- CITY GUIDE
- PODCAST
-
25°
Ξαναγράφοντας το μανιφέστο του Άμλετ
Το έργο είναι η διαδρομή ενός ανθρώπου που πέφτει και μετά σηκώνεται, αντιδρά και μας τινάζει τα μυαλά στον αέρα.
![4669-35224.jpg 4669-35224.jpg](/images/120x120/3/jpg/sites/default/files/contributor/4669-35224_0.jpg)
![333154-690740.jpg 333154-690740.jpg](/images/1074x600/3/jpg/sites/default/files/article/2016/12/08/333154-690740.jpg)
Ο Ηλίας Αδάμ σκηνοθετεί, παίζει και μιλάει για τον «Γκάμλετ» στην Athens Voice
Τι είναι στην πραγματικότητα το έργο, μια διασκευή του Άμλετ;
Το έργο είναι ο Άμλετ του Ουίλιαμ Σαίξπηρ, όπως διαβάστηκε το 2016 από εμάς, όλους τους ανθρώπους που δουλέψαμε για αυτή την παράσταση. Είναι μία ανάγνωση που επηρεάστηκε έντονα από τις προσωπικές μας αγάπες, που προπαγανδίζει τους εφηβικούς μας έρωτες και που προσπαθεί να ξορκίσει αυτά που θέλουμε να ξορκίσουμε. Η ονομασία Γκάμλετ προκύπτει απ’ τη ρώσικη εκφορά του Άμλετ και ήρθε αυτόματα όταν διάβασα πέρυσι την ιστορία ενός ανθρώπου στη Ρωσία, που γδύθηκε σε ένα επαρχιακό μπαρ και άρχισε να φωνάζει στη σερβιτόρα να τον σκοτώσει, και αμέσως είπα «αυτός είναι ο Άμλετ». Την πραγματική αυτή ιστορία τη λέμε στην παράσταση, μαζί με άλλες ιστορίες (όπως ας πούμε την ιστορία του breakdown της Britney Spears!), που όλες αφηγούνται την πορεία ενός ήρωα προς την κατάρρευση. Το έργο είναι η διαδρομή ενός ανθρώπου που πέφτει και μετά σηκώνεται, αντιδρά και μας τινάζει τα μυαλά στον αέρα.
Ποιο είναι το μανιφέστο του Άμλετ που έχετε πει ότι προσπαθείτε να γράψετε ξανά;
Ο Άμλετ δεν είναι ένας κανονικός ήρωας θεατρικού έργου. Είναι σαν να είναι παγιδευμένος σε μία ιστορία εκδίκησης, σε μία πλοκή βαρετή και συνηθισμένη και προσπαθεί να αναδυθεί μέσα από τις σελίδες της για να μπορέσει να μιλήσει για τον κόσμο. Είναι σαν να τον έχουν πετάξει σε ένα έργο στο οποίο δεν τον ενδιαφέρει να παίξει -γι’ αυτό ίσως του παίρνει και 6.000 στίχους για να φέρει την αποστολή της εκδίκησης εις πέρας-, αλλά χρησιμοποιεί την ευκαιρία αυτή δημοσιότητας για να βγάλει μανιφέστο για τον κόσμο και για το πόσο σκατά έχει γίνει. Ο Άμλετ παίρνει μία ντουντούκα και αρχίζει να διαμαρτύρεται για τη σαπίλα του κόσμου και να τρολάρει τη σοβαροφάνεια και την υποκρισία του. «Ο Άμλετ είναι ανώμαλος, μας γαργαλάει τα αρχίδια». Ο Άμλετ είναι μια τρυφερή ψυχή, που πληγώνεται και αντί να αυτοκτονήσει αποφασίζει να πει μερικές λέξεις για το πώς ονειρεύεται τον κόσμο. Στην παράσταση προσπαθούμε να αρθρώσουμε ακριβώς αυτόν τον λόγο του ανθρώπου που στην πραγματική ζωή φιμώνεται γιατί «είναι ανώμαλος». Ο Σαίξπηρ δεν έγραψε το πιο φωτεινό έργο όλης της παγκόσμιας δραματουργίας επειδή σκέφτηκε μία βαρετή ιστορία εκδίκησης που δεν παίρνεται ποτέ, αλλά γιατί κατάφερε να γράψει μέσα σε ένα έργο ένα δοκίμιο τεράστιο, ένα δοκίμιο για τον ανθρώπινο πόνο, για το πένθος και για τον τελικό θρίαμβο απέναντι σε αυτό. Αυτά εξερευνούμε εμείς και γι’ αυτό προβοκατόρικα λέμε ότι θα ξαναγράψουμε το μανιφέστο του Άμλετ.
Τι θα δούμε ουσιαστικά στην παράσταση;
Θα δείτε έξι ανθρώπους να σας λένε την ιστορία του Δανού πρίγκιπα, να γελάνε με αυτήν, να την πιστεύουν μέχρι τα βάθη του σώματός τους, να την υπονομεύουν, να τη σχολιάζουν, να κλαίνε, να γελάνε, να χορεύουν, να θρηνούν και μετά να γιορτάζουν, να γλωσσοφιλιούνται, να κάνουν ερωτικές εξομολογήσεις και να διαπράττουν ηλίθια εγκλήματα επειδή τα υπαγορεύει το έργο. Θα γελάσετε και ίσως θα συγκινηθείτε, πιθανόν να προβληματιστείτε και στο τέλος μπορεί να πείτε «δεν κατάλαβα». Κι αν μας ρωτήσετε θα σας πούμε ότι ούτε κι εμείς καταλαβαίνουμε, αλλά αν μας ρωτήσετε και πάλι θα σας πούμε ότι δεν έχει καμία σημασία.
