Μετά τα περσινά sold out η παράσταση «Mon Petit Prince» επιστρέφει για λίγες μόνο παραστάσεις στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά. Η ιστορία του «Μικρού Πρίγκιπα» ένα χρόνο μετά την πρώτη παρουσίασή του ανεβαίνει σε σκηνοθεσία Δημήτρη Μπογδάνου, με τη Λένα Παπαληγούρα στο ρόλο του άφυλου Μικρού Πρίγκιπα και συμπρωταγωνιστές τους Γιωργή Τσαμπουράκη, Βασίλη Μαυρογεωργίου, Λευτέρη Βασιλάκη, Λήδα Καπνά, Θάνο Λέκκα, Ειρήνη Μακρή και Υβόννη Τζάθα. Ζητήσαμε από τον Δημήτρη Μπογδάνο να μοιραστεί με την Athens Voice τα 10 βασικότερα κομμάτια του puzzle που συνέθεσαν το moodboard της παράστασης «Mon Petit Prince» που φέρει την υπογραφή του.
1. Nature Boy
Όταν ο χίπις Eden Ahbez έγραψε και παρέδωσε το κομμάτι του στον Nat King Cole σίγουρα δε θα φανταζόταν τις αμέτρητες διασκευές και την διαχρονική επιρροή που θα προκαλούσε. Κι ενώ το Nature Boy είναι βασισμένο στην αληθινή ιστορία του Bill Pester, εγώ από μικρός το είχα συνδέσει με τον Πρίγκιπα του Exupery. Οι στίχοι του μοιάζουν να αφηγούνται με δαιμονική ακρίβεια την ιστορία του διάσημου αγοριού με τα χρυσαφένια μαλλιά και είναι αυτοί που αποτέλεσαν την αφετηρία για να ζωντανέψουμε την ιστορία αυτή επί σκηνής.
Τα γλυπτά του Anish Kapoor όπως τα είδα το 2009 στο Λονδίνο με γοήτευσαν τόσο που αποθηκεύτηκαν για πάντα μέσα μου. Όταν προσπαθήσαμε να φανταστούμε το σκηνικό σύμπαν του Πρίγκιπα ήταν σχεδόν αυτονόητο ότι αυτές οι απόκοσμες, ημισφαιρικές μάζες θα επανερχόντουσαν στο προσκήνιο της δημιουργικής φάσης.
3. Mario MerzΚάπως έτσι οδηγηθήκαμε στα γλυπτά του Mario Merz. Σκελετοί ημισφαιρίων και ψυχρά υλικά που αποπνέουν μία αποστειρωμένη αισθητική. Πρόθεσή μας να δημιουργήσουμε πολυεδρικούς θόλους που θα λειτουργούν πολυμορφικά και θα γίνουν εργαλείο αφήγησης σε κάθε στάδιο της παράστασης.
4. Αλληλογραφία
Δομικό στοιχείο της δραματουργίας μας, όπως την επεξεργαστήκαμε ως ομάδα και με τον Βασίλη Μαυρογεωργίου, έγινε η ερωτική αλληλογραφία του Antoine de Saint Exupery με τη γυναίκα του Consuelo Suncin. Η σύνδεσή της με το Τριαντάφυλλο του παραμυθιού εμφανής και αποκαλυπτική φωτίζει τη διάσταση της μοναξιάς.
Η ιστορία του Μικρού Πρίγκιπα είναι τόσο καθολική που ερευνώντας κείμενα για την παραστασιακή εκδοχή του, συχνά συναντήσαμε συγκινητικές συνδέσεις από αντιφατικές πήγες διεθνείς αλλά και ελληνικές. Μία εξ αυτών η Δευτέρα Οδύσσεια απο τα Κρυμμένα του Καβάφη.
