Ένα θεατρολογικό magnum opus
Freddy Decreus - Η τελετουργία στο θέατρο του Θεόδωρου Τερζόπουλου
![332200-688583.jpg 332200-688583.jpg](/images/1074x600/3/jpg/sites/default/files/article/2016/11/30/332200-688583.jpg)
Ο Freddy Maurice Oscar Decreus είναι από μόνος του ένα ακαδημαϊκό και επιστημονικό παράδειγμα. Ξεκίνησε την καριέρα του στο Πανεπιστήμιο της Γάνδης ως κλασικός φιλόλογος διδάσκοντας Λατινικά και κυρίως ρωμαίους συγγραφείς, μέχρι που διάβασε το βιβλίο του Oliver Taplin, Greek Fire: The Influence of Ancient Greece on the Modern World, Atheneum, New York, 1990 (Το Ελληνικόν Πυρ, Καστανιώτης, Αθήνα, 1992), το οποίο του άλλαξε τη ζωή.
Τη στιγμή εκείνη, συνειδητοποίησε ότι δεν είχε καμία πλέον πνευματική συγγένεια με την Κλασική Φιλολογία και τη μεθοδολογία του κειμενικού εμπειρισμού και της «εκ του σύνεγγυς ανάγνωσης». Και δεν είναι καθόλου δύσκολο να καταλάβουμε το λόγο. Για τον Taplin, το αρχαίο θεατρικό κείμενο δεν είναι μόνο ένα πλήρες έργο τέχνης, το οποίο εμπεριέχει ακόμη και τη σκηνοθεσία του, αλλά συνιστά και ένα εντελές σύστημα περιορισμένων σκηνικών δυνατοτήτων, οι οποίες ελέγχονται από κάποια εγγενή μέσα στο κείμενο πρόθεση.
Η αντίληψη αυτή δεν ικανοποιούσε καθόλου τον Decreus και δεν είναι τυχαίο που στράφηκε στη μελέτη των πιο αιρετικών σκηνοθετών (Romeo Castellucci, Jan Fabre κ.ά.), αλλά και των τελετουργικών δομών του θεάτρου μέσα από τις θεωρίες του μεταδομισμού κυρίως (και δηλαδή από μια μεγάλη στιγμή κλονισμού των βεβαιοτήτων της Δύσης και πέρα). Έγραψε για τις νέες θεατρικές αισθητικές με ριζικά κριτική διάθεση, και έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τις διαπολιτισμικές και μεταουμανιστικές υβριδικότητες (για ό,τι δηλαδή υπερασπίζει τη συν-ύπαρξη και τη συμπερίληψη, και αντίκειται στις κανονιστικά διαμορφωμένες αντιλήψεις για τον άνθρωπο), με κέντρο πάντα για τον Decreus τον ελεύθερο άνθρωπο ως παράγοντα και υποδοχέα δια-πολιτισμικών δυνάμεων που συλλειτουργούν.
Και δεν είναι μόνο αυτά. Δούλεψε ως Dramaturg ενός σπουδαίου Βέλγου καλλιτέχνη, του Jan Fabre (και δηλαδή απ’ τον Βιργίλιο και τη διδασκαλία των λατινικών έφτασε στην Τέχνη που υπερασπίζει την αισθητική της ρήξης και όχι την επανάπαυση στα εγνωσμένα και τα επικυρωμένα). Για την ακρίβεια, ήταν ο Dramaturg του Fabre στο «Mount Olympus» με τα παλλόμενα πέη που τόσο πολύ ενόχλησαν κάποιους Έλληνες καλλιτέχνες και δημοσιογράφους (λες και δεν είχαμε δει τόσα και τόσα παλλόμενα πέη σε αρχαιοελληνικά αγγεία).
