Οι «Ακροβάτες» αποτελούνται από 10 «εγκαταστάσεις», κατασκευασμένες με φωτογραφίες και αντικείμενα-σύμβολα, κατά μήκος του πεζόδρομου της Ερμού, από το ύψος της Πλατείας Αγ. Ασωμάτων μέχρι την οδό Πειραιώς (σταθμός Θησείο). Οι φωτογραφίες με χέρια εξαρτημένων πρωτοστατούν. Έχουν λόγο που βρίσκονται εκεί. Τα φωτογράφησε η Κλεοπάτρα Χαρίτου, παρακολουθώντας για έναν ολόκληρο χρόνο τη δουλειά του ΚΕΘΕΑ ΕΞΕΛΙΞΙΣ στις μονάδες του και τις πιάτσες της Αθήνας. Η φωτογράφος μας μίλησε.
«Μου ζήτησαν από την ομάδα ΕΞΕΛΙΞΙΣ του ΚΕΘΕΑ ‒όπου τα μέλη του ΕΞΕΛΙΞΙΣ πηγαίνουν εκεί που είναι συγκεντρωμένοι οι χρήστες και τους βοηθούν δίνοντάς τους καινούργιες σύριγγες, σάντουιτς, νερό, τους κάνουν τεστ HIV, τους δίνουν πληροφορίες κ.λπ.‒ να “επικοινωνήσω” το έργο τους. Είκοσι χρόνια λειτουργεί η ομάδα και δυστυχώς δεν γνωρίζει ακόμη ο κόσμος τη πολύ σημαντική δουλειά τους. Δημιούργησα ένα βίντεο με την Ακρόπολη φτιαγμένη από κόκαλα και τους πρότεινα το project των “Ακροβατών” το οποίο και δέχτηκαν. Τα χαρακτηριστικά του: η ανάρτησή του θα γινόταν σε δημόσιο χώρο και μάλιστα σε δρόμο ‒ είχα σκεφτεί πως μπορεί να καταστραφεί, αλλά μετά σκέφτηκα πως αν συμβεί αυτό θα ταιριάζει στη φθορά όλων αυτών των ανθρώπων που ζουν στο δρόμο.
Επί ένα χρόνο ακολουθούσα τα παιδιά της ΕΞΕΛΙΞΙΣ και φωτογράφιζα χρήστες: άστεγους, οροθετικές, τρανσέξουαλ ‒για μένα η πιο ευάλωτη κοινωνική ομάδα κ.ά‒, προσπαθώντας να αποτυπώσω και τη διάδοση των ασθενειών, αλλά και τις ανάγκες αυτών των ανθρώπων - ακροβάτες στο τεντωμένο σκοινί της χρήσης ουσιών.
Δεν μπορούσα να φανταστώ όλα όσα είδα και κατέγραψα. Η πιο σοκαριστική εικόνα ήταν οι χρήστες με μέλη σε σήψη, όπου το μόνο που περιμένουν είναι να έρθει ο θάνατος, η βία που προκαλούν τα αμφίβολης ποιότητας ναρκωτικά, τα μεταμορφωμένα πρόσωπα από το Shisha. Επίσης σοκαριστικό ήταν όταν συνειδητοποίησα πως όλο το κέντρο είναι μια πιάτσα ναρκωτικών. Στην εγκατάστασή μου θα δεις και το χάρτη της Αθήνας των ναρκωτικών.
Δεν είμαι πολιτικός γι’ αυτό και δεν θέλω να χρησιμοποιήσω τη λέξη “αφύπνιση”. Εγώ κάνω τέχνη. Ξέρω όμως, πως δεν μπορείς όταν περάσεις δίπλα απ’ όλη αυτή την πραγματικότητα να αδιαφορήσεις. Ή στην τελική αυτό που έχω να πω πως αυτή η ομάδα των οκτώ ατόμων του ΕΞΕΛΙΞΙΣ έχουν τη στόφα του ήρωα».
Το έργο του Τζέφρι Ναφτς, εντασσόμενο στην γκέι δραματουργία, διαθέτει μια στιβαρή, αν και πλέον κλασική, δομή, αλλά κυρίως θίγει ζητήματα που η τρέχουσα δραματουργία σπάνια τολμά να θίξει
Το έργο της Μάρτα Μπαρσελό αποτυπώνει τη διαδρομή της σχέσης «μητέρας-κόρης», μετά την ανατρεπτική απόφασή τους να εφαρμόσουν τους όρους ενός άρρηκτου συμβολαίου
Ο ράπερ μιλάει για την απόφασή του να δοκιμάσει κάτι που δεν έχει ξανακάνει, το θεατρικό σανίδι, στο ψυχολογικό θρίλερ που σκηνοθετεί ο Δημήτρης Αγοράς
Η παράσταση του Γιάννη Χουβαρδά αποτελεί το τελευταίο μέρος της σκηνοθετικής του τετραλογίας, με την οποία ολοκληρώνει την προσωπική του διερεύνηση πάνω στη σχέση θεάτρου και κινηματογράφου
19°
