίου «Ο κήπος της Αμαλίας» (εκδόσεις Πατάκη) γράφει για τη «βασίλισσα των φοινίκων»
Τι κάνουν ο βραβευμένος σεναριογράφος και η καταξιωμένη ηθοποιός στο Μέγαρο της Παλαιάς Βουλής; Τους ζητήσαμε να αποκωδικοποιήσουν τις «Ετυμολογίες», αυτή τη διαφορετική παράσταση-«ημερίδα»
Ένας τετράποδος ντετέκτιβ αναλαμβάνει να εξιχνιάσει τη δολοφονία ενός άλλου σκύλου. Η βία και η μη απόδοση δικαιοσύνης βρίσκονται στο επίκεντρο της νέας παράστασης του γνωστού σκηνοθέτη
Η «ψυχή» του studio αρχαίου δράματος γράφει για το Διεθνές Εργαστήριο Αρχαίου Δράματος του Εθνικού Θεάτρου
Οι εκδηλώσεις της πρώτης εβδομάδας του θεσμού
Μιλήσαμε με τους βραβευμένους συγγραφείς Βαγγέλη Χατζηγιαννίδη και Βίβιαν Στεργίου για τις ηρωίδες που εμπνεύστηκαν από την «Εκάβη» και την «Ιφιγένεια εν Αυλίδι» του Ευριπίδη
Η διακεκριμένη σκηνοθέτις μάς συστήνει τη νέα, υπαρξιακή και ιδιαίτερη για την ίδια, δουλειά της και μας προσκαλεί σε έναν κόσμο… ανάποδο
Ο ανερχόμενος δημιουργός μιλά για όσα του έχει προσφέρει η διεθνής προβολή και διαδρομή των παραστάσεών του
Και ακόμα:«Μιντάτι» από την Τζένη Αργυρίου, «Ιεροτελεστία της άνοιξης» από τον Ροζέρ Μπερνάτ
Ο Θάνος Παπακωνσταντίνου σκηνοθετεί ένα από τα σπουδαιότερα έργα του μεγάλου ποιητή στο αρχαίο θέατρο Επιδαύρου
Μιλήσαμε με τον ηθοποιό Χαλίλ Αλιζάντα και την σκηνοθέτρια Γιολάντα Μαρκοπούλου για τον ρόλο που παίζει η τεχνολογία στον μετασχηματισμό των οικογενειακών δεσμών των προσφύγων και μεταναστών
«Η αγαπημένη του κυρίου Λιν» με τον Κωνσταντίνο Μαρκουλάκη, «50 χρόνια, μια νύχτα» από τον Μάνο Καρατζογιάννη, αφιέρωμα στον Λευτέρη Βογιατζή και άλλες παραστάσεις αυτή την εβδομάδα
Το αντιπολεμικό έργο του Ευριπίδη στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου μέσα από τη ματιά του διακεκριμένου Ρώσου σκηνοθέτη Τιμοφέι Κουλιάμπιν
Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.