Η αποθέωση του κλασικού χορού [14-16, 19-23, 25-30.12]
Από τότε που η μουσική του Πιοτρ Ίλιτς Τσαϊκόφσκι συναντήθηκε με τη χορογραφία του Μαριούς Πετιπά στο γνωστό παραμύθι του Σαρλ Περρώ το κλασικό μπαλέτο (και οι φανατικοί οπαδοί του) έγιναν πιο ευτυχισμένοι, καθώς προσφέρει την ευκαιρία να αναπτυχθούν μερικές από τις πιο ευφάνταστες χορευτικές ιδέες.
Σκεφτείτε τι θα συμβεί στο ΜΜΑ, όταν στους βασικούς πρωταγωνιστικούς ρόλους εμφανιστούν οι μεγαλύτεροι σολίστ του κόσμου: Alexandra Timofeeva / Maxim Afanasyev (Mπαλέτο του Κρεμλίνου), Iana Salenco / Marian Walter (Κρατικό Μπαλέτο του Βερολίνου), Alina Cojocaru /Johan Kobborg & Roberta Marquez / David Makhateli (Κόβεν Γκάρντεν), Ekaterina Osmolkina / Yevgeny Ivanchenko (Θέατρο Μαριίνσκι), Mizuka Ueno (Μπαλέτο του Τόκιο) / Dmitry Semionov (Κρατικό Μπαλέτο του Βερολίνου), Daria Klimentova / Vadim Muntagirov (English National Ballet), Anastasia Stashkevich / Vyacheslav Lopatin (Μπολσόι), Myriam Ould Braham / Alessio Carbone (Όπερα του Παρισιού), Maia Makhateli (Εθνικό Μπαλέτο της Ολλανδίας) / Dmitry Gruzdyev (English National Ballet). Δίπλα τους το Corps de Ballet και οι σολίστ του Μπαλέτου του Κρεμλίνου. Καλή Νεράιδα του παραμυθιού βοήθησε κι εμάς, εκτός από την πριγκίπισσα Αυγή, να βρούμε μια καλή θέση σε μία από τις βραδινές (20.00) ή τις απογευματινές (16.00) παραστάσεις – ναι, ιδανική ώρα και για τα παιδιά.
Απογευματινές παραστάσεις: € 25, 40, 50, 65 (διακεκριμένη ζώνη), έκπτωση 50% στην τιμή κάθε ζώνης (Παιδικά/ Φοιτητικά), € 12 (Άνεργοι/ΑΜΕΑ/65+/ Πολύτεκνοι), Βραδινές παραστάσεις: € 35, 50, 60, 75 (διακεκριμένη ζώνη), έκπτωση 50% στην τιμή κάθε ζώνης (Παιδικά/ Φοιτητικά), € 14 (Άνεργοι/ΑΜΕΑ/65+/ Πολύτεκνοι), Αίθουσα Αλεξάνδρα Τριάντη
[Κεντρική Φωτό: Roberta Marquez & David Makhateli]
O Ταρζάν ακούει συμφωνική μουσική [19,21,22,2829.12]
Η ιδέα της σειράς “Disney in Concert” είναι το πώς μικρά παιδιά μπορούν να έρθουν σε επαφή με το συμφωνικό ήχο ζωντανά. Οι ταινίες του Disney είναι το ιδανικό μέσο για να πραγματοποιηθεί, καθώς τα μουσικά τους θέματα έχουν αγαπηθεί μαζί με τις ταινίες. Έτσι θα ακουστούν, μεταξύ άλλων, ορχηστρικές σουίτες από τον “Ταρζάν” σε μουσική Phil Collins μέχρι τη “Μικρή Γοργόνα” και τον “Αλαντίν” σε μουσική Alan Menken ή τη συμφωνική φαντασία “Μαίρη Πόππινς” σε μουσική Richard Morton Sherman & Robert Bernard Sherman. Στην οθόνη θα προβάλλονται είτε σταθερές εικόνες είτε κινούμενες, οπτικές εντυπώσεις δηλαδή από τις ταινίες, ώστε να γίνει καλύτερα η σύνδεση με τα κομμάτια που θα ακούγονται. Όσο για μένα, το ομολογώ, με συγκινεί περισσότερο “Ο Βασιλιάς των λιονταριών”. Όχι τόσο για τη μουσική της –όλες οι ταινίες του Disney έχουν φοβερή μουσική, δοσμένη με αμεσότητα και επαγγελματισμό–, αλλά για προσωπικούς λόγους που έχουν να κάνουν με το ίδιο το έργο.
