H Πειραματική Σκηνή -1 Του Εθνικού Θεάτρου κλείνει και φέτος το ανοιξιάτικο ραντεβού της με δημιουργούς και καλλιτέχνες της πόλης, μέσα από το Φεστιβάλ Νέων Δημιουργών 2017-2018, από τις 18 έως τις 29 Απριλίου.
Φέτος, αποπειράται να διερευνήσει το θέμα του ιστορικού, πολιτικού και κοινωνικού ρόλου της γυναίκας. Μέσα από διαφορετικές θεατρικές φόρμες, τέσσερις παραστάσεις θα διερευνήσουν το θέμα των ρόλων που έχουν δοθεί στις γυναίκες και έχουν διαποτίσει μέσα στους αιώνες την κοινωνική μας συνείδηση.
Οι παραστάσεις
ΑλεξΆνδρα των Κώστα Μπάρα, HashArttheater group
Η ομάδα HashArt εμπνέεται από την ταινία του Rolf de Heer Alexandra’s project και το θεατρικό έργο Δαίμονες του Lars Norén, για να μιλήσει για μια μορφή βίας που παραμένει αθέατη, για ένα θέμα που, ενώ είναι παρόν, αποτελεί ένα ισχυρό κοινωνικό ταμπού: την ύπουλη ψυχολογική βία που υφίσταται η γυναίκα στην οικογένεια και τον γάμο. Για την αθέατη αυτή και γκρίζα πλευρά της βίας, η ομάδα HashArt αναδημιουργεί την ιστορία της Αλεξάνδρας, μιας γυναίκας η οποία την ημέρα των γενεθλίων του άνδρα της αποφασίζει να του προσφέρει ένα «δώρο»: τον αληθινό της εαυτό. Αρνείται τον παθητικό και ενοχικό ρόλο του θύματος και επαναστατεί ενάντια στην ταπείνωση, την υποτίμηση, τον εξαναγκασμό...Θα μπορούσε να λέγεται Νόρα, θα μπορούσε να λέγεται Μήδεια. Είναι όμως η Αλεξάνδρα.
«Ο 21ος πρώτος αιώνας θα είναι ο αιώνας των κοριτσιών και των γυναικών», δήλωνε η Michelle Bachelet, UN Women Executive Director, τον Σεπτέμβριο 2011. Πώς οι γυναίκες του 21ου αιώνα εκφράζονται, δημιουργούν, διεκδικούν, τόσο στην ιδιωτική τους ζωή όσο και στον δημόσιο βίο; Πόσο δυνατή και απαραίτητη είναι η γυναικεία φωνή; Πόσο αλλοιωμένη, πόσο απαρατήρητη; Πώς διαμορφώνεται μέσα στην ιστορία; Η παράσταση Αυτή Είπε επιδιώκει να φανερώσει τις αόρατες γυναικείες φωνές που καταγράφονται χωρίς κρότο και πώς αυτές γράφουν, αφηγούνται και διαμορφώνουν την ιστορία.
Ένα θεατρικό ντεφιλέ πάνω στο γυναικείο ζήτημα: «Πριν από οτιδήποτε, να ξέρετε ότι το ντεφιλέ αυτό σας δίνει το ελεύθερο να χειροκροτήσετε, να απογειώσετε τα κοστούμια, αλλά και να κάνετε διάλειμμα αν θέλετε, να βγείτε, να καπνίσετε ένα τσιγάρο, να πιείτε ένα ποτό κι αν το νιώσετε να ξαναγυρίσετε. Εμείς εδώ θα είμαστε. Για ώρες… Αγαπητές φίλες, κυρίες, δεσποινίδες, παλιές γνωστές, κορίτσια αερικά, γειτόνισσες, συνάδελφοι, αγαπητές συντρόφισσες, συνοδοιπόροι, σουμπρέτες, αδερφές μου, μακρινές ξαδέρφες, αντίζηλες, κοπέλες, αναρωτηθήκαμε: Τι συνέβη στη γυναίκα από το 1932 έως σήμερα; Τι ρόλους έπαιξε; Ποιος τους έγραψε; Ποιοι την έντυσαν; Πώς την είδε η τέχνη;».
Δέκα πρόσωπα φορούν και παρουσιάζουν γυναικεία κοστούμια του Εθνικού Θεάτρου από το 1932 έως και το 2018. Μια πασαρέλα με τους μεγαλύτερους γυναικείους ρόλους του παγκοσμίου ρεπερτορίου, σπουδαίες γυναίκες ηθοποιούς, συγγραφείς, ενδυματολόγους, ποιήτριες ενδύτριες κ.α., έτσι όπως τις είδε και τις έντυσε το Εθνικό Θέατρο τον 20ό αιώνα και τα πρώτα χρόνια του 21ου.
Η παράσταση εστιάζει στη σχέση του γυναικείου φύλου με τα παιδιά, την αδερφή, τον σύζυγο, τον εραστή, τη φίλη, τη μητέρα. Τα κείμενα προέρχονται από το θέατρο, τη λογοτεχνία και το σινεμά.
Αποσπάσματα από θεατρικά και λογοτεχνικά κείμενα θα μπλεχτούν με τις προσωπικές ιστορίες των ηθοποιών επί σκηνής. Η παράσταση θα είναι μια σκηνική σύνθεση στην οποία θα ερευνηθεί η σχέση της γυναίκας με τους ρόλους που καλείται να παίξει στη ζωή της, στο πέρασμα του χρόνου. Με χιούμορ και με πάθος!
*Η είσοδος σε όλες τις παραστάσεις είναι ελεύθερη. Θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας από το Ταμείο της Πειραματικής Σκηνής -1. Θα δίνονται μέχρι δύο (2) δελτία εισόδου σε κάθε άτομο από τις 10:00 π.μ. και μόνο για την ίδια ημέρα των παραστάσεων.
Το έργο της Μαρίας Ζαβάκου για τον ψηφιακό εκφοβισμό και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η νέα γενιά ανεβαίνει στη σκηνή σε σκηνοθεσία Γιολάντας Μαρκοπούλου
12°
