Ύμνο στη μεγάλη Ελληνίδα του 20ου αιώνα, την «αξέχαστη τελευταία Ελληνίδα θεά» όπως την έχουν αποκαλέσει, Μελίνα Μερκούρη, αποτελεί το θεατρικό έργο του Αυστριακού, Ρενέ Ρούμπολντ, «Το τελευταίο μου ταξίδι», που ανέβηκε σε παγκόσμια πρεμιέρα και ολοκλήρωσε τώρα τον πρώτο κύκλο δώδεκα επιτυχημένων παραστάσεων του στο βιεννέζικο θέατρο «Φράιε Μπιούνε Βίντεν».
Όπως αναφέρει το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων «Το τελευταίο μου ταξίδι» αποτελεί μια «μουσική βιογραφία» και παρουσιάζει ως κεντρική σκηνή του την καμπίνα του αεροπλάνου με το οποίο η Μελίνα μεταβαίνει από την Αθήνα για τελευταία φορά για θεραπεία στη Νέα Υόρκη, έχοντας δίπλα της έναν δημοσιογράφο στον οποίο αφηγείται τις σημαντικές στιγμές της ζωής της, οι οποίες εκτυλίσσονται στην παράσταση ως επί μέρους επεισόδια-αναδρομές της Μελίνας στο παρελθόν.
Πρωταγωνιστές στο θεατρικό έργο είναι η ίδια η Μελίνα, την οποία υποδύεται η ταλαντούχα Αυστριακή ηθοποιός και διευθύντρια του θεάτρου «Φράιε Μπιούνε Βίντεν» από το 2010, Μιχαέλα Έρενσταιν και ο Ρενέ Ρούμπολντ, ο οποίος υποδύεται τον δημοσιογράφο και ερμηνεύει ακόμη εννέα ρόλους στη διάρκεια της παράστασης - από τον παππού της Μελίνας, Σπύρο Μερκούρη, μέχρι τον σύζυγό της, Ζυλ Ντασέν.
Η παράσταση ξεκινά με τις ερωτήσεις του δημοσιογράφου για το σκοπό του ταξιδιού της στη Νέα Υόρκη, από όπου, όπως η ίδια δηλώνει, «είμαι σίγουρη πως θα είμαι πίσω στην Αθήνα σύντομα» και συνεχίζει με την αναδρομή από την ίδια στο παρελθόν της, που παρουσιάζεται ως σειρά επεισοδίων στο πλαίσιο της παράστασης.
Αυτά τα επεισόδια αναφέρονται, μεταξύ άλλων, στα παιδικά χρόνια με τον παππού Σπύρο Μερκούρη, στην πρώτη ακρόαση για το θέατρο, στην αντίσταση με τον αδελφό της Σπύρο κατά του γερμανικού ναζισμού, στην απελευθέρωση της Αθήνας, την επιτυχία της στη «Στέλλα» του Μιχάλη Κακογιάννη, τη γνωριμία στις Κάννες με τον Ζύλ Ντασέν, τον παγκόσμιο θρίαμβο της ταινίας «Ποτέ την Κυριακή», τις παραστάσεις στο Μπρόντγουεϊ με το «Ιλία Ντάρλινγκ».
Συνεχίζονται με την επιβολή της δικτατορίας στην Ελλάδα και την αντίσταση της Μελίνας με την έναρξη της πολυετούς διεθνούς αντιστασιακής εκστρατείας της από το «Κοντσέρτχαους» της Βιέννης στις 31 Μαρτίου του 1968, μέχρι την κατάρρευση της χούντας των συνταγματαρχών, την επιστροφή της στην Ελλάδα, την είσοδό της στην πολιτική με τον Ανδρέα Παπανδρέου, έως την κορύφωση του πολιτικού και του πολιτιστικού της έργου, ως υπουργού του Πολιτισμού.
Η παράσταση πλαισιώνεται με τραγούδια της Μελίνας, που ερμηνεύει στα γαλλικά και στα ελληνικά η Μιχαέλα Έρενσταιν, με κορυφαίο «Τα παιδιά του Πειραιά», συνοδευόμενη στο πιάνο από τον Μπέλα Φίσερ - ενώ τη σκηνοθεσία υπογράφει η Βέρα Μπέρνχαουζερ.
Το έργο του Τζέφρι Ναφτς, εντασσόμενο στην γκέι δραματουργία, διαθέτει μια στιβαρή, αν και πλέον κλασική, δομή, αλλά κυρίως θίγει ζητήματα που η τρέχουσα δραματουργία σπάνια τολμά να θίξει
Το έργο της Μάρτα Μπαρσελό αποτυπώνει τη διαδρομή της σχέσης «μητέρας-κόρης», μετά την ανατρεπτική απόφασή τους να εφαρμόσουν τους όρους ενός άρρηκτου συμβολαίου
Ο ράπερ μιλάει για την απόφασή του να δοκιμάσει κάτι που δεν έχει ξανακάνει, το θεατρικό σανίδι, στο ψυχολογικό θρίλερ που σκηνοθετεί ο Δημήτρης Αγοράς
Η παράσταση του Γιάννη Χουβαρδά αποτελεί το τελευταίο μέρος της σκηνοθετικής του τετραλογίας, με την οποία ολοκληρώνει την προσωπική του διερεύνηση πάνω στη σχέση θεάτρου και κινηματογράφου
12°
