Το παιχνίδι της σφαγής
Το εμβληματικό έργο του Ευγένιου Ιονέσκο για πρώτη φορά στο Εθνικό Θέατρο, σε σκηνοθεσία Γιάννη Κακλέα
![Το παιχνίδι της σφαγής Το παιχνίδι της σφαγής](/images/1074x600/3/jpg/sites/default/files/article/2018/02/21/cpatroklos-skafidas-4.jpg)
Ο Γιάννης Κακλέας σκηνοθετεί ένα σημαντικό έργο, διαχρονικά επίκαιρο και γεμάτο ερωτήματα για τον άνθρωπο και τη σχέση του με τον θάνατο, αυτή την αναπόφευκτα κωμικοτραγική συνθήκη της ανθρώπινης υπόστασης. Ένα έργο χωρίς ήρωες στο οποίο πρωταγωνιστεί μια ήσυχη και συνηθισμένη πόλη, με ευτυχισμένους και ανέμελους ανθρώπους, που έρχονται διαδοχικά αντιμέτωποι με τον θάνατο. Η πόλη είναι όμορφη και σφύζει από ζωή, μόνο που «ξεκληρίζεται» από μια απροσδιόριστη επιδημία, όταν ένας παράξενος θίασος αποφασίζει να «διασκεδάσει» τους θεατές του παίζοντας σ’ ένα εγκαταλελειμμένο drive in μια άγρια φάρσα.
![Το παιχνίδι της σφαγής Το παιχνίδι της σφαγής](/images/w734/3/jpg/sites/default/files/cpatroklos-skafidas-2.jpg)
Σε μετάφραση και διασκευή του Γεράσιμου Ευαγγελάτου, μια μεγάλη παραγωγή 20 ηθοποιών «παίζει» και πάλι το «Παιχνίδι της σφαγής», που διαταράσσει τόσο αναπάντεχα τον κοινωνικό ιστό και τη βεβαιότητα της όποιας αδιατάρακτης, φαινομενικά, καθημερινότητας. Ποτέ δεν μαθαίνουμε τι προκάλεσε το θανατικό, δεν υπάρχει άλλωστε λόγος, αφού αυτό που ενδιέφερε πάντα τον συγγραφέα δεν ήταν η αιτία του θανάτου αλλά η ανθρώπινη συμπεριφορά και οι μεταλλάξεις της ενώπιόν του.
![b_23726_or_9039.jpg b_23726_or_9039.jpg](/images/w734/3/jpg/sites/default/files/b_23726_or_9039.jpg)
![b_23707_or_patroklos_skafidas.jpg b_23707_or_patroklos_skafidas.jpg](/images/w734/3/jpg/sites/default/files/b_23707_or_patroklos_skafidas.jpg)
Ο θάνατος, δεξιοτέχνης καλλιτέχνης του θιάσου, προσφέρει ως θέαμα μια σειρά από μαρτυρικούς και ταυτόχρονα σκληρά κωμικούς θανάτους, αποδεκατίζοντας τον ένα μετά τον άλλο. Καθώς ο κοινωνικός ιστός καταρρέει και τα προσωπεία πέφτουν, οι άνθρωποι, ανίσχυροι, οδηγούνται σε ένα κρεσέντο τρόμου και αγωνίας, η απειλή είναι παντού. Και όσο οι ώρες προχωρούν, όλα αλλάζουν, φανερώνοντας πως κανείς δεν είναι πλέον ασφαλής.
![Το παιχνίδι της σφαγής Το παιχνίδι της σφαγής](/images/w734/3/jpg/sites/default/files/cpatroklos-skafidas-1.jpg)
Το παιχνίδι της σφαγής γράφτηκε το 1970 και ανέβηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα το 1971 από το «Θέατρο Τέχνης» σε σκηνοθεσία Κάρολου Κουν. Μοιάζει να λειτουργεί ως πάντα επίκαιρη υπενθύμιση, που θυμίζει τα παιχνίδια που παίζει η κοινωνία με τον εαυτό της, με ανθρώπους που πεθαίνουν ή ζουν κατά τύχη, που δεν ξέρουν να ζουν και δεν ξέρουν γιατί πεθαίνουν. Σε ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο, ο σύγχρονος άνθρωπος καθημερινά αντιμέτωπος με το παράλογο, ρισκάρει, προκαλεί και ακροβατεί στα όρια ζωής και θανάτου, τόσο συλλογικά, όσο και ατομικά. Καταστρέφει το περιβάλλον, διαταράσσει τη φυσική ισορροπία που με τη σειρά της διαταράσσει την ύπαρξη του ή αποκτά συνήθειες θανάτου, επιδιώκοντας παράλληλα να μην οδηγηθεί εκεί.