Μουσική Διεύθυνση: Νίκος Τσούχλος (19,22,28/12) & Ιωακείμ Μπαλτσαβιάς (21, 29/12)
€ 15, 8 (Παιδικό), Αίθουσα Χρήστος Λαμπράκης
ΧΟΡΗΓΟΣ: ΔΙΕΘΝΗΣ ΑΕΡΟΛΙΜΕΝΑΣ ΑΘΗΝΩΝ
Χορωδία Rosarte
Μελωδίες των Χριστουγέννων [23,25,26.12]
Η παιδική-νεανική ορχήστρα Rosarte ξεκίνησε το 2008 και λειτουργεί σε τρία τμήματα, ενώ στο δυναμικό της μετράει περισσότερα από 180 μέλη με παιδιά 5 έως 20 ετών. Τα παιδιά, εκτός από τα μικρούλια, γνωρίζουν μουσική και διαβάζουν παρτιτούρες. Όλα τους δουλεύουν με επαγγελματικούς ρυθμούς διατηρώντας το κέφι της ηλικίας. Πολλά από αυτά τα παιδιά ανήκαν στο δυναμικό της ορχήστρας του Δήμου Αθηναίων, με την οποία πήραμε το 2008 το πρώτο ολυμπιακό μετάλλιο για τη χώρα μας στην 5η Ολυμπιάδα χορωδιών στην Αυστρία. Το ρεπερτόριό μας ξεκινάει από την προκλασική φωνητική μουσική και φτάνει στους σύγχρονους Έλληνες και ξένους συνθέτες, και έχουμε συνεργαστεί με σπουδαίους μαέστρους. Στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών θα τραγουδήσουμε κάλαντα και χριστουγεννιάτικες μελωδίες, αλλά και έργα των Banjamin Britten, John Rutter, Bob Chilcott κ.ά. και θα ήταν πραγματικά ωραίο να συμβεί ό,τι και στην περσινή μας συναυλία στο Μέγαρο. Να είναι κατάμεστη η αίθουσα με ενθουσιασμένο κοινό.
Μια παράσταση γεμάτη εκπλήξεις [16,22,23,26-30.12]
Εικόνα-κολάζ για την παράσταση "Το νησί των θησαυρών" που έχει ετοιμαστεί από την Λίλη Πεζάνου και την Χαρά Πλατάκη
“Το νησί των θησαυρών” του Robert Louis Stevenson είναι η αρχετυπική ιστορία για την πειρατική μυθολογία. Για πρώτη φορά εμφανίζονται ο μονοπόδαρος κουρσάρος με τον παπαγάλο στον ώμο, το σεντούκι και ο χάρτης του θησαυρού... Θα δοθεί σε μουσικοθεατρική μορφή, χρησιμοποιώντας αυθεντικά πειρατικά τραγούδια αλλά και μουσική του 18ου αιώνα. Οι ηθοποιοί παίζουν όλοι μουσικό όργανο και σχηματίζουν μια μπάντα πλανόδιων μουσικών που διηγούνται/ζουν την ιστορία. Συγχρόνως η παράσταση είναι διαδραστική, καθώς διαμείβεται σε δύο χώρους του Μεγάρου, όπου οι θεατές μεταβαίνουν ακολουθώντας τους ηθοποιούς. Υπάρχει όμως και μία ακόμα έκπληξη. Οι θεατές, ανάλογα προς τα πού θα στρέφουν το βλέμμα, θα βλέπουν τους ηθοποιούς να παίζουν δίπλα τους ή σε κινηματογραφημένο περιβάλλον που θα δίνει μία πιο “ζωντανή” ατμόσφαιρα του νησιού.
Επειδή τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται, οι θεατές θα πρέπει μόνοι τους να βγάλουν τα συμπεράσματά τους για το τι είναι καλό και τι κακό. (Όλοι οι ήρωες είναι αμφίσημοι. Οι καλοί έχουν και ελαττώματα και οι κακοί κάποια καλά χαρακτηριστικά). Δουλεύοντας ανακαλύψαμε πως υπάρχουν αναγωγές και στο σημερινό πολιτικό γίγνεσθαι! Ήρωες σε πλήρη ένδεια προσπαθούν να επιβιώσουν· υπάρχουν αυτοί που ονειρεύονται δονκιχωτικά ένα μέλλον που δεν είναι πραγματοποιήσιμο· κάποιοι υπόσχονται θησαυρούς... Είναι μία πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία, που ενώ έχει όλα τα στοιχεία μιας περιπέτειας καταλήγει να είναι μια ιστορία ενηλικίωσης – γι’ αυτό και πιστεύω πως ιδανικά θα έπρεπε να την παρακολουθήσουν θεατές ηλικίας από οκτώ χρονών και πάνω.
Το έργο του Τζέφρι Ναφτς, εντασσόμενο στην γκέι δραματουργία, διαθέτει μια στιβαρή, αν και πλέον κλασική, δομή, αλλά κυρίως θίγει ζητήματα που η τρέχουσα δραματουργία σπάνια τολμά να θίξει
Το έργο της Μάρτα Μπαρσελό αποτυπώνει τη διαδρομή της σχέσης «μητέρας-κόρης», μετά την ανατρεπτική απόφασή τους να εφαρμόσουν τους όρους ενός άρρηκτου συμβολαίου
Ο ράπερ μιλάει για την απόφασή του να δοκιμάσει κάτι που δεν έχει ξανακάνει, το θεατρικό σανίδι, στο ψυχολογικό θρίλερ που σκηνοθετεί ο Δημήτρης Αγοράς
Η παράσταση του Γιάννη Χουβαρδά αποτελεί το τελευταίο μέρος της σκηνοθετικής του τετραλογίας, με την οποία ολοκληρώνει την προσωπική του διερεύνηση πάνω στη σχέση θεάτρου και κινηματογράφου
12°
