![36580-82313.jpg 36580-82313.jpg](/images/1074x600/3/jpg/sites/default/files/article/2013/03/13/36580-82313.jpg)
Το ότι ο συγγραφέας της «Γκόλφως», Σπυρίδων Περεσιάδης, κατέληξε σχεδόν τυφλός, ίσως έδωσε στο σκηνοθέτη Νίκο Καραθάνο το έναυσμα να δει την τραγική ιστορία της Γκόλφως και του Τάσου μακριά από φωτοχυσίες ελληνικής υπαίθρου, βάφοντας ακόμα και τις φουστανέλες μαύρες. Είναι και ο τόπος όπου διαδραματίζεται –στην κορυφή του Χελμού, εκεί κυλούν τα νερά της Στύγας– που τον βοήθησε να στερεώσει το σχόλιό του: η Ελλάδα που ξέραμε πέθανε· η προδοσία του Τάσου δεν είναι τίποτα περισσότερο από την προδοσία της αστυφιλίας. Και έστησε μια λαϊκή τραγωδία στη λογική ενός νεκρόδειπνου γλεντιού. Φλερτάροντας αισθητικά με το ρομαντισμό, η παράσταση είχε ευφυείς σκηνοθετικές στιγμές –σημεία αναφοράς για το μέλλον– διαθέτοντας ευφάνταστα και λειτουργικά σκηνικά (Έλλη Παπαγεωργακοπούλου), τα τεράστια μετακινούμενα μαύρα πουφ στη θέση βουνών και λόφων. Το μόνο κακό είναι πως υπερφόρτωσε με σκηνοθετικά ευρήματα και σχόλια την παράσταση: π.χ. Γιατί (κι εδώ!) η χρήση μικροφώνου επί σκηνής; Γιατί αυτό το τόσο μελό τέλος; Ακόμα και το τσάμικο, που ποτέ δεν απογειωνόταν και οι φιγούρες καταστρέφονταν, έμοιαζε με παρωδία – δεν λειτούργησε ακριβώς υπαινικτικά.
Όμως, πέρα από τις όποιες αντιρρήσεις, οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ στο σκηνοθέτη: δεν κοίταξα στιγμή το ρολόι μου – ας κρατούσε κι άλλο· απόλαυσα ερμηνείες (Ε. Σαουλίδου, Χ. Φραγκούλης, Λ. Φωτοπούλου, Α. Παπαδημητρίου, Χρ. Μαξούρη, Μ. Δρακοπαναγιώτου, Αλ. Αλεξανδράκη) και κυρίως ενθουσιάστηκα που βρέθηκε ένας σκηνοθέτης να δει χωρίς σαρκαστικές προθέσεις αυτό το ειδυλλιακό δράμα.
Εθνικό θέατρο (Rex-Σκηνή «Μαρίκα Κοτοπούλη»)
ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Όσα πρέπει να ξέρετε για τη διανομή των δωρεάν εισιτηρίων, τη μέρα και την ώρα
Κι αν τα σκυλιά αναλάμβαναν δράση; Καταιγιστική πλοκή και ευαίσθητη ματιά
Το ανσάμπλ της Κομεντί Φρανσέζ επιστρέφει στην Επίδαυρο με το νέο έργο του καλλιτεχνικού διευθυντή του Φεστιβάλ της Αβινιόν. Ποια είναι, λοιπόν, αυτή η Εκάβη που δεν είναι η Εκάβη;
Και ακόμα: «Τα σκυλιά» και «Ετυμολογίες» στο Φεστιβάλ Αθηνών, «Θεόφιλος sold» από την Όλια Λαζαρίδου και το πολυταξιδεμένο «Lemon»
Το Θεσσαλικό Θέατρο εμπιστεύεται τα ηνία του θεσμού στο νέο αίμα του ελληνικού θεάτρου
Το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος παρουσιάζει την αριστοφανική κωμωδία σε σκηνοθεσία - απόδοση του Γιάννη Κακλέα
Είδαμε τη «Μήδεια» του Σάιμον Στόουν στο θέατρο Παλλάς, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου
Εντυπώσεις από την παράσταση σε σκηνοθεσία Άρη Μπινιάρη, με τους Οδυσσέα Παπασπηλιόπουλο Γιώργο Χρυσοστόμου και άλλους εξαιρετικούς ηθοποιούς
Οι μοναδικές λυρικές βραδιές και το ντοκιμαντέρ που θα προβληθεί
Μιλήσαμε για τον ρόλο του ως Αργκάν στην περιοδεία της παράστασης «Ο κατά φαντασίαν ασθενής», το θέατρο και τη δύσκολη απόφαση που έχει πάρει μέχρι τώρα στην καριέρα του
Σε σκηνοθεσία Γιάννη Κακλέα και με τον Μάνο Βακούση στον πρωταγωνιστικό ρόλο, το ΚΘΒΕ «κατηφορίζει» στην Επίδαυρο
Μισός αιώνας (και βάλε) Σταμάτης Φασουλής και ό,τι συμβαίνει στην επιθεώρηση θα έχει πάντα το στίγμα του
Ο μεγάλος σκηνοθέτης μάς μιλά για την Ορέστεια που παρουσιάζει στην Επίδαυρο
Ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά μιλάει για τη νέα του παράσταση-πλατφόρμα
Και ακόμα: «Μήδεια» στο Παλλάς, «Ηρακλής μαινόμενος» στο Κηποθέατρο Παπάγου, Yamammoto Noh Theatre στο Σχολείον της Αθήνας, 3 δουλειές της bijoux de kant
Ο καλλιτεχνικός διευθυντής Γιώργος Κουμεντάκης παρουσίασε το νέο, φιλόδοξο, πολυσυλλεκτικό και ευρείας απεύθυνσης πρόγραμμα
Καθώς η «Amalia Melancholia» έρχεται στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, η συγγραφέας του βιβλίου «Ο κήπος της Αμαλίας» (εκδόσεις Πατάκη) γράφει για τη «βασίλισσα των φοινίκων»
Τι κάνουν ο βραβευμένος σεναριογράφος και η καταξιωμένη ηθοποιός στο Μέγαρο της Παλαιάς Βουλής; Τους ζητήσαμε να αποκωδικοποιήσουν τις «Ετυμολογίες», αυτή τη διαφορετική παράσταση-«ημερίδα»
Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.