Το βιβλίο του Decreus για τον Τερζόπουλο, που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Άγρα (μτφ. Γ. Σιδέρης), είναι ένα θεατρολογικό magnum opus όχι μόνον επειδή πραγματεύεται κριτικά την υπάρχουσα βιβλιογραφία για το Θέατρο Άττις, αλλά κυρίως επειδή αντιμετωπίζει το Άττις ολιστικά και στη διαχρονία του, υπογραμμίζοντας ότι το θέατρο του Τερζόπουλου απαιτεί υπέρβαση πέρα από τα όρια του σώματος, απαιτεί την κατάλυση των τοπικών ορίων και τη δημιουργία μιας βάσης για την καθολική ιδέα του κόσμου, όπου θα προκρίνεται όχι μόνον η απελευθερωμένη διάνοια, αλλά και το ελεύθερο διονυσιακό σώμα. «Είναι πραγματικά επαναστατική αυτή η σκέψη ότι το όλο “διαπολιτισμικό ζήτημα” εξαρτάται από μια “άλλη αντίληψη του σώματος”. Στον πυρήνα αυτής της στάσης βρίσκεται ένας μόνιμος πόθος για πραγματική αλληλεγγύη και δέσμευση καθώς και η προτροπή για τη δόμηση μιας κοινωνίας που ως κύριο συστατικό της θα έχει την ενσυναίσθηση» (σ. 341), δηλαδή το συμπάσχειν και την κατανόηση του Άλλου. Νομίζω ότι το παραπάνω παράθεμα φωτίζει απόλυτα αυτό που μας είπε ο Freddy και στο Βρότσλαβ, όπου βρεθήκαμε για μια εκδήλωση προς τιμήν του Τερζόπουλου στο πλαίσιο της 6ης Θεατρικής Ολυμπιάδας: «Το θέατρο του Τερζόπουλου είναι ένα θέατρο που μας κάνει καλύτερους ανθρώπους».
ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ
![](/images/w400/3/jpg/files/2024-02-02/final-voice-choice4.jpg)
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Η Καλλιτεχνική Διευθύντρια του Θεάτρου Τέχνης Κάρολου Κουν, ηθοποιός και σκηνοθέτρια μιλάει για το το έργο του Αισχύλου και τη δική της οπτική σε αυτό
Ο ταλαντούχος συνθέτης μάς μιλά για την παράσταση του Εθνικού Θεάτρου που τον φέρνει στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου
Ένα πάρτι με σπουδαία ονόματα στη γειτονιά. Ξένοι σκηνοθέτες σκηνοθετούν Έλληνες ηθοποιούς.
Όπερα, μουσικό θεάτρο, αναβιώσεις επιτυχημένων παραγωγών, μιούζικαλ για όλη την οικογένεια, κουκλοθέατρο, συναυλίες κ.ά.
Μιλήσαμε με την Αμερικανίδα σούπερ σταρ της όπερας λίγο πριν έρθει στο Ηρώδειο για την Τραβιάτα της ΕΛΣ, σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Ρήγου, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου.
Δείτε τις πρώτες φωτογραφίες από τις πρόβες. Μια κωμωδία της Sarah Ruhl για τη σεξουαλικότητα, την αγάπη και τον ηλεκτρισμό
Όσα πρέπει να ξέρετε για τη διανομή των δωρεάν εισιτηρίων, τη μέρα και την ώρα
Κι αν τα σκυλιά αναλάμβαναν δράση; Καταιγιστική πλοκή και ευαίσθητη ματιά
Το ανσάμπλ της Κομεντί Φρανσέζ επιστρέφει στην Επίδαυρο με το νέο έργο του καλλιτεχνικού διευθυντή του Φεστιβάλ της Αβινιόν. Ποια είναι, λοιπόν, αυτή η Εκάβη που δεν είναι η Εκάβη;
Και ακόμα: «Τα σκυλιά» και «Ετυμολογίες» στο Φεστιβάλ Αθηνών, «Θεόφιλος sold» από την Όλια Λαζαρίδου και το πολυταξιδεμένο «Lemon»
Το Θεσσαλικό Θέατρο εμπιστεύεται τα ηνία του θεσμού στο νέο αίμα του ελληνικού θεάτρου
Το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος παρουσιάζει την αριστοφανική κωμωδία σε σκηνοθεσία - απόδοση του Γιάννη Κακλέα
Είδαμε τη «Μήδεια» του Σάιμον Στόουν στο θέατρο Παλλάς, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου
Εντυπώσεις από την παράσταση σε σκηνοθεσία Άρη Μπινιάρη, με τους Οδυσσέα Παπασπηλιόπουλο Γιώργο Χρυσοστόμου και άλλους εξαιρετικούς ηθοποιούς
Οι μοναδικές λυρικές βραδιές και το ντοκιμαντέρ που θα προβληθεί
Μιλήσαμε για τον ρόλο του ως Αργκάν στην περιοδεία της παράστασης «Ο κατά φαντασίαν ασθενής», το θέατρο και τη δύσκολη απόφαση που έχει πάρει μέχρι τώρα στην καριέρα του
Σε σκηνοθεσία Γιάννη Κακλέα και με τον Μάνο Βακούση στον πρωταγωνιστικό ρόλο, το ΚΘΒΕ «κατηφορίζει» στην Επίδαυρο
Μισός αιώνας (και βάλε) Σταμάτης Φασουλής και ό,τι συμβαίνει στην επιθεώρηση θα έχει πάντα το στίγμα του
Ο μεγάλος σκηνοθέτης μάς μιλά για την Ορέστεια που παρουσιάζει στην Επίδαυρο
Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.