![b_22324_or_sfagi-9775.jpg b_22324_or_sfagi-9775.jpg](/images/w734/3/jpg/sites/default/files/b_22324_or_sfagi-9775.jpg)
Ο πραγματικός και συμβολικός θάνατος διατρέχουν το έργο και περιφέρονται στη σκηνή με ένα σαρδόνιο χαμόγελο. Ο θάνατος αποθεώνεται σε ένα παράλογο ιλαροτραγικό παρόν, που προσεγγίζει απόλυτα τα λόγια του Ευγένιου Ιονέσκο: «το κωμικό είναι η βαθύτερη γνώση του παραλόγου, γι’ αυτό νομίζω ότι προξενεί μεγαλύτερη απόγνωση από το τραγικό. Το κωμικό είναι τραγικό και η τραγωδία του ανθρώπου είναι μια κωμωδία».
Δείτε περισσότερες πληροφορίες για την παράσταση στο Guide της Athens Voice
ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Όσα πρέπει να ξέρετε για τη διανομή των δωρεάν εισιτηρίων, τη μέρα και την ώρα
Κι αν τα σκυλιά αναλάμβαναν δράση; Καταιγιστική πλοκή και ευαίσθητη ματιά
Το ανσάμπλ της Κομεντί Φρανσέζ επιστρέφει στην Επίδαυρο με το νέο έργο του καλλιτεχνικού διευθυντή του Φεστιβάλ της Αβινιόν. Ποια είναι, λοιπόν, αυτή η Εκάβη που δεν είναι η Εκάβη;
Και ακόμα: «Τα σκυλιά» και «Ετυμολογίες» στο Φεστιβάλ Αθηνών, «Θεόφιλος sold» από την Όλια Λαζαρίδου και το πολυταξιδεμένο «Lemon»
Το Θεσσαλικό Θέατρο εμπιστεύεται τα ηνία του θεσμού στο νέο αίμα του ελληνικού θεάτρου
Το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος παρουσιάζει την αριστοφανική κωμωδία σε σκηνοθεσία - απόδοση του Γιάννη Κακλέα
Είδαμε τη «Μήδεια» του Σάιμον Στόουν στο θέατρο Παλλάς, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου
Εντυπώσεις από την παράσταση σε σκηνοθεσία Άρη Μπινιάρη, με τους Οδυσσέα Παπασπηλιόπουλο Γιώργο Χρυσοστόμου και άλλους εξαιρετικούς ηθοποιούς
Οι μοναδικές λυρικές βραδιές και το ντοκιμαντέρ που θα προβληθεί
Μιλήσαμε για τον ρόλο του ως Αργκάν στην περιοδεία της παράστασης «Ο κατά φαντασίαν ασθενής», το θέατρο και τη δύσκολη απόφαση που έχει πάρει μέχρι τώρα στην καριέρα του
Σε σκηνοθεσία Γιάννη Κακλέα και με τον Μάνο Βακούση στον πρωταγωνιστικό ρόλο, το ΚΘΒΕ «κατηφορίζει» στην Επίδαυρο
Μισός αιώνας (και βάλε) Σταμάτης Φασουλής και ό,τι συμβαίνει στην επιθεώρηση θα έχει πάντα το στίγμα του
Ο μεγάλος σκηνοθέτης μάς μιλά για την Ορέστεια που παρουσιάζει στην Επίδαυρο
Ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά μιλάει για τη νέα του παράσταση-πλατφόρμα
Και ακόμα: «Μήδεια» στο Παλλάς, «Ηρακλής μαινόμενος» στο Κηποθέατρο Παπάγου, Yamammoto Noh Theatre στο Σχολείον της Αθήνας, 3 δουλειές της bijoux de kant
Ο καλλιτεχνικός διευθυντής Γιώργος Κουμεντάκης παρουσίασε το νέο, φιλόδοξο, πολυσυλλεκτικό και ευρείας απεύθυνσης πρόγραμμα
Καθώς η «Amalia Melancholia» έρχεται στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, η συγγραφέας του βιβλίου «Ο κήπος της Αμαλίας» (εκδόσεις Πατάκη) γράφει για τη «βασίλισσα των φοινίκων»
Τι κάνουν ο βραβευμένος σεναριογράφος και η καταξιωμένη ηθοποιός στο Μέγαρο της Παλαιάς Βουλής; Τους ζητήσαμε να αποκωδικοποιήσουν τις «Ετυμολογίες», αυτή τη διαφορετική παράσταση-«ημερίδα»
Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.