Η pop κουλτούρα όπως αυτή την έχει πρεσβεύσει ο David Bowie αποτέλεσε ψηφίδα στο μωσαϊκό της παράστασης. Κι ακόμα κι αν το παραμύθι έχει αποτυπωθεί ανεξίτηλα στην εμπορική συνείδηση του κοινού προσπαθήσαμε να αντιταχθούμε στη διάσταση αυτή και να δημιουργήσουμε μία πανανθρώπινη αλλά συνειδητοποιημένη οπτική όπως ο ήχος και η εικόνα του Bowie.
7.Origami
Έχοντας επιστήσει την προσοχή μας για μεγάλο διάστημα πάνω στο βιβλίο, μάλλον η χάρτινη “υφή” εμφυσήθηκε και στις αισθητικές μας επιλογές. Πολλοί όγκοι, αντικείμενα και πλάσματα αντικαταστάθηκαν από origami δημιουργίες ώστε να υπογραμμίζουν μία χειροποίητη αισθητική που γεννιέται μέσα απο τις σελίδες του παραμυθιού.
8. Κολυμβητές
Οργανικό συστατικό της αφήγησής μας είναι οι έξι αστρικοί Κολυμβητές που αναλαμβάνουν να ξετυλίξουν το αλληγορικό παραμύθι παράλληλα με την αληθινή ιστορία του Antoine de Saint-Exupery. Θα μας αποκαλυψούν ένα συμπαντικό μυστήριο που ξεκινά το 1900 και φωτίζεται το 2000. Ένας αιώνας, ακριβώς.
9. Philip Treacy
Οι σουρεαλιστικές φόρμες της πιλοποιείας του Philip Treacy αποτέλεσαν ουσιαστικό στοιχείο έμπνευσης. Σκοτεινά, γκροτέσκα και ευφάνταστα δε λειτούργησσαν μόνο ως στοιχείο αισθητικής αλλά και ως οπτική για την παρουσίαση της υπαρξιακής ιστορίας μας.
10. Η αληθινή ζωή
Τα βιογραφικά στοιχεία του Exupery σε συνδυασμό με τις βιωματικές καταθέσεις της ομάδας δημιούργησαν το πλαίσιο μέσα στο οποίο κινήθηκαν οι πρόβες μας. Μετά από πλήθος διεργασιών και καταφέραμε αθωώνοντας την πραγματικότητα να συνειδητοποιήσοθυμε ότι η ζωή δεν είναι όπως είναι, αλλά όπως επιλέγουμε να τη βλέπουμε.
photo: Γιάννης Ζάχος
Πως προέκυψε η ιδέα για την μεταγραφή του μικρού πρίγκιπα;
Ο Exupery μας ξεγελά ότι γράφει μία παιδική ιστορία ενώ επι της ουσίας είναι ένα πρόσχημα για να αναμετρηθεί με τη βιωματική εμπειρία του επί της φθοράς και της αυτοπραγμάτωσης. Στην προσπάθειά μου να αποκρυπτογραφήσω αυτό το παραμύθι γεννήθηκε η ιδέα για μία ανάγνωση που δεν έχει ως προαπαιτούμενο την απεύθυνση σε παιδικό κοινό όπως συνηθίζεται.
Πως προσεγγίσατε το φιλοσοφικό αυτό παραμύθι;
Η μέθοδος του ακολουθήσαμε ξεκίνησε από το λογοτέχνημα και την ανάλυσή του. Στη συνέχεια μας απασχόλησε η ταύτιση των μελών της ομάδας και οι προσωπικές αναφορές ώστε να επιλέξουμε την οπτική μας. Προχωρήσαμε με ασκήσεις αυτοσχεδιασμού και σκηνικής σύνθεσης που έφεραν το πρώτο υλικό για τη δραματουργία μας, όπως τη δουλέψαμε με τον Βασίλη Μαυρογεωργίου. Σε εκείνο το στάδιο ξεκίνησε και η μελέτη της ερωτικής αλληλογραφίας του Exupery με το “τριαντάφυλλό” του, τη γυναίκα του Consuelo.
