Οι παραστάσεις στο Εθνικό Θέατρο είναι sold out, αλλά οι εργαζόμενοι προχωρούν σε ακόμη μία στάση εργασίας με αίτημα την υπογραφή των συλλογικών τους συμβάσεων.
Με αφορμή τη στάση εργασίας η διοίκηση και η καλλιτεχνική διεύθυνση του Εθνικού Θεάτρου καλεί τους εργαζόμενους της πρώτης κρατικής σκηνής οι οποίοι έχουν εξαγγείλει στάση εργασίας για σήμερα 3/6 και ώρα 19.00 έως 23.00 «να αναλογιστούν την ευθύνη τους» και «να καταλάβουν ότι όταν ο θεατής φτάσει στο Θέατρο και το βρει κλειστό, δεν τιμωρείται κανείς άλλος πέρα από τον ίδιο τον θεατή».
«Καμία Διοίκηση δεν μπορεί να απαντήσει σε ερωτήματα όταν της θέτουν διλήμματα με τη μορφή απειλής», τονίζουν.
Στην ανακοίνωση, την οποία συνυπογράφουν ο πρόεδρος του ΔΣ του Εθνικού Θεάτρου Στάθης Λιβαθινός, και ο καλλιτεχνικός διευθυντής Θανάσης Παπαγεωργίου αναφέρουν επίσης: «Θεωρούμε τους λόγους, για τους οποίους αποφασίστηκε μία ακόμη στάση εργασίας ώστε να μην γίνουν οι τελευταίες παραστάσεις ενός έργου, εντελώς προσχηματικούς. Για αυτό καλούμε τους εργαζόμενους να μη συμμετάσχουν σε αυτή τη στάση εργασίας. Η Διοίκηση του Θεάτρου, το ΔΣ και ο καλλιτεχνικός διευθυντής ήταν και είναι έτοιμοι να υπογράψουν τη νέα Συλλογική Σύμβαση Εργασίας με τους εργαζόμενους αποδεχόμενοι όλα τα αιτήματά τους. Το ΔΣ του ΣΕΕΘ, εντελώς καταχρηστικά, αρνήθηκε ξανά, μόλις χθες, όταν ο καλλιτεχνικός διευθυντής τους κάλεσε να υπογράψουν, συνδέοντας άστοχα και άκαιρα την υπογραφή αυτή με άλλες απαιτήσεις».
Σε άλλο σημείο επισημαίνουν ότι « Η διοίκηση του Εθνικού Θεάτρου τηρεί την αρχή της ίσης μεταχείρισης των εργαζομένων, δεν προκρίνει την εργολαβοποίηση εργασιών, διατηρεί τις θέσεις εργασίας, τηρεί τους κανόνες υγείας και ασφάλειας σε αντίθεση με τα όσα αναληθώς δηλώνει το ΣΕΕΘ».
Και καταλήγουν: «Πιστεύουμε ότι σε κάθε εργαζόμενο του Εθνικού Θεάτρου θα πρυτανεύσει η λογική και το συμφέρον του που είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την παραγωγή. Και παραγωγή στο Θέατρο είναι η παράσταση και τίποτα άλλο. Καμία παράσταση δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιείται σαν όπλο διεκδίκησης αιτημάτων, πόσο μάλλον όταν τα βασικά αιτήματα έχουν επιλυθεί με τον καλύτερο, για τον εργαζόμενο, τρόπο».
Το έργο του Τζέφρι Ναφτς, εντασσόμενο στην γκέι δραματουργία, διαθέτει μια στιβαρή, αν και πλέον κλασική, δομή, αλλά κυρίως θίγει ζητήματα που η τρέχουσα δραματουργία σπάνια τολμά να θίξει
Το έργο της Μάρτα Μπαρσελό αποτυπώνει τη διαδρομή της σχέσης «μητέρας-κόρης», μετά την ανατρεπτική απόφασή τους να εφαρμόσουν τους όρους ενός άρρηκτου συμβολαίου
Ο ράπερ μιλάει για την απόφασή του να δοκιμάσει κάτι που δεν έχει ξανακάνει, το θεατρικό σανίδι, στο ψυχολογικό θρίλερ που σκηνοθετεί ο Δημήτρης Αγοράς
Η παράσταση του Γιάννη Χουβαρδά αποτελεί το τελευταίο μέρος της σκηνοθετικής του τετραλογίας, με την οποία ολοκληρώνει την προσωπική του διερεύνηση πάνω στη σχέση θεάτρου και κινηματογράφου
11°
