Τι μισεί και τι αγαπάει στο ρόλο του ο Γιώργος Παπαγεωργίου

Η Ελένη Σκότη σκηνοθέτησε το έργο του Λέοντα Τολστόι «Η δύναμη του σκότους». Το 1880, ένας μουζίκος ομολόγησε δημόσια, στο γάμο της προγονής του, πως είχε κάνει παιδί μαζί της· το σκότωσε αμέσως μετά και ύστερα προσπάθησε να σκοτώσει και το δικό του εξάχρονο κοριτσάκι. Λίγα χρόνια μετά, με αφορμή αυτό το ανατριχιαστικό έγκλημα, γράφεται "Η δύναμη του σκότους". Ένα έργο που το αβυσσαλέο σκοτάδι του θυμίζει τον "Μάκβεθ" του Σαίξπηρ και την "Κόλαση" του Δάντη. Το αναμφισβήτητο και σχεδόν άγνωστο αυτό αριστούργημα είναι γραμμένο μέσα στη δίνη μιας βαθύτατης εσωτερικής κρίσης και φωτίζει με τρόπο σπαραχτικό τις διαστάσεις της, γιατί εδώ ο Τολστόι έχει ως ήρωές του όχι πρόσωπα της «καλής κοινωνίας», που έτσι κι αλλιώς την κατακρίνει και την αρνιέται, με απλούς μουζίκους - «αγνούς», «καλούς» χωρικούς θα λέγαμε αφελώς - κοντά στους οποίους προσπαθεί να ζήσει γαλήνια και ειρηνικά. Κι όμως συμβαίνουν κι εδώ πράγματα φρικαλέα. ( Από το οπισθόφυλλο του Βιβλίου, εκδ. Ροές).

Ο Γιώργος Παπαγεωργίου πρωταγωνιστής στην παράσταση εξομολογείται τα 5 πράγματα που αγαπά και τα 5 που μισεί στο ρόλο του.

5 πράγματα που αγαπώ στον Νικήτα:

1) Την ευθύτητα του

2) Το σλάβικο αίμα του

3) Την ευαισθησία του

4) Την ειλικρίνεια του

5) Τα χρυσά του δαχτυλίδια στην 3η πράξη του έργου

5 πράγματα που μισώ στο Νικήτα

1) Την παντελή απουσία προσωπικής βούλησης

2) Την βλακεία του

3) την αδυναμία του να ερωτευθεί

4) Τη σχέση με τον πατέρα του

5) Τον τρόπο που τρώει

Για περισσότερες πληροφορίες εδώ.