Με δύο παραστάσεις ανοίγει σήμερα (30/6) το πρόγραμμα του Φεστιβάλ Επιδαύρου. Στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος επαναλαμβάνει τη μεγάλη επιτυχία του περσινού καλοκαιριού, «Επτά επί Θήβας», σε σκηνοθεσία του διεθνούς φήμης Λιθουανού Τσέζαρις Γκραουζίνις, με τον Γιάννη Στάνκογλου στον κεντρικό ρόλο, ενώ το Μικρό Θέατρο της Αρχαίας Επιδαύρου εγκαινιάζεται με μία πρωτότυπη «Μήδεια» σε σκηνοθεσία Δημήτρη Καραντζά, με τρεις άνδρες ηθοποιούς να ερμηνεύουν όλους τους ρόλους του έργου. Και οι δύο παραστάσεις θα έχουν αγγλικούς υπέρτιτλους.
«Επτά επί Θήβας»
Οι «Επτά επί Θήβας» του Αισχύλου, η παράσταση του ΚΘΒΕ που ξεχώρισε και συγκίνησε, κερδίζοντας κοινό και κριτικούς, επανέρχεται στο αργολικό θέατρο στις 30 Ιουνίου και 1η Ιουλίου (21.00), μετά τη μεγάλη καλλιτεχνική και εμπορική επιτυχία που σημείωσε το περσινό καλοκαίρι. Η παράσταση ερευνά πώς το κοινό μας ένστικτο επιβίωσης συμβαδίζει με την ανάγκη να παραμείνουμε άνθρωποι.
«Φαίνεται πως όλοι μας -όχι μόνο οι Έλληνες αλλά όλοι όσοι μένουμε στην Ευρώπη- ζούμε με την αίσθηση πως κάποιοι εξαιρετικά απειλητικοί εχθροί στέκονται έξω από τα εύθραυστα τείχη της συνηθισμένης, μίζερης αλλά βολικής -ακόμη- ζωής μας. Δεν γνωρίζουμε το όνομα του εχθρού - ο εχθρός έχει πολλά προσωπεία, πολλά ονόματα. Μερικές φορές μοιάζει πως ο χειρότερος εχθρός μας έχει το δικό μας πρόσωπο, το δικό μας όνομα. Χρειαζόμαστε μια τραγωδία, προκειμένου να ανακαλύψουμε ξανά ότι είμαστε άνθρωποι και ότι μας ενώνει η κοινή ανθρώπινη μοίρα» σημειώνει ο σκηνοθέτης Τσέζαρις Γκραουζίνις και προσθέτει:
«Όλοι οι συντελεστές των Επτά επί Θήβας αντιμετωπίζουμε την εξής πρόκληση: προσπαθούμε να ερευνήσουμε πώς το κοινό μας ένστικτο επιβίωσης μπορεί να συμβαδίσει με την ανάγκη που έχουμε κληρονομήσει από τους προγόνους μας και είμαστε υποχρεωμένοι να περάσουμε στα παιδιά μας, την ανάγκη να παραμείνουμε άνθρωποι, παρά τον φόβο, την ανασφάλεια, την απελπισία».
Η μετάφραση είναι του ποιητή Γιώργου Μπλάνα. Ο Γιάννης Στάνκογλου ερμηνεύει τον ρόλο του Ετεοκλή, η Κλειώ Δανάη Οθωναίου την Αντιγόνη, η Ιώβη Φραγκάτου την Ισμήνη, ο Γιώργος Καύκας τον 'Αγγελο, ο Αλέξανδρος Τσακίρης τον Κήρυκα, ο Γιώργος Παπανδρέου τον Πολυνείκη και μαζί τους ένας 14μελής χορός ηθοποιών.
