Η Elise Jalladeau (ακόλουθος Οτπικοακουστικών Μέσων και καλλιτεχνική διευθύντρια του Φεστιβάλ) και ο Δημήτρης Στεφανάκης (συγγραφέας, μέλος της κριτικής επιτροπής) κάνουν τον απολογισμό του επιτυχημένου φεστιβάλ, που έληξε με την απονομή του βραβείου στην ταινία «Πέρα από τη λογική» του Ζοακίμ Λαφός (βραβείο κριτικής επιτροπής) και τα «Χτυποκάρδια στο γραφείο» του Ρεζίς Ρουανσάρ (βραβείο κοινού).
Ποιο ήταν το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της φετινής διοργάνωσης; Επικεντρωθήκαμε σε δύο ειδικές ενότητες που θα αποτύπωναν τόσο την αίγλη και τη γοητεία όσο και την «τεχνολογική» κουλτούρα του γαλλόφωνου κινηματογράφου: το αφιέρωμα στην Carole Bouguet και τα φιλμ κινουμένων σχεδίων. Η βιομηχανία κινουμένων σχεδίων «απολαμβάνει» σήμερα μεγάλη άνθιση στη Γαλλία και το Βέλγιο. Όχι μόνο σε επίπεδο κινηματογραφικών ταινιών, αλλά και σε τηλεοπτικές σειρές που κερδίζουν έδαφος στο διεθνή τηλεοπτικό στίβο. Επίσης, οι γαλλικές σχολές κινουμένων σχεδίων είναι ήδη αναγνωρισμένες ως οι καλύτερες στον κόσμο· τα στούντιο κολοσσών όπως η Pixar και η Dreamworks είναι γεμάτα από Γάλλους κινηματογραφιστές, σκηνοθέτες και τεχνικούς κινουμένων σχεδίων, οι οποίο προσλαμβάνονται σχεδόν αμέσως μόλις ολοκληρώσουν τις σπουδές τους. Σε τέτοιες εποχές κρίσης και ανεργίας είναι καλό να γνωρίζει κανείς πως το πτυχίο μιας τέτοιας γαλλικής σχολής μπορεί να εγγυηθεί μια σταθερή, επιτυχημένη και με «σημαντικές» απολαβές θέση εργασίας σε κάποιο αναγνωρισμένο στούντιο!
Πώς πήγε από πλευράς εισιτηρίων; Αν σκεφτείτε γενικά τις πωλήσεις εισιτηρίων στους κινηματογράφους της Ελλάδας σήμερα, πήγε αρκετά καλά. Στη μια εβδομάδα του, το φεστιβάλ έκανε περίπου το 10% των συνολικών πωλήσεων όλων των κινηματογράφων της επικράτειας.
H αγαπημένη ταινία σας από το φετινό φεστιβάλ; Αγαπημένη μου ταινία το «Ombline» του Stephane Cazes. Είναι ένα εξαιρετικά δυνατό φιλμ που προκαλεί έντονα συναισθήματα, οι ηθοποιοί, δε, υπέροχοι. Ακόμη περισσότερο, ήμουν πολύ χαρούμενη συνειδητοποιώντας ότι μοιραζόμουν τα ίδια συναισθήματα με όλους τους θεατές. Όλοι το λάτρεψαν, ομόφωνα. Πολλοί μας έστειλαν email ή ήρθαν αυτοπροσώπως στο Ινστιτούτο για να μάθουν πότε θα προβληθεί το φιλμ επίσημα στις ελληνικές αίθουσες. Δυστυχώς, βέβαια, η ταινία δεν πουλήθηκε και δεν θα προβληθεί στις αίθουσες (εκτός εάν κάποιος διανομέας διαβάζει αυτές τις γραμμές τώρα και αποφασίσει να το κάνει).
Ποια ήταν η πιο έντονη εντύπωση για την Καρόλ Μπουκέ και τον Πατρίς Λεκόντ από τη διοργάνωση; Δεν νομίζω πως η Carole Bouquet και ο Patrice Leconte είναι άνθρωποι που «εντυπωσιάζονται» εύκολα. Η Bouquet ήταν πολύ χαρούμενη που βρισκόταν στην Ελλάδα, που τόσο αγαπάει. Η καλοσύνη και η ζεστασιά του καλωσορίσματος που δέχτηκε εδώ ήταν αυτό που της έμεινε περισσότερο.
Ποια από τις ταινίες προκάλεσε τη μεγαλύτερη έκπληξη στο ελληνικό κοινό; Την έκπληξη έκανε το «Populaire», που παρουσίασαν ο σκηνοθέτης Regis Roinsard και ο σεναριογράφος Daniel Presley. Και οι δύο είναι δυναμικοί, χαρούμενοι, ενθουσιώδεις χαρακτήρες και είχαν ένα πολύ ενδιαφέρον «παιχνίδι» ερωτήσεων με το κοινό. Η ταινία, άλλωστε, βραβεύτηκε και με το βραβείο κοινού!
Πάντα πίστευα ότι ο κινηματογράφος είναι η τέχνη της ψευδαίσθησης. Κάποιοι διηγούνται τις ιστορίες τους στο πανί καθιστώντας μας συμμέτοχους σε μια δράση που δεν αποφασίσαμε από κοινού. Όταν, όμως, καλείται να κρίνει κανείς μια κινηματογραφική ταινία τα πράγματα αλλάζουν. Η ιδιότητά μου ως μέλους της κριτικής επιτροπής στο 14ο φεστιβάλ γαλλόφωνου σινεμά στην Αθήνα αποτελεί από μόνη της εμπειρία, πόσο μάλλον όταν η τετραμελής επιτροπή αποδεικνύεται απρόσμενα πολυφωνική και ρηξικέλευθη. Σε κάθε περίπτωση έμεινα με την αίσθηση ότι ο γαλλικός κινηματογράφος εξελίσσεται μέσα από ένα γόνιμο διάλογο με το θεατή κι ότι η σχέση του με το ελληνικό κοινό βαθαίνει ολοένα και περισσότερο. Με την έννοια αυτή κάθε χρονιά φεστιβάλ μοιάζει να είναι το επόμενο βήμα…
Το έργο του Τζέφρι Ναφτς, εντασσόμενο στην γκέι δραματουργία, διαθέτει μια στιβαρή, αν και πλέον κλασική, δομή, αλλά κυρίως θίγει ζητήματα που η τρέχουσα δραματουργία σπάνια τολμά να θίξει
Το έργο της Μάρτα Μπαρσελό αποτυπώνει τη διαδρομή της σχέσης «μητέρας-κόρης», μετά την ανατρεπτική απόφασή τους να εφαρμόσουν τους όρους ενός άρρηκτου συμβολαίου
Ο ράπερ μιλάει για την απόφασή του να δοκιμάσει κάτι που δεν έχει ξανακάνει, το θεατρικό σανίδι, στο ψυχολογικό θρίλερ που σκηνοθετεί ο Δημήτρης Αγοράς
18°