Την παράσταση «Γκάμλετ» σκηνοθετεί ο Ηλίας Αδάμ. Παίζουν: Μαριάννα Λιανού, Λεωνή Ξεροβάσιλα, Σοφία Πριόβολου, Ηλίας Αδάμ, Κλείτος Κυριακίδης, Θάνος Τσακαλίδης. Βοηθός σκηνοθέτη: Κωνσταντίνος Κεσσίδης. Σκηνογραφία, εικαστική επιμέλεια: Στέλλα Αγγελίδου. Σχεδιασμός φωτισμών: Ελίζα Αλεξανδροπούλου. Μουσικός επί σκηνής: Κλείτος Κυριακίδης.
Φωτογραφίες: Βασίλειος Παπαγεωργίου. Σχεδιασμός αφίσας: Δάφνη Λασιθιωτάκη.
Δείτε πληροφορίες για την παράσταση ΕΔΩ
ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ
![](/images/w400/3/jpg/files/2024-02-02/final-voice-choice4.jpg)
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Ο μεγάλος σκηνοθέτης μάς μιλά για την Ορέστεια που παρουσιάζει στην Επίδαυρο
Ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά μιλάει για τη νέα του παράσταση-πλατφόρμα
Και ακόμα: «Μήδεια» στο Παλλάς, «Ηρακλής μαινόμενος» στο Κηποθέατρο Παπάγου, Yamammoto Noh Theatre στο Σχολείον της Αθήνας, 3 δουλειές της bijoux de kant
Μισός αιώνας (και βάλε) Σταμάτης Φασουλής και ό,τι συμβαίνει στην επιθεώρηση θα έχει πάντα το στίγμα του
Ο καλλιτεχνικός διευθυντής Γιώργος Κουμεντάκης παρουσίασε το νέο, φιλόδοξο, πολυσυλλεκτικό και ευρείας απεύθυνσης πρόγραμμα
Καθώς η «Amalia Melancholia» έρχεται στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, η συγγραφέας του βιβλίου «Ο κήπος της Αμαλίας» (εκδόσεις Πατάκη) γράφει για τη «βασίλισσα των φοινίκων»
Τι κάνουν ο βραβευμένος σεναριογράφος και η καταξιωμένη ηθοποιός στο Μέγαρο της Παλαιάς Βουλής; Τους ζητήσαμε να αποκωδικοποιήσουν τις «Ετυμολογίες», αυτή τη διαφορετική παράσταση-«ημερίδα»
Ένας τετράποδος ντετέκτιβ αναλαμβάνει να εξιχνιάσει τη δολοφονία ενός άλλου σκύλου. Η βία και η μη απόδοση δικαιοσύνης βρίσκονται στο επίκεντρο της νέας παράστασης του γνωστού σκηνοθέτη
Η «ψυχή» του studio αρχαίου δράματος γράφει για το Διεθνές Εργαστήριο Αρχαίου Δράματος του Εθνικού Θεάτρου
Οι εκδηλώσεις της πρώτης εβδομάδας του θεσμού
Μιλήσαμε με τους βραβευμένους συγγραφείς Βαγγέλη Χατζηγιαννίδη και Βίβιαν Στεργίου για τις ηρωίδες που εμπνεύστηκαν από την «Εκάβη» και την «Ιφιγένεια εν Αυλίδι» του Ευριπίδη
Η διακεκριμένη σκηνοθέτις μάς συστήνει τη νέα, υπαρξιακή και ιδιαίτερη για την ίδια, δουλειά της και μας προσκαλεί σε έναν κόσμο… ανάποδο
Ο ανερχόμενος δημιουργός μιλά για όσα του έχει προσφέρει η διεθνής προβολή και διαδρομή των παραστάσεών του
Και ακόμα:«Μιντάτι» από την Τζένη Αργυρίου, «Ιεροτελεστία της άνοιξης» από τον Ροζέρ Μπερνάτ
Ο Θάνος Παπακωνσταντίνου σκηνοθετεί ένα από τα σπουδαιότερα έργα του μεγάλου ποιητή στο αρχαίο θέατρο Επιδαύρου
Μιλήσαμε με τον ηθοποιό Χαλίλ Αλιζάντα και την σκηνοθέτρια Γιολάντα Μαρκοπούλου για τον ρόλο που παίζει η τεχνολογία στον μετασχηματισμό των οικογενειακών δεσμών των προσφύγων και μεταναστών
«Η αγαπημένη του κυρίου Λιν» με τον Κωνσταντίνο Μαρκουλάκη, «50 χρόνια, μια νύχτα» από τον Μάνο Καρατζογιάννη, αφιέρωμα στον Λευτέρη Βογιατζή και άλλες παραστάσεις αυτή την εβδομάδα
Το αντιπολεμικό έργο του Ευριπίδη στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου μέσα από τη ματιά του διακεκριμένου Ρώσου σκηνοθέτη Τιμοφέι Κουλιάμπιν
Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.