Τέλος όλα τα κομμάτια του παζλ μπήκαν σε σειρά και αλληλεπίδρασαν με την κινησιολογία που έπλασε η Έλενα Γεροδήμου και το μουσικό τοπίο του dj George Kelly που βρίσκεται επί σκηνής μαζί με τους ηθοποιούς.
Ποιο είναι το μήνυμα της δικής σας παράστασης και σε ποιους απευθύνεται;
Απευθύνεται σε “μεγάλους” που αντιτίθενται στη μικρότητα. Η ιστορία είναι καθολική και ο καθένας μπορεί να εισπράξει τα μηνύματα που έχει ανάγκη από τη σοφία αυτής της αστρικής περιπέτειας για να τα χρησιμοποιήσει αυτοβούλως στην επίγεια καθημερινότητά του. Εμείς απλά προσκαλούμε τον θεατή για 90 λεπτά να ενεργοποιήσει την “ανήλικη” ματιά του.
Tι είναι αυτό που κάνει κατά τη γνώμη σας ένα έργο αιώνιο;
Κάθε καλλιτέχνημα έρχεται αντιμέτωπο με δύο παράγοντες. Τον χρόνο και την τύχη. Αν το μονοπάτι του είναι τυχερό και το φέρει στο προσκήνιο, στη συνέχεια η διαδρομή του μέσα στην ιστορία θα αποδείξει κατά το πόσο ο θεατής το αξιώνει και το έχει ανάγκη. Υπολογίζοντας ότι ο Μικρός Πρίγκιπας είναι η τρίτη πιο δημοφιλής έκδοση όλων των εποχών, μετά τη Βίβλο και το Κεφάλαιο, πιστεύω ότι επαληθεύει την πολυτιμότητα της σύνδεσής του με τους αναγνώστες του.
Πως συνομιλεί το έργο με το σήμερα;
Το έργο αυτό δεν έχει ανάγκη να τοποθετηθεί σε ιστορικό πλαίσιο. Διαχρονικά και διαγαλαξιακά ταξιδεύει στον χρόνο με την άνεση της πιο παιδικής φαντασίας. Οι αντιστοιχίες του θα έβρισκαν αντίκρυσμα σε οποιαδήποτε εποχή, πλάι σε οποιονδήποτε πόλεμο, σε οποιαδήποτε τεχνολογία, σε οποιονδήποτε έρωτα.
Το έργο του Τζέφρι Ναφτς, εντασσόμενο στην γκέι δραματουργία, διαθέτει μια στιβαρή, αν και πλέον κλασική, δομή, αλλά κυρίως θίγει ζητήματα που η τρέχουσα δραματουργία σπάνια τολμά να θίξει
Το έργο της Μάρτα Μπαρσελό αποτυπώνει τη διαδρομή της σχέσης «μητέρας-κόρης», μετά την ανατρεπτική απόφασή τους να εφαρμόσουν τους όρους ενός άρρηκτου συμβολαίου
Ο ράπερ μιλάει για την απόφασή του να δοκιμάσει κάτι που δεν έχει ξανακάνει, το θεατρικό σανίδι, στο ψυχολογικό θρίλερ που σκηνοθετεί ο Δημήτρης Αγοράς
Η παράσταση του Γιάννη Χουβαρδά αποτελεί το τελευταίο μέρος της σκηνοθετικής του τετραλογίας, με την οποία ολοκληρώνει την προσωπική του διερεύνηση πάνω στη σχέση θεάτρου και κινηματογράφου
13°
Κάπως έτσι οδηγηθήκαμε στα γλυπτά του Mario Merz. Σκελετοί ημισφαιρίων και ψυχρά υλικά που αποπνέουν μία αποστειρωμένη αισθητική. Πρόθεσή μας να δημιουργήσουμε πολυεδρικούς θόλους που θα λειτουργούν πολυμορφικά και θα γίνουν εργαλείο αφήγησης σε κάθε στάδιο της παράστασης. 
photo: Γιάννης Ζάχος