Μια «ψιθυριστή» παράσταση που προσπαθεί να αγγίξει το «σύμπτωμα» της Μήδειας παρουσιάζει ο Δημήτρης Καραντζάς στις 30 Ιουνίου (21:30) και 1η Ιουλίου (21:00& 00:00) στο Μικρό Θέατρο Αρχαίας Επιδαύρου. Τρεις άνδρες ηθοποιοί- ο Γιώργος Γάλλος (Μήδεια), ο Χρήστος Λούλης (Ιάσων, Κρέοντας, Παιδαγωγός, Αιγέας) και ο Μιχάλης Σαράντης (Χορός, 'Αγγελος,Τροφός)- βρίσκονται πάνω στη σκηνή προκειμένου να αναρωτηθούν, να επανεξετάσουν, να επιχειρήσουν να δώσουν απαντήσεις στον «θρύλο» της Μήδειας από αντρική σκοπιά.
«Η παράσταση δεν επιχειρεί να αντιμετωπίσει το ζήτημα της Μήδειας ως μιας προδομένης γυναίκας που ζητάει εκδίκηση, αλλά στην ουσία προσπαθεί να παρακολουθήσει τη διαδρομή της προς την ανάκτηση της προηγούμενης ταυτότητάς της» αναφέρει ο σκηνοθέτης της παράστασης Δημήτρης Καραντζάς. «Η Μήδεια έχει χάσει την ιερή της ταυτότητα, την ιερή της σχέση με τα πράγματα και όλη η παράσταση είναι μια διαδρομή για να ξαναβρεί αυτή την ιερή της σχέση. Την ιερή της σχέση με τη γη, με τον ήλιο. Στην ουσία βλέπουμε την αντιπαράθεσή της, τη σύγκρουση δύο φύσεων: της λογικής και της ενόρμησης. Δηλαδή η λογική και η ενόρμηση, είναι μια διαδρομή του πως η Μήδεια θα ξαναφτάσει στο ποθητό σημείο, στον ήλιο. Με όποια θυσία κι αν χρειαστεί να κάνει. Η παράσταση επιχειρεί να το κάνει με τρεις άνδρες ηθοποιούς γιατί έτσι και αλλιώς δεν είναι ένα έργο που πρέπει να το κοιτάξεις μόνο μέσα από το φύλο, αλλά μέσα από το επιχείρημά του. Μέσα από το πώς τα δύο επιχειρήματα, οι δύο φύσεις έρχονται σε αντιπαράθεση μέχρι την τελική εύρεση της ταυτότητας αυτού του φαινομένου».
Το κείμενο της παράστασης -εκτός από τη «Μήδεια» του Ευριπίδη σε μετάφραση Μίνου Βολανάκη- περιέχει και χωρία από το έργο «Μήδειας υλικό» του Χάινερ Μύλλερ σε μτφ. Νίκου Φλέσσα, το σενάριο της ομώνυμης ταινίας του Πιέρ Πάολο Παζολίνι σε μτφ. Δημήτρη Αρβανιτάκη (Εκδόσεις Καστανιώτη) και το ομώνυμο έργο του Ζαν Ανούιγ σε μτφ. Φώντα Κονδύλη (Εκδόσεις Δωδώνη).
Ο πρώην γιατρός που αποφάσισε να ασχοληθεί σοβαρά με το θέατρο, οι πετυχημένες παραστάσεις, οι διακρίσεις και το νέο του έργο στο θέατρο του Νέου Κόσμου
Το έργο του Τζέφρι Ναφτς, εντασσόμενο στην γκέι δραματουργία, διαθέτει μια στιβαρή, αν και πλέον κλασική, δομή, αλλά κυρίως θίγει ζητήματα που η τρέχουσα δραματουργία σπάνια τολμά να θίξει
Το έργο της Μάρτα Μπαρσελό αποτυπώνει τη διαδρομή της σχέσης «μητέρας-κόρης», μετά την ανατρεπτική απόφασή τους να εφαρμόσουν τους όρους ενός άρρηκτου συμβολαίου
6°
