- CITY GUIDE
- PODCAST
-
31°
![3794-10696.jpg 3794-10696.jpg](/images/1074x600/3/jpg/sites/default/files/article/2010/03/02/3794-10696_0.jpg)
«To στραβόξυλο» του Δημήτρη Ψαθά, Θέατρο Γκλόρια
Μαρουλής: Ήρθες για την Καίτη, έτσι;
Πέτρος: Μα βέβαια. Όπως μου τηλεφωνήσατε.
Μ.: Αχ, όταν σου τηλεφωνούσα δεν ήξερα το μεγάλο κακό που πάθαμε. Πέτρο… την παίρνεις δίχως πόδι;
Π.: Πώς;
Μ.: Μ’ ένα πόδι!
Π.: Μ’ ένα;
Μ.: Ένα! Τι να κάνουμε τώρα; Ένα έχουμε, δεν έχουμε άλλο!
Π.: Μα τι μου λέτε τώρα;
Μ.: Τι να σου πω και τι να μη σου πω. Από πού ν’ αρχίσω και πού να τελειώσω. Τέτοιο κακό, στα καλά καθούμενα να περπατά κανείς στο δρόμο με 2 πόδια κι ύστερα να βρίσκεται μ’ ένα…
….
Π.: Μήπως έπαθε και τίποτε άλλο;
Μ.: Και βέβαια έπαθε.
Π.: Έσπασε και…
Μ.: Το χέρι! (Θα στον κάνω εγώ να τρέχει και να μη φτάνει)
Π.: Δεν θα το ανθέξω αυτό. Όχι!
Μ.: Έλα τώρα, έλα. Μην κάνεις έτσι. Νέος είσαι, θα φτιάξεις τη ζωή σου.
Π.: Τώρα πια ποτέ!
Μ.: Μην το λες αυτό. Ο χρόνος, παιδί μου, είναι μεγάλος γιατρός. Άμα βγεις τώρα έξω, θα δεις γυναίκες με χέρια, με πόδια, αρτιμελέστατες. Θα σου περάσει.
Π.: Αποκλείεται! Πού είναι, να τη δω έστω κι έτσι;
Μ.: Κουτσή;
Π.: Κουτσή.
Μ.: Κουλή;
Π.: Κουλή.
Μ.: Στραβή;
Π.: Και είναι τυφλή τώρα;
Μ.: Θεόστραβη! (Μωρέ, τι κολιτσίδας είναι τούτος!)
Π.: Αχ την άμοιρη! Τι θα λέει τώρα για μένα.
Μ.: Τι να λέει, βρε αδελφέ… σάμπως μπορεί να μιλήσει;
Π.: Τι θέλετε να πείτε, κύριε Μαρουλή;
Μ.: Α, δε στα ’πα. Όπως έπεσε λοιπόν είχε ανοιχτό το στόμα, έτσι! Α! και νταπ κόπηκε η γλώσσα. (Ε, τώρα δεν μπορεί, θα τσακιστεί να φύγει!)
Π.: Λοιπόν! Ένας άντρας πρέπει να είναι άντρας.
Μ.: Ναι, και μια γυναίκα πρέπει να είναι γυναίκα, Πετράκη, και η ανιψιά μου, όπως έγινε, ούτε άνδρας είναι ούτε γυναίκα! Υπόλοιπο είναι. Εβδομάς υπολοίπων, που λένε.
«Ο μπακαλόγατος» των Χρήστου & Γιώργου Γιαννακόπουλου, Θέατρο Μουσούρη
Αντρέας: Ποια ανιψιά μου, μωρέ; Γυναίκα μου είναι.
Ζήκος: Γυναίκα σου;
Αντρέας: Ναι.
Ζήκος: Δικιά σου;
Αντρέας: Όχι, του γείτονα.
Ζήκος: Και σ’ αφήνει ο γείτονας να τη βγάνεις βόλτα;
Αντρέας: Δικιά μου είναι. Μ’ αγάπησε και με πήρε.
Ζήκος: Σ’ αγάπησε;
Αντρέας: Ναι.
Ζήκος: Τι αγάπησε από σένα, βρε γατομούστακι; Ο άντρας σου είναι αυτός;
Κατερίνα: Ναι.
Ζήκος: Καλά να πάθεις κι εσύ. Τι το λιμπίστηκες το κομοδίνο; Εμείς αυτούς στο χωριό τούς πνίγουμε στο νεροχύτη για να μη χαλάσει η ράτσα.
….
Ζήκος: Δεκάξι. Τέσσερα χρόνια η κάθε τάξη. Δεν είμαι σαν κι αυτούνους, κυρ-Μανώλη, εγώ, που πάνε ένα χρόνο και σου λέει τα μάθαμε όλα. Τι να μάθεις, ρε κύριε, σε ένα χρόνο; Μέχρι να πας, νταγκαντάν το καμπανάκι, διάλειμμα, βγαίνεις όξω. Μετά έχουμε γιορτές, έχουμε Καθαροδευτέρες, έχουμε 25 Μαρτίου, πότε να προλάβεις; Ενώ εγώ, τέσσερα χρόνια σχολείου, κάθομαι, πήζει το μυαλό μου και βγαίνω αμέσως. Παίρνω και το χαρτί και είμαι φτυχιούχος λογιστικής. Δεν είμαι σαν κι αυτόν. Άσε που ξέρω προπαίδεια! Πέντε εφτά τριάντα πέντε, με την πρώτη. Έξι οκτώ σαράντα οκτώ, εφτά οκτώ πενήντα έξι. Τώρα μαθαίνω το οκτώ εννιά. Όχι σαν κι αυτόν το βόιδαρο! Αυτόν του λες να υπογράψει και βάζει σταυρό. Αυτός τελειωτικά… το βλέπω εγώ… νεκροθάφτης θα γίνει. Τέλος πάντων σταματάω, γιατί δεν μ’ αρέσει να κακολογώ.
