Γράφει η Μάρω Σαββοπούλου, Υπεύθυνη Τύπου και Προβολής του Ελληνικού Τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας
«Μη μεταθέτεις την ευθύνη στους άλλους. Δράσε εσύ»: οι καθημερινοί άνθρωποι, όταν ενώνουμε τις δυνάμεις μας ενάντια στην αδικία, μπορούμε να πετύχουμε καταπληκτικά πράγματα.
Πριν 50 χρόνια, ένας Βρετανός δικηγόρος εξοργίστηκε όταν έμαθε για την ιστορία δύο Πορτογάλων φοιτητών, που είχαν φυλακιστεί επειδή είχαν τολμήσει να κάνουν πρόποση στην ελευθερία. Αποφάσισε να αναλάβει δράση. Κινητοποίησε την κοινή γνώμη και συγκεντρώθηκαν αμέτρητα γράμματα συμπαράστασης αλλά και πίεσης προς τις αρχές. Από μια τέτοια απλή πράξη, που ξεκίνησε από ένα άτομο, αλλά σύντομα έγινε μαζική, γεννήθηκε η Διεθνής Αμνηστία, που φέτος γιορτάζει τα 50ά της γενέθλια με 3 εκατομμύρια υποστηρικτές, μέλη και ακτιβιστές.
Σήμερα γνωρίζουμε ότι η ατομική υπογραφή έχει τεράστια δύναμη και μπορεί να φέρει αλλαγές στις ζωές των ανθρώπων: εκείνων που φυλακίζονται και βασανίζονται για τις πεποιθήσεις τους, που βρίσκονται αντιμέτωποι με τη θανατική ποινή, που διεκδικούν τα σεξουαλικά τους δικαιώματα. Είναι ενδεικτικό ότι το 63% περίπου των περιπτώσεων για τις οποίες δουλεύει η Διεθνής Αμνηστία, με τη συμμετοχή των ακτιβιστών της, έχει θετική εξέλιξη. Χιλιάδες άνθρωποι έχουν απελευθερωθεί χάρη στην κοινή δράση. Τα social media και ο «ψηφιακός ακτιβισμός» έχουν καταλυτικό ρόλο στη διεκδίκηση της δικαιοσύνης. Κάθε ένας από εμάς μπορεί να γίνει ψηφιακός ακτιβιστής, στέλνοντας απλώς ένα email κατευθείαν στο στόχο: σε μια κυβέρνηση που διώκει τους πολίτες της, σε έναν άνθρωπο που βρίσκεται φυλακισμένος για τις πεποιθήσεις του. Με μια υπογραφή, ένας ένας και όλοι μαζί μπορούμε να πετύχουμε την ανατροπή.
50 Χρόνια Αφίσες για τη Διεθνή Αμνηστία
50 χρόνια Διεθνούς Αμνηστίας, 50 αφίσες απ’ όλο τον κόσμο, από τον Πικάσο μέχρι τον Μποτερό και από τον Μιρό μέχρι την Annie Leibovitz, αλλά και ανώνυμων δημιουργών, σε μια έκθεση όπου η τέχνη συναντά τον ακτιβισμό για τα ανθρώπινα δικαιώματα. «Τεχνόπολις» (αίθουσα «Κωστής Παλαμάς», Πειραιώς 100), εγκαίνια 24/11, στις 20.30. Έως 4/12, με ελεύθερη είσοδο.
Το έργο του Τζέφρι Ναφτς, εντασσόμενο στην γκέι δραματουργία, διαθέτει μια στιβαρή, αν και πλέον κλασική, δομή, αλλά κυρίως θίγει ζητήματα που η τρέχουσα δραματουργία σπάνια τολμά να θίξει
Το έργο της Μάρτα Μπαρσελό αποτυπώνει τη διαδρομή της σχέσης «μητέρας-κόρης», μετά την ανατρεπτική απόφασή τους να εφαρμόσουν τους όρους ενός άρρηκτου συμβολαίου
Ο ράπερ μιλάει για την απόφασή του να δοκιμάσει κάτι που δεν έχει ξανακάνει, το θεατρικό σανίδι, στο ψυχολογικό θρίλερ που σκηνοθετεί ο Δημήτρης Αγοράς
Η παράσταση του Γιάννη Χουβαρδά αποτελεί το τελευταίο μέρος της σκηνοθετικής του τετραλογίας, με την οποία ολοκληρώνει την προσωπική του διερεύνηση πάνω στη σχέση θεάτρου και κινηματογράφου
18°