….
Παντελής: Ένα τσουβάλι φακές δεν έχουμε εκεί πέρα;
Ζήκος: Μπα; Είχαμε. Φύγανε οι φακές.
Παντελής: Τι λες, τις πούλησες;
Ζήκος: Δεν τις πούλησα, φύγαν’ μοναχές τους. Διότι σκάσαν’ οι φακές, βγήκαν τα μαμούνια, πήρε κάθε μαμούνι στην πλάτη του από μια φακή και δρόμο τον ανήφορο.
«To φιόρο του Λεβάντε» του Γρηγορίου Ξενόπουλου, Θέατρο Άνεσις
Ε, κάνουμε πού και πού καμία μπαρτζολέτα, πώς θα γελάσουμε κι εμείς οι πόβεροι;
….
Δεν του φτάνανε ούλα τα πλούτια, έκαμε μία ινβατσιόνα, θα καζαντίσει μιλιούνια!
….
Σεισμοί; Κάθε δεύτερη μέρα και σεισμός. Όλο σκόρσο και σπαβέντο.
….
Άκου, μωρέ, άσκημα που βαρούν εδώ οι καμπάνες! Ουου φάρτσες! Καμένη Ζακυθούλα μου, ως και τα καμπαναρία σου πιάνο φόρτε είναι!
ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ
![](/images/w400/3/jpg/files/2024-02-02/final-voice-choice4.jpg)
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά μιλάει για τη νέα του παράσταση-πλατφόρμα
Και ακόμα: «Μήδεια» στο Παλλάς, «Ηρακλής μαινόμενος» στο Κηποθέατρο Παπάγου, Yamammoto Noh Theatre στο Σχολείον της Αθήνας, 3 δουλειές της bijoux de kant
Μισός αιώνας (και βάλε) Σταμάτης Φασουλής και ό,τι συμβαίνει στην επιθεώρηση θα έχει πάντα το στίγμα του
Ο μεγάλος σκηνοθέτης μάς μιλά για την Ορέστεια που παρουσιάζει στην Επίδαυρο
Ο καλλιτεχνικός διευθυντής Γιώργος Κουμεντάκης παρουσίασε το νέο, φιλόδοξο, πολυσυλλεκτικό και ευρείας απεύθυνσης πρόγραμμα
Καθώς η «Amalia Melancholia» έρχεται στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, η συγγραφέας του βιβλίου «Ο κήπος της Αμαλίας» (εκδόσεις Πατάκη) γράφει για τη «βασίλισσα των φοινίκων»
Τι κάνουν ο βραβευμένος σεναριογράφος και η καταξιωμένη ηθοποιός στο Μέγαρο της Παλαιάς Βουλής; Τους ζητήσαμε να αποκωδικοποιήσουν τις «Ετυμολογίες», αυτή τη διαφορετική παράσταση-«ημερίδα»
Ένας τετράποδος ντετέκτιβ αναλαμβάνει να εξιχνιάσει τη δολοφονία ενός άλλου σκύλου. Η βία και η μη απόδοση δικαιοσύνης βρίσκονται στο επίκεντρο της νέας παράστασης του γνωστού σκηνοθέτη
Η «ψυχή» του studio αρχαίου δράματος γράφει για το Διεθνές Εργαστήριο Αρχαίου Δράματος του Εθνικού Θεάτρου
Οι εκδηλώσεις της πρώτης εβδομάδας του θεσμού
Μιλήσαμε με τους βραβευμένους συγγραφείς Βαγγέλη Χατζηγιαννίδη και Βίβιαν Στεργίου για τις ηρωίδες που εμπνεύστηκαν από την «Εκάβη» και την «Ιφιγένεια εν Αυλίδι» του Ευριπίδη
Η διακεκριμένη σκηνοθέτις μάς συστήνει τη νέα, υπαρξιακή και ιδιαίτερη για την ίδια, δουλειά της και μας προσκαλεί σε έναν κόσμο… ανάποδο
Ο ανερχόμενος δημιουργός μιλά για όσα του έχει προσφέρει η διεθνής προβολή και διαδρομή των παραστάσεών του
Και ακόμα:«Μιντάτι» από την Τζένη Αργυρίου, «Ιεροτελεστία της άνοιξης» από τον Ροζέρ Μπερνάτ
Ο Θάνος Παπακωνσταντίνου σκηνοθετεί ένα από τα σπουδαιότερα έργα του μεγάλου ποιητή στο αρχαίο θέατρο Επιδαύρου
Μιλήσαμε με τον ηθοποιό Χαλίλ Αλιζάντα και την σκηνοθέτρια Γιολάντα Μαρκοπούλου για τον ρόλο που παίζει η τεχνολογία στον μετασχηματισμό των οικογενειακών δεσμών των προσφύγων και μεταναστών
«Η αγαπημένη του κυρίου Λιν» με τον Κωνσταντίνο Μαρκουλάκη, «50 χρόνια, μια νύχτα» από τον Μάνο Καρατζογιάννη, αφιέρωμα στον Λευτέρη Βογιατζή και άλλες παραστάσεις αυτή την εβδομάδα
Το αντιπολεμικό έργο του Ευριπίδη στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου μέσα από τη ματιά του διακεκριμένου Ρώσου σκηνοθέτη Τιμοφέι Κουλιάμπιν